09---ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ ΝΕΦΕΛEΣ
(υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 9ον
Αι επτά Περίοδοι της Εκκλησίας
Εις το προηγούμενο Κεφάλαιο είδαμε τι είναι εκκλησία η οποία άρχισε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής
μέχρι της Ελεύσεως του Χριστού. Τώρα θα δούμε στο χρονικό αυτό διάστημα μέχρι
δηλαδή της ελεύσεως του Χριστού τις περιόδους ή τις διαφόρους εξελίξεις οίτινες
έλαβαν χώραν εις την Εκκλησία. Είναι ανάγκη για να έχουμε καλύτερη γνώση των
πραγμάτων να ρίξουμε μια ματιά εις την ιστορία της Εκκλησίας εκτός βέβαια από
τις προφητείες που μελετούμε. Κατ’ αρχήν είναι ανάγκη να μελετήσουμε το δεύτερο και
τρίτο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως. Εις το πρώτο Κεφάλαιο της Αποκαλύψεως
α: και εις τα εδάφια 9-15
βλέπουμε τον Κύριο να φανερώνεται ενδόξως εις τον Ιωάννη και να δίδει εντολή να
γράψει όσα είδε και να στείλει τις επιστολές αυτές εις τις Επτά εκκλησίες
Εφέσου Σμύρνης Περγάμου Θυατείρων Σάρδεων Φιλαδέλφειας και Λαοδικείας. Αι ως
άνω Εκκλησίαι υπήρχαν εις την Μικράν Ασίαν. Εις μιαν των εκκλησιών αυτών έγραψε
ο Απόστολος Παύλος μία επιστολή την προς Εφεσίους. Επίσης προς Κολοσσαείς δ:15 αναφέρεται η ύπαρξης μιας
Εκκλησίας εις την οποία έγραψε ο απ. Παύλος μία επιστολή η οποία δεν διεσώθη. Η
Εκκλησία αυτή είναι της Λαοδικείας. Δια να αντιληφθούμε δε καλύτερα το θέμα
περί των επτά Εκκλησιών πρέπει να προσέξουμε την διαίρεση όλου του βιβλίου που
υπάρχει στο κεφάλαιο Αποκ.α:19 όπου λέγει: «Γράψον όσα είδες και όσα
μέλλουσι να γίνωσι μετά ταύτα».
Ο Ιωάννης είδε αυτό
που μας περιγράφει στο πρώτο κεφάλαιο δηλαδή την Δόξα του Κυρίου και όλα
όσα Εκείνος του φανέρωσε.
Όσα περιγράφονται στο δεύτερο
και τρίτο κεφάλαιο όπου αναφέρεται η κατάστασης της Εκκλησίας ή μάλλον των
εκκλησιών.
Το τέταρτο κεφάλαιο αρχίζει
με την Τρίτη περίοδο της αποκαλύψεως που είναι «και όσα μέλλουσι να γίνωσι
μετά ταύτα» για αυτό και αρχίζει το κεφάλαιο αυτό με την φράση «μετά δε ταύτα» Αποκ.δ:1 και η περίοδος
αυτή περιλαμβάνεται εις τα κεφάλαια δ: και κβ: της Αποκάλυψης.
Εκείνο που είδε ο Ιωάννης
ήταν επτά λυχνίες και εν μέσω αυτών είδε τον Κύριο ενδόξως κρατώντα εν τη δεξιά
Αυτού χειρί επτά αστέρας. Ο δε Κύριος εξήγησε ότι οι επτά αστέρες ήταν οι
άγγελοι των επτά Εκκλησιών και οι επτά λυχνίες εκκλησίες.
Το βιβλίο αυτό της
Αποκαλύψεως το έγραψε ο Ιωάννης το 19 μχ εις την νήσον Πάτμον. Εκείνην την
εποχή υπήρχαν ήδη οι επτά Εκκλησίες τις οποίες αναφέρει στο δεύτερο και τρίτο
κεφάλαιο.
Οι επτά αυτές Εκκλησίες
αντιπροσωπεύουν την εκκλησία του Χριστού από την Πεντηκοστή μέχρι την Έλευση
του Κυρίου. Αποτελούν δηλαδή τις επτά περιόδους που θα περάσει η εκκλησία.
Αυτές οι επτά Εκκλησίες είναι
ιστορικές διότι όντως υπήρχαν την εποχή του Ιωάννου είναι δε και προφητικές
διότι αντιπροσωπεύουν συμβολικώς και προφητικώς ολόκληρη την Εκκλησία του
Χριστού από της ιδρύσεως της μέχρι της Ελεύσεως του Κυρίου.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η
εκκλησία του Χριστού είναι μυστήριο όπως ο Ίδιος το αποκάλυψε. Έδωσε όμως
κάποια εξήγηση σχετικά με το μυστήριο αυτό. Ήδη αναφέραμε ότι ο Κύριος είπε ότι
οι αστέρες είναι οι Άγγελοι και οι επτά λυχνίες οι επτά Εκκλησίες(Αποκάλυψης
α:20)
Το σύμβολον των λυχνιών είναι
παρμένο από την ΠΔ (Έξοδοςκε:3-40επίσης
Εβραίους θ:2και Ζαχαρίας δ:2).
Εάν προσέξουμε θα
παρατηρήσουμε ότι η λυχνία είναι μία αναφέρεται
Δηλαδή πάντοτε στον ενικό αριθμό με την
διαφορά ότι αποτελείται από επτά κλάδους ο κορμός παραμένει ο αυτός.
Το σύμβολον αυτό μας δίνει να
καταλάβουμε ότι η εκκλησία του Χριστού είναι μία αλλά έχει πολλούς κλάδους οι
οποίοι είναι διεσπαρμένοι εις όλα τα πέρατα της γης και διέρχεται δια μέσου
διαφορετικών χρονικών περιόδων.
Αυτούς τους κλάδους με τον
τόπο και τον χρόνο θα εξετάσουμε στο κεφάλαιο αυτό.
Τώρα ένα άλλο ερώτημα
γεννάται είναι γιατί ο Κύριος κάνει αυτήν την προτίμηση και παίρνει τον ενικό
αυτές τις συγκεκριμένες εκκλησίες τις οποίες και αναφέρει ονομαστικώς την
στιγμή που υπήρχαν πολλές εκκλησίες και μάλιστα πολύ πιο σπουδαιότερες από
αυτές. Γιατί λοιπόν να γίνεται αυτή τη διάκρισης; Δεν ήταν ο Χριστός η Κεφαλή
και εκείνων των εκκλησιών; Και βέβαια
ήταν (Εφεσίους
α:22-23 και δ:16). Αλλά ο Κύριος διάλεξε αυτές τις Εκκλησίες
διότι είναι πιο αντιπροσωπευτικές της Εκκλησίας του Κυρίου. Έπρεπε ο Κύριος να
πάρει μία από κάθε κατηγορία για να χαρακτηρίσει και να περιγράψει προφητικώς
τις διάφορες χρονικές περιόδους της Εκκλησίας δεικνύοντας την πνευματική κατάσταση
αυτής.
Ο τρόπος με τον οποίο
εφανερώθει ο Κύριος εις τον Ιωάννη δείχνει καθαρά ότι ο Χριστός είναι ο Μέγας Αρχιερεύς διότι
ήταν ενδεδυμένος ποδήρη χιτώνα και ήτο περιεζωσμένος με χρυσή ζώνη.
Αυτό δείχνει ότι ο Χριστός
είναι πράγματι ο αρχηγός της Εκκλησίας την οποία υπηρετεί με την ιδιότητα του
Αρχιερέως. Η Εκκλησία δε αυτή όπως αναφέραμε αποτελείται από πολλούς κλάδους
γι’ αυτό και μιλούμε σήμερα για εκκλησίες. Πχ όταν ο Κύριος αναφέρει κάτι για
την εκκλησία της Εφέσου αυτό σημαίνει ότι αφορούσαν τα λόγια αυτά την ίδια την
εκκλησία της Εφέσου αλλά παράλληλα ο Κύριος μιλούσε για όλες τις εκκλησίες Του
διότι το σώμα της Εκκλησίας είναι ένα.
Το ότι χρησιμοποιείται ο
αριθμός επτά για τις εκκλησίες αυτό δείχνει την τελειότητα της Εκκλησίας διότι
ο αριθμός επτά είναι σύμβολο της τελειότητας. Οι εκκλησίες αυτές ευρίσκονταν πολύ κοντά η μία
στην άλλη γι’ αυτό και ο Κύριος διάλεξε αυτές τις Εκκλησίες για να μιλήσει στην
Εκκλησία όλων των εποχών. Τώρα θα μελετήσουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια για τις
Εκκλησίες αυτές και την πνευματική τους κατάσταση.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
…………………………………
