Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ
ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Στο
βιβλίο της Αποκαλύψεως βλέπουμε τον Ιησού Χριστό να κρατά τα ηνία της
Διοικήσεως στα χέρια Του. Παρουσιάζεται ως ισχυρός και νικηφόρος. Είναι εκείνος
που είναι άξιος να σπάσει τις σφραγίδες. Φαίνεται σαν άγγελος που φέρνει
βροντές αστραπές και σεισμό. Παρουσιάζεται ως ο ισχυρός άγγελος του οποίου το
ένα πόδι είναι πάνω στη Θάλασσα και το άλλο πάνω στη γη αξιώνοντας πλήρη
κυριαρχία. Διοικεί τα έθνη με ράβδο σιδηρά. Όλες σχεδόν οι περιγραφές που
αποδίδονται στον Χριστό είναι περιγραφές δυνάμεως και ηγεσίας.
Περιγράφονται
επίσης στο βιβλίο της αποκαλύψεως οι καταστροφές εναντίον των εχθρών του
Χριστού που θα επακολουθήσουν την Δευτέρα Του έλευση. Ένας κατόπιν του άλλου οι
εχθροί του Χριστού κατέρχονται σε ήττα. Αρχίζοντας από το 17ο
κεφάλαιο βλέπουμε επτά καταστροφές. Συμπεριλαμβάνουν
την
καταστροφή της Βαβυλώνας την καταστροφή του Θηρίου την καταστροφή του
ψευδοπροφήτη την καταστροφή βασιλέων και άλλων ηγετών υπό του θηρίου την
καταστροφή του Γωγ και του Μαγώγ την καταστροφή του Σατανά και την καταστροφή
των απίστων νεκρών. Μετά την καταστροφή αυτών διαβάζουμε για επτά καινούργια
πράγματα: Για καινούργιο ουρανό για καινούργια γη για καινούργιους λαούς για
καινούργια Ιερουσαλήμ για καινούργιο ναό για καινούργιο φως για καινούργιο
παράδεισο του Θεού. Έτσι καταφθάνει ο τελικός θρίαμβος του Ιησού Χριστού.
Μεγάλη δε είναι η μακαριότης εκείνων που συμμερίζονται τον θρίαμβο αυτό. Ας μη
αποθαρρυνόμαστε τώρα που με αγανάκτηση παρακολουθούμε τον θρίαμβο των εχθρών
του Χριστού. Θα έλθει ο καιρός τους για να καταπατηθούν από το Χριστό. Θα έλθει
η ημέρα του θριάμβου της δικαιοσύνης και της καταστολής του κακού.
Ποια
Πρέπει Να Είναι Η Στάση Μας Απέναντι Στο Δόγμα Της Ελεύσεως Του Χριστού.
Στην
(Β΄ Τιμοθέου δ:8-4:8) ο Απ. Παύλος ομιλεί για κείνους που αγαπούν την Παρουσία
Του. Τέτοια αγάπη για την Παρουσία Του πρέπει να χαρακτηρίζει και μας. Μια και
γνωρίζουμε τι πρόκειται να συμβεί δεν μπορούμε παρά με μεγάλη προσδοκία να
περιμένουμε το γεγονός αυτό.
Στην
(Α΄ Θεσσαλονικείς α:9-10-1:9-10) ο απ. Παύλος συγχαίρει τους πιστούς της
Θεσσαλονίκης λέγοντας γι’ αυτούς: «διότι αυτοί διηγούνται περί ημών οποίαν
είσοδον ελάβομεν προς εσάς και πως επιστρέψατε προς τον Θεόν από των ειδώλων
δια να δουλεύητε Θεόν ζώντα και αληθινόν και να προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ
των ουρανών τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών τον Ιησούν όστις ελευθερώνει ημάς
από της μελλούσης οργής».
Ο
απ. Ιάκωβος μας συμβουλεύει ότι πρέπει την παρουσία του Κυρίου να την
περιμένουμε με υπομονή και καρτερικότητα.
(Ιάκωβος ε:8-5:8) «Μακροθυμήσατε και σεις στηρίξατε τας καρδίας σας
διότι η παρουσία του Κυρίου επλησίασε». Πόσες φορές φαίνεται οι χριστιανοί της
εποχής εκείνης και όλων των αιώνων δεν άρχισαν να ανυπομονούν για την εκπλήρωση
της υποσχέσεως του Κυρίου να επανέλθει. Χρειαζόμαστε υπομονή ενώ περιμένουμε.
Ας μη ξεχνούμε ότι οιαδήποτε αργοπορία απορρέει από την καρδιά ελέους του
Κυρίου που θέλει όσον το δυνατόν περισσότερες να μετανοήσουν.
Εις
την προς τον (Τίτο β:13-2:13) ο απ. Παύλος λέγει: «Προσμένοντες την μακαρίαν
ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού
Χριστού». Ενώ προσμένουμε ας εργαζώμεθα το έργο του Κυρίου με όλη την δύναμη
της ψυχής μας.
Εκείνοι
που πραγματικά πιστεύουν στην Δευτέρα έλευση του Χριστού όχι μόνο δοκιμάζουν
χαρά για την ζωή τους και παρηγοριά ανάμεσα στις θλίψεις και δυσκολίες αλλά και
δύναμη για μια ζωή αγιοσύνης. Λέγει ο απ. Ιωάννης στην Α΄ του επιστολή
γ:2-3-3:2-3) « Αγαπητοί τώρα είμεθα τέκνα Θεού και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν
είσθαι εξεύρομε όμως ότι όταν φανερωθή θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν διότι
θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι. Και πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ’ αυτόν
καθαρίζει εαυτόν καθώς εκείνος είναι καθαρός». Η ελπίδα λοιπόν αυτή έχει
εξυγιαντική επίδραση για την ζωή μας την καθημερινή. Και (ο απ. Πέτρος στην Β΄
του επιστολή γ:10-11-3:10-11) «Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν
νυκτί καθ’ οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμών τα στοιχεία δε πυρακτούμενα
θέλουσι διαλυθεί και η γη και τα έργα εν αυτή θέλουσι κατακαεί. Επειδή λοιπόν
πάντα ταύτα διαλύονται οποίοι πρέπει να είσθαι σεις εις πολίτευμα άγιο και
ευσέβειαν».
Ας
μη νομίσουμε λοιπόν το δόγμα αυτό ότι έχει μόνον θεωρητική αξία για το
μέλλον. Έχει πρακτική αξία για το παρόν.
Γεμίζει τη ζωή μας με χαρά με παρηγοριά αλλά και την οδηγεί σε αγιότητα. Εφ’
όσον η προσδοκία μας ότι ο Κύριος είναι δυνατόν να έλθει οποιαδήποτε ημέρα πόσο
άγια πρέπει να ζούμε κάθε ημέρα! Αν μόνο μπορούσαμε να ζήσουμε υπό την συνεχή
και αδιάκοπη επίδραση του δόγματος αυτού πόσο διαφορετικά θα ήμασταν.
Ήταν ένας ιεροκήρυκας που εργαζόταν ανάμεσα
στους μεθυσμένους και αλήτες. Εργαζόταν υπεράνθρωπα κηρύττοντας στους ανθρώπους
αυτούς και προσπαθώντας να τους φέρει στον Χριστό. Κάποιος του εισηγήθηκε ότι
θα έπρεπε να μη εργάζεται τόσο σκληρά και να αναπαυθεί λιγάκι. Η απάντηση του
ήταν ¨Πως μπορώ να το κάμω αυτό αδελφέ μου; Γιατί κάθε φορά που μεταβαίνω για
να εργασθώ ανάμεσα στους ανθρώπους αυτούς σκέπτομαι ότι ίσως απόψε να εισαχθεί
στην βασιλεία του Θεού
