Γαλάτες 3
1 2 3 4 5 6
1 Ω, ΑΝΟΗΤΟΙ,
Γαλάτες, ποιος σας βάσκανε, ώστε να μη πείθεστε στην αλήθεια, εσείς, μπροστά
στα μάτια των οποίων ο Ιησούς Χριστός σκιαγραφήθηκε ανάμεσά σας σταυρωμένος;
2 Μονάχα τούτο
θέλω να μάθω από σας: Από έργα τού νόμου λάβατε το Πνεύμα ή από ακοή τής
πίστης;
3 Τόσο ανόητοι
είστε; Αφού αρχίσατε με το Πνεύμα, τώρα τελειώνετε με τη σάρκα;
4 Μάταια πάθατε
τόσα; Αν μονάχα μάταια!
5 Εκείνος,
λοιπόν, που επιπρόσθετα χορηγεί σε σας το Πνεύμα, και ενεργεί ανάμεσά σας
θαύματα, τα κάνει αυτά από έργα τού νόμου ή από ακοή τής πίστης;
6 Όπως ο Αβραάμ
πίστεψε στον Θεό, και του λογαριάστηκε σε δικαιοσύνη.
7 Ξέρετε, λοιπόν,
ότι αυτοί που προέρχονται από την πίστη, αυτοί είναι γιοι τού Αβραάμ.
8 Προβλέποντας,
μάλιστα, η γραφή ότι ο Θεός ανακηρύσσει δίκαιους τους ανθρώπους από τα έθνη με
την πίστη, προανήγγειλε στον Αβραάμ, ότι: «Σε σένα θα ευλογηθούν όλα τα έθνη».
9 Ώστε, αυτοί που
είναι από την πίστη, ευλογούνται μαζί με τον πιστό Αβραάμ.
10 Δεδομένου ότι,
όσοι είναι από έργα του νόμου, είναι κάτω από κατάρα· επειδή, είναι γραμμένο:
«Επικατάρατος καθένας που δεν εμμένει σε όλα τα γραμμένα μέσα στο βιβλίο του
νόμου, ώστε να τα πράξει».
11 Ότι διαμέσου
τού νόμου δεν ανακηρύσσεται δίκαιος κανένας μπροστά στον Θεό, είναι φανερό·
επειδή, «ο δίκαιος διαμέσου τής πίστης, θα ζήσει».
12 Και ο νόμος
δεν στηρίζεται στην πίστη· αλλά, «ο άνθρωπος, που τα πράττει αυτά, θα ζήσει
διαμέσου αυτών».
13 Ο Χριστός μάς
εξαγόρασε από την κατάρα τού νόμου, καθώς έγινε κατάρα για χάρη μας· επειδή,
είναι γραμμένο:
«Επικατάρατος καθένας που κρεμιέται επάνω σε ξύλο».
14 Για νάρθει στα
έθνη η ευλογία τού Αβραάμ διαμέσου τού Ιησού Χριστού, ώστε να λάβουμε την
υπόσχεση του Πνεύματος διαμέσου τής πίστης.
15 Αδελφοί, μιλάω
από ανθρώπινη σκοπιά· όμως, και μια επικυρωμένη διαθήκη ενός ανθρώπου κανένας
δεν αθετεί ή προσθέτει σ' αυτή.
16 Οι υποσχέσεις,
όμως, ειπώθηκαν στον Αβραάμ και στο σπέρμα του· δεν λέει: Και προς τα σπέρματα,
σαν να πρόκειται για πολλά, αλλά ως για ένα: «Και προς το σπέρμα σου», που
είναι ο Χριστός.
17 Λέω, μάλιστα,
τούτο, ότι μια διαθήκη επικυρωμένη από πριν στον Χριστό από τον Θεό, δεν την
ακυρώνει ο νόμος, που έγινε ύστερα από 430 χρόνια, ώστε να καταργήσει την
υπόσχεση.
18 Επειδή, αν η
κληρονομιά είναι διαμέσου τού νόμου, δεν είναι πλέον διαμέσου τής υπόσχεσης·
αλλά, ο Θεός τη χάρισε στον Αβραάμ με υπόσχεση.
19 Γιατί, λοιπόν,
δόθηκε ο νόμος;
Προστέθηκε
εξαιτίας των παραβάσεων, μέχρις ότου έρθει το σπέρμα, προς το οποίο είχε γίνει η
υπόσχεση, που διατάχθηκε από αγγέλους διαμέσου ενός μεσίτη.
20 Και ο μεσίτης
δεν είναι για έναν· ο Θεός, όμως, είναι ένας.
21 Ο νόμος,
λοιπόν, είναι ενάντιος στις υποσχέσεις τού Θεού;
Μη γένοιτο!
Επειδή, αν δινόταν ένας νόμος, που να μπορούσε να φέρει ζωή, η δικαιοσύνη θα
ήταν πραγματικά από τον νόμο·
22 η γραφή, όμως,
συνέκλεισε τα πάντα κάτω από την αμαρτία, για να δοθεί η υπόσχεση διαμέσου τής
πίστης τού Ιησού Χριστού σ' αυτούς που πιστεύουν.
23 Πριν, όμως,
έρθει η πίστη, φρουρούμασταν κάτω από τον νόμο, περικλεισμένοι στην πίστη που
επρόκειτο να αποκαλυφθεί.
24 Ώστε, ο νόμος
έγινε παιδαγωγός μας στον Χριστό, για να ανακηρυχθούμε δίκαιοι διαμέσου τής
πίστης·
25 τώρα, όμως,
που ήρθε η πίστη, δεν είμαστε πλέον κάτω από παιδαγωγό.
26 Επειδή, όλοι
είστε γιοι τού Θεού διαμέσου τής πίστης στον Ιησού Χριστό.
27 Δεδομένου ότι,
όσοι βαπτιστήκατε στον Χριστό, ντυθήκατε τον Χριστό.
28 Δεν υπάρχει
πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας· δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος· δεν υπάρχει
αρσενικό και θηλυκό· επειδή, όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό.
29 Και αν είστε
τού Χριστού, άρα είστε σπέρμα τού Αβραάμ, και σύμφωνα με την υπόσχεση
κληρονόμοι.
…………………………………..
Γαλάτες 4
1 2 3 4 5 6
1 Λέω δε ότι, για
όσον χρόνο ο κληρονόμος είναι νήπιος, δεν διαφέρει από τον δούλο, αν και είναι
κύριος όλων·
2 αλλά, είναι
κάτω από επιτρόπους και οικονόμους, μέχρι την προθεσμία που έβαλε ο πατέρας
του.
3 Έτσι κι εμείς,
όταν ήμασταν νήπιοι, ήμασταν δουλωμένοι κάτω από τα στοιχεία τού κόσμου·
4 όταν, όμως,
ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός εξαπέστειλε τον Υιό του, ο οποίος γεννήθηκε
από γυναίκα και υποτάχθηκε στον νόμο·
5 για να
εξαγοράσει αυτούς που ήσαν κάτω από τον νόμο, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία.
6 Και επειδή
είστε γιοι, ο Θεός έστειλε το Πνεύμα τού Υιού του στις καρδιές σας, το οποίο
κράζει: Αββά, Πατέρα.
7 Ώστε, δεν είσαι
πλέον δούλος, αλλά γιος· αν, όμως, είσαι γιος, είσαι και κληρονόμος τού Θεού
διαμέσου τού Χριστού.
8 Αλλά, τότε μεν,
μη γνωρίζοντας τον Θεό, υπηρετήσατε ως δούλοι στους θεούς που από τη φύση τους
δεν είναι θεοί·
9 τώρα, όμως,
αφού γνωρίσατε τον Θεό, μάλλον δε, γνωριστήκατε από τον Θεό, πώς επιστρέφετε
πάλι στα ασθενικά και φτωχά στοιχεία, τα οποία θέλετε ξανά να υπηρετείτε ως
δούλοι, όπως και πρωτύτερα;
10 Ημέρες
παρατηρείτε, και μήνες και καιρούς και χρόνους.
11 Φοβάμαι για
σας, μήπως μάταια κοπίασα σε σας.
12 Γίνεστε όπως
εγώ, επειδή και εγώ είμαι όπως εσείς, αδελφοί, σας παρακαλώ· δεν με αδικήσατε
καθόλου.
13 Ξέρετε,
μάλιστα, ότι πρωτύτερα σας κήρυξα το ευαγγέλιο με ασθένεια της σάρκας.
14 Και δεν
εξουθενήσατε ούτε απορρίψατε τον πειρασμό μου, που είχα στη σάρκα, αλλά με
δεχθήκατε σαν άγγελο του Θεού, σαν τον Ιησού Χριστό.
15 Ποιος είναι,
λοιπόν, ο μακαρισμός σας; Επειδή, δίνω τη μαρτυρία σε σας ότι θα βγάζατε, ει
δυνατόν, τα μάτια σας και θα μου τα δίνατε.
16 Έγινα, λοιπόν,
εχθρός σας, επειδή σας λέω την αλήθεια;
17 Δείχνουν σε
σας ζήλο, όχι όμως καλόν· αλλά, θέλουν να σας αποκλείσουν, για να έχετε εσείς
ζήλο προς αυτούς.
18 Είναι, βέβαια,
καλό να είστε ζηλωτές προς το καλό πάντοτε, και όχι μονάχα όταν βρίσκομαι ανάμεσά
σας.
19 Παιδάκια μου,
για τους οποίους είμαι ξανά σε ωδίνες, μέχρις ότου μορφωθεί μέσα σας ο Χριστός·
20 μάλιστα, ήθελα
να παραβρίσκομαι ανάμεσά σας τώρα, και να αλλάξω τη φωνή μου· επειδή, απορώ για
σας.
21 Πείτε μου,
εσείς που θέλετε να είστε κάτω από τον νόμο, τον νόμο δεν τον ακούτε;
22 Επειδή, είναι
γραμμένο ότι, ο Αβραάμ γέννησε δύο γιους· έναν από τη δούλη, και έναν από την
ελεύθερη·
23 αλλά, ο μεν
γιος τής δούλης γεννήθηκε κατά σάρκα· ενώ ο γιος τής ελεύθερης, διαμέσου τής
υπόσχεσης.
24 Τα οποία είναι
με αλληγορική σημασία· επειδή, αυτές είναι οι δύο διαθήκες· η μία μεν από το
βουνό Σινά, αυτή που γεννάει για δουλεία, η οποία είναι η Άγαρ.
25 (Επειδή, το
Άγαρ είναι το βουνό Σινά στην Αραβία, και ταυτίζεται με τη σημερινή Ιερουσαλήμ·
είναι, μάλιστα, για δουλεία μαζί με τα παιδιά της).
26 Ενώ η άνω
Ιερουσαλήμ είναι ελεύθερη, η οποία είναι μητέρα όλων μας.
27 Επειδή, είναι
γραμμένο: «Να ευφρανθείς εσύ στείρα, που δεν γεννάς, βγάλε μια φωνή και φώναξε
δυνατά εσύ που δεν έχεις ωδίνες· επειδή, τα παιδιά τής ερήμου είναι
περισσότερα, παρά τα παιδιά εκείνης που έχει τον άνδρα».
28 Κι εμείς,
αδελφοί, όπως και ο Ισαάκ, είμαστε παιδιά τής υπόσχεσης.
29 Αλλά, όπως
τότε αυτός που γεννήθηκε κατά σάρκα καταδίωκε αυτόν που γεννήθηκε κατά πνεύμα,
έτσι και τώρα.
30 Αλλά, τι λέει
η γραφή; «Βγάλε έξω τη δούλη και τον γιο της· επειδή, ο γιος τής δούλης δεν θα
κληρονομήσει μαζί με τον γιο τής ελεύθερης».
…………………………….