06--ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΑΝΤΑΡΖΗΣ
ΕΔΗΜΕΡΙΔΑ ΝΙΚΗΤΕΣ
Η Πρόνοια του Θεού
Δημοσιεύτηκε στις 5
Μαΐου 2010.
Εσθήρ 1
Πώς
ο Θεός είναι παρών και εργάζεται μέσα σε έναν κόσμο που μοιάζει να αδιαφορεί
για αυτόν, να μην τον υπολογίζει; Πώς ο Θεός είναι παρών μέσα στην ιστορία όταν
οι πρωταγωνιστές της δεν τον αναγνωρίζουν, δεν τον πιστεύουν, δεν τον μετρούν;
Το
βιβλίο ξεκινά με την περιγραφή τριών γευμάτων. Γενικά το βιβλίο αναφέρει 10
γεύματα και στην πραγματικότητα αυτά αποτελούν τη δομή και τη ραχοκοκαλιά του.
Το πρώτο αναφέρεται στα εδ. 2–3. Διαβάζουμε ότι στα Σούσα ο βασιλιάς Ξέρξης (ή
αλλιώς Ασσουήρης) «παρέθεσε επίσημο γεύμα σ’ όλους τους ηγεμόνες του και τους
αξιωματούχους του. Παρόντες ήταν οι στρατηγοί της Περσίας και της Μηδίας, οι
ευγενείς και οι ηγεμόνες των επαρχιών». Να ποιοι κυβερνούν τον κόσμο. Η
πολιτική, αριστοκρατική και στρατιωτική ελίτ. Αυτοί που έχουν την εξουσία και
τη δύναμη. Και δείτε μία λεπτομέρεια: «Ο βασιλιάς για εκατόν ογδόντα μέρες του
επιδείκνυε τον αμύθητο πλούτο και τη δύναμη του βασιλείου του, την αίγλη και το
μεγαλείο του». Τα πλούτη του βασιλιά Ξέρξη ήταν τέτοια και τόσα που χρειάζονταν
περίπου μισό χρόνο για να τους τα επιδείξει.
Το
δεύτερο γεύμα αναφέρεται στα εδ. 5 κ.εξ. Αυτό είναι άλλου είδους γεύμα. Σε αυτό
συμμετέχουν όλοι. Διαρκεί εφτά ημέρες. Αυτού του είδους τα γεύματα ήταν ένα είδος
«οικονομικής πολιτικής» καθώς ουσιαστικά φανέρωναν την γενναιοδωρία του βασιλιά
προς τους φτωχούς. Στο εδ. 8 διαβάζουμε «στην οινοποσία δεν υπήρχε κανείς
περιορισμός. Ο βασιλιάς είχε δώσει διαταγές στους υπηρέτες του, ώστε να πίνει
καθένας όσο ήθελε». Οι πηγές του ήταν ανεξάντλητες. Και σαν μην έφτανε αυτό,
στο εδ. 9 διαβάζουμε για ένα ακόμη γεύμα, που παραθέτει η Αστίν (ή Βάστη) στο
ανάκτορο του βασιλιά, για τις γυναίκες όπως ήταν η συνήθεια.
Τι
φανερώνουν τα γεύματα; Πλούτο, δύναμη, λάμψη, εξουσία. Δείτε την υπερβολή: Στο
εδ. 4β διαβάζουμε «Τα Σούσα ανατολικά της Βαβυλώνας χρησίμευαν για χειμερινή
διαμονή των Περσών βασιλέων, και ήταν μία από τις τρεις πρωτεύουσες του
κράτους, μαζί με τα Εκβάτανα και τη Βαβυλώνα». Δείτε τις περιγραφές του
παλατιού και των σκευών στα εδ. 6-7. Δείτε στο εδ. 10: «Την επόμενη μέρα όταν ο
βασιλιάς ήρθε στο κέφι με το κρασί διέταξε τους Μεουμάν, Βιζθά, Χαρβουνά,
Βιγθά, Αβαγθά, Ζεθάρ και Χαρκάς που ήταν εφτά ευνούχοι και προσωπικοί του
υπηρέτες να φέρουν μπροστά του τη βασίλισσα Αστίν…».
Η
λάμψη της ανθρώπινης δύναμης και πλούτου στο απόγειό της. Τώρα υπάρχει μία
ερώτηση: Πού είναι ο Θεός; Δεν υποτίθεται ότι τα βιβλία της Αγίας Γραφής είναι
για να μας πουν για τη δύναμη και τον πλούτο και την εξουσία του Θεού;
Η
απάντηση είναι «κάντε υπομονή, μη βιάζεστε». Γιατί τη στιγμή που το πάρτι είναι
στο καλύτερό του σημείο, μοιάζει μια παραφωνία να τα χαλάει όλα. Διαβάζουμε
λακωνικά στο εδ. 12 «όμως η βασίλισσα αρνήθηκε να υπακούσει στη διαταγή του
βασιλιά». Ξέρω ότι το εδάφιο αυτό δεν το προσέξαμε, δεν το αποστηθίσαμε. Είναι
όμως ένα από τα σημαντικότερα της Βίβλου. Μας δείχνει πως ό,τι λάμπει δεν είναι
χρυσός. Ο ισχυρότερος άνθρωπος του κόσμου, που έχει όλα τα πλούτη του κόσμου,
που έχει όλη την εξουσία και ισχυροί και ηγεμόνες τον γλύφουν και τον
προσκυνούν και του φέρνουν δώρα και προσποιούνται ότι πραγματικά τους
ενδιαφέρει να βλέπουν για μισό χρόνο τα πλούτη του… ο Ξέρξης που βασίλευε από
τις Ινδίες μέχρι την Αιθιοπία σε εκατόν είκοσι εφτά επαρχίες, (εδ.1) δεν
μπορούσε να ελέγξει τη γυναίκα του.
