02 - ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ - Χ. ΜΠΟΣΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ

02 - 03-ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ - Χ. ΜΠΟΣΤΑΝΤΖΟΓΛΟΥ

 (Του Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

Εκδόσεις (Ο Λόγος Αθήναι 1976)

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Μποσταντζόγλου (1885—1916)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟ

Η ΘΕΟΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

  Η μελέτη επί της Θεότητος του Αγίου Πνεύματος είναι μια πιο σπουδαία από τη μελέτη την αναφερόμενη στην Προσωπικότητα

Του. Τα δύο αυτά θέματα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και δεν μπορούν να χωριστούν. Είναι αλληλοεξαρτημένα. Όσοι λοιπόν δεν δέχονται την Προσωπικότητα του Αγίου Πνεύματος θα απορρίπτουν και την Θεότητα Του. Ας μελετήσουμε το θέμα τούτο με τις λεπτομέρειες που απαιτούνται:

 1/. Το έργο Ελέγχου του Πνεύματος

.(Ιωάννης ις:9—11).

   Το έργο του ελέγχου μονάχα ο Θεός είναι ικανός να το κάνει. Το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου ο Θεός δεν μπορούσε να το εμπιστευθεί σε κανέναν ακόμα και σε αρχαγγέλους. Γι’ αυτό και χάριν της σωτηρίας μας θυσίασε πάνω στο Σταυρό τον Ιησού Χριστό. κατά τον ίδιο τρόπο και τον έλεγχο για την αμαρτωλότητα μας κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει εκτός από το Άγιο Πνεύμα.

  Αν ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν Θεός δεν θα μπορούσε με τη θυσία Του να σώσει τον άνθρωπο. Και όσοι αρνούνται το εξιλαστήριο έργο του Χριστού αρνούνται τη Θεότητα Του να σώσει τον άνθρωπο. Και όσοι αρνούνται το εξιλαστήριο έργο του Χριστού αρνούνται τη Θεότητα Του και δεν δέχονται το νόμο του Θεού που αφορά τη συνέπεια της αμαρτίας(Ιεζεκιήλ ιη:4—Ρωμαίους γ:9—10). ¨Δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις». και είναι γνωστό «Χωρίς χύσεως αίματος δεν γίνεται άφεσης αμαρτίας» (Εβραίους θ:22). Ο θάνατος του Χριστού εξασφαλίζει τη σωτηρία εις Αυτόν.

09--ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ

(Του Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)

Εκδόσεις (Ο Λόγος Αθήναι 1976)

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Μποσταντζόγλου (1885—1916)

  Ο έλεγχος του Αγίου Πνεύματος αφορά ακριβώς το έργο που έγινε δια του Ιησού Χριστού. Αν έπρεπε ο Θεός να αναλάβει το έργο που χρειαζόταν να γίνει άφεσης της αμαρτίας μας έτσι και το έργο του ελέγχου για την αμαρτία μονάχα το Άγιο Πνεύμα ενδείκνυται να το κάμει.

  Ο Ιησούς Χριστός πέθανε «Άπαξ» (μία φορά και για πάντα)στο Σταυρό για τη σωτηρία μας. Όμως το Άγιο Πνεύμα εις όλο τον κόσμο αγωνίζεται καθημερινά για να ελέγχει τους ανθρώπους. Χωρίς αυτή την ενέργεια κανένας δεν θα οδηγείτο στο Χριστό.

  Το γεγονός αυτό αποδεικνύει τη Θεότητα του Αγίου Πνεύματος. Ο ίδιος ο Χριστός δήλωσε επανειλημμένα ότι το Άγιο Πνεύμα θα συνέχιζε το έργο Του επί της γης για να κάμει πραγματικότητα στις καρδιές των ανθρώπων.

(Ιωάννηιδ:26 και ις:26) αυτό αποδεικνύει πολύ καθαρά τη Θεότητα του Αγίου Πνεύματος επειδή κανένας άλλος δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει το Χριστό.

  2/. Η κατοίκησης του Αγίου Πνεύματος εντός του πιστού αποδεικνύει τη Θεότητα του Αγίου Πνεύματος. (Ιωάννης ιδ: 16—17). Στην περικοπή (Α΄ Κορινθίους γ:16) διαβάζουμε ότι οι πιστοί είναι Ναός του Αγίου Πνεύματος. Επίσης στην

(Α΄ Κορινθίους ς:19).Ο Ναός του Θεού είναι και ο Ναός του Αγίου Πνεύματος. Άρα το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός.

  3/. Το Άγιο Πνεύμα παρηγορεί την Εκκλησία

(Πράξεις θ: 31). Αυτό  διαβάζουμε στη Β΄ Κορινθίους α:3): ότι ο Θεός των οικτιρμών παρηγορεί. Αλλά στις (Πράξεις θ:31). Αυτό διαβάζουμε στη (Β΄ Κορινθίους α:3). Ότι ο Θεός των οικτιρμών παρηγορεί. Αλλά στις (Πράξεις θ:31) αναφέρεται ως παρηγορητής Το Άγιο Πνεύμα. Άρα είναι Θεός.

  4/. Το έργο του αγιασμού αποδεικνύει τη Θεότητα του Αγίου Πνεύματος. Τούτο αποδεικνύει με τη σύγκριση των περικοπών

(Α΄  Θεσσαλονικείς ε: 22 και Β΄ Θεσσαλονικείς β:13).

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

  5/. Το έργο της μαρτυρίας του Πνεύματος μέσα στην καρδιά μας αποδεικνύει την Θεότητα Του.(Εβραίους ι:15—16 και Γαλάτας δ:6 και Ρωμαίους η:15—16) 

  6/. Η Θεοπνευστία της Βίβλου με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος αποδεικνύει τη Θεότητα Του. (Β΄ Τιμοθέου γ: 16 και Β΄ Πέτρου α:21).

  7/. Το έργο της δια του Πνεύματος αναγεννήσεως αποδεικνύει τη Θεότητα Του. Συγκρίνατε τις περικοπές:

(Ιωάννης γ: 5—6 Τίτοςγ:6 Ιάκωβος α:18 Α΄ Ιωάννου γ: 9—10 και ε:1—2—4).Το συμπέρασμα είναι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός.

  8/. Η ενέργεια θαυμάτων εκ μέρους του Πνεύματος αποδεικνύει τη Θεότητα Του. (Ματθαίος ιβ:28). Αν μελετήσουμε τα εδάφια (Ρωμαίουςε:19 και Πράξειςιθ:11)  θα διαπιστώσουμε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός.

  9/. Η εξουσία να δώσει χαρίσματα αποδεικνύει τη Θεότητα του Πνεύματος (Εφεσίους 4:9—12) Στο Δανιήλ δ:32—34 ). Στο εδάφιο αυτό διδάσκεται ότι ο Θεός είναι Κυρίαρχος και ενεργεί όπως Αυτός θέλει.

(Α΄ Κορινθίους 1—11) διαβάζουμε ότι και το Άγιο Πνεύμα έχει Κυριαρχική θέληση.

  Ας σημειώσουμε ότι αν και φαίνεται ότι και ο διάβολος παρουσιάζεται σαν κυρίαρχος όμως στην πραγματικότητα δεν μπορεί να ενεργήσει τίποτα χωρίς την άδεια του Θεού (Ιώβ β:6). Όμως το άγιο Πνεύμα δεν έχει ανάγκη να πάρει άδεια.

  10/. Εφόσον το Άγιο Πνεύμα διορίζει εργάτες για το έργο του Θεού είναι Θεός (Πράξεις ιγ:2) Οδηγεί (Πράξεις ιγ:4) εμποδίζει (Πράξεις ις:6) οδηγεί στην αλήθεια (Ιωάννης ις:13) ομιλεί με το στόμα των πιστών

(Α΄ Κορινθίους β:12—13).

  11/. Η Πανταχού Παρουσία Του αποδεικνύει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός.(Ψαλμός ρλθ:7—15). Μονάχα ο Θεός είναι πανταχού παρών.

  12/. Η αιωνιότης είναι ιδιότητα του Θεού. Αλλά αποτελεί και ιδιότητα του Αγ. Πνεύματος. Άρα είναι Θεός.(Εβραίους δ:14).

  13/. Πολλές φορές οι πιστοί απευθύνονται εις το Άγιο Πνεύμα και Του μιλούν ως προς Θεόν. (Λουκάς β:25—29).

   Ο Συμεών αποκάλεσε Κύριο δηλαδή Θεό το Άγιο Πνεύμα που του αποκάλυψε ότι θα προλάμβανε να ιδεί τον Χριστό πριν πεθάνει.

  14/. Όποιος ψεύδεται στο Άγιο Πνεύμα ψεύδεται στον Θεό. (Πράξεις ε:3—4).

   15/. Η γέννησης του χριστού δια του Αγ. Πνεύματος είναι απόδειξη της Θεότητος του Πνεύματος. Αν συγκρίνουμε το (Λουκά α:35 με το Ησαϊα ξ:14). Θα διαπιστώσουμε ότι ο γεννηθείς δια Πνεύματος Αγίου γεννάται από το Θεό.

  16/. Παραβάλλοντας τις περικοπές (Πράξεις α:16 και δ:24—26) διαπιστώνουμε ότι το Πνεύμα το Άγιο που μίλησε δια του Δαβίδ είναι ο Θεός

  17/. Το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός επειδή έχει το ίδιο όνομα με τον «Πατέρα και τον Υιό». Αναφέρονται και τα τρία πρόσωπα μαζί στα (Ματθαίος κη:19 και Β΄ Κορινθίους ιγ:13). Αν το Άγιο Πνεύμα δεν ήταν Θεός αν δεν είχε Θεία φύση δεν θα δεχόταν να ενώσει το Όνομα Του μαζί Του. Αν αναγνωρίζουμε την Προσωπικότητα τη Θεότητα και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος λαμβάνουμε μεγάλες και θαυμαστέ ευλογίες στη ζωή μας.

...............................................

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΙΟ

  Το θέμα αυτό είναι πολύ σπουδαίο και ξεπερνάει τη δυνατότητα του ανθρώπου στο να το εξηγήσει. Και προκειμένου να ασχοληθούμε μ’ αυτό πρέπει να επικαλεσθούμε τη δύναμη και τη σοφία του Αγίου Πνεύματος διότι τα πνευματικά μόνο δια του Πνεύματος ανακρίνονται και ερμηνεύονται. Γι’ αυτό και πρέπει να ζητούμε από το Δημιουργό Σωτήρα και Οδηγό μας δηλαδή την Τριαδική Θεότητα τον Πατέρα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα να μας δώσει φωτισμό σύνεση και ζωή για να μελετήσουμε και να περιγράψουμε το θέμα τούτο.

  Ας δοξάσουμε τον Θεό επειδή ποτέ δεν άφησε τον εαυτό Του χωρίς μαρτυρίες. Και τώρα συνεχίζουν τη μαρτυρία Του μα ομιλεί δια του Λόγου Του και μας βεβαιώνει ότι αποκαλύπτεται πάντοτε στον άνθρωπο με διάφορα μέσα.(Ρωμαίους α:19—20). «Επειδή ότι δύναται να γνωρισθεί περί Θεού είναι φανερόν εν αυτοίς». Ώστε πρέπει να το κατανοήσουμε ότι την Τριαδική Θεότητα δηλαδή το πρόσωπο του Θεού θα τη γνωρίσουμε τόσο μονάχα όσο ο Ίδιος μας έχει αποκαλύψει. Ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο. Αυτό οφείλουν να το γνωρίζουν τα παιδιά του Θεού που μελετούν το Λόγο Του. Τα πνευματικά παραβάλλονται μόνον με πνευματικά και μόνο με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος Του Θεού.(Α΄ Κορινθίους β:13—16). Το Άγιο Πνεύμα είναι Εκείνος που αποκαλύπτει ότι είναι δυνατόν να γνωρισθεί περί του Θεού όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος στους Ρωμαίους. Αυτό το αντικείμενο της προσευχής του για τους πιστούς της Εφέσου: Δια να δώσει εις ημάς ο Θεός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ο Πατήρ της δόξης Πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως εις επίγνωσιν Αυτού. (Εφεσίους α:17).

   Υπάρχουν βέβαια και πράγματα που ο Θεός δεν τα έχει ακόμα αποκαλύψει στους ανθρώπους γι αυτό και δεν πρέπει να προσπαθούμε να κατανοήσουμε μόνοι μας τα κρυπτά του Κυρίου με τη δική μας σοφία και δύναμη. Διαβάζοντας στο (Δευτερονόμιο κθ:29) «Τα κρυπτά ανήκουσιν εις τον Κύριον τον Θεόν ημών τα δε αποκεκαλυμμένα εις ημάς και εις τα τέκνα ημών δια παντός δια να εκτέλεσωμεν πάντας τους λόγους του νόμου τούτου».

  Όλα όσα αναφέρει ο Λόγος του Θεού εγράφησαν για την διδασκαλία και την διαφώτιση μας σε ότι αφορά το Πρόσωπο Του και το Έργο Του.

  Πρέπει λοιπόν να γνωρίζουμε ότι κανένα θέμα που αναφέρεται στην Αγία Γραφή δεν είναι ακατανόητο. Κι’ αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός δεν αφήνει ποτέ τα παιδιά Του σε αμφιβολίες. Και αν κάποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί τις αλήθειες του Λόγου του Θεού θα πρέπει να ζητήσει από το Θεό σοφία που θα τον οδηγήσει στην κατανόηση του Θείου Λόγου.(Ιάκωβος α:5).

  Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε αμέσως όλες τις αλήθειες του Ευαγγελίου. Γι’ αυτό και απαιτείται μεγάλη προσοχή και πολύ μελέτη καθώς και χρόνος ώστε να αυξανόμαστε βαθμιαία και ημέρα με την ημέρα στη χάρη και στη γνώση του Προσώπου και του έργου του Κυρίου και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. (Β΄ Πέτρου γ:18).

  Σχετικά με τη Τριαδική Θεότητα ο Λόγος του Θεού πολύ καθαρά και κατανοητά αναφέρει όσα αφορούν τη σχέση μεταξύ των τριών Προσώπων του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Καλούμεθα λοιπόν να γνωρίσουμε αυτές τις σχέσεις της Τριαδικής Θεότητος και τόσον όσον ο ίδιος ο Θεός μας αποκαλύπτει στο Λόγο Του επειδή τα αποκεκαλυμμένα είναι για τα τέκνα του Θεού. Εκείνα δε που ο Θεός δεν έχει αποκαλύψει σχετικά με την Τριαδικότητα Του δεν θα προσπαθήσουμε να τα’ αποκαλύψουμε μόνοι μας διότι θα καταλήξουμε σε πλάνη.

  Υπάρχουν πολλές γνώμες και ερμηνείες σχετικώς με το σοβαρό θέμα της Τριαδικής Θεότητος που δε συμφωνούν με τον απλό Λόγο του Θεού π.χ. μερικά δεν μπορούν να εννοήσουν τα τρία ξεχωριστά Πρόσωπα της Θεότητος του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Και δέχονται ότι είναι ο ίδιος ο Θεός και στους τρεις ρόλους του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Τη γνώμη αυτή τη στηρίζουν στην Παντοδυναμία του Θεού.  Και για να στηρίξουν τη θεωρία χρησιμοποιούν σαν παράδειγμα το μήλο. Αυτό έχει τρία χαρακτηριστικά: Το χρώμα τη γλυκύτητα και το άρωμα. Έτσι ο Θεός είναι ένα πρόσωπο με τρία χαρακτηριστικά.

  Ο Λόγος του Θεού δεν μας επιτρέπει να παραδεχθούμε τέτοιου είδους θεωρίες Όπως για όλα τα θέματα έτσι και γι’ αυτό ο Λόγος του Θεού είναι σαφής και αυτόν θα ακολουθήσουμε για να στηριζόμαστε  στην αγιότατη πίστη μας.

  Καθώς μελετούμε τον Λόγο του Θεού διαπιστώνουμε τον σαφή τρόπο με τον οποίο αποκαλύπτεται η Θεότης σαν Τριαδική. Δηλαδή σε τρία ξεχωριστά Πρόσωπα π.χ. (στο Ματθαίου γ:16—17). Ο Πατέρας ομιλεί από τον ουρανό ο Υιός αναβαίνει από του ύδατος και το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει εν ίδει περιστεράς. Αυτό το γεγονός αποκαλύπτει ότι ο Θεός φανερώνεται ταυτόχρονα στα τρία Του Πρόσωπα Πατέρας Υιός και Άγιο Πνεύμα.

  Επίσης στην (Α΄ Κορινθίους ιβ:4—6—7) ( (4)Υπάρχουν διάφορα είδη χαρισμάτων αλλά είναι ένα και το ίδιο Πνεύμα που τα χορηγεί (5) υπάρχουν διάφορα είδη διακονιών αλλά η ανάθεση τους προέρχεται από ένα και τον ίδιο Κύριο (6) και υπάρχουν διάφορα είδη δραστηριοτήτων αλλά είναι ο ίδιος Θεός που τις θέτει σε ενέργεια όλες σε όλους. (7)στον καθένα δωρίζεται η φανέρωση του Αγίου Πνεύματος για το συμφέρον όλων…. )  …αναφέρονται τρία Πρόσωπα του Θεού: Πνεύμα Κύριος Θεός. Όπως κάθε άλλο πρόσωπο έχει το όνομα Του έτσι και στα εδάφια αυτά αναφέρεται ότι τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος έχουν ονόματα. Επίσης στα εδάφια (Ματθαίος κη:19 και Β΄ Κορινθίους γ:14—17).

   Το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο μας παρέχει πολλές αναφορές σχετικές με τα Πρόσωπα της Τριαδικής Θεότητος.(Ιωάννης ς:31—45—50—65 και16:—13και θ:49και ι:15—18—28—29—42).      

Όλα αυτά δείχνουν καθαρά το διαχωρισμό των Προσώπων της Αγίας Τριάδος.

   Ώστε ο Πατήρ δεν είναι ο Υιός και ο Υιός δεν είναι ο Πατήρ. Πριν από την ενσάρκωση Του ακόμη ο Υιός ήταν χωριστός από τον Πατέρα(Εβραίους ι:11—17) «Και Εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον το Πνεύμα της αληθείας». Επίσης το (Ιωάννης δ:26)αναφέρεται στο ίδιο θέμα.

«Εγώ είμαι» της λέει ο Ιησούς «εγώ» που σου μιλάω αυτή τη στιγμή. Επίσης στις (Πράξεις α:4—5και 7—8).

  Εκτός από αυτές τις περικοπές της Καινής Διαθήκης έχομε και πολλές στην Π. Διαθήκη που αναφέρουν για την Τριαδικότητα του Θεού. π. χ. (Γένεσης α:26)  «Ας κάμωμεν άνθρωπο κατ’ εικόνα ημών και καθ’ ομοίωσιν ημών». Αν δεν υπήρχαν χωριστά πρόσωπα γιατί ο Θεός μιλούσε στον πληθυντικό και όχι στον ενικό αριθμό.

   Το ίδιο διαβάζουμε πάλι (στο Γένεσης β:6—17 και στο Ησαϊας ς:8) αν επρόκειτο περί ενός μονάχα Προσώπου γιατί χρησιμοποιήθηκε π πληθυντικός; Το συμπέρασμα είναι ότι ο Θεός είναι Θεότης Τριαδική με τρία Πρόσωπα διακρινόμενα αλλήλων.

   Η ίδια αλήθεια  μας αποκαλύπτεται και στην Καινή Διαθήκη. Κατά τον λόγο του Θεού η Θεότης είναι Τριάς: «Εις Θεός και εις Μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων άνθρωπος Χριστός Ιησούς».

(Α΄ Τιμοθέουβ:5). 5) γιατί ένας είναι ο Θεός κι ένας ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός (6)που πρόσφερε τη ζωή λύτρο για χάρη όλων

  Η λέξης «ΘΕΟΣ» Χρησιμοποιείται πολλές φορές στην Καινή Διαθήκη και αναφέρεται στον Πατέρα: (Β΄ θεσσαλονικείς α:12—18 Εφεσίους α: 3 Γαλάτας α1:1—3 και β¨ Κορινθίους ιγ:14 κλπ.

  Εις το εδάφιο Α΄ Τιμοθέου β:5  ο Χριστός αν και Θεός παρουσιάζεται σαν Μεσίτης. Ώστε η φράσης «Εις Θεός» δεν καθορίζει την Τριαδικότητα του Θεού αλλά αναφέρεται στον Πατέρα. Η Θεότης του Χριστού αναφέρεται στα εξής εδάφια:( Α΄ Τιμοθέου γ:16=(16)Όπως ομολογούμε είναι μεγάλο μυστήριο της πίστεως που μας αποκαλύφθηκε: Ο Θεός φανερώθηκε ως άνθρωπος το Πνεύμα απέδειξε ποιος ήταν φανερώθηκε στους αγγέλους κηρύχθηκε στα Έθνη τον πίστεψε ο κόσμος αναλήφθηκε με δόξα. Κολοσσαείς β:9 = (9)Γιατί μόνο στον Χριστό κατοικεί σωματικά όλη η Θεότητα…και Ρωμαίους θ:5)=(5)Είναι απόγονοι των πατριαρχών κι από αυτούς κατάγεται ως άνθρωπος ο Χριστός ο Θεός που εξουσιάζει τα πάντα ας είναι ευλογημένος στους αιώνες αμήν.

   Εκτός τούτων και σε άλλες περιπτώσεις συναντάται η Φράσης: «Ο Θεός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» και αναφέρεται στον Πατέρα: Εφεσίους α:17=(17)Παρακαλώ το Θεό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού το μεγαλοδύναμο Πατέρα να σας δίνει πνεύμα σοφίας που θα σας αποκαλύψει πώς να τον γνωρίσετε ακόμα καλύτερα….Ιωάννης η:17—18).(7)…Και στο νόμο σας είναι γραμμένο πως η μαρτυρία δύο ανθρώπων είναι έγκυρη. (18)εγώ καταθέτω μαρτυρία για τον εαυτό μου συγχρόνως όμως καταθέτει και ο Πατέρας που με έστειλε»…Ο Χριστός φώναξε επάνω στο σταυρό: Θεέ μου Θεέ μου διατί με εγκατέλειπες;:

(Ματθαίος κζ:46)Επειδή ο Ιησούς Χριστός ενανθρώπησε γι’ αυτό ονομάζει το Θεό «Πατέρα». Γι’ αυτό και αναφέρεται στοq

(Α΄ Τιμοθέου β:5—6 )(5) γιατί ένας είναι ο Θεός κι ένας ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός (6)που πρόσφερε τη ζωή λύτρο για χάρη όλων. Στο  (5)»Εις Θεός εις Μεσίτης». Στο (Δευτερονόμιο ς:4)αναφέρεται «Κύριος ο Θεός είναι Εις Κύριος» Το «Εις» είναι συνθετική μονάς. (Εβραϊκά εχάδ) και παρουσιάζει τον Θεόν ως περισσότερα του ενός Πρόσωπα.

   Στο Εβραϊκό κείμενο η λέξις «Κύριος»(Θεός) είναι Ιεχωβά. Και το όνομα αναφέρεται όχι μόνο για τον Πατέρα αλλά αποδίδεται και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα. π. χ. (Γένεσης ις:7—13)=….. (9)Ο άγγελος της είπε: «Γύρνα πίσω στην κυρά σου και υποτάξου σ’ αυτήν». (10)Της  είπε ακόμα: θα σου δώσω τόσους πολλούς απογόνους που κανείς δε θα μπορέσει να τους μετρήσει… ο Άγγελος του Κυρίου που αναφέρεται στην περικοπή στο εδάφιο (13) ότι είναι ο Θεός και την υπόσχεση που περιέχει στο εδάφιο (10)μονάχα ο Ιεχωβά (Θεός) μπορούσε να τη δώσει.

   Σε πολλές περιπτώσεις στην Παλαιά Διαθήκη η φράσης «Άγγελος Κυρίου» αναφέρεται στον Αιώνιο Λόγο του Θεού δηλαδή στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού.(Κριτές ιγ:17—18)…(17) Ο άγγελος του Κυρίου του απάντησε:»Γιατί ρωτάς το όνομα μου; Είναι Όνομα θαυμαστό» ) (Ησαϊας θ:5—60)=(5) Διότι γεννήθηκε για μας ένα παιδί μας δόθηκε γιος πάνω στους ώμους του η εξουσία θα μένει και τ’ Όνομα Του θάναι: Σύμβουλος Θαυμαστός Θεός ισχυρός αιώνιος Πατέρας και της Ειρήνης Άρχοντας(6) Μεγάλη θάναι η εξουσία του και η ειρήνη ατέλειωτη στο θρόνο θα καθίσει του Δαβίδ και το βασίλειο του θα το θεμελιώσει και θα το στηρίξει στο δίκαιο και στο σωστό από τώρα και για πάντα. Αυτό θα το κάνει η φλογερή αγάπη του Κυρίου του σύμπαντος.

   Η λέξις «θαυμαστός» συναντάται δύο φορές και αφορά τον Ιησού Χριστό όπως πολύ καθαρά παρουσιάζεται στο

(Ησαϊας θ:6)

   Επίσης το ότι το Άγιο Πνεύμα είναι Ιεχωβά Θεός π.χ. Ησαϊας ς:1—10. Και Πράξεις κη:25—27). Στην αντιπαραβολή αυτών των δύο περικοπών παρατηρούμε ότι ο Ιεχωβά του Ησαϊα ς:1—10 είναι το Άγιο Πνεύμα. (Πράξεις κη:25—27)=(25)έτσι  χωρίς να συμφωνήσουν μεταξύ τους έφυγαν. Κι’ ο Παύλος τους είπε ένα λόγο ακόμα. Καλά είπε το Άγιο Πνεύμα στους προγόνους μας μέσω του προφήτη Ησαϊα(26) ότι: Πήγαινε στο λαό αυτόν και πέστου: Θ’ ακούστε με τα’ αυτιά σας μα δε θα καταλάβετε και θα δείτε μα δε θ’ αντιληφτείτε (27) Γιατί έγινε αναίσθητη η καδιά του λαού αυτού και με τα’ αυτιά βαριάκουσαν και έκλεισαν τα βλέφαρά τους μη τυχόν δούνε με τα μάτια και ακούσουν με τα’ αυτιά και καταλάβουν με την καρδιά κι επιστρέψουν σ’ εμένα και τους γιατρέψω.(28) μάθετε λοιπόν ότι ο Θεός έστειλε τη σωτηρία αυτή στους εθνικούς. Αυτοί θ’ ακούσουν τώρα. (29) Αφού είπε αυτά έφυγαν οι Ιουδαίοι έχοντας αναμεταξύ του διχογνωμία…. Το όνομα Ιεχωβά είναι όνομα της τριαδικής Θεότητος και σημαίνει ο «ΩΝ» (έξοδος γ:13—14) Ο Πατήρ ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά  όπως είναι η δημιουργικότητα ( Γένεσης α:1—2). Ιώβλγ:4 Ιωάννης α:3 Εβραίους α:10). Είναι ισότιμοι και όμοιοι σε όλες τις θείες ιδιότητες.

  Μερικοί στηριζόμενοι στο εδάφιο «Υιός μου είσαι Συ εγώ σήμερον σε εγέννησα» (Ψαλμόςβ:7) και σε μερικά άλλα ισχυρίζονται ότι ο Υιός είναι κατώτερος από τον Πατέρα. Αλλά ο Ιησούς Χριστός ονομάζεται «Υιός» επειδή ενεσαρκώθη και εγεννήθη εν χρόνω (Λουκάς α:31—32—35). Ο αιώνιος Λόγος μετά την ενσάρκωση Του στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού ονομάστηκε «Υιός».Πριν από την ενσάρκωση Του ήταν ενώπιον του Πατρός και των Αγγέλων Του αναγνωρισμένος σαν ο Αιώνιος Λόγος (Ιωάννης α:1—14).

 Έτσι ο Ψαλμός β:7 είναι προφητεία ενός γεγονότος προ της πραγματοποιήσεως του.

   Όπως η δημιουργία του σύμπαντος έγινε κατόπιν αποφάσεως και συνεργασίας των τριών προσώπων της Θεότητος έτσι και το σχέδιο της σωτηρίας μας εξεπονήθη ύστερα από σύσκεψη απόφαση και ενέργεια και των τριών Προσώπων της Θεότητος. (Αποκάλυψη ιγ:8 –Α΄ Τίτος 1:2)

   Κάθε πρόσωπο ανέλαβε και ένα ιδιαίτερο μέρος στην εκτέλεση του σχεδίου εκείνου. Ο Πατήρ έλαβε θέση του Κριτού του ανθρώπου για την αμαρτία και απαίτησης Του ήταν Θυσία. Ο Αιώνιος Λόγος ανέλαβε την εκτέλεση της απαιτήσεως Του Πατρός και για να πληρώσει Αυτός τα λύτρα προσέφερε τον εαυτό Του θυσία ώστε το ανθρώπινο γένος να λυτρωθεί από τη δουλεία της αμαρτίας αλλά και για να είναι Μεσίτης προς τον Πατέρα μεσιτεύων υπέρ των αμαρτωλών.

  Το Άγιο Πνεύμα ανέλαβε το έργο του ελέγχου και της οδηγήσεως των ανθρώπων προς τον Χριστό για Σωτηρία. Επίσης ανέλαβε να δίνει εμπειρία και ζωή βοηθώντας τον μετανοούντα να οικειοποιηθεί με την καρδιά του το απολυτρωτικό έργο του Χριστού.

   Η πραγματικότης του ιδιαίτερου έργου κάθε Προσώπου της Θεότητος επιτυγχάνετε επειδή υπάρχει επειδή υπάρχει κοινή συμφωνία μεταξύ τους σε όλο το σχέδιο της Σωτηρίας.

 Εκ της Εκκλησιαστικής Ιστορίας πληροφορούμαστε ότι κατά την εξέταση της περί Αγίου Πνεύματος αληθείας έγιναν πολλές συζητήσεις και σημειώθηκαν διαφωνίες και αντεγκλήσεις. Πολλοί στηριζόμενοι στο (Ιωάννης ιε:26)= «(26) Όταν έρθει ο Παράκλητος που θα σας τον στείλω εγώ από τον Πατέρα το Πνεύμα της αληθείας που εκπορεύεται από τον Πατέρα αυτός θα ερμηνεύσει την αποστολή μου». Όπου  αναφέρεται ότι το Άγιο Πνεύμα προέρχεται από τον Πατέρα ότι εκπορεύεται από αυτόν ισχυρίζονται ότι το Πνεύμα είναι απλώς μια ενεργός δύναμη του Θεού και όχι προσωπικότης.

   Όμως η φράσης «εκπορεύεται παρά του Πατρός δεν δείχνει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι κατώτερο αλλά πηγάζει από τον Πατέρα. Το Άγιον Πνεύμα είναι Θεός αιωνίως υπάρχων. Το ανωτέρω εδάφιο αναφέρεται στην αποστολή  στη διακονία που το Άγιο Πνεύμα κάμνει και για την οποία εκπορεύεται. Δεν αναφέρεται στη φύση Του αλλά στη διακονία Του που θα άρχιζε όταν ο Χριστός θα έφευγε από τη γη αναλαμβανόμενος στον Ουρανό. (Ιωάννης ις:7)

  Και τα τρία πρόσωπα εργάζονται ομόφωνα και αγαπούν τον άνθρωπο εξ’ ίσου σαν να ήταν ένα Πρόσωπο. Ο Πατήρ έστειλε τον Υιό από αγάπη κινούμενος. Ο υιός σταυρώθηκε από αγάπη και το Πνεύμα το Άγιο ενεργεί με αγάπη για να φέρει τη σωτηρία στην καρδιά του ανθρώπου. Εργάζεται συνεχώς και ακούραστα πάνω στη γη για να πείσει τον άνθρωπο να δεχθεί το Χριστό Σωτήρα Του.

  Αλλά κατά τους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης το Άγιο Πνεύμα ενήργησε δίνοντας οδηγίες πώς να κατασκεπαστεί η Σκηνή του Μαρτυρίου πώς να γίνουν τα τελετουργικά ενδύματα των ιερέων και όλα τα σκεύη της σκηνής: (Έξοδος κη λα:3και λε:31)

  Επίσης ενέπνεε τους συγγραφείς της Αγίας Γραφής (Β’ Πέτρου α: 21 Σαμουήλ κγ:2 Β΄ Τιμοθέου γ:16) Οι προφήτες χρησιμοποίησαν τη φράση «Ούτω λέγει Κύριος» και έδειξαν το Πνεύμα που τους ενέπνεε ήταν ο Κύριος.

   Το Άγιο Πνεύμα επεσκέφθη την Παρθένο Μαρία για να γεννήσει τον Υιό ο Οποίος δια του Πνεύματος εφέρθη στην έρημο για να πειρασθεί υπό του διαβόλου και γενικώς το Πνεύμα το Άγιο συνεργαζόταν με το Χριστό σε όλη Του τη ζωή (Λουκάς δ:1) διαβάζουμε ότι ο Ιησούς ήταν κεχρισμένος με το Άγιο Πνεύμα. (Λουκάς α:35 Πράξεις ι:38 Ησαϊας ια:2 και ξα:1)  Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν κεχρισμένος και πλήρης Πνεύματος Αγίου εκ κοιλίας Μητρός (Λουκάς α: 4β—42—67—68).(το 4β εννοεί το δεύτερο μέρος του εδαφίου 4) Τα θαύματα του Χριστού έγιναν δια του Αγίου Πνεύματος (Ματθαίος ιβ: 28). Και το Πνεύμα του δόθηκε χωρίς μέτρο Ιωάννης γ:34)

     Όλα τα εδάφια που αναφέρθηκαν δείχνουν τη μεγάλη διακονία του Αγίου Πνεύματος στη ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού.

   Η διδασκαλία του Ιησού περί του Αγίου Πνεύματος είναι πολύ σπουδαία. Στα εδάφια (Ιωάννης ιδ: 16—17) βεβαιώνει ότι το Άγιο Πνεύμα θα είναι «εν ημίν»

  Το β΄ Θεσσαλονικείς β: 9—12) μας βεβαιώνει ότι το Άγιο Πνεύμα ελευθερώνει τον άνθρωπο από την πλάνη του σατανά και οδηγεί εις την απόκτηση θείας φύσεως Επίσης το

(Β΄ Πέτρου α:4)

  Σπουδαιότατο έργο του πνεύματος είναι να παρηγορεί την εκκλησία και να της υπενθυμίζει τη διδασκαλία του Χριστού (Ιωάννης ιδ: 26). Το Άγιο Πνεύμα τον αποστέλλει ο Πατήρ στο όνομα του Ιησού Χριστού. Και έπρεπε να τελειώσει ο Χριστός το έργο Του για να σταλεί το Πνεύμα (Ιωάννης ζ:37—39 και Πράξεις β:33).

  Όπως ταπεινώθηκε ο Αιώνιος Λόγος για να εκτελέσει το έργο της σωτηρίας έτσι και το  Πνεύμα καταδέχεται να έλθει και να κάμει θρόνο Του την ανθρώπινη καρδιά γίνεται ο υπηρέτης μας όπως και ο Χριστός έγινε «δούλος» με σκοπό να συνεχίζει το έργο του Χριστού στην καρδιά μας και στη ζωή μας.

   Η ενότης και η συνεργασίας των τριών προσώπων είναι τέτοιες ώστε ξεχωριστά κανένα Πρόσωπο δεν κάνει τίποτα. Και τούτο είναι το μεγάλο και το πιο θαυμαστό μυστήριο και δεν είμαστε ικανοί να το κατανοήσουμε διότι ξεπερνά τη λογική δυνατότητα του ανθρώπου.

  Κάθε ενέργεια προς εκπλήρωση του περί σωτηρίας σχεδίου του Θεού γίνεται μέσα σε απόλυτη συνεννόηση των τριών Προσώπων. Η Αγία Γραφή απλώς αναφέρει το μυστήριο χωρίς κα να το ερμηνεύει. Διαβάζουμε στο (Δευτερονόμιο κθ:29) «Τα κρυπτά ανήκουν εις τον Θεόν τα δε φανερά και αποκεκαλυμμένα εις ημάς και τα τέκνα ημών». Ας ευχαριστούμε το Θεό για όσα μας αποκάλυψε καθώς και για όσα μας απέκρυψε και ας μη προσπαθούμε να ερευνούμε για να ξεσκεπάσουμε τα μυστήρια επειδή μπλεκόμαστε σε αιρέσεις και πλάνες.

   Όπως σκοπός του Ιησού Χριστού όσο καιρό ήταν στη γη ήταν να εκτελεί το θέλημα του Πατέρα Του και να τον δοξάζει(Ιωάννης δ: 34)έτσι σκοπός του Αγίου Πνεύματος είναι να δοξάζει τον Χριστό και το έργο Του οδηγώντας τους ανθρώπους στο Σωτήρα της ψυχής τους(Ιωάννης ις:14) Στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο διακηρύττεται αυτή η αλήθεια.

   Στον Πατέρα δίδεται δόξα από τον Υιό και στον Υιό δίδεται δόξα από το Άγιο Πνεύμα. Γράφει ο Απόστολος Παύλος στην (Κολοσσαείς α:24). «Χαίρω εις τα παθήματα μου δια σας και ανταναπληρώ τα υστερήματα των παθημάτων του Χριστού εν τη σαρκί μου υπέρ του σώματος αυτού». Μη γένοιτο να σκεφτεί κάποιος ότι ο Παύλος ήθελε να πει ότι ο ίδιος με τις δικές του δυνάμεις μπορούσε να συμπληρώσει τις θλίψεις και τα παθήματα του Χριστού (ότι δηλαδή να συμπληρώσει το έργο του Κυρίου). Εννοούσε ο Παύλος ότι το Άγιο Πνεύμα που τον κατείχε ολοκληρωτικά ήταν Εκείνος που αναπληροί τα υστερήματα των θλίψεων του Χριστού δια μέσου του Παύλου.

  Δεν ισχυρίσθηκε ποτέ ο Απ. Παύλος ότι όλοι οι λόγοι του και όλες οι πράξεις του ήταν δια της ενεργείας του Πνεύματος π.χ. (Α΄ Κορινθίους β:4 και Ρωμαίους ιε:18). Αυτό ισχύει και για την προσευχή μας επειδή το τι να προσευχηθώμεν δεν εξεύρωμεν»  (Ρωμαίους η:26) όμως το Άγιο Πνεύμα ενεργεί υπέρ ημών «Συμπροσεύχεται δια στεναγμών αλάλητων υπέρ ημών».

  Η συνεργασία των τριών Προσώπων της Θεότητος δια την εκτέλεση του έργου της σωτηρίας ήταν αναγκαία και εξακολουθεί να είναι. Ο Πατήρ δεν μπορούσε να συγχωρεί αμαρτίες χωρίς να χυθεί του αίμα του Χριστού. Και δεν είναι δυνατόν να δεχθεί προσευχές χωρίς την ενέργεια και τη μεσολάβηση του Αγίου Πνεύματος.

  Ο Πατήρ δεν είναι δυνατόν να δεχθεί κανέναν σαν παιδί Του  

Χωρίς την αναγέννηση που ενεργεί το Άγιο Πνεύμα. Και όλο το έργο του Χριστού που έγινε στο Γολγοθά καθώς και οι ευλογίες που απορρέουν από αυτό γίνονται δικές μας δια του Αγίου Πνεύματος (Ιωάννης ς: 8—και γ: 8). Το Άγιο Πνεύμα ελέγχει τον αμαρτωλό και τον οδηγεί μετανοούντα στο Χριστό. Συνεπώς 

Είναι σπουδαία η μελέτη της περί της Τριάδος αληθείας καθώς

και του έργου της Τριάδος για τη σωτηρία του ανθρώπου.

  Η γνώσις η αποκάλυψις της θαυμαστής σοφίας μας προσφέρεται. Και όταν εισχωρούν στο βάθος της σοφίας τότε γεμάτοι θαυμασμό και έκπληξη ανακράζουμε μαζί με τον απόστολο Παύλο: «Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού!». (Ρωμαίους ια:33—36)

  Αγαπητοί μου δεν ασχολούμαστε με μικρά και ευτελή πράγματα αλλά με τη θαυμαστή σοφία και δραστηριότητα της Τριαδικής Θεότητος. Γι’ αυτό πρέπει να μελετούμε την Αγία Γραφή με προσευχή και ο Θεός θα μας αποκαλύπτει όσο πρέπει τα θαυμαστά Του μυστήρια.

  Πολύ σωστά διακηρύσσεται ότι ο Θεός είναι αγάπη

(Α΄ Ιωάννου δ:8) επειδή τα τρία Πρόσωπα της Θεότητος έχουν προς άλληλα(το ένα προς το άλλο)αγάπη και σεβασμό. Έτσι και οι πιστοί σαν αναγεννηθέντες εκ του Θεού οφείλομεν να έχομε μεταξύ μας αγάπη και συνεργασία (Ιωάννης ιζ:21—22)

  Είθε όλοι μας να αναγνωρίσουμε ότι πρέπει να μένουμε στο επίπεδο της συνεργασίας της ενότητας και της αγάπης που ζητά από μας ο Τριαδικός Θεός.

 Με αυτή την αγάπη ας κινούμεθα όλοι οι πιστοί. Αγάπη προς τον Θεό και προς τους συνανθρώπους μας. Και ας δίνομε πλήρη ελευθερία δράσεως εις το Πνεύμα το Άγιο ώστε να εργάζεται και να ολοκληρώνει μέσα στην καρδιά μας και τη ζωή μας το έργο του Ιησού Χριστού. (Γαλάτας δ:19)