_______________________________

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

16---11-----2015----------11--ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ ΝΕΦΕΛΑΙΣ (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου

11--ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ ΝΕΦΕΛΑΙΣ
(υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 9ον

Αι επτά Περίοδοι της Εκκλησίας

4/ Θυάτειρα (Αποκάλυψης β:18-29)
Η πόλης αυτή απέχει από την Πέργαμο περί τα 25  μίλια βρίσκεται δε
Ν. Δ. της Περγάμου. Εις το παρελθόν ήταν μεγάλη πόλη. Ιδρυτής της πόλεως αυτής ήταν ο Σέλευκος ο Νικάτωρ και οι κάτοικοι  ως επί το πλείστον ήσαν Μακεδόνες ασχολούνταν δε με την βυρσοδεψία την κεραμική την υφαντουργία την σκοινοιποιϊα ως και την βαφική. Ο αριθμός των κατοίκων ήταν πλέον των 30.000.
Ο Κύριος την επαινεί την εκκλησία αυτή για πολλά προτερήματα τα οποία έχει εν τούτοις λέγει ότι έχει και ολίγα να αναφέρει εναντίον της. (Αποκάλυψης β:30). Εδώ βλέπουμε να αναφέρεται συμβολικός η ειδωλολατρία (Βασίλισσα Ιεζάβελ) η οποία αντιπροσωπεύει την τελεία Παπική εξουσία η οποία κυριαρχεί επάνω στο λαό. Η Ιεζάβελ ήταν συζευγμένη με τον Ιουδαίο βασιλέα τον Αχαάβ και εισήγαγε την ειδωλολατρία εις τον Ισραήλ. Τοιουτοτρόπως και ο Παπισμός αναμιγνύοντας τον Ιουδαϊσμό με τα ειδωλολατρικά έθιμα δημιούργησε την Παπική εξουσία. Η Ιεζάβελ είναι μία γυναίκα πόρνη μοιχαλίς. Έτσι και ο Παπισμός έχοντας εξουσία των αυτοκρατόρων αναμίχθηκε με τον κόσμο και μόλυνε την Εκκλησία.(Ιάκωβοςδ:4).
Η Ιεζάβελ είχε προφήτας τους οποίους ήθελε να τους υψώσει υπέρ τους προφήτας του Θεού. Κατ’ αυτόν  τον τρόπο και οι αποτελούντες τον Παπισμό θεωρούσαν τους εαυτούς των(και θεωρούν) ως μόνους αξίους της
Ερμηνείας του Λόγου του Θεού και έτσι πραγματοποιείται εκείνο που ο ίδιος ο Κύριος είπε: (Λουκάς ια:52)»Ουέ εις εσάς τους νομικούς διότι αφηρέσατε το κλειδίον της γνώσεως». Όπως η γυναίκα αυτή Ιεζάβελ φόνευσε πολλούς προφήτας του Θεού έτσι και ο Παπισμός αφήρεσε την  ζωή πολλών αγίων κατά τον Μεσαίωνα. Ο Κύριος επίσης μιλώντας παραβολικός δια την εκκλησία των Θυατείρων λέγει ότι ομοιάζει την Ιεζάβελ η οποία θεωρούσε τον εαυτό της προφήτη και δίδασκε τον λαό οδηγώντας αυτούς εις πλάνη και να πορνεύουν να τρώγουν δε  και ειδωλόθυτα αυτό δηλαδή που έκαμε και δίδασκε και ο Παπισμός ο οποίος δίδασκε (και διδάσκει) τον λαό να νηστεύουν και να τηρούν εορτές να βασανίζουν τα σώματα τους  να προσκυνούν και να προσφέρουν σαν
Άρτους της προθέσεως.(Κολοσσαείς β:16-21-22). Η λέξις Θυάτειρα είναι και αυτή σύνθετος και προέρχεται από τις λέξεις Θυγάτηρ και τηρώ (Θυγατέρα –τηρώ) που σημαίνει εξουσία της θυγατρός δηλαδή γυναικός.
(Ησαϊας γ:2). Η εξουσία της Ιεζάβελ είναι πολύ γνωστή της οποίας τα τέκνα δηλαδή οι οπαδοί της είναι όλες οι εκκλησίες της αποστασίας οι οποίες ακολουθούν βήμα προς βήμα την ίδια ακριβώς τακτική της Ιεζάβελ Αποκάλυψης β:23

5/ Σάρδεις αποκάλυψης γ:1-6
Αι Σάρδεις απέχουν περί τα 30  μίλια της νοτίως της πόλεως Θυατείρων  ευρίσκονται δε εις τους πρόποδες του ¨Όρους Τουμελούς και παρά τον ποταμόν Πακτωλό όπου υπήρχαν ψήγματα χρυσού.  Εις την πόλη αυτή είχε έδρα του ο βασιλιάς της Λυδίας Κροίσος ο οποίος ήταν πάμπλουτος. Αι Σάρδεις επίσης είναι η γενέτειρα των σοφών Θαλή Κλεόβουλου και Σώλονος. Εις την πόλη αυτή διανυκτέρευσε ο Ξέρξης όταν πολεμούσε εναντίον των Ελλήνων. Όταν κατακτήθηκε από τον Κύρο έγινε η πλουσιότερη  πόλης της Μικράς Ασίας. Αργότερα υπέστη μεγάλην καταστροφή από σεισμό και επί αυτοκράτορος Τιβερίου οικοδομήθηκε εκ νέου και έγινε μια περίφημη πόλης όχι όμως στην αρχική της δόξα.
Σήμερα οι Σάρδεις δεν είναι παρά ένας τόπος ερειπίων. Η περίοδος της εκκλησίας των Σάρδεων αντιπροσωπεύει την εποχή της Μεταρρυθμίσεως. Μία εποχή κατά την οποία ελευθερώθηκε η  Εκκλησία από τον Παπισμό και εξαρτάτο από τον Λόγο του Θεού.
Σάρδεις σημαίνει όνομα πολύτιμου λίθου τον οποίο λίθο χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι ως ένα μαγικό λίθο ο οποίος έδιδε χαρά απέρριπτε φόβους έδιδε σύνεση κλπ. Μια άλλη έννοια της λέξεως Σάρδεις είναι ερμηνεία που αποδίδεται εις την Εβραϊκή λέξη που σημαίνει «υπόλοιπον». Επίσης η λέξης Σάρδεις σημαίνει κάτι καινούργιο ή ανανέωσης.
Μια τέταρτη ερμηνεία είναι ότι Σάρδεις σημαίνει νήμα Στάθμης. Αν υπάρχουν τόσες ερμηνείες εν τούτοις δεν είναι αντίθετες η μία προς την άλλην. Και οι τέσσερες αυτές ερμηνείες ενισχύουν την κεντρική ιδέα της περιόδου που αντιπροσωπεύει η Εκκλησία αυτή δηλαδή την περίοδο της Μεταρρυθμίσεως. Και πράγματι για να επαληθευθεί αυτή  η ερμηνεία γνωρίζουμε πολύ καλά ότι για να δημιουργηθεί και να νικήσει ο Προτεσταντισμός χρειαζόταν θάρρος και τόλμη μεγάλη.
Όσοι ελευθερώθηκαν από τον Παπισμό έπρεπε να πάρουν μία καινούργια θέση και οργανωθούν σε ένα πνευματικό σώμα δι ό και έχουμε την
Ερμηνεία του νήματος της στάθμης που ρυθμίζει και αποφασίζει την ευθύτητα ενός τοίχου. Κάθε  οργανωμένο σώμα έχει τις οδηγίες τους κανονισμούς και γενικά ορισμένες αρχές από τις οποίες διέπεται έτσι και η διδασκαλία της Μεταρρυθμίσεως:
α/ Η βάσης της Πίστεως του ανθρώπου είναι η ανοικτή  Γραφή.
β/ Η δικαίωσης του ανθρώπου βασίζεται στην απλή πίστη προς τον Εσταυρωμένο Ιησού Χριστό.
γ/ Της Εκκλησίας  η Κεφαλή και ο Κύριος είναι ο αναστάς και αναληφθείς Ιησούς Χριστός.
Αν και άρχισε με ένα θαυμαστό τρόπο εν τούτοις εισήλθε ο κόσμος και πάλι στην εκκλησία και είχε ανάγκη του ελέγχου του Κυρίου η εκκλησία.(Αποκάλυψης γ:1-3). Είναι λυπηρό για μια Εκκλησία να έχει το όνομα ότι ζει ενώ εις την πραγματικότητα είναι νεκρά. Υπήρχαν όμως και μερικοί που εξακολουθούσαν να κρατούν την αλήθεια του ευαγγελίου(Αποκάλυψης γ:4).  Όσο περνούσε ο καιρός το κακό ελάμβανε διαστάσεις όλο και περισσότερο. Έτσι πραγματοποιήθηκε το (Αποκάλυψης γ:3). Δι ό και δεν βρήκε ο Κύριος τα έργα τα οποία περίμενε (Αποκάλυψης γ:2). Καθώς είπαμε η εκκλησία των Σάρδεων αντιπροσώπευε την περίοδο της Μεταρρυθμίσεως κατά την οποίαν παρ’ όλο που με θάρρος  και παρρησία αντιστάθηκαν οι πιστοί εναντίον του Παπισμού κατέληξαν δυστυχώς σ’ ένα πνεύμα τυπικισμού και αδρανείας

Γι’ αυτό το Πνεύμα του Θεού είπε στον Άγγελο της Εκκλησίας των Σάρδεων: «Εξεύρω τα έργα σου ότι το όνομα έχεις ότι ζεις και είσαι νεκρός. Γίνου άγρυπνος και στήριξον τα λοιπά τα οποία μέλουσι να αποθάνωσι…ενθυμού λοιπόν πως έλαβες και ήκουσας και φύλαττε αυτά και μετανόησον»(Αποκάλυψης γ:2-3). Ενώ λοιπόν η Εκκλησία άρχισε με το Πνεύμα στα χρόνια της Μεταρρυθμίσεως κατέληξε με την σάρκα. Δια τούτο ο Χριστός είπε «Δεν εύρηκα τα έργα σου τέλεια ενώπιον του θεού»(Αποκάλυψης γ:2).
ΣΥΝΑΧΙΖΕΤΑΙ
...............................................