TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 -- 01--Πότε το τέλος;- ΜΑΡΤΙΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

01--Πότε το τέλος;-  ΜΑΡΤΙΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Κάθε φορά που συμβαίνει στον κόσμο κάποιο συνταρακτικό γεγονός, –ένας σεισμός, μια επιδημία, ένας πόλεμος– η σκέψη των περισσοτέρων στρέφεται στην γνωστή ομιλία του Κυρίου Ιησού, που διαβάζουμε στο κεφάλαιο 24/κδ΄ του Ματθαίου και τις αντίστοιχες περικοπές (Μάρκ. 13/ιγ΄, Λουκ. 21/κα΄). Το κείμενο αυτό θα προσεγγίσουμε στη συνέχεια, με κύριο ενδιαφέρον στο αίτημα που έκφρασαν οι μαθητές του Κυρίου, να τους ενημερώσει για τα μελλούμενα.

«Προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί κατ’ ιδίαν, λέγοντες, Ειπέ προς ημάς, πότε θέλουσι γείνει ταύτα; και τι το σημείον της παρουσίας σου, και της συντελείας του αιώνος;» (εδ. 3).

Οι απορίες αυτών των ανθρώπων λειτουργούν μέσα στη λογική που είχαν μάθει να ζουν τότε οι Ιουδαίοι, να περιμένουν έναν Μεσσία με ρόλο κυρίως πολιτικό και στρατιωτικό· που θα έδιωχνε τους Ρωμαίους κατακτητές και θα έφερνε ελευθερία στο λαό Ισραήλ. Συνεπώς γι’ αυτούς το ζήτημα ήταν καθαρά θέμα χρόνου. Γι’ αυτό και το ερώτημά τους είναι: Πότε θα γίνουν αυτά; Πότε θα έρθει η συντέλεια τού αιώνα;

Το ερώτημά τους δεν ήταν κακό. Κακό, όμως είναι ότι πολλές φορές αυτό το ερώτημα επισκιάζει όλη τη νοοτροπία εκείνων που ασχολούνται με την εσχατολογία, επειδή θέλουν να πάρουν όλες τις λεπτομέρειες και να φτιάξουν ένα όσο το δυνατόν ακριβές χρονοδιάγραμμα των μελλοντικών γεγονότων, για να πούνε ότι η συντέλεια έρχεται σύντομα, αύριο, μεθαύριο, το έτος τάδε...

Επιπλέον, αυτό το χρονικό ερώτημα περιέχει ένα μεγάλο πρόβλημα, επειδή αποσιωπά το ποιοτικό ερώτημα που είναι: Δεν θα μπορούσε ο Χριστός να φέρει τη βασιλεία Του αμέσως; στο οποίο η απάντηση δε μπορεί παρά να είναι καταφατική.

Γιατί, λοιπόν,  καθυστερεί ο Χριστός; Προφανώς ο Κύριος έχει κάποιο σκοπό! Θέλει να πετύχει κάτι. Άρα το βασικό ερώτημα για μας πρέπει να είναι όχι το πότε θα έρθει αλλά τι θέλει να κάνει ο Χριστός μέσα στην ιστορία του κόσμου; Ποιος είναι ο τελικός σκοπός του Θεού;

Ξεκινώντας την απάντησή Του ο Χριστός μίλησε ως εξής:

«Βλέπετε μη σας πλανήση τις· διότι πολλοί θέλουσιν ελθεί επί τω ονόματί μου, λέγοντες, Εγώ είμαι ο Χριστός· και πολλούς θέλουσι πλανήσει» (εδ. 4-5).

Μόνο η σκέψη ότι μπορεί να υπάρξει πλάνη, σημαίνει πως αυτό που κάνει τώρα ο Χριστός, δεν είναι παντού προφανές και κατανοητό από όλους. Όλοι οι άνθρωποι κάτι προσδοκούμε, κάτι περιμένουμε, και ο καθένας μας φτιάχνει στο μυαλό του μια εικόνα, ένα όνειρο, γι’ αυτό που θα ήθελε να γίνει. Αυτό όμως αποτελεί το τρωτό μας σημείο, επειδή ύστερα είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε πολύ εύκολα όποιον έρθει να μας προσφέρει εκείνο που ονειρευόμασταν και προσδοκούσαμε.

Αν εκείνοι οι "μεσσίες" προσφέρουν τις προσδοκίες που έχεις σχηματίσει στην καρδιά σου και τις οποίες ελπίζεις, θα εστιάσεις επάνω τους όλες σου τις μεσσιανικές ελπίδες και θα τους δεχτείς ως εκπληρωτές των ονείρων σου.

Ο λόγος που ο Χριστός έδωσε στην Εκκλησία τη διδαχή Του  και ακούμε το κήρυγμα και τη διδασκαλία του Λόγου, είναι για να σχηματιστούν στις καρδιές μας όχι τυχαίες δικές μας προσδοκίες αλλά εκείνες που θέλει ο Θεός. Με τον τρόπο αυτό η καρδιά μας μαθαίνει και συγκινείται όχι απλά από την ιδέα ότι ο Κύριός μας θα έρθει, αλλά ότι ο Χριστός θα είναι όπως πραγματικά είναι, και όχι όπως εμείς Τον φανταζόμαστε ή θα θέλαμε να είναι. Με άλλα λόγια να γίνουν όνειρα δικά μας τα όνειρα του Θεού.

Έτσι, όταν λέμε: «Έρχου Κύριε Ιησού» (Αποκ. 22/κβ/20), θα εννοούμε τον πραγματικό Ιησού, και όχι ένα κατασκεύασμα των χαμηλότερων και ταπεινότερων προσδοκιών μας. Τον Χριστό που θα Τον αναγνωρίσουμε όταν θα έρθει όπως αληθινά είναι και να μην κινδυνέψουμε να παραγνωρίσουμε άλλον ή άλλους που θα επιχειρήσουν να έρθουν.

Αλλά ποιοι θα είναι αυτοί που θα πλανηθούν; Θα είναι άνθρωποι που βιάζονται να λάβουν το δικό τους ζητούμενο, επειδή γι’ αυτούς το "ζητούμενο" είναι άλλο. Άνθρωποι που αρκούνται σε ένα υποκατάστατο και είναι έτοιμοι να πουλήσουν τα πρωτοτόκια για ένα πιάτο φακή. Θα πλανηθούν άνθρωποι που ίσως σήμερα ακούνε το κήρυγμα του Λόγου του Θεού επιλεκτικά, λέγοντας: "Αυτό μου αρέσει και το κρατάω", "Αυτό δεν μου αρέσει και το απορρίπτω". Αυτοί οι άνθρωποι είναι έτοιμοι ν’ ακούσουν τη φωνή του κάθε ψευδό-μεσσία, γι’ αυτό οι ψευδό-μεσσίες θα πλανήσουν τέτοιους ανθρώπους, που είναι πρόθυμοι να πλανηθούν, επειδή κάθε άνθρωπος «εκ της ιδίας αυτού επιθυμίας» (Ιακ. 1/α/14) οδηγείται στην πλάνη.

«Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων· προσέχετε, μη ταραχθήτε» (εδ. 6α).

«Πολέμους και φήμας πολέμων», όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα. Άλλοτε, όταν οι άνθρωποι άκουγαν για πολέμους, ταράζονταν. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Ακούμε την περιγραφή των πολέμων από πολεμικούς ανταποκριτές και τους βλέπουμε μέσα από τις κάμερες των δημοσιογράφων. Βλέπουμε την τραγικότητα του πολέμου με τα μάτια μας, έστω κι αν είναι μακριά από εμάς, και σίγουρα αυτό μας δίνει ταραχή και την εντύπωση ότι ίσως τώρα βρισκόμαστε κοντά στο τέλος. Αυτό είναι κάτι που κάποιοι σπεύδουν να εκμεταλλευτούν.

Λίγο πριν από τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου στο Ιράκ (1991), μόλις άρχισε ν’ ακούγεται ότι θα γίνει ο πόλεμος, ένας εκδότης τύπωσε δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα από ένα βιβλίο εσχατολογίας. Η ταραχή των ανθρώπων από τον επερχόμενο πόλεμο, τους έκανε να νιώθουν ότι έρχεται το τέλος. Αλλά η ταραχή σε κάνει πιο επιρρεπή στην πλάνη.

Ένας άλλος "εσχατολόγος" πρόλαβε μέσα σε δύο εβδομάδες να γράψει βιβλίο για να προλάβει την αγορά, επειδή εκείνη την εποχή πολλοί φοβόντουσαν ότι θα ερχόταν το τέλος και θα είχε σίγουρη πελατεία. Εκείνο το βιβλίο, που κυκλοφόρησε σε πολλά αντίτυπα, πριν από τον πόλεμο πουλιόταν προς 10 δολάρια, καθώς όμως φάνηκε ότι ο πόλεμος θα τελείωνε γρήγορα, η τιμή του έπεσε ραγδαία στο μισό και μετά το τέλος του πολέμου το πουλούσαν προς 25 σεντς. (Προφανώς ο εκδότης δεν σκεφτόταν ότι θα ερχόταν το τέλος σύντομα, γι’ αυτό και έσπευσε να θησαυρίσει).

Όμως, σ’ αυτό που λέει ο Χριστός εδώ, υπάρχει και κάτι διαφορετικό: Αυτός που λέει το «Προσέχετε, μη ταραχθήτε», είναι ο Βασιλιάς που κάθεται στα δεξιά του Πατέρα, Εκείνος στον οποίο ανήκουν όλα τα βασίλεια της γης. Και λέει στους πιστούς Του: Όταν ακούτε πολέμους και φήμες πολέμων, να μην ταραχθείτε! Γιατί; Επειδή είναι Εκείνος που κυβερνάει, ακόμα και τώρα!

«Επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν· αλλά δεν είναι έτι το τέλος» (εδ. 6β).

Γιατί λέει ο Χριστός ότι «πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν· αλλά δεν είναι έτι το τέλος»; Οι πόλεμοι δεν σημαίνουν ότι ήρθε το τέλος. Οι πόλεμοι είναι μέρος της ιστορίας του κόσμου. Αν κοιτάξετε όλη την ιστορία του κόσμου, τα χρόνια που δεν γινόταν κάπου κάποιος πόλεμος, είναι ελάχιστα. Όλο και κάπου γίνονται και θα γίνονται πόλεμοι, επειδή αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Είναι βέβαια μεγάλο ζήτημα στη χριστιανική διανόηση, πότε ένας πόλεμος είναι δίκαιος και πότε δεν είναι. Θα πω απλά τη γνώμη μου: Αμφιβάλλω αν υπήρξε ποτέ στην ιστορία έστω και ένας πόλεμος που να ήταν απόλυτα δίκαιος. Πώς το γνωρίζω αυτό; Επειδή ο Χριστός είπε ότι μέχρι να έρθει ο Ίδιος, μόνο ψευδό-μεσσίες θα υπάρχουν. Μόνο ο Χριστός είναι δίκαιος και μόνο ο δίκαιος Βασιλιάς Χριστός θα φέρει πραγματική δικαιοσύνη, πραγματική ειρήνη και πραγματική ελευθερία. Μέχρι τότε θα βλέπουμε μόνο σχετική δικαιοσύνη, που εκφράζεται συνήθως εκεί όπου υπάρχουν τα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ειρήνης, όμως αυτά τις πιο πολλές φορές συνυφαίνονται με τις φιλοδοξίες και τα συμφέροντα των ανθρώπων. Συνεπώς δεν περιμένουμε από τα έθνη της γης κάτι καλύτερο από αυτό μέχρι να έρθει ο Βασιλιάς μας.

Βέβαια ο Θεός έχει θεσπίσει προς το παρόν –κατ’ οικονομίαν, όπως λέμε– την ύπαρξη κυβερνήσεων οι οποίες συντηρούν κάποια τάξη πάνω στη γη, όμως αλίμονο σε όποιον αποβλέπει σ’ αυτές τις κυβερνήσεις με μεσσιανικές προσδοκίες. Έτσι οι άνθρωποι στον κόσμο αυτό συχνά αναγκάζονται να κάνουν οδυνηρές επιλογές ανάμεσα στο λίγο δίκαιο και στο λιγότερο δίκαιο, στο περισσότερο άδικο και στο λιγότερο άδικο.

Ωστόσο, όταν ο Χριστός λέει ότι αυτά «πρέπει να γείνωσιν», δεν σημαίνει ότι είναι ηθικά καλό ούτε είναι ηθικά νόμιμο να γίνουν. Πολλοί κάνουν το τραγικό λάθος, να νομίζουν ότι αυτό το «πρέπει» νομιμοποιεί αυτό που γίνεται... Αντίθετα αυτό το «πρέπει» σημαίνει μόνο ότι ο Θεός χρειάζεται να επιτρέψει όλα αυτά να γίνονται πριν φέρει τη δική Του βασιλεία, προκειμένου να πεισθούν οι άνθρωποι, ότι δεν υπάρχει άλλος Σωτήρας· δεν υπάρχει άλλος Μεσσίας· δεν υπάρχει πραγματική ειρήνη και δικαιοσύνη χωρίς Αυτόν.

Αλλά είναι και κάτι ακόμα που σημαίνει αυτό το «πρέπει». Όσο τραγικός κι αν είναι αυτός ο κόσμος, εμείς πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Χριστός που κάθεται στον θρόνο, θα φέρει τη βασιλεία Του. Δεν έχει χάσει τον έλεγχο της ιστορίας ούτε Τον ξαφνιάζουν αυτά που συμβαίνουν. Ας Τον εμπιστευόμαστε λοιπόν.

«Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος, και βασιλεία επί βασιλείαν· και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί, και σεισμοί κατά τόπους. Πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων» (εδ. 7-8).

Ο Κύριος εξηγεί ότι δεν είναι μόνο οι πόλεμοι αλλά υπάρχουν και άλλες τραγωδίες της ζωής –πείνες, σεισμοί, λοιμοί... όπως ακούμε και βλέπουμε καθημερινά στις ειδήσεις–, και όλα αυτά είναι μικρά προμηνύματα της κρίσης που έρχεται, σε έναν κόσμο που σείεται για να καταλάβει ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον Χριστό.

Αλλά ο Κύριος τα χαρακτηρίζει όλα αυτά «αρχή ωδίνων» και έτσι δίνει μια νότα ελπίδας, επειδή οι «ωδίνες» είναι οι πόνοι της γυναίκας πριν γεννήσει και η γυναίκα είναι πρόθυμη να υποστεί αυτούς τους πόνους, επειδή στο τέλος έρχεται κάτι καλό^ κάποια στιγμή θα γεννήσει. Έτσι, μέσα από την τραγική ιστορία, ο Θεός προετοιμάζει κάτι όμορφο, έναν νέο κόσμο.

Αλλά τι γίνεται με την Εκκλησία και με τους πιστούς σε όλη αυτή τη διαδικασία; Τι κάνουμε εμείς; Πώς ζούμε; Πού είναι οι δικές μας νίκες καθώς μαχόμαστε στο πλευρό του Βασιλιά μας;

«Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν, και θέλουσι σας θανατώσει· και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών διά το όνομά μου» (εδ. 9).

Αν λες ότι ο Χριστός κάθεται στα δεξιά του Πατέρα στους ουρανούς και βασιλεύει, αυτό που εισπράττεις εδώ στη γη είναι θλίψη, θάνατος και μίσος. Αν λες ότι η ουσία του Νόμου είναι η αγάπη στον Θεό και τον πλησίον, γίνεσαι μισητός από τους ανθρώπους. Αν επιμένεις στο όνομα του Χριστού, εκείνοι που έρχονται ψευδώς στο όνομα του Χριστού θα σε μισούν. Αυτή η επίθεση του κόσμου ενάντια στους πιστούς τι αποτέλεσμα έχει; Κάτω από την πίεση αυτού του κόσμου κάποιοι άνθρωποι της Εκκλησίας σκανδαλίζονται.

«Και τότε θέλουσι σκανδαλισθή πολλοί· και θέλουσι παραδώσει αλλήλους, και θέλουσι μισήσει αλλήλους» (εδ. 10).

Ο Κύριος μάς προειδοποιεί ότι άνθρωποι που άκουσαν το «Αγαπάτε αλλήλους» (Ιωάν. 13/ιγ/34), θα παραδίδουν αλλήλους, θα μισούν αλλήλους...

«Και πολλοί ψευδοπροφήται θέλουσιν εγερθή, και πλανήσει πολλούς» (εδ. 11).

Επίσης μέσα στην Εκκλησία, μέσα στους δήθεν πιστούς, θα ακούγεται η φωνή της πλάνης· άνθρωποι θα έρχονται να πουν αλλιώς τα πράγματα και να μας αποπροσανατολίσουν. Το ότι είμαστε στην Εκκλησία δεν σημαίνει ότι αυτομάτως είμαστε ασφαλείς από την πλάνη. Πρέπει και εμείς να είμαστε διαρκώς σε εγρήγορση, να έχουμε διάκριση, να ακούμε τις φωνές και να τις κρίνουμε με βάση τις επιταγές του Κυρίου μας.

«Και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή» (εδ. 12).

Όσο αυξάνεται το κακό και πληθύνεται, θα είναι σαν μία χιονοστιβάδα που μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Και ρωτώ άλλη μια φορά: Πού είναι ο θρίαμβος της Εκκλησίας του Χριστού; Πού είναι η νίκη της; Στο δικό Του χώρο, στους φαινομενικά δικούς Του ανθρώπους, εισβάλλει κάθε αντίθετο από αυτά που κήρυξε και προσφέρει ο Χριστός. Τους είπε πως η ουσία του Νόμου είναι το «Αγάπα τον Θεό με όλη σου την καρδιά και τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου» (Ματθ. 22/κβ/37-39). Ο Βασιλιάς λέει, θέλω να είστε μια κοινότητα που θα αγαπάτε ο ένας τον άλλον σαν τον εαυτό σας. Το αποτέλεσμα; Η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή...

Όλα τα παραπάνω δεν ακούγονται σαν νίκη και θρίαμβος του Βασιλιά Χριστού. Φαντάζεστε έναν Βασιλιά να λέει, “Θα χάνω ανθρώπους, θα έχω προδότες μέσα στο πλήθος των πιστών μου, θα προδίδουν και θα μισούν ο ένας τον άλλον...” Πού λοιπόν είναι η νίκη;

Για πολύ καιρό ο Χριστός θα μοιάζει σαν ο πιο αποτυχημένος Μεσσίας στον κόσμο, ο πιο αποτυχημένος βασιλιάς. Πολλοί θα πουν να Τον ανταλλάξουμε με ένα καλύτερο μοντέλο, που θα δουλεύει πιο αποτελεσματικά και πιο γρήγορα. Αλλά το δικό μας καθήκον είναι ένα:

«Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή» (εδ. 13).

Να υπομένουμε και να επιμένουμε σ’ αυτό που ακούσαμε· σ’ αυτό που πιστέψαμε. Να μην ακούμε και να μην συγκινούμαστε από την φωνή της πλάνης. Να μην εγκαταλείψουμε τον Χριστό και τη δική Του φωνή –όποιο κι αν είναι το κόστος– διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται ο θρίαμβός Του.

Μπορεί η αγάπη πολλών να ψυχρανθεί, αλλά δεν πρέπει να ψυχρανθεί η αγάπη εκείνων που είναι πραγματικά δικοί Του. Ο θρίαμβος της αγάπης του Χριστού –ο θρίαμβός Του που φάνηκε στον Σταυρό– είναι ο θρίαμβος μιας αγάπης που μένει μέχρι το τέλος· μιας αγάπης που ξέρει να μένει φλόγα ζωντανή, που ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω της, εκείνη θα επιμένει να αγαπά και δεν θα ψυχραίνεται. Διότι η αγάπη νικά τη μάχη κατά του μίσους, όταν συνεχίζει να προσφέρει αγάπη παρ’ όλο το μίσος που εισπράττει. Αυτό είναι το μήνυμα του Ευαγγελίου, διότι ο Χριστός είναι Εκείνος που μας αγάπησε μέχρι τέλους, μέχρι θανάτου σταυρικού.

Το κακό μπορεί να νικηθεί «διά του αγαθού» (Ρωμ. 12/ιβ/21), το μίσος μπορεί να νικηθεί με την αγάπη· απλά απαιτείται περισσότερος χρόνος. Η θυσία στον Σταυρό είναι το λάβαρο αυτής της νίκης, και εμείς όλοι προς αυτό το τέλος οδεύουμε. Αυτή τη νίκη θέλει να βγάλει στο τέλος ο Βασιλιάς μας, προκειμένου να αποκαλυφθούν οι δίκαιοι την ημέρα της φανέρωσης των υιών του Θεού, την ώρα που θα φανερωθούν μαζί Του στη δόξα (Ρωμ. 8/η/19).

«Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος» (εδ. 14).

Ό,τι κι αν γίνεται στον κόσμο, παρ’ όλο το μίσος, παρ’ όλο τον διωγμό και μέσα στον διωγμό, το Ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρύττεται. Προσέξτε ότι εδώ δεν λέει να το κηρύξετε –αυτό το λέει αλλού– ούτε λέει ότι θα κηρυχθεί μόνο τότε. Απλά λέει ότι το κήρυγμα του Ευαγγελίου θα γίνει, όπως και αν έρθουν τα πράγματα. Ο στόχος Του θα επιτελεστεί επειδή Εκείνος ελέγχει την ιστορία.

Όπως είναι βέβαιο ότι υπάρχουν πόλεμοι στον κόσμο –και το είπε και το πρόβλεψε– έτσι, με την ίδια βεβαιότητα δήλωσε ότι το Ευαγγέλιο θα κηρυχθεί σε όλη την οικουμένη. Είναι τούτη μια αλήθεια, μια δήλωση του Βασιλιά μας, ότι παρά τα όσα αρνητικά και θλιβερά και τραγικά πράγματα συμβαίνουν μέσα στην ιστορία, το Ευαγγέλιο θα κηρύττεται και το έργο Του θα γίνεται μέσα στον κόσμο. Μόνο που ο θρίαμβός θα γίνεται κρυφά, αθόρυβα, αδύναμα, στο παρασκήνιο, όμως πραγματικά, όπως ο Σταυρός Του. Θα οικοδομήσει την Εκκλησία Του και οι πύλες του Άδη δε θα μπορέσουν να την νικήσουν.

Όμως οι μαθητές είχαν ρωτήσει τον Κύριο, «Πότε θέλουσι γείνει ταύτα;» Και σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που ρωτούν: Γιατί αργεί; Γιατί καθυστερεί;

Στην επιστολή του Πέτρου διαβάζουμε ότι αυτό γίνεται για κάποιο λόγο, για κάποιο σοβαρό σκοπό: «Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα· αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν» (Β΄ Πέτρ. 3/γ/9). Καθυστερεί, λοιπόν, επειδή θέλει να κηρυχτεί το Ευαγγέλιο παντού, σε όλη την οικουμένη.

Γιατί δεν έχει έρθει ακόμα το τέλος; Επειδή το Ευαγγέλιο δεν έχει κηρυχτεί παντού. Πότε θα έρθει το τέλος; Όταν το Ευαγγέλιο θα έχει κηρυχτεί παντού και κάθε άνθρωπος θα έχει λάβει την ευκαιρία να το ακούσει. Τότε θα έρθει το τέλος!

Αν λοιπόν ασχολείστε με την εσχατολογία, καλύτερα ασχοληθείτε με το κήρυγμα του Ευαγγελίου.

Μην αποβλέπουμε σ’ αυτό τον κόσμο αλλά ας στρέψουμε τα μάτια σ’ Αυτόν που κάθεται στα δεξιά του Πατέρα. Ακούμε για πολέμους, αλλά αυτό είναι «αρχή ωδίνων»· δεν έχει έρθει το τέλος. Μέσα στην τραγικότητα του κόσμου μας, με όλα τα θλιβερά που βλέπουμε γύρω, ας εστιάσουμε το βλέμμα στον Βασιλιά μας, στο έργο που Εκείνος  ανέθεσε, κι ας λέμε στους ανθρώπους ότι υπάρχει ελπίδα.

Ζούμε σε έναν κακό κόσμο, αλλά γι’ αυτό τον κακό κόσμο έχουμε καλά νέα. Όσο πιο κακός φαίνεται ο κόσμος, τόσο πιο έτοιμοι είναι οι άνθρωποι ν’ ακούσουν το μήνυμα για τα καλά νέα. Ας τους φέρουμε, λοιπόν, αυτό το όμορφο μήνυμα!

Από Συνεργάτη

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

Πολιτική εκμετάλλευση της θρησκείας

Ο Κύριος Ιησούς δήλωσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο «Ουδείς δύναται δύο κυρίους να δουλεύη· διότι ή τον ένα θέλει μισήσει, και τον άλλον θέλει αγαπήσει· ή εις τον ένα θέλει προσκολληθή, και τον άλλον θέλει καταφρονήσει» (Ματθ. 6/ς/13). Εντούτοις οι περισσότεροι πολιτικοί προσπαθούν –και μάλλον το καταφέρνουν– να εμπλέκουν τη θρησκεία με τα εθνικά/πολιτικά τους συμφέροντα, τα οποία αρκετές φορές δεν είναι διόλου καθαρά και τίμια...

Κυριότερη απόδειξη για τα παραπάνω αποτελούν τα κείμενα των εθνικών ύμνων των περισσοτέρων χωρών, όπου βρίσκει κανείς ένα μίγμα σοβινισμού αλλά και πολλή εθνική και θρησκευτική μισαλλοδοξία – γιατί όχι και θρησκευτική λατρεία...

Για να θεμελιώσουμε τα παραπάνω, βρήκαμε αποσπάσματα από τέτοιους ύμνους.

Όπως εύκολα διακρίνετε από τους στίχους που παραθέτουμε, το πρόβλημα δεν περιορίζεται σε μια ορισμένη θρησκεία, αλλά αφορά εξίσου «χριστιανικά», «μουσουλμανικά», «ινδουιστικά», ακόμη και «κοσμικά» κράτη/καθεστώτα.

Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα και ιδιαίτερα ξεχωρίζουμε τους ύμνους (Α) της Ελβετίας, που θα μπορούσε να αποτελεί έναν καθαρά εκκλησιαστικό ύμνο, (Β) της Ινδίας, που στην πραγματικότητα αναφέρεται σε ένα συνονθύλευμα θρησκειών και πίστεων κάτω από τη “σκέπη της θεάς τύχης”, (Γ) της Αλβανίας όπου οι κάτοικοι καλούνται να ανατρέψουν την όποια απόφαση του Θεού, (Δ) των ΗΠΑ –που στον μεν ύμνο τους δηλώνουν ότι “στηρίζονται στον Θεό”, στη νομοθεσία τους όμως απαγορεύουν κάθε έκφραση ευσέβειας– και (Ε) των Τούρκων που όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται “λατρεύουν τον Θεό και επιδιώκουν αυτό που είναι δίκαιο” (sic)...

Καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας ψάλλουν αυτά τα λόγια, πόσο όμως αυτά έχουν κάποια σχέση με την αληθινή τους ζωή και ελπίδα; Ο λόγος του Θεού με την πένα του απόστολου Ιωάννη λέει την αλήθεια: «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται» (Α~ Ιωάν. 5/ε/19). |

ΑΓΓΛΙΑ

...Τα ελέη του Θεού ας είναι γνωστά,

από ακτή σε ακτή!

Κύριε κάνε τα έθνη να δουν,

ότι οι άνθρωποι

πρέπει να είναι αδελφοί

 ΑΛΒΑΝΙΑ

...Εχθροί δεν έχουν θέση εδώ.  

Επειδή ο Ίδιος ο Κύριος έχει πει,  

ότι έθνη εξαφανίζονται από τη γη,

αλλά η Αλβανία θα συνεχίσει να ζει,

επειδή για αυτήν, θα παλέψουμε.

 ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

...Πιστοί πατριώτες, η δύναμή σας

βρίσκεται στην ενότητά σας·

κι από τους ουρανούς

ο υπέρτατος Δημιουργός

ενέπνευσε ένα θαυμάσιο πνεύμα

στο έθνος.

ΕΛΒΕΤΙΑ

Όταν οι ουρανοί του πρωινού

γίνονται κόκκινοι

κι από πάνω στέλνουν

την ακτινοβολία τους,

Εσύ, ω Κύριε, παρουσιάζεσαι

στο φως τους.

Όταν οι Άλπεις λάμπουν

φωτεινές με λαμπρότητα,

προσευχηθείτε στον Θεό,

σ’ Αυτόν παραδοθείτε,

Γιατί αισθάνεστε

και καταλαβαίνετε,

ότι Αυτός κατοικεί  σ’ αυτή τη γη.

Στο ηλιοβασίλεμα Εσύ είσαι κοντά

και πέρα από τον έναστρο ουρανό,

Εσύ, Πατέρα της αγάπης,

πάντα πλησίον.

Όταν αναχωρούμε στον ουρανό,

χαρά και ευδαιμονία

Εσύ μας μεταδίδεις,

για να αισθανόμαστε

και να καταλαβαίνουμε

ότι Εσύ κατοικείς σ’ αυτή τη γη.

Όταν σκοτεινά σύννεφα

τυλίγουν τους λόφους

κι η γκρίζα ομίχλη

γεμίζει την κοιλάδα,

Εσύ δεν κρύβεσαι

από τους γιους Σου.

Διαπερνάς την κατάθλιψη

που μας τρομάζει

με τη δύναμη της δικής Σου ηλιοφάνειας που καθαρίζει

Θα αισθανθούμε

και θα καταλάβουμε

ότι ο Θεός κατοικεί σ’ αυτή τη γη.

ΕΣΘΟΝΙΑ

...Είθε ο Θεός στον Ουρανό

να σε υπερασπίζει,

καλύτερη κι αγαπημένη μου χώρα!

Είθε να είναι φρουρός, κι ασπίδα,

και πάντα να σε ευλογεί

και να επηρεάζει

με χάρη όλες σου τις πράξεις.

 ΗΠΑ

...Ευλογημένη με νίκη και ειρήνη,

είθε η σωσμένη από τον ουρανό χώρα,

να ευλογεί τη Δύναμη

που μας έκανε έθνος και μας συντηρεί.

Τότε πρέπει να κατακτούμε,

όταν ο σκοπός μας είναι δίκαιος[*], 

κι αυτό ας είναι το σύνθημά μας:

“Στον Θεό είναι η εμπιστοσύνη μας”. 

Και η στολισμένη με αστέρια σημαία μας

θα κυματίσει θριαμβευτικά

πάνω στη χώρα του ελεύθερου

και το σπίτι του γενναίου!

[*] Προσέξτε ότι το δόγμα του Μπους υπάρχει μέσα στον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ που μεταξύ άλλων λέει:

«ΤΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΟΥΜΕ, ΟΤΑΝ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ...»

Ποιος θα πει ποιο είναι το δίκαιο; Αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

ΙΝΔΙΑ

Όλοι υψώνουν το ωραίο σου όνομα

και ζητούν τις ευλογίες σου,

τραγουδώντας σ’ εσένα

τον ύμνο της δόξας.

Δόξα σ’ εσένα,

ω θεά της τύχης της Ινδίας!

Ζήτω, ζήτω, ζήτω σ’ εσένα

για πάντα!

Ημέρα και νύχτα

το κάλεσμά σου απλώνεται στη γη

και ακούμε τη φωνή

της σωτηρίας σου, Ινδουιστές, Βουδιστές,

Σιχ, Τζαναϊστές,

Παρσίς, Μουσουλμάνοι

και Χριστιανοί

έρχονται από την Ανατολή

και τη Δύση

στη βάση του θρόνου σου,

τραγουδώντας το τραγούδι της αφοσίωσής τους σ’ εσένα.

Ω Δόξα σ΄ εσένα, που ενώνεις τις καρδιές μας

και μας δίνεις καλή τύχη!

Ζήτω, ζήτω, ζήτω σ’ εσένα για πάντα!   

ΚΙΡΙΜΠΑΤΙ

Σε ικετεύουμε, ω Θεέ,

να μας προστατεύεις

και να μας οδηγείς

στις μέρες που έρχονται.

Βοήθησέ μας με το χέρι

της αγάπης Σου. Ευλόγησε την Κυβέρνησή μας

και όλο το λαό μας!

ΜΑΛΤΑ

...Φρούρησε, ω Κύριε,

όπως πάντα έχεις φρουρήσει,

αυτή τη μητέρα πατρίδα που

τόσο αγαπητό όνομα έχει!

Φύλαξέ τη στη σκέψη Σου Εσύ

που την έκανες τόσο ωραία!

Είθε εκείνος που κυβερνά

να εκτιμάται για σοφία.

ΜΕΞΙΚΟ

Είθε ο θείος αρχάγγελος

να στέφει το μέτωπό σου,

ω πατρική γη, με κλάδο ελιάς

της ειρήνης, επειδή το αιώνιο πεπρωμένο σου

έχει γραφτεί στον ουρανό

με το δάχτυλο του Θεού.

 ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

Θεέ των εθνών στα πόδια Σου

στους δεσμούς της αγάπης συναντιόμαστε.

Άκουσε τις φωνές μας, ικετεύουμε,

Θεέ υπερασπίσου

την Ελεύθερη Γη μας.

Φρούρησε το τριπλό αστέρι του Ειρηνικού

από τα βέλη της σύγκρουσης και του πολέμου.

Κάνε τους επαίνους της

να ακουστούν μακριά,

Θεέ υπερασπίσου

τη Νέα Ζηλανδία.

 ΝΟΡΒΗΓΙΑ

Ευχαριστήστε το μεγάλο Θεό σας!

Ήταν θέλημά Του

να προστατεύσει τη χώρα

αν και τα πράγματα έμοιαζαν σκοτεινά. Ενώ οι πατέρες πάλευαν

και οι μητέρες έκλαιγαν,

ο Κύριός μας άνοιξε ήσυχα το δρόμο

έτσι ώστε να κερδίσουμε το δίκιο μας.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Εσύ, Θεέ και Κύριέ μου,

είσαι η ασπίδα μου,

σε Σένα στηρίζομαι.

Επάνω Σου θα χτίσω·

μην με αφήσεις ποτέ,

έτσι ώστε να παραμείνω

ευσεβής, δούλος Σου σε όλες τις στιγμές,

διαλύοντας την τυραννία

που πληγώνει την καρδιά μου.

ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Θεέ να ευλογείς τους Ούγγρους 

με χαρά και ευημερία.

Έκτεινε έναν προστατευτικό βραχίονα

αν παλεύουν τον εχθρό.

Έχοντας υποφέρει πολύ

από κακοτυχία,

δώσε τους ευτυχισμένα χρόνια.

 ΠΑΚΙΣΤΑΝ

Αυτή η σημαία με το Μισοφέγγαρο

και το Αστέρι

ανοίγει το δρόμο για την πρόοδο

και την τελειότητα,

διερμηνεύει το παρελθόν μας,

δόξα για το παρόν μας,

έμπνευση για το μέλλον μας,

σύμβολο της προστασίας

του Παντοδύναμου.

 ΠΑΠΟΥΑ ΝΕΑ ΓΟΥΙΝΕΑ

Ας τραγουδήσουμε τη χαρά μας που είμαστε ελεύθεροι,

δοξάστε τον Θεό και χαρείτε που είστε Παπούα Νέα Γουινέα.

Τώρα δώστε ευχαριστίες στον καλό Κύριο υψηλά

για την καλοσύνη Του, τη σοφία και την αγάπη Του

που είναι αυτή η γη των πατέρων μας ελεύθερη,

Παπούα Νέα Γουινέα.

 ΠΕΡΟΥ

Και είθε ο ήλιος να αρνηθεί το φως του,

παρά να μην ανταποκριθούμε στον ιερό όρκο

που η χώρα μας έδωσε στον Θεό.

Τρέξτε προς τη δόξα και την υπεροχή!

Δοξάστε τον Δημιουργό των ουρανών

και υψώστε την πράσινη σημαία,

που κυματίζει και φέρει

το έμβλημα του Φωτός! Επαναλάβετε

– Ο Θεός είναι μέγιστος!

Τ Ο Υ Ρ Κ Ι Α

Η ελευθερία είναι δικαίωμα του έθνους μου,

ελευθερία για μας που λατρεύουμε τον Θεό

και επιδιώκουμε αυτό που είναι δίκαιο.

  Αφήνουμε στους αναγνώστες να συνάξουν τα συμπεράσματά τους και να ξέρουν από πού πρέπει να φυλάγονται... για να μην παρασύρονται όταν κάποιοι μιλούν για τον “θεό” της Ελλάδας ή όποιας άλλης χώρας... |

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

                  Έχει ο καιρός γυρίσματα

Εκρήμνισε δυνάστας από θρόνων...

 «Και είπεν η Μαριάμ,

Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον, και ηγαλλίασε το πνεύμα μου εις τον Θεόν τον σωτήρα μου· διότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού· επειδή ιδού, από του νυν θέλουσι με μακαρίζει πάσαι αι γενεαί· διότι έκαμεν εις εμέ μεγαλεία ο Δυνατός, και άγιον το όνομα αυτού· και το έλεος αυτού εις γενεάς γενεών επί τους φοβουμένους αυτόν. Ενήργησε κραταιώς διά του βραχίονος αυτού· διεσκόρπισε τους υπερηφάνους κατά τα διανοήματα της καρδίας αυτών.

Εκρήμνισε δυνάστας από θρόνων, και ύψωσε ταπεινούς. Πεινώντας ενέπλησεν από αγαθά, και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς. Εβοήθησεν Ισραήλ τον δούλον αυτού, ενθυμηθείς το έλεος αυτού, καθώς ελάλησε προς τους πατέρας ημών, προς τον Αβραάμ, και προς το σπέρμα αυτού, εις τον αιώνα» (Λουκ. 1/α/46-55).

 Η πτώση του ανδριάντα του Σαντάμ στη Βαγδάτη

Η εισβολή των αμερικανο-βρετανικών και λοιπών στρατευμάτων και η παράνομη κατοχή του Ιράκ είναι ένα πολιτικό και στρατιωτικό έγκλημα που θα μείνει στις δέλτους της ιστορίας για τις επερχόμενες γενεές ως μια σκοτεινή στιγμή των αρχών του 21ου αιώνα.

Αν και, όπως και αλλού γράψαμε, η διαδρομή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν –και του ίδιου– δεν υπήρξε καλή, η πράξη της “συμμαχίας” με κανένα τρόπο δεν “αγιάζεται” χάρη στην ανατροπή του Σαντάμ. Το ένα δεν έχει να κάνει με το άλλο. Και, βέβαια, εμείς από εδώ είμαστε ενάντια σε κάθε κατοχή, είτε είναι εσωτερική είτε είναι εξωτερική.

Ωστόσο η ιστορία έχει να δώσει και ένα άλλο μάθημα σ’ εκείνους που την προσέχουν –που δυστυχώς είναι οι λιγότεροι– κι αυτό δεν είναι άλλο από εκείνο που τονίζει η φράση του μεγαλυναρίου της Μαριάμ που αποτελεί τίτλο αυτού του αρθρου.

Κατά πάγια αρχή ο Θεός έχει αποδείξει ότι «εις τους υπερηφάνους αντιτάσσεται» (Ιακ. 4/δ/6). Αυτό δεν έχει να κάνει με το θρήσκευμα ή το όνομα κάποιου, ούτε εξαρτάται από τη θέση του, αλλά μάλλον εξαρτάται από τον χαρακτήρα που έχει διαμορφώσει και φυλάει μέσα στην καρδιά του.

Ο Σαντάμ ήταν ένας από τους ανθρώπους που καλλιέργησαν έναν τέτοιο ακριβώς χαρακτήρα, όπως φαινόταν όχι μόνο από τις τόσες πολλές εκδηλώσεις προσωπολατρίας που είχε επιβάλει το καθεστώς του στο λαό, αλλά κυρίως από το γεγονός ότι είχε γεμίσει όλη τη χώρα με φωτογραφίες και ανδριάντες του.

Ένας από αυτούς ήταν και ο εικονιζόμενος στη διπλανή φωτογραφία, που ήταν τοποθετημένος σε κεντρική πλατεία της Βαγδάτης, και μάλιστα μπροστά από ένα μεγάλο Μουσουλμανικό τέμενος... [Δεν γνωρίζουμε αν η επιλογή της θέσης έγινε τυχαία, εντούτοις αποτελούσε μεγάλη πρόκληση προς το πιστεύω των Μουσουλμάνων οι οποίοι με κανένα τρόπο δεν δέχονται την απεικόνιση και την λατρεία ανθρώπων...]

Το ερώτημα που προκύπτει εντούτοις, είναι κατά πόσον αυτοί που έκαναν την εισβολή στη χώρα του Ιράκ, σφάζοντας και θυσιάζοντας τον άμαχο λαό, και συνέβαλαν στην εικονιζόμενη “αποκαθήλωση” είναι λιγότερο υπερήφανοι και δυνάστες από τον Ιρακινό ηγέτη.

Ασφαλώς δικαιούται κάποιος να πει ότι τα πράγματα είναι “πολύ διαφορετικά” στις χώρες από τις οποίες προέρχονται, όμως η ουσιαστική πραγματικότητα δεν είναι διαφορετική.

Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί η στάση των ηγετών των κατοχικών δυνάμεων, όταν ομόφωνα και ψυχρά περιφρόνησαν την αντίθετη γνώμη όλων σχεδόν των κυβερνήσεων του κόσμου, τις φωνές και διαμαρτυρίες εκατομμυρίων λαών και, κυρίως, την έντονη αντίθεση όλων σχεδόν των θρησκευτικών ηγετών –για ελάχιστες εξαιρέσεις που υπήρξαν γράφουμε σε άλλη σελίδα– και προχώρησαν στην προηλημμένη απόφασή τους εξαπατώντας τους λαούς τους, λέγοντας ψευδώς ότι κάνουν αυτό τον “προληπτικό” πόλεμο επειδή –δήθεν– ο Σαντάμ διέθετε “όπλα μαζικής καταστροφής” με τα οποία ενδεχομένως θα έβλαπτε τις χώρες τους...

Ποιοι είχαν τα όπλα μαζικής καταστροφής το έδειξαν οι φονικές επιχειρήσεις τους, που γέμισαν τα νοσοκομεία και τα νεκροταφεία με αμάχους, μικρά παιδιά, γυναίκες και γέροντες...

Δεν περιμένουμε, βέβαια, δικαιοσύνη από κανένα δικαστήριο αυτής της γης. Δεν ελπίζουμε ότι κάποτε οι δράστες αυτών των εγκλημάτων θα λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους. Είμαστε σίγουροι όμως ότι ξανά και αναπόφευκτα θα εφαρμοστεί η ίδια βιβλική αρχή. Ο Θεός μας που δεν αλλοιούται, σε εύθετο χρόνο θα κάνει το ίδιο και γι’ αυτούς, ώστε κάποιος μελλοντικός ιστορικός να επαληθεύσει την ομολογία της Μαριάμ, «Εκρήμνισε δυνάστας από θρόνων» και στην περίπτωση αυτή οι πεσμένοι δεν θα είναι άλλοι από αυτούς που σήμερα γιορτάζουν τον “θρίαμβό” τους. |

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

 Αν αυτοί είναι χριστιανοί...

Τις φοβερές ημέρες που περνάμε, ο κόσμος απασχολείται κυρίως με την ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ των αμερικανοβρετανικών στρατευμάτων στο Ιράκ. Πρόκειται για μια ακόμη σκοτεινή επιχείρηση στην ιστορία της ανθρωπότητας, που δεν στερείται παρόμοιων “αγαθοεργιών”.

Το ζήτημα δεν είναι ούτε νέο ούτε ασυνήθιστο. Από τη στιγμή που ο Κάιν αποφάσισε να σκοτώσει τον αδελφό του Άβελ με μια πέτρα ή ένα κούτσουρο, μέχρι τα έξυπνα όπλα των σύγχρονων στρατών, μία είναι η πραγματικότητα: «Οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτά, και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτά» (Ματθ. 20/κ/25).

Όταν οι Εβραίοι είπαν στον Σαμουήλ «Κατάστησον εις ημάς βασιλέα διά να κρίνη ημάς, καθώς έχουσι πάντα τα έθνη» (Α~ Σαμ. 8/η/5), ο Κύριος τους ενημέρωσε ότι ο βασιλιάς θα έχει τους δικούς του “τρόπους”, με τους οποίους θα ασκεί την εξουσία του. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και τα εξής: «Τους υιούς υμών θέλει λαμβάνει, και διορίζει εις εαυτόν, διά τας αμάξας αυτού και διά ιππείς αυτού, και διά να προτρέχωσι των αμαξών αυτού· και θέλει διορίζει εις εαυτόν χιλιάρχους, και πεντηκοντάρχους·  (...) και σεις θέλετε είσθαι δούλοι αυτού· και θέλετε βοά εν εκείνη τη ημέρα ένεκα του βασιλέως σας τον οποίον σεις εκλέξατε εις εαυτούς» (Α~ Σαμ. 8/η/11-18).

Υστερα από τα παραπάνω ίσως δεν θα υπήρχε λόγος να ασχοληθούμε εμείς με το ζήτημα της παρούσας εισβολής, αφού οι σελίδες αυτές αναφέρονται και αποσκοπούν σε άλλες σφαίρες. Ατυχώς όμως ο τελευταίος αυτός πόλεμος είναι γεμάτος από αναφορές “στον Θεό”, “επικλήσεις”, “προσευχές”, “μάρτυρες” και άλλα σχετικά, που κανονικά θα ταίριαζαν περισσότερο σε ένα μαρτυρολόγιο ή συναξάρι παρά στα δελτία των ειδήσεων και τις αναφορές των πολεμικών ανταποκριτών.

Οι καλοί “χριστιανοί” πριν φάνε το φαΐ τους προσεύχονται!

Το ίδιο κάνουν ο κ. Μπους και οι υπουργοί του...

Η Μ Α Ρ Τ Ο Ν    Θ Ε Ε    Μ Ο Υ ! ! !

Χωρίς πολλά λόγια, πρόκειται για μια ακόμη επιχείρηση των πιο βρόμικων ανθρώπινων ψυχών, που καθοδηγημένες από τον “θεό” τους, τον Σατανά, τον άρχοντα του σκότους, προσπάθησαν –και ως ένα βαθμό κατάφεραν– να παρασύρουν στην αιματοβαμμένη πορεία τους πλήθη “θρησκευόμενων”, είτε αυτοί ονομάζονται Μουσουλμάνοι είτε ονομάζονται “Χριστιανοί”.

Και οι μεν “χριστιανοί” υποστηρίζουν ότι διενεργούν έναν δήθεν “δίκαιο πόλεμο” –σε αντιστοιχία με τον “ιερό πόλεμο” των Μουσουλμάνων–, στην πραγματικότητα όμως έχουμε μια άλλη "Τζιχάντ"... αυτή τη φορά χριστιανική...

Το καλύτερο όπλο των Αμερικανών είναι, λέει,

η "αδιάλειπτη προσευχή"...

Η Μ Α Ρ Τ Ο Ν    Θ Ε Ε    Μ Ο Υ ! ! !

Ζώντας σε μια "χριστιανική" κουλτούρα, ίσως θα περιμέναμε αυτό να γίνει από φανατικούς «μωαμεθανούς", που πάντα στην ιστορία τους λειτούργησαν με το σπαθί στο χέρι...

Ατυχώς, στην σημερινή περίπτωση εκείνος που "ήρξατο χειρών αδίκων" δεν είναι ένας Μουσουλμάνος. (Ότι κι αν είναι ο Σαντάμ, τουλάχιστον δεν είναι φανατικός θρησκευόμενος, και μάλιστα το Ιράκ ήταν ίσως η μόνη μουσουλμανική χώρα στον κόσμο με αρκετή θρησκευτική ελευθερία). Εκείνος που έκανε το μεγάλο αυτό έγκλημα δεν ήταν ένας τυπικός Αγγλικανός αμφίβολης θρησκευτικότητας, όπως ο Βρετανός πρωθυπουργός κ. Μπλερ, που ναι μεν συνεργεί στην πράξη αλλά από κάποιον σαν κι αυτόν όλα μπορεί κανείς να τα περιμένει...

Εκείνος που έκανε το μεγάλο έγκλημα είναι ένας "άνθρωπος" που εκτός των άλλων ελαττωμάτων του, ΥΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ότι είναι "αναγεννημένος" Χριστιανός, κάθε λίγες λέξεις αναφέρει τον Θεό, δηλώνει ότι αισθάνεται "απεσταλμένος" του Θεού, και καμαρώνει επειδή θα "καθαρίσει" τον κόσμο από το κακό, όταν ο ίδιος είναι σήμερα αυτή η ίδια Η ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ.

Αλλά και πάλι δεν θα είχαμε λόγο να διαμαρτυρόμαστε, αφού οι πολιτικοί ανά τους αιώνες πάντα εύρισκαν συμμάχους από τον θρησκευτικό χώρο, για να υπηρετήσουν τα βρομερά τους σχέδια. Οι περισσότεροι από μας θυμόμαστε ακόμη τον Παπαδόπουλο πόσο συχνά αναφερόταν "στον Θεό της Ελλάδος"... και τους δεσποτάδες της εποχής εκείνης που λιβάνιζαν και τον δικτάτορα και τον "θεό" του...

Εκείνο που μας πλημμυρίζει με ιερή αγανάκτηση είναι όταν μαθαίνουμε πως άνθρωποι που είχαν την φήμη του αληθινού χριστιανού, παρασύρθηκαν και συνταυτίστηκαν με την δολοφονική εγκληματική συμμορία του κ. Μπους.

Τέτοιες προσευχές, μόνο τέτοια αποτελέσματα μπορούν να έχουν...

Η Βίβλος λέει ότι ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΣ είναι ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ! (και οι ακόλουθοί του - ακόμη κι αν λέγονται "χριστιανοί"...

Η Μ Α Ρ Τ Ο Ν    Θ Ε Ε    Μ Ο Υ ! ! !

Άνθρωποι που μέχρι χθες κόπτονταν υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που επικαλούνταν τις διεθνείς συμβάσεις, που προστρέχαν στο χάρτη του ΟΗΕ και της Ε.Ε. τώρα έγιναν ένα με εκείνους που ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΑΝ κάθε έννοια δικαίου, ΑΓΝΟΗΣΑΝ κάθε διεθνή θεσμό και οργανισμό, που επιχειρούν με την φονικότερη πολεμική μηχανή που διαθέτουν να ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ το δίκαιο του ισχυρότερου.

Θυμόμαστε όταν γιορτάστηκε ο νέος αιώνας και η νέα χιλιετία πόσα ΨΕΥΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ για ειρήνη και ευτυχία στη γη έλεγαν όλοι αυτοί που σήμερα ΒΑΦΟΥΝ ΜΕ ΑΙΜΑ τη γη για να ΚΛΕΨΟΥΝ και να ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΟΥΝ το φυσικό πλούτο των λαών που δεν είναι έτοιμοι να τους προσφέρουν όχι πια "γην και ύδωρ" –όπως στα αρχαία χρόνια– αλλά "ΓΗ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ"...

Όσο αυτός που γράφει αυτές τις γραμμές είναι "Ο ΦΑΡΑΩ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ", άλλο τόσο είναι χριστιανοί ο κ. Μπους και οι "αδελφοί του" (διάβαζε συμμορία του) >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

     Γυναίκες απέναντι στον καθρέφτη του θείου λόγου

Η λεπτότητα της αγάπης Του...

             Το κείμενο αυτό γράφτηκε λίγες ημέρες πριν αρχίσει ο πόλεμος

Αρχή του Μάρτη καθώς αυτές οι γραμμές γράφονται. Ο πρώτος μήνας της Άνοιξης. Η φύση ξυπνάει από τη χειμέρια νάρκη! Τα δέντρα μπουμπουκιάζουν, τα πουλιά τιτιβίζουν. Θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια στην εξοχή, τον ερχομό των χελιδονιών και την βιασύνη που είχαν να ετοιμάσουν τη φωλιά τους. Σ’ αυτή, σε λίγες μέρες, θα άφηνε το θηλυκό τα αβγά του και μετά από το κλώσημα θα έβγαιναν τα μικρά τους. Θυμάμαι εκείνα τα κεφαλάκια, με το ανοιγμένο κίτρινο ράμφος, που πρόβαλλαν μέσα από τη φωλιά περιμένοντας την τροφή που θα έφερνε ο μπαμπάς και η μαμά.

Αυτή η σκέψη φέρνει στο νου μου μια παρόμοια εικόνα. Όταν στο μαιευτήριο φέρνουν το μικρό εκείνο πλασματάκι και καθώς η μητέρα του το κρατά τρυφερά στην αγκαλιά της, ανοίγει το στοματάκι του και γυρίζει το κεφαλάκι δεξιά – αριστερά, ψάχνοντας να βρει τη θηλή για να θηλάσει.

Ο κόσμος μας όρισε την 8η Μαρτίου ως «Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας». Με αυτή την ευκαιρία έχουμε γράψει άλλες φορές για τη μάνα Ευνίκη και τη γιαγιά Λοΐδα. Γράψαμε για ηρωίδες της πίστης και θλιβερά παραδείγματα προς αποφυγή. Για τη γυναίκα που απομακρύνεται από την οικογένειά της και διαλέγει την επαγγελματική επιτυχία. Και άλλα πολλά.

Βλέπετε είναι άλλο τι ο κόσμος αντιλαμβάνεται πίσω και κάτω από τη λέξη «γυναίκα» και άλλο τι το Πνεύμα του Θεού από την αρχή της δημιουργίας είχε συλλάβει και περιλάβει πίσω από την πρώτη μας μητέρα, την Εύα, και κάθε άλλη Εύα (=Ζωή), πίσω από την κάθε γυναίκα που βασικά είναι προετοιμασμένη να γίνει «ΜΑΝΑ».

***

Τις ημέρες αυτές που μαύρα σύννεφα πολέμου έχουν μαζευτεί ξανά στον Περσικό Κόλπο, είναι μεγάλη η αγωνία και παγκόσμια απορία για το τι πρόκειται να συμβεί και πόσο θα κρατήσει, –αν, ο μη γένοιτο, ξεκινήσει αυτός ο πόλεμος– ο νους μου επιστρέφει στο καλοκαίρι του 1974, όταν ήταν επικείμενος ένας πόλεμος της πατρίδας μας με την Τουρκία και ο άντρας μου είχε επιστρατευτεί. Χτύπησε τότε το τηλέφωνο και κάποια φίλη με συμβούλεψε να προμηθευτώ τρόφιμα ενόψει του πολέμου. Το μωρό μου ήταν μόλις δυο μηνών, το θήλαζα και σκεφτόμουν: Θα έχω γάλα να συνεχίσω το θηλασμό ή θα μου σταματήσει; Και τότε πού θα βρίσκω γάλα για να το ταΐσω; Μέσα μου ήρθε τότε το εδάφιο από το Ευαγγέλιο του Λουκά «Ουαί δε εις τας εγκυμονούσας και τας θηλαζούσας...» (21/κα/23) και προσευχήθηκα: «Κύριε, να μη μου σταματήσει το γάλα!»

Πριν από λίγες μέρες όμως, το χωρίο αυτό του λόγου του Θεού απόκτησε για μένα μιαν άλλη διάσταση κι ευχαριστώ γι’ αυτό τον σεβαστό πνευματικό μας δάσκαλο που το σχολίασε φωτίζοντάς το από μιαν άλλη σκοπιά. Και έλεγε ο αδελφός (αποδίδω όπως θυμάμαι με δικά μου λόγια):

***

Η φράση αυτή του Κυρίου μας ειπώθηκε μέσα σε ένα συμφραζόμενο που τραγικά προανάγγειλε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ναού της, όπως και έγινε πραγματικά το 70 μ.Χ. από τις ρωμαϊκές λεγεώνες κάτω από την ηγεσία του Τίτου.

Καθώς όμως ο Κύριος προλέγει το μέγεθος της καταστροφής, η προσοχή Του στρέφεται σε μια ξεχωριστή ομάδα του πληθυσμού, τις γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης κι εκείνες που θηλάζουν.

Ενώ κάποιοι άλλοι, γιατί όχι και δικοί Του, κοίταζαν το Ναό και τρόμαξαν... Πότε θα γίνουν όλα τούτα, και είναι δυνατό να πέσει ο Ναός; Τα χρυσάφια, τ’ ασήμια, τα αφιερώματα, όλο τούτο το μεγαλούργημα θα γίνει σκόνη; Θα πέσουν όλα; Θα το επιτρέψει ο Θεός;

Όμως Εκείνος ρίχνει το βλέμμα Του στοργικά στη μανούλα που κυοφορεί και στην άλλη που θηλάζει! Τι λεπτότητα, τι αγάπη, τι ενδιαφέρον, ποια λοιπόν ευαισθησία! Κάποιος θα έλεγε, ``Κύριε, εδώ το παν καίγεται, καταστρέφεται, βουλιάζει, κι Εσύ κάνεις λόγο γι’ αυτές; Λεπτομέρεια!...’’

Φαντάσου μια Ιερουσαλήμ που πέφτει, καίγεται. Εκείνοι, οι φανατικοί, έχουν αρχίσει έναν πόλεμο εξόντωσης ανάμεσά τους, με πράξεις φρικαλέες, ανατριχιαστικές, που πρέπει να κλείσεις το βιβλίο της Ιστορίας και με κλειστά τα μάτια να ντραπείς γι’ αυτή και τις σελίδες της.

Όμως για τον Κύριο είχε ξεχωριστή σημασία μια εγκυμονούσα γυναίκα, που δε θα μπορούσε να τρέξει και μια θηλάζουσα, που κρατώντας το μωρό της κι ίσως ένα μπόγο θα προσπαθούσε να γλυτώσει μακριά από την πόλη και τη φωτιά του χαμού!

Άλλοι θα μιλάγανε για μεραρχίες που χάθηκαν, για τείχη που έπεσαν, για στρατηγικά σχέδια που ναυάγησαν, για οικονομίες που χάθηκαν, για νιάτα που πουλήθηκαν σαν δούλοι...

Και όμως ο Κύριος, μέσα σ’ αυτή τη συμφορά της Ιερουσαλήμ σκέφτηκε την εγκυμονούσα και τη θηλάζουσα νεαρή μανούλα.

Ας σκύψουμε το κεφάλι. Αυτός είναι ο Κύριός μας! Ασύλληπτος! Δεν μπορούμε να Τον κατανοήσουμε. Υπάρχουν αριστουργήματα που χωρίς να ξέρουμε τη γλώσσα που γράφτηκαν δε μπορούμε να τα συλλάβουμε... έτσι και τούτη την αγάπη δε μπορούμε να την κατανοήσουμε εκτός κι αν μας την αποκαλύψει το Άγιο Πνεύμα.

Μας αγάπησε με μια τεράστια αγάπη, που αγκαλιάζει όλο τον κόσμο! Ταυτόχρονα όμως αδελφή μου μπορεί να αγκαλιάζει και μια εγκυμονούσα, μια θηλάζουσα μανούλα. (...)

Εάν μου λέγατε, «Δώσ’ μου μια απόδειξη για τη μεγαλειότητά Του. Ότι ο Υιός του Θεού είναι και Υιός Ανθρώπου, θα σου έδινα μόνο μία απόδειξη, ετούτη.  Πόση αγάπη! Πόση στοργή! Πόση λεπτότητα εκ μέρους Του. Ποτέ δε θα αγαπήσουμε τον Κύριο αν το Άγιο Πνεύμα δεν μας δώσει τη διάσταση πόσο Εκείνος μάς αγάπησε.

***

Πόσο καλό μου κάνει να σκέφτομαι ότι ο Κύριός μας δεν είναι έξω από τα προβλήματά μας. Στις δυσκολίες μας, είναι εκεί. Στο κρεβάτι του πόνου, είναι εκεί! Γνωρίζει το κάθε τι που μας συμβαίνει.

Αλλά μου θυμίζει και κάτι ακόμη: Πόσο λεπτή πρέπει να είμαι κι εγώ, η πιστή του Κυρίου, πόσο λεπτή ιδιοσυγκρασία πρέπει να με χαρακτηρίζει ως θυγατέρα του Άγιου Θεού! Και προσεύχομαι προς τον Πατέρα Θεό: «Δώσε μου σε παρακαλώ αυτή τη λεπτότητα της αγάπης Σου». Αν συμφωνείς αδελφή μου, κάνε κι εσύ την ίδια προσευχή! |

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

                          Ανοικτή επιστολή

Από τον κ. Ηλία Παπαδόπουλο, Θεσ/νίκη λάβαμε την εξής επιστολή,

που ευχαρίστως δημοσιεύουμε και συνυπογράφουμε. |

Διαχωρίζω τη θέση μου!

Λίγες ώρες πριν από το θάνατο χιλιάδων αθώων ανθρώπων στο Ιράκ, κάποιοι χριστιανοί ηγέτες και εκκλησίες στις ΗΠΑ, δίνουν βιβλικό έρεισμα σε έναν πόλεμο που τον χαρακτηρίζουν ορθό και δικαιολογημένο (Just War). Άνθρωποι που αναμφισβήτητα έχουν προσφέρει πολλά σε ιεραποστολικό έργο, συντάσσονται τώρα με τους ηθικούς αυτουργούς μιας επικείμενης γενοκτονίας. Αγνοώντας τα πολίτικα και οικονομικά συμφέροντα που υπαγορεύουν αυτό τον πόλεμο θεωρούν ότι θα προσφέρουν αγαθές υπηρεσίες στο λαό του Ιράκ απελευθερώνοντάς τον από ένα δικτατορικό καθεστώς. Πόσοι όμως θα ζήσουν για να χαρούν την ελευθερία τους;

Πόσο πόνο και μιζέρια θα φέρει η αλαζονική επιχείρηση με το όνομα “πλήγμα και δέος”; Πόσο τραγική θα γίνει η θέση των εκατοντάδων χιλιάδων χριστιανών στο  Ιράκ;

Πολλοί από τους χριστιανούς που κόπτονται στην Αμερική για την μη νομιμοποίηση των εκτρώσεων (και κάλα κάνουν), είναι οι ίδιοι που θα οδηγήσουν με τη στάση τους, χιλιάδες ενήλικες ανθρώπους στο θάνατο σε ένα άλλο μέρος του πλανήτη. Πόσο άφελης πρέπει να είναι κάποιος χριστιανός για να μην καταλαβαίνει την τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή που θα προκαλέσει ένας τέτοιος πόλεμος; Tι άραγε να προσεύχονται οι χριστιανοί θιασώτες του πολέμου σε πολλές αμερικάνικες εκκλησίες; Μήπως άραγε να βρουν οι βόμβες μόνο τους κακούς; Είναι λοιπόν τόσο έξυπνες;

Mε αυτό το μήνυμά μου θέλω να διαχωρίσω τι θέση μου από την, δυστυχώς, μεγάλη μερίδα τις ευαγγελικής κοινότητας στην Αμερική, που παίζει με παιχνίδια πολέμου. Αισθάνομαι ντροπή για δήθεν αναγεννημένους ηγέτες χωρών που διασύρουν διεθνώς την ευαγγελική κοινότητα με τις πολεμοχαρείς τους ενέργειες. Είναι καιρός η ελληνική ευαγγελική κοινότητα μέσω των θεσμοθετημένων οργάνων της (ΠEΣ, Γενικές Σύνοδοι, Κοινωνίες Εκκλησιών κ.λπ.) να διαχωρίσει τη θέση της και να καταδικάσει απερίφραστα τη λογική του “Just War” και τους υποστηρικτές της.

H σιωπή γίνεται κάποιες φορές συνενοχή.

Ηλίας Παπαδόπουλος

Θεσσαλονίκη

ΣΗΜ. «Τ» – Ευτυχώς δηλώσεις διαμαρτυρίας υπήρξαν

και ορισμένες αναφέρονται σε άλλες σελίδες.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

Ούτε ιερό ούτε όσιο...

Ο Μπους εξαπάτησε τους λαούς

Ο πρόεδρος Μπους πέρα από την εξαπάτηση του κόσμου, ότι δήθεν το Ιράκ αποτελούσε παγκόσμιο κίνδυνο επειδή διέθετε «όπλα μαζικής καταστροφής» – τα οποία ποτέ δεν βρέθηκαν, προσπάθησε επίσης να περάσει την αντίληψη ότι ενεργεί ως «εκπρόσωπος» του χριστιανικού κόσμου, ή «με έγκριση» των χριστιανικών εκκλησιών. Ουδέν αναληθέστερο.

Στοιχεία στη διάθεση του «Τ» φανερώνουν ότι στον πόλεμο αυτό ο κ. Μπους ήταν ΞΕΝΟΣ από κάθε θρησκευτικό σώμα και ασφαλώς ΞΕΝΟΣ από το Άγιο Πνεύμα.

Για την ιστορία μνημονεύουμε Δήλωση των Ευρωπαίων εκκλησιαστικών ηγετών, σε συνέλευση που συγκλήθηκε από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (WCC) που συναντήθηκαν στο Βερολίνο στις 5-2-03 φιλοξενούμενοι από την Ευαγγελική Εκκλησία στη Γερμανία (EKD), σε συνεννόηση με τη Διάσκεψη Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (CEC), το Εθνικό Συμβούλιο Εκκλησιών του Χριστού στις Η.Π.Α. (NCCCUSA) και το Συμβούλιο Εκκλησιών Μέσης Ανατολής, μεταξύ άλλων δήλωσαν:

«Φρονούμε ότι η στρατιωτική βία είναι ένας μη-ενδεδειγμένος τρόπος επίτευξης αφοπλισμού οποιωνδήποτε Ιρακινών όπλων μαζικής καταστροφής. Επιμένουμε στο ότι θα πρέπει να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος στις προσεκτικά σχεδιασμένες από μέρους των Ηνωμένων Εθνών επιθεωρήσεις όπλων ώστε να ολοκληρωθεί το έργο. (...) Για μας είναι μια πνευματική υποχρέωση, θεμελιωμένη επάνω στην αγάπη του Θεού για όλη την ανθρωπότητα, να μιλήσουμε καθαρά κατά το πολέμου στο Ιράκ. Μέσω αυτού του μηνύματος εκφράζουμε τη σταθερή αλληλεγγύη και υποστήριξη μας στις εκκλησίες του Ιράκ, της Μέσης Ανατολής και των Η.Π.Α. Προσευχόμαστε ώστε ο Θεός να οδηγήσει τούς υπεύθυνους να λάβουν αποφάσεις που θα βασίζονται επάνω σε προσεκτικές θεωρήσεις, ηθικές αρχές και υψηλά νομικά πρότυπα. Προσκαλούμε όλες τις εκκλησίες να ενωθούν μαζί μας στην πράξη αυτή της μαρτυρίας και να προσευχηθούν και να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή όλων των ανθρώπων στην προσπάθεια για μια ειρηνική διευθέτηση αυτής της σύγκρουσης».

Ο εκπρόσωπος του Βατικανού Joaquin Navarro-Valls είπε ότι:

«Όποιος ισχυρίζεται ότι όλα τα ειρηνικά μέσα που παρέχονται από το διεθνές δίκαιο έχουν εξαντληθεί, αναλαμβάνει μια σοβαρή ευθύνη μπροστά στον Θεό, τη συνείδηση και την ιστορία του».

Επίσης σύμφωνα με Δελτίο Τύπου που εκδόθηκε από τον Πανελλήνιο Ευαγγελικό Σύνδεσμο:

«Η Ευαγγελική Κοινότητα της χώρας μας, εκφράζει τη βαθιά της θλίψη για την εγκατάλειψη των διπλωματικών προσπαθειών και την υιοθέτηση της βίας για τον αφοπλισμό του Ιράκ.

Ως οπαδοί του Ιησού Χριστού, του κήρυκα της αγάπης, καταδικάζουμε τη βία ως μέσο επίλυσης διαφορών ή προβλημάτων, επειδή πιστεύουμε ότι εκτός από τα αθώα θύματα και τις καταστροφές που προκαλεί, οι λύσεις που αυτή μπορεί να δώσει είναι επιφανειακές, προσωρινές και κατά κανόνα αποτελούν νέα, χειρότερα, προβλήματα που η επίλυσή τους είναι πιο δύσκολη και πιο οδυνηρή».

Αντίστοιχα έγγραφα εκδόθηκαν από πλείστες εκκλησίες και θρησκευτικές αρχές, όπως π.χ. το εικονιζόμενο έγγραφο προς τον κ. Μπους, που υπογράφουν οι εκπρόσωποι των Ρωμαιοκαθολικών, Επισκοπικών, Ανατολικών και Ασιατικών Ορθόδοξων, Διαμαρτυρομένων, Εβραϊκών και Ισλαμικών κοινοτήτων και ιδρυμάτων της ευρύτερης περιοχής του Σικάγο, όπου μεταξύ άλλων λένε ότι:

«Δεν έχουμε ακόμα στοιχεία ότι το Ιράκ προγραμματίζει να κάνει επίθεση. Ούτε οι διπλωματικές προσπάθειες έχουν εξαντληθεί. Πιστεύουμε ότι υπάρχει άφθονος χρόνος και περιθώριο για συνέχιση των εναλλακτικών λύσεων που θα μπορούσαν να αποτρέψουν την εχθροπραξία, σώζοντας χιλιάδες ζωές. Επιπλέον, μια μονομερής εστίαση στον πόλεμο αποσπά την προσοχή από την ευθύνη της Αμερικής να παρέχει οδηγίες και υλική βοήθεια που είναι απαραίτητα για να νικηθούν οι οικονομικές και κοινωνικές αιτίες που καταστρέφουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. (...) Σας ζητάμε να οδηγήσετε το έθνος μας και τα έθνη του κόσμου σε μια νέα αφοσίωση που θα προσφέρει μακροπρόθεσμα σταθερότητα στη Μέση Ανατολή και σε όλη την υδρόγειο. (...) Σας ενθαρρύνουμε να συνεχίσετε να εργάζεστε με τους συμμάχους μας και άλλα έθνη για να επιτύχετε τη μεγαλύτερη ασφάλεια στην περιοχή αποφεύγοντας, εάν αυτό είναι δυνατό, έναν δαπανηρό, επικίνδυνο και καταστρεπτικό πόλεμο. Ενωνόμαστε μαζί σας στην επίκληση για την ειρήνη της Αμερικής, και για την παγκόσμια ειρήνη. ».

Υπήρξαν όμως και άλλοι, όπως κάποιοι Νότιοι Βαπτιστές, που υποστήριξαν ότι ένας πόλεμος των ΗΠΑ στο Ιράκ θα ήταν “δίκαιος” σύμφωνα με τις “ιστορικές χριστιανικές ηθικές αρχές”. Ο Daniel Heimbach, καθηγητής της Χριστιανικής Ηθικής και τέως σύμβουλος του προηγούμενου Προέδρου George H.W. Bush, είπε ότι η περίπτωση ενάντια στο Ιράκ ικανοποιεί όλα τα κλασικά κριτήρια για έναν δίκαιο πόλεμο.

Ο σύγχρονος αντίχριστος Μπους ενήργησε ξεκάθαρα ως όργανο του Σατανά με την υποστήριξη μόνο μιας ελάχιστης ομάδας φανατικών και πλανεμένων “ποιμένων” οι οποίοι, όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων, έχουν καταφέρει να εισχωρήσουν σε χριστιανικούς κύκλους ως «ΛΥΚΟΙ ΜΕ ΕΝΔΥΜΑ ΠΡΟΒΑΤΩΝ», προετοιμάζοντας από καιρό τα φοβερά τους σχέδια.

Ανάμεσα σ’ αυτούς ανήκουν άνθρωποι όπως οι Hal Lindsey, Charles Colson, Kenneth Kopelant, Pat Roberson, James Dobson και άλλοι Διαμαρτυρόμενοι Τηλευαγγελιστές, Ποιμένες και Ιεροκήρυκες, που ως φαίνεται το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προσωπική δόξα, η οικονομική επιτυχία, οι καλές σχέσεις με το πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ.

kopeland.jpg

cbn-robertson.jpg

Σωστά ρώτησε κάποιος:

«Ποια απειλή για την ανθρωπότητα, μπορεί να αποτελεί ένα κράτος, που επί δώδεκα χρόνια γνωρίζει καθημερινούς βομβαρδισμούς εναντίον κάθε είδους στρατιωτικής υποδομής, από την αμερικανική και βρετανική αεροπορία; Όσο για το δωδεκάχρονο εμπάργκο τροφίμων και φαρμάκων ισοδυναμεί με βιολογικό πόλεμο».

Κλείνουμε συνυπογράφοντας τη δήλωση ενός σκεπτόμενου ανθρώπου:

«Ο Σαντάμ αποτελεί απειλή για το λαό του αλλά εκατομμύρια συνειδητοποιημένοι πολίτες στον κόσμο, γνωρίζουν ότι ο Μπους είναι εκείνος που συνιστά πραγματική απειλή για την ανθρωπότητα». |

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

Διά πολλών μαρτύρων...

 Το μήνυμα του πολέμου

Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι η εισβολή κατά του Ιράκ από τις δυνάμεις κατοχής της αμερικανο-βρετανικής συμμαχίας έχει κύριο στόχο την καταλήστευση του φυσικού πλούτου αυτής της χώρας.

Τα παχιά λόγια για δήθεν “ανθρώπινα δικαιώματα”, “πολιτιστική πρόοδο”, “απελευθέρωση από το δικτατορικό καθεστώς” κ.λπ. καμία σχέση δεν έχουν με την αλήθεια.

Η φωτογραφία από το περιοδικό “Βιοτεχνικά Θέματα” μιλάει εύγλωττα για την αληθινή διάσταση της υπόθεσης που, δυστυχώς, πληρώθηκε με το αίμα χιλιάδων αθώων συνανθρώπων μας.

Και το χειρότερο –θα το επαναλάβουμε παρά τον κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί– αυτό το έγκλημα έγινε στο όνομα δήθεν του “Θεού”, με τις ευλογίες κάποιων δήθεν χριστιανών...

Τούτη η ύβρις δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητη! |

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 -
Γιατί πιστεύω στα θαύματα; 

Επειδή πιστεύω στον Θεό! Πιστεύω στον Θεό που έκανε φίδι το μπαστούνι του Μωυσή στην αυλή του Φαραώ. Πιστεύω σ’ έναν Θεό που μπορεί υπερφυσικά ν’ ανοίξει τα σύνορα των κρατών, ν’ ανοίξει μάτια τυφλών και να κλείσει διάνοιες για να μην καταλαβαίνουν. Δεν έχω αμφιβολία για την ικανότητά Του να αναστείλει ή και να υπερβεί τους φυσικούς νόμους.

Αμφιβάλλω, αντίθετα, για κάθε θεολογικό σύστημα που χρησιμοποιεί την ανθρώπινη σκέψη ή ορίζει χρονολογικά όρια για να περιορίσει τη δυνατότητα επέμβασης του Θεού. Ο Κύριος της ιστορίας δεν σταμάτησε να δίνει χαρίσματα. Δεν λησμόνησε πώς να ικανώνει ανθρώπους να μιλούν αληθινές γλώσσες που ποτέ δεν έμαθαν. Ούτε ξέχασε πώς να φέρνει σε τάξη το χάος, να βγάζει φως από το σκοτάδι, ή ζωή από το θάνατο. Ο Θεός είναι ο ίδιος χτες και σήμερα και για πάντα.

Πιστεύω σ’ έναν Θεό που μπορεί να ικανώσει τους δούλους Του να περπατήσουν πάνω στο νερό, να θεραπεύει τους άρρωστους και ν’ ανασταίνει τους νεκρούς. Πιστεύω σ’ έναν Κύριο που μπορεί να κάνει δυνατό τον παράλυτο, να κάνει τα ξερά πόδια να σταθούν, να περπατήσουν και να τρέχουν. Πιστεύω σ’ έναν Θεό που θα χρησιμοποιήσει το χρόνο και την αιωνιότητα για να θεραπεύσει όλους τους ανθρώπους από όλες τις σωματικές και ψυχιατρικές αρρώστιες και τις αμαρτίες. Πιστεύω σ’ έναν Θεό που μπορεί να χρησιμοποιεί τα αποστολικά χαρίσματα σε περιοχές του κόσμου όπου το μήνυμα του Ευαγγελίου χρειάζεται επιβεβαίωση. Πιστεύω στην πραγματική παρουσία αγγελικών και δαιμονικών δυνάμεων, σε μια πνευματική μάχη.

Τι δεν πιστεύω! Δεν πιστεύω σ’ εκείνους που υπόσχονται θεραπεία, υλική ευημερία και τη σωτηρία των ψυχών, σε αντάλλαγμα μιας “πίστης που αποδεικνύεται από τα χρήματα” που θα τους προσφέρεις (τάματα σε εκκλησίες, προσφορές σε οργανώσεις κ.λπ.). Δεν πιστεύω σε προσπάθειες συγκέντρωσης χρημάτων με αντάλλαγμα κάποιο θαύμα, που κάνουν τις μεθόδους του Μεσαίωνα να μοιάζουν τίμιες μπροστά τους.

Γιατί δεν πιστεύω σ’ αυτές τις αξιώσεις ή υποσχέσεις; Ένας λόγος είναι επειδή τα αποτελέσματά τους δεν είναι διαφορετικά από ανάλογες εμπειρίες που υπάρχουν και σε μη χριστιανικές θρησκείες. Αυτόματες, ανεξήγητες θεραπείες δεν παρουσιάζονται μόνο σε χριστιανικές εκστρατείες ή ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα. Για θαυματουργικές θεραπείες μιλούν πολλά χρόνια πριν οι ειδωλολατρικές θρησκείες και πιο πρόσφατα η Χριστιανική Επιστήμη και η Νέα Εποχή (New Age).

Πιστεύω σ’ έναν Θεό που μπορεί να χρησιμοποιήσει όλους εμάς πάνω από τον εαυτό μας. Είμαι ευγνώμων για το καλό που κάνει, εξασκώντας την κυριότητα και το έλεος Του, ακόμη και μέσω εκείνων που ψεύτικα εμπορεύονται υποσχέσεις για θαύματα που μπορείς να αγοράσεις με χρήματα. Αλλά πώς μπορούμε να παραβλέψουμε την ατιμία της βιομηχανίας που έχει αναπτυχθεί πάνω σε μια καταναλωτική απάτη και ψεύτικη προφητεία;

Η Παλαιά Διαθήκη είναι ξεκάθαρη απέναντι στον κίνδυνο να κρεμαστείς πάνω σ’ εκείνους που χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού για να κάνουν προβλέψεις ή να διεκδικήσουν εκείνο που δεν αποδεικνύεται αληθινό.

Δεν θεωρώ ψεύτικες όλες τις ομολογίες ανθρώπων που λένε ότι έχουν νιώσει ανακούφιση από αρθρίτιδα, υψηλή πίεση, ή στομαχικό έλκος. Υποτιμώ όλες τις ομολογίες για οράσεις και φωνές τη νύχτα; Όχι. Αντίθετα υποτιμώ τις διεκδικήσεις των θρήσκων ανθρώπων που δεν προσφέρουν εκείνο που υπόσχονται, ενώ την ίδια στιγμή χτίζουν οικονομικές και τηλεοπτικές εταιρίες στηριγμένοι σε ψεύτικες διακηρύξεις και λάθος διδασκαλίες.

Πώς μπορώ να απορρίπτω τις διεκδικήσεις τόσων πολλών ανθρώπων του Θεού; Πώς αποτολμώ τον κίνδυνο να βλασφημήσω το Πνεύμα και να κλείσω τα μάτια μου στο έργο του Θεού στις έσχατες ημέρες;

Μπορώ και το κάνω επειδή:

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ότι ο Θεός θέλει όλος ο λαός Του να αποκτήσει υλική ευημερία και φυσική υγεία σ’ αυτή τη ζωή.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ότι ο Θεός μοιράζει υποσχέσεις για θεραπεία, ευημερία ή σωτηρία των ψυχών, αν δώσουμε χρήματα σε θρησκευτικούς σκοπούς.

ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ότι φυσική θεραπεία είναι μέρος του λυτρωτικού έργου του Χριστού.

Και τι θα πει κανείς για θαύματα, όπως εκείνα που κάποιοι λένε ότι γίνονται στον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία; Δεν γνωρίζω.

Αντίθετα από τις φήμες περί του αντιθέτου, δεν γνωρίζω κανέναν που πήγε σε συγκεντρώσεις για θεραπεία πάνω σε αναπηρική πολυθρόνα, με παράλυτα πόδια, και έφυγε θεραπευμένος. Τετραπληγικοί που φέρθηκαν πάνω σε αναπηρικά καροτσάκια από συγγενείς και φίλους, έφυγαν όπως ακριβώς πήγαν. Η διαφορά ήταν πως τώρα είχαν το βάρος της απορίας για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν είχαν περισσότερη πίστη.

Ενώ άνθρωποι με αόρατες ενοχλήσεις φεύγουν από τέτοιες συγκεντρώσεις υποστηρίζοντας ότι έχουν θεραπευτεί χάρη στην ύπαρξη της αναγκαίας πίστης για να τη λάβουν, εκείνοι με ορατές αρρώστιες φεύγουν με τη διαπίστωση πως η κατάστασή τους δεν έχει αλλάξει, κι αυτό δε μπορεί να διαψευσθεί.

Πατέρα, συγχώρεσέ μας που πιστεύουμε περισσότερο ή λιγότερο από την αλήθεια.

Παρακαλώ δώσε μας  ικανότητα:

να πιστεύουμε χωρίς να είμαστε εύπιστοι,

να ελπίζουμε χωρίς να είμαστε παράτολμοι,

να αγαπούμε χωρίς ψέματα.

Και βοήθησέ μας:

να εμπιστευόμαστε σε ό,τι Εσύ διαλέγεις να δώσεις ή να μας αφαιρέσεις .

να Σε εμπιστευόμαστε όταν λες: «Το Πνεύμα μη σβύνετε^ προφητείας μη εξουθενείτε. Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε^ Από παντός είδους κακού απέχεσθε» (Α~ Θεσ. 5/ε/19-22).

Άρθρο του Martin DeHaan. Δημοσιεύεται ύστερα από ευγενική άδεια του Radio Bible Class. http://www.rbc/net/

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

    

Ιεραποστολή, κρουαζιέρα, και “κονόμα”...

Εσκοτισμένοι  την διάνοιαν; 

«Τούτο λοιπόν λέγω και μαρτύρομαι διά του Κυρίου, να μη περιπατήτε πλέον, καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατούσιν, εν τη ματαιότητι του νοός αυτών εσκοτισμένοι την διάνοιαν, απηλλοτριωμένοι όντες από της ζωής του Θεού, διά την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς, διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών...» (Εφεσίους 4/δ/17-18)

Στο προηγούμενο τεύχος γράψαμε για μια περίπτωση χονδροειδούς ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΑΠΑΤΗΣ, που γίνεται σε διεθνή έκταση και κάποιες φορές φτάνει και στη δική μας χώρα. Παρουσιάσαμε εκεί αρκετά στοιχεία για μια κυρία που θέλει να κάνει την ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΗ και ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΕΥΛΟΓΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ...

Από τότε προστέθηκαν διάφορα άλλα στοιχεία, τα οποία επιβεβαιώνουν με τον σαφέστερο τρόπο τις πληροφορίες μας και καθιστούν πλέον ΑΝΑΓΚΗ να ειδοποιηθούν όσοι έχουν οποιαδήποτε εμπλοκή με το εν λόγω “φαινόμενο”.

Οι εικόνες που παραθέτουμε είναι από το τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Outpouring» (Μάρτ.-Απρ. 2003) που εκδίδει η εν λόγω κυρία, και στο οποίο γίνεται αναφορά για τη δράση της στην Ελλάδα πριν από λίγους μήνες.

Τι δείχνουν οι φωτογραφίες αυτές; Αφενός δείχνουν ένα πλήθος ανθρώπων που έτρεξαν “να λάβουν ευλογία” από αυτήν –ανάμεσά τους διακρίνονται και κάποιοι γνωστοί ποιμένες Πεντηκοστιανών εκκλησιών της Ελλάδας, καθώς επίσης και ένας Ορθόδοξος “Επίσκοπος” που δέχεται “επίθεση των χειρών” από την κ. Hickey...

Ένα εν Πνεύματι

Ένα αποκορύφωμα για την Μέριλυν ήταν να προσευχηθεί για έναν Ελληνορθόδοξο επίσκοπο που επισκέφθηκε τη σύναξη. Με σειόμενα μαύρα ράσα και καλιμαύχι, αυτός ο αναγεννημένος, πληρωμένος με Πνεύμα κληρικός συμμετείχε ενθουσιαστικά στη σύναξη. Αργότερα αφαίρεσε το καλιμαύχι του και ζήτησε από την Μέριλυν να προσευχηθεί γι’ αυτόν, επιμένοντας να βάλει τα χέρια της επάνω στο κεφάλι του και να τον χρίσει για τις προσπάθειες της αποστολής του. Αυτός ο επίσκοπος είναι ένας από τους 30.000 Ελληνες Ορθόδοξους που βιώνουν χαρισματική ανανέωση.

Βεβαίως είναι δικαίωμα του καθενός να διαθέτει όπως θέλει τον εαυτό του, να πιστεύει ό,τι θέλει και όπως θέλει... Αυτό τουλάχιστον εγγυάται το Σύνταγμα αυτής της χώρας. Όμως διερωτώμεθα, γνωρίζουν αυτοί οι άνθρωποι με πιο άτομο έχουν να κάνουν; Γνώριζαν όταν πήγαν κοντά της και ύψωναν τα χέρια επικαλούμενοι την άνωθεν ευλογία, ότι εδώ υπάρχει μια από τις πιο ύποπτες επιχειρήσεις;

Στο τεύχος αυτό, λοιπόν, θα δώσουμε περισσότερα στοιχεία, που αποκαλύπτουν τη μεθόδευση με την οποία η οικογένεια Hickey ΠΑΡΑΠΛΑΝΑ τους αφελείς ευσεβείς για να εισπράττει χρήματα.

Και πάλι σημειώνουμε ότι εφόσον η εν λόγω κυρία περιοριζόταν να ΑΡΜΕΓΕΙ τους αφελείς αλλού, ασφαλώς και δεν θα χαραμίζαμε τις σελίδες του «Τ» για ν’ αναφερθούμε στα κατορθώματα της^ το κάνουμε όμως επειδή ο κίνδυνος πλέον δεν είναι προ των πυλών αλλά είναι ήδη ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ!..

Σε γράμμα που έστειλε η κ. Hickey στην αρχή του χρόνου, έγραφε:

«ΣΤΕΙΛΕ το αίτημα της προσευχής σου και ΣΠΕΙΡΕ ένα προφητικό ΣΠΟΡΟ για το θερισμό θαυμάτων του 2002/2003 που χρειάζεσαι. Με άλλα λόγια, δώσε στο σπόρο σου μια εντολή για ένα συγκεκριμένο θερισμό.»

Και στο τέλος έγραφε:

«Στο Όνομα του Ιησού σπέρνω τον “Σπόρο της Πίστης και Υπακοής”: (αναφέρονται διάφορα άλλα ποσά και ύστερα) ( ) $203 σαν σπορά μου για το νέο έτος 2003 ( ) $2003 για το νέος έτος 2003 (...)»

Υπάρχουν όμως και χειρότερα. Για παράδειγμα παρουσιάζουμε στην παρακάτω φωτογραφία την σελίδα 7 του εν λόγω περιοδικού, όπου κανείς μπορεί να διαβάσει, μεταξύ άλλων, και τα εξής εξωφρενικά:

«Ξεκινήστε σήμερα, ακολουθώντας τα εξής απλά βήματα:

1. Συμπληρώστε το παραπλεύρως κουπόνι, και στην όψη του ρολογιού.

2. Βάλτε το κάτω από το μαξιλάρι σας και κοιμηθείτε επάνω του απόψε. (Θα μετατρέψουμε αυτό το κομμάτι χαρτί σε ένα θαυματουργό σημείο επαφής... για να ελευθερώσουμε τις σύμφωνα με το Ματθ. 18/ιη/19 προσευχές συμφωνίας.)

3. Στείλτε αύριο σ’ εμάς το συμπληρωμένο κουπόνι μαζί με την καλύτερη προσφορά υποστήριξης γι’ αυτή τη διακονία. Αυτό θα είναι η ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΑ ΣΠΟΡΑ ΓΙΑ ΘΑΥΜΑ για τον ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟ ΘΕΡΙΣΜΟ ΘΑΥΜΑΤΩΝ που χρειάζεστε.

Την Κυριακή του Πάσχα (και σε όλη την εβδομάδα του Πάσχα) θα απελευθερώσουμε επανηλειμμένα ένα ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟ ΧΡΙΣΜΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ επάνω σε σας και την ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΑ ΑΙΤΗΣΗ ΘΑΥΜΑΤΩΝ σας.»Αν τα παραπάνω δεν είναι ΑΠΑΤΗ, πώς αλλιώς μπορούν να χαρακτηριστούν;

 Πού μέσα στη Βίβλο διαβάζει κανείς παρόμοια “κόλπα”; Φαντάζεστε ποτέ τον απόστολο Παύλο ή τους άλλους υπηρέτες του Θεού να λειτουργούν με τέτοιους τρόπους;

Και είναι ποτέ δυνατό να μπαίνουν ΜΕΣΙΤΕΣ τέτοιας μορφής ανάμεσα στους πιστούς και στον Κύριο;

 Τι παραπάνω έχει αυτή η κυρία από κάθε άλλο χριστιανό (εκτός από το πονηρό πνεύμα);

Απευθυνόμαστε σε όλους τους Πεντηκοστιανούς χριστιανούς στην Ελλάδα, και ζητούμε, αν συμφωνούν με αυτές τις πρακτικές, να τις ΕΞΗΓΗΣΟΥΝ και  να τις ΕΡΜΗΝΕΥΣΟΥΝ. Σε διαφορετική περίπτωση να τις ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΝ και να ΔΙΑΧΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ. Ελπίζουμε να υπάρξει κάποια απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, την οποία και ευχαρίστως θα δημοσιεύσουμε στο επόμενο τεύχος. |

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

TYXIKOS-ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003 --

ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΥΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

«ΟΙ  ΤΑ  ΦΑΥΛΑ  ΠΡΑΤΤΟΝΤΕΣ...»

Τα όσα γράψαμε κατά καιρούς για ορισμένα θλιβερά που συμβαίνουν σε κάποιες εκκλησίες και τους ανθρώπους τους, ήταν αναμενόμενο να προκαλέσουν την ανησυχία όχι μόνο των οπαδών τους αλλά και των αναγνωστών του «Τ».

Έπρεπε να υπάρξει κάποια αντίδραση. Μάλιστα τούτο το τελευταίο ήταν αυτό που ευχόμασταν και περιμέναμε από τα βάθη της καρδιάς μας.

Oφείλουμε λοιπόν να πούμε ότι πράγματι υπάρχει κάποια αντίδραση, που εκδηλώνεται με τη μορφή κατάπληξης και ανησυχίας, καθώς πολλοί που δεν γνωρίζουν την αληθινή διάσταση κάποιων πραγμάτων νομίζουν πως όλα είναι ρόδινα και “αγγελικά”.

Από την άλλη πλευρά όμως γεννά απορία η στάση κάποιων άλλων, που μόνιμα –λες και εργολαβικά έχουν αναλάβει να είναι συνήγοροι “των πραττόντων τα φαύλα”– σπεύδουν να μας κατακρίνουν επειδή ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΜΕ όσα ΝΑΙ ΜΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΚΕΠΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ...

Η μέχρι σήμερα πορεία μας έχει δώσει δείγματα της δικής μας θέσης. Όχι. Δεν πιστεύουμε στο “κουκούλωμα”. Δεν πιστεύουμε στη συγκάλυψη.

Δεν θεωρούμε ηθικό κάποιες γριούλες να έχουν στερηθεί το “δίλεπτο” από τη σύνταξη του ΟΓΑ “για το έργο του Θεού”, ενώ εκείνοι που διαχειρίζονται αυτά τα χρήματα στη συνέχεια να σπαταλούν τα συγκεντρωμένα εκατομμύρια με κακές και άφρονες διαδικασίες και αποφάσεις...

Επειδή όμως σεβόμαστε κάθε έναν που μπαίνει στον κόπο να μας μιλήσει έστω και κριτικά –και στην εποχή μας, δυστυχώς, σπάνια κάποιος αποφασίζει να ανοίξει το στόμα του– θέλουμε να υποβάλλουμε δυο απλά ερωτήματα:

(1) Όλοι εσείς που μας ελέγχετε για την ΦΑΝΕΡΩΣΗ των κακώς εχόντων, κάνατε ποτέ τον κόπο να ελέγξετε αν όσα κατά καιρούς έχουμε γράψει είναι αληθινά; και

(2) Πήρατε ποτέ το θάρρος να ασχοληθείτε και με τους «ΤΑ ΦΑΥΛΑ ΠΡΑΤΤΟΝΤΑΣ»; (Ιωάν. 3/γ/20, 5/ε/29)

Δεν αρνούμαστε το ενδεχόμενο κάποιες φορές να έχουμε ξεπεράσει κάποια “όρια” ευγένειας ή δεοντολογίας. Εσείς σκέπτεστε ποτέ να ασχοληθείτε με τους δράστες των σκανδαλισμών, των κακοδιαχειρίσεων και των κακοδιδασκαλιών;

Αν εμείς σας δίνουμε τον “μίτο” προς την “κόπρο του Αυγείου”, εσείς που είστε ή αισθάνεστε “αρμόδιοι”, θα κάνετε κάτι για τον καθαρισμό του;

Για παράδειγμα, θα βρεθεί κανείς να ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ κάποιον απόστρατο αξιωματικό της Αεροπορίας, που εξελίσσεται σε “ατζέντη” διαφόρων θρησκευτικών ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ όπως είναι και η κυρία που αναφέρουμε στη σελίδα 25 και στο προηγούμενο τεύχος; Θα περιμένουμε να το δούμε! |

 Τ Ο   Π Α Γ Κ Α Ρ Ι....

Όπως δημοσιεύθηκε στον Τύπο (31-1-2003), σε οκτώ χρόνια κάθειρξη καταδικάστηκαν από το 3μελές Εφετείο Λάρισας οι δύο ιερείς και οι δύο επίτροποι του προσκυνήματος της Αγίας Παρασκευής στα Τέμπη για την ΚΑΤ’ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ υπεξαίρεση χρημάτων από το παγκάρι. Η ποινή για τους ιερείς είχε ανασταλτικό χαρακτήρα λόγω του προτέρου εντίμου βίου τους.

Ασφαλώς και ευχόμαστε να μην το ξανακάνουν. Κατά βάθος όμως πιστεύουμε πως όλα αυτά τα ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ μάλλον λειτουργούν ως κατάλληλο έδαφος για την καλλιέργεια παρομοίων “ανθέων”... αφού ούτε η πρώτη φορά είναι που άνθρωποι της εκκλησίας πέφτουν σε τέτοιους πειρασμούς, και σίγουρα δεν πρόκειται να είναι η τελευταία. |

 Ν Α Ζ Α Ρ Ε Τ  –  2003

Λάβαμε το παρακάτω γράμμα, και κρίθηκε σκόπιμο να δημοσιευθεί σαν έκκληση για προσευχή και εκδήλωση της έμπρακτης αγάπης εκ μέρους των αναγνωστών μας.  

«Σας ευχαριστούμε πολύ για το δώρο/πόνημα της αγάπης σας και για την πιστότητά σας. Διότι αν και δεν είχατε λάβει σημείο ζωής από εμάς, εσείς μάς στέλνατε τον «ΤΥΧΙΚΟ». Πόσο πολύ μας αρέσει και είναι τόσο ειλικρινές περιοδικό.

Δυστυχώς τώρα δεν έχουμε κομπιούτερ να το διαβάζουμε μέσω αυτού, και να σας απαλλάξουμε από τον κόπο σας και τα έξοδα. Γιατί η ζωή εδώ έχει γίνει πολύ δύσκολη. Κάποιες φορές δεν έχουμε ούτε για το καθημερινό ψωμί. Εκτός των οδομαχιών και των βομβών.

Το τελευταίο τεύχος σας το λάβαμε πριν μία εβδομάδα. Τα λαμβάνουμε αργά κάπως αλλά μας έρχονται.

Επειδή μαθαίνουμε ότι παντού τώρα είναι δύσκολα, αν δεν μπορείτε να μας το στείλετε το τεύχος δεν θα παραπονεθούμε. Καταλαβαίνουμε γι’ αυτό το αφήνουμε στην διάθεσή σας αυτό.

Εμείς πάντα θα προσευχόμαστε για σας και όλους τους αδελφούς στην Ελλάδα και παντού σ’ όλο τον κόσμο. Προσευχηθείτε για μας παρακαλώ ο Κύριος να μας δίνει δύναμη και σοφία να κάνουμε το θέλημα Του.

Δεν φοβόμαστε, έχουμε την ειρήνη Του μέσα μας. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για όλα, με αγάπη Χριστού και ευγνωμοσύνη.

Οι αδελφοί σας από τη Ναζαρέτ.»

 Αναμφίβολα η ΠΡΟΣΕΥΧΗ είναι ό,τι καλύτερο για την παραπάνω περίπτωση. Όχι όμως το παν. Ο Ιάκωβος μάς γράφει πως δεν αρκεί να πεις στον αδελφό «Εάν δε αδελφός ή αδελφή γυμνοί υπάρχωσι, και στερώνται της καθημερινής τροφής, και είπη τις εξ υμών προς αυτούς, Υπάγετε εν ειρήνη, θερμαίνεσθε και χορτάζεσθε, και δεν δώσητε εις αυτούς τα αναγκαία του σώματος, τι το όφελος;» (Ιακ. 2/β/15-16)

Δεν γνωρίζουμε πώς θα μπορούσαν να βοηθηθούν πρακτικά οι εν λόγω αδελφοί μας. Ίσως κάποιοι από τους αναγνώστες είχαν την γνώση και το ενδιαφέρον να βοηθήσουν. Με ευχαρίστηση θα δεχτούμε κάθε σκέψη σας. |

Τ Α   Κ Α Ρ Ν Α Β Α Λ Ι Α   ΤΩΝ   ΕΛΛΗΝΩΝ   (1)

Πολλά μπορεί να πει κανείς για όσα ευτράπελα συμβαίνουν σε διάφορες θρησκευτικές τελετές του ετήσιου εορτολογίου στη χώρα μας, γεγονότα που όχι μόνο δε χαροποιούν τους παρατηρητές αλλά και αποτελούν χονδροειδή βλασφημία, όπως έγινε και με το ρίξιμο του σταυρού στην τελευταία εορτή της Βάπτισης του Χριστού, που αλλού τον ρίξανε μέσα σε βουρκόνερα και αλλού είτε οι κολυμβητές τον έκλεψαν είτε τραυματίστηκαν στον αγώνα τους να εξασφαλίσουν “το γούρι” της χρονιάς και τα έσοδα από την περιφορά του...

Όλα αυτά τα λυπηρά φαινόμενα, αποπροσανατολίζουν το θρησκευτικό συναίσθημα του κόσμου, έλκοντας την προσοχή του μακριά από κάθε ιερό και όσιο, για να μπορεί στη συνέχεια “χωρίς τύψεις συνειδήσεως” να συμμετέχει στα καρναβάλια και κάθε άλλης μορφής διονυσιακά ειδωλολατρικά δρώμενα απανταχού της Ελλάδος...

Ικανοποιεί τους θρησκευτικούς ηγέτες της χώρας μας αυτή η κατάσταση; Αυτός λοιπόν είναι ο οραματισμός τους; Τους είναι αρκετό που τα ίδια πλήθη που συνωστίζονται στα καρναβάλια θα τρέξουν μετά στις ιερές ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, το βράδυ της Ανάστασης θα φάνε τη μαγειρίτσα και την άλλη μέρα θα σουβλίσουν το αρνί κατά το πατροπαράδοτο έθιμο του “Ελληνικού Πάσχα”; |

Τ Α   Κ Α Ρ Ν Α Β Α Λ Ι Α   ΤΩΝ   ΕΛΛΗΝΩΝ   (2)

Όσον αφορά τους θρησκευτικούς χώρους που δεν ακολουθούν το ίδιο εορτολόγιο, φαίνεται πως δεν χρειάζονται καρναβάλι, επειδή αυτό το έχουν κάθε τόσο στις τελετές των γάμων όπου –όπως και άλλοτε γράψαμε– οι νύφες, τα συμπεθέρια και οι καλεσμένοι ανταγωνίζονται σε κοσμικότητα, γελοιότητα και κάθε λογής ασέβεια και μασκαρέματα... Θα τολμούσαμε, λοιπόν, να πούμε ότι, εφόσον ο γάμος πρέπει να είναι «τίμιος εις πάντας» εκ μέρους των συζύγων, μήπως κάποιοι πρέπει να σκεφτούν ότι –είτε τη θεωρούν μυστήριο είτε όχι– πρέπει να δείχνουν ανάλογο σεβασμό και στην σχετική τελετή; |

Μια θλιβερή ιστορία...

ΜΗ  ΧΑΣΕΙΣ  ΤΗΝ  ΨΥΧΗ  ΣΟΥ  ΑΙΩΝΙΑ...

Αν και θα θέλαμε να σταματήσει η "αλληλογραφία" με τον κ. Ορ. Φραγκόπουλο,

δυστυχώς υπήρξε συνέχεια. /// Αν ενδιαφέρεστε υπάρχει εδώ.

…………………………..

ΤΕΛΟΣ