Ιράν
15.02.10
Δάσκαλος του Κορανίου
γνωρίζει τον Χριστό
Όταν μια κυβέρνηση κυβερνάει
στο όνομα μιας θρησκείας, η αντίληψη των ανθρώπων για εκείνη τη θρησκεία
επηρεάζεται. Κάτι τέτοιο συνέβη στη Γαλλία στον 18ο αιώνα, στη Ρωσία στον 19ο
αιώνα, και σήμερα το ίδιο συμβαίνει στο Ιράν. Όπως είπε ένας ιδρυτής εκκλησιών,
«Οι Ιρανοί βαρέθηκαν τη θρησκεία – αναζητούν μια σχέση με τον Ζωντανό Θεό».
Σαν αποτέλεσμα, όχι μόνο
έρχονται πολλές ψυχές στον Χριστό, αλλά υπάρχει επίσης ένας ολοένα και
αυξανόμενος αριθμός σκληροπυρηνικών θρησκευτικών ηγετών που παραδίδουν τη ζωή τους
στον Κύριο Ιησού Χριστό, όπως μας δείχνει αυτή η ιστορία της Μαχτάμπ. Η Μαχτάμπ
δίδασκε το Κοράνι για πάνω από 30 χρόνια, καταρτίζοντας πολλές εκατοντάδες
Ιρανών γυναικών στην Ισλαμική πίστη. Ήταν πολύ πιστή και συνεπής στην άσκηση
της θρησκείας της. Αλλά το 2009, δυο συγγενείς της πίστεψαν στο Χριστό σε μια
κατ’ οίκον εκκλησία που ιδρύθηκε από το Νταριούς, ένα δυναμικό και θαρραλέο
δούλο του Θεού.
Ο ίδιος ο Νταριούς υπήρξε
μυστικιστής του Ισλάμ, ώσπου γνώρισε τον Χριστό το 2003. Δίδαξε αυτούς τους καινούργιους
πιστούς ότι είχαν ευθύνη να δίνουν τη μαρτυρία τους για τον Χριστό και τους
ενθάρρυνε να προσεύχονται και να μοιράζονται τον Χριστό με άλλους ανθρώπους. Οι
δυο καινούργιοι πιστοί πήραν στα σοβαρά τα λόγια του, και άρχισαν να μιλάνε
στις οικογένειές τους, παρ' όλους τους κινδύνους. Ένας συγγενής τους, πάνω στο
θυμό του, τους ξυλοκόπησε με κτηνώδη τρόπο. Αλλά μια μέρα, ο Θεός τους χάρισε
ευκαιρία να μιλήσουν με τη Μαχτάμπ, η οποία ήξεραν ότι ήταν πολύ φανατική.
«Έχεις δει την αλλαγή στη ζωή
μας. Αν θέλεις κι εσύ να αλλάξεις, θα χαρούμε να σου πούμε την ιστορία μας. Να
ξέρεις όμως, πως μόνο ο Ιησούς Χριστός μπόρεσε να μας αλλάξει,» της είπαν.
Η Μαχτάμπ ενδιαφερόταν, και
πήγε στο σπίτι τους να μάθει περισσότερα. Οι δυο καινούργιοι πιστοί άνοιξαν το
Ιρανικό Χριστιανικό δορυφορικό τηλεοπτικό κανάλι και άρχισαν να παρακολουθούν
ένα Βιβλικό πρόγραμμα. Η Μαχτάμπ έμεινε κατάπληκτη για την ομορφιά των λέξεων.
«Πού γράφηκαν αυτά τα λόγια;»
ρώτησε. Όταν έμαθε ότι προέρχονταν από το ευαγγέλιο, ρώτησε δειλά, «Θα μπορούσε
κι εγώ να διαβάσω κάτι από το βιβλίο σας;» Με χαρά οι πιστοί της έδωσαν μια
Καινή Διαθήκη.
Ύστερα από δυο βδομάδες, η
Μαχτάμπ ζήτησε να πάει σε μια σύναξη της εκκλησίας, εξηγώντας, «Ψάχνω για τον
Θεό που δεν έβρισκα στο Κοράνι».
Όταν ήρθε στη σύναξη, ρώτησε
τον Νταριούς, «Πώς μπορώ να βρω τον Θεό για τον οποίο μιλάει το Ευαγγέλιό σας;»
Ο Νταριούς της είπε ότι αρκεί να μετανοήσει και να δώσει την καρδιά της στον
Ιησού. Στη διάρκεια της σύναξης, ο Νταριούς είδε ότι η Μαχτάμπ ήταν βαθιά συγκινημένη
από την αγάπη του Ιησού και την ρώτησε αν ήταν έτοιμη να παραδώσει την καρδιά
της σ’ Αυτόν. Εκείνη τη στιγμή, η Μαχτάμπ γονάτισε, σήκωσε τα χέρια της στον
ουρανό και με δάκρυα είπε στο Νταριούς, «Ο,τι μου πεις θα κάμω, ό,τι μου πεις
να πω, θα το πω. Μόνο πες μου πως οι αμαρτίες μου θα συγχωρεθούν και ο Θεός δεν
θα τις λογαριάσει πια.»
Αφού μετάνοιωσε, περιέγραψε
με δάκρυα χαράς τι συνέβη. «Καθώς λατρεύαμε τον Θεό, είδα πως ήμουν κάτω από το
σταυρό του Ιησού και το Αίμα του Ιησού έτρεχε επάνω μου... Τώρα από την κορφή
του κεφαλιού ως τα νύχια των ποδιών μου, είμαι γεμάτη ειρήνη Θεού.
EVANGELICALS NOW
............................................
Βιρμανία (Μιανμάρ)
15.02.10
Η χριστιανική μειονότητα
αποτελεί το 9% του πληθυσμού της Βιρμανίας. Οι περισσότεροι προέρχονται από
μη-Βιρμανικές εθνότητες και είναι μειονότητες.
Οι Κάρεν είναι μια από τις
εθνότητες που υφίστανται έντονους διωγμούς από τη στρατιωτική κυβέρνηση. Μεταξύ
τους υπάρχουν και πολλοί Χριστιανοί. Συχνά η κυβέρνηση κάνει επιδρομές στα
χωριά τους στη ζούγκλα και τα καταστρέφουν, σκοτώνοντας όποιους βρίσκουν
μπροστά τους. Το Barnabas Fund έχει βγάλει υμνολόγια στη γλώσσα των Κάρεν για
τους Χριστιανούς πρόσφυγες στη Βιρμανία και παρέχει στέγη και τρόφιμα για τις
μετατοπισμένες οικογένειες.
Όταν οι συνεργάτες του
Barnabas διανέμουν τη βοήθεια, ομάδες από παιδιά και οικογένειες κάθονται μαζί,
ψάλλοντας για την αγάπη και τη φροντίδα του Θεού. Ένας επισκέπτης που συχνά
μεταφέρει τρόφιμα και άλλο υλικό στη Βιρμανία λέει, «Αυτοί οι άνθρωποι έχουν χάσει
τόσο πολλά, αλλά ακόμα χαμογελούν και ψάλλουν και δεν το βάζουν κάτω!»
Μια άλλη εθνότητα με πολλούς
Χριστιανούς είναι οι Τσιν, που υπέστησαν φοβερή πείνα όταν το μπαμπού άνθησε
και έβγαλε καρπό, κάτι που συμβαίνει μια φορά κάθε 50 χρόνια. Αυτός ο καρπός
αυξάνει τον πληθυσμό αρουραίων που καταβροχθίζουν ό,τι φαγώσιμο, αφήνοντας το
λαό Τσιν με τίποτα να φάνε… εκτός από τους αρουραίους. Το Barnabas έστειλε
βοήθεια στους πεινασμένους Χριστιανούς. Το 2008, ο Κυκλώνας Ναργκίς άφησε στο
σαρωτικό πέρασμά του ασύλληπτη καταστροφή, εκατοντάδες νεκρούς, και πάνω από
μισό εκατομμύριο αστέγους. Η Βιρμανική κυβέρνηση ήταν απρόθυμη να δεχθεί διεθνή
βοήθεια, πράγμα που άφησε χιλιάδες πεινασμένους χωρίς καθαρό νερό και στέγη.
Πολλοί Χριστιανοί περίμεναν μήνες για βοήθεια. Το Barnabas εξακολουθεί να
βοηθάει τους απελπισμένους Χριστιανούς που έχασαν τα πάντα στον κυκλώνα.
Χιλιάδες παιδιά έμειναν χωρίς οικογένεια. Τώρα το Barnabas υποστηρίζει μερικά
ορφανοτροφεία που φροντίζει αυτά τα παιδιά.
Δοξάστε τον Θεό που όλα τα παιδιά
σώθηκαν, όταν Βιρμανοί στρατιώτες επετέθησαν σε ένα ορφανοτροφείο τα μεσάνυχτα,
τον Ιούλιο 2009.
Προσευχηθείτε για αυτό το λαό
να συνεχίσει να δοξάζει τον Θεό και για συνεχιζόμενη και ασφαλή διανομή
βοήθειας, ιδιαίτερα γι’ αυτούς που βρήκαν καταφύγιο στα βουνά.
BARNABAS FUND
..............................................
Ινδονησία
11.02.10
Ινδονησία: διωγμός, επιμονή
και πύθωνες
Η διακονία της Ευαγγελικής
Σχολής Θεολογίας (SETIA) στη Τζακάρτα ξεκίνησε το 1988 για να καταρτίσει
Χριστιανούς να πλησιάσουν τα εκατομμύρια απρόσιτων ψυχών στην Ινδονησία.
Τώρα 1100 φοιτητές σπουδάζουν
στη Τζακάρτα. Είναι χωρισμένοι σε τρεις ομάδες: 1) Αυτοί που σπουδάζουν για να
γίνουν εργάτες με πλήρη απασχόληση 2) αυτοί που θα γίνουν δάσκαλοι σε
χριστιανικά σχολεία και 3) αυτοί που θα εργάζονται σε κλινικές με σκοπό να
πλησιάσουν τους μη-πιστούς καθώς φροντίζουν για τις φυσικές τους ανάγκες.
Υπάρχουν επίσης 32 πανεπιστημιακά παραρτήματα σ’ όλη τη χώρα με 30 ως 120
φοιτητές. Μέχρι τώρα, 600 εκκλησίες έχουν ιδρυθεί. Ένα πρόγραμμα Μάστερς έχει
ξεκινήσει που κρατάει τρεις μήνες, τέσσερις φορές για μια διετία. Οι
περισσότεροι των 58 φοιτητών που παρακολουθούν το διετές πρόγραμμα πρέπει να
αφήνουν τις γυναίκες, τα παιδιά και τις εκκλησίες τους για τρεις μήνες δυο φορές
το χρόνο για δυο χρόνια συνέχεια.
Τον Ιούλιο του 2008,
ιθαγενείς Μουσουλμάνοι επετέθησαν στο Κολέγιο και οι φοιτητές αναγκάστηκαν να
εγκαταλείψουν το κτίριο τους. Έκτοτε ζουν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες
συνθήκες.
Εξακόσιοι φοιτητές ζουν σ’
ένα στρατόπεδο έξω από τη Τζακάρτα. Οι υγειονομικές συνθήκες είναι φρικιαστικές
και το βιοτικό επίπεδο είναι πολύ βασικό. Εδώ και μήνες απειλούνται με έξωση.
Το κτίριο όπου ήταν το
κολέγιο είναι άδειο, αλλά οι υποσχέσεις της κυβέρνησης δεν έχουν ακόμα υλοποιηθεί.
Ακόμα και να είχαν χρήματα να αγοράσουν καινούργιο κτίριο, θα χρειάζονταν
επίσημα χαρτιά, πράγμα που κοστίζει και η διαδικασία καθυστερεί.
Οι άλλοι 500 φοιτητές ζουν σε
δυο διαφορετικούς χώρους. Τρώνε ρύζι και λαχανικά τρεις φορές την ημέρα και
παίρνουν ένα μικρό κομμάτι κρέας μια φορά την βδομάδα, και ψάρι μια φορά τη
βδομάδα. Δεν έχουν βιβλία, μόνο τις Γραφές τους. Αν δεν διορθωθεί η κατάσταση,
πολλοί απ’ αυτούς τους φοιτητές θα αποφοιτήσουν και θα μπουν στο έργο του
Χριστού χωρίς να έχουν κανένα βιβλίο εκτός από την Αγία Γραφή.
Όταν ήμουν εκεί, τα 70 μέλη
του προσωπικού είχαν πάρει μόνο το μισό μισθό του Ιουλίου και τίποτα για τον
Αύγουστο. Μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, είχαν πάρει το υπόλοιπο μισθό του Ιουλίου
και ένα μικρό ποσό για τον Αύγουστο. Το προσωπικό και οι εργάτες έξω από την
Τζακάρτα είναι ακόμα πιο φτωχοί.
Τον Αύγουστο, μέσα σε μια
βδομάδα, τρεις μεγάλοι πύθωνες εισέβαλαν στο στρατόπεδο SETIA. Όταν είδαν οι
άνθρωποι πόσο συγκλονίστηκα, αντέδρασαν με έκπληξη. Γι’ αυτούς μια μπριζόλα
πύθωνα είναι πολυτέλεια και το δέρμα από ένα από τα ερπετά πουλήθηκε για $50 ΗΠΑ.
Χάρη σε γενναιόδωρους
δωρητές, πάνω από 6800 ευρώ δόθηκαν στη SETIA και αγοράστηκαν βιβλία για τους
φοιτητές που έγιναν δεκτά με μεγάλη χαρά. Αγοράστηκαν και στρώματα για 120
φοιτητές που δεν είχαν. Επίσης μικρά ποσά δόθηκαν σε μερικούς από τους φτωχότερους
εργάτες που ιδρύουν εκκλησίες.
Οι διωγμοί και οι δύσκολες
συνθήκες δεν έχουν αποθαρρύνει τους αδελφούς. Οι συνάξεις που γίνονται πριν από
το μεσημεριανό και τα βράδια ήταν γεμάτες θυελλώδη δοξολογία, ταπεινές
ομολογίες και προσεχτική παρακολούθηση στο κήρυγμα του λόγου... Είναι
διψασμένοι για βαθιά, σαφή διδαχή καθώς και για έμπρακτες εφαρμογές. Παρ όλες
τις πρωτόγονες συνθήκες κρέμονταν από τα λόγια μου. Ο ζήλος τους για το λόγο
του Θεού ήταν βαθιά συγκινητικός.
Προσευχηθείτε!
EVANGELICALS NOW
.....................................................
Χριστιανοί εργάτες
αποκεφαλίζονται
Τουλάχιστον 12 εκκλησίες
κάηκαν και αρκετοί Χριστιανοί σκοτώθηκαν σε αντιχριστιανικές βιαιότητες στη
Βόρ. Νιγηρία. Οι συντονισμένες επιθέσεις ξεκίνησαν στις 26 Ιουλίου και
απλώθηκαν σε αρκετές πολιτείες. Φανατικοί Ισλαμιστές έβαλαν στο στόχαστρο
Χριστιανούς και τη τοπική αστυνομία, πυρπολώντας εκκλησίες και σπίτια ιθαγενών
πιστών. Λέγεται ότι πέντε αστυνομικοί και δώδεκα Χριστιανοί σκοτώθηκαν.
Το πιο συγκλονιστικό
περιστατικό ήταν η κτηνώδης δολοφονία δυο Χριστιανών εργατών. Όταν τους είπαν
να ασπασθούν το Ισλάμ, αρνήθηκαν και αποκεφαλίστηκαν. Ένας απ' αυτούς, ο Σάμπο
Γιακούμπου, πατέρας 7 παιδιών, κατακρεουργήθηκε με μάχαιρα. Ο άλλος αδελφός,
Τζώρτζ Οργίχ, κήρυξε στον αρχηγό των Ισλαμιστών, πριν πεθάνει. Ένα άλλο θύμα,
που αργότερα αφέθηκε ελεύθερο, είπε, “Ήμαστε ξαπλωμένοι εκεί, δεμένοι. Ο Τζώρτζ
γύρισε σε μένα και μου είπε, "Αν ζήσεις, πες στα αδέλφια μου πως πέθανα
καλά, και ζω με τον Χριστό. Και αν πεθάνουμε όλοι, ξέρουμε ότι πεθαίνουμε για
τον Κύριο." Ένας αυτόπτης μάρτυρας είπε ότι ο Τζώρτζ έψαλλε και
προσευχόταν συνεχώς και ενθάρρυνε τους αδελφούς να μείνουν πιστοί μέχρι
θανάτου.
BARNABAS FUND
..............................................
