ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ--67---74--ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

67---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

   Σήμερα τα έθνη της γης σείονται αλληλοσυγκρούονται και μεταβάλουν την όψη. Στις εφημερίδες και τα περιοδικά αναγιγνώσκουμε καταπληκτικά άρθρα σχετικά με αυτές τις μεταβολές και ακούμε τα ίδια πράγματα από το ραδιόφωνο και τις εξέδρες. Οι μελετώντες τις Γραφές παρακολουθούν με ζωηρό ενδιαφέρον όλες τις μεταβολές οι οποίες λαμβάνουν χώραν μεταξύ των εθνών διότι οι προφητείες εκπληρώνονται και γνωρίζουν τι πρέπει να αναμένουν.

  Ο Θεός μεταχειρίσθηκε τον Ναβουχοδονόσωρ βασιλιά της Βαβυλώνας να υποτάξει ασθενέστερα έθνη και να ηγηθεί μιας ισχυρής και παγκοσμίου Αυτοκρατορίας. (Δανιήλ β:37—38).

  Κατά τον ίδιο τρόπο μεταχειρίζεται και σήμερα ο Θεός κακούς ηγέτες δια να φέρει προς το τέρμα της την παρούσα οικονομία της Χάριτος.

  Σιδηροί δικτάτορες συντρίβουν σήμερα ανίσχυρα έθνη και τα υποχρεώνουν σε υποταγή. Επιχειρούν να συνάψουν συμμαχίες εθνών και προσπαθούν να γίνουν κοσμοκράτορες. Πράγματα τα οποία φαίνονταν αδύνατα δια των ανθρώπων λαμβάνουν χώραν σήμερα δια της προσταγής του Θεού.

  Η Γραφή ομιλεί περί δύο ομοσπονδιών εθνών ομοσπονδιών εθνών που πρόκειται να γίνουν της ομοσπονδίας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όπου θα αναβιώσει και της ομοσπονδίας του Βορρά. Οι εφημερίδες της εποχής μας παρουσιάζουν χωρίς  να το αντιλαμβάνονται την ροπή των εθνών προς σχηματισμό των δύο αυτών μεγάλων ομοσπονδιών.

  Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μουσολίνη είχε απαγγέλλει την αναβίωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά την 9^ην Μαΐου το 1936 και παρά της ανατροπές που συνέβηκαν κατά την διάρκεια του τελευταίου παγκοσμίου πολέμου και μετ’ αυτόν το πνεύμα που κατείχε τον Μουσολίνη δεν εξέλιπε.

  Ο Θεός θα χρησιμοποιήσει το θηρίο τον Αντίχριστο ο οποίος θα εκπηδήσει από κάποια γωνία της υπό αναβίωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας δια να εκπληρώσει τα σχέδιά του προς κατάκτηση των ανίσχυρων εθνών και δια τον σχηματισμό μιας ομοσπονδίας εθνών κατά την περίοδο της μεγάλης θλίψεως.

  Δεν γνωρίζουμε ποιος θα είναι ο ηγέτης ο οποίος θα αναλάβει τον ρόλο του Αντίχριστου.

  Ο Ιουδαϊκός λαός δεν πρόκειται ως σύνολο να δεχθεί τον Ιησού τον πραγματικό Χριστό ως Μεσσία του διότι ελάχιστοι μόνο Ιουδαίοι έχουν μέχρι σήμερα επιστραφεί στο Χριστό ,εν τούτοις όταν έλθει «ο καιρός της στενοχώριας του Ιακώβ» θα τον δεχθούν διότι θα αναγνωρίσουν εις το πρόσωπον Του εκείνον τον οποίο σταύρωσαν.

  Εν τω μεταξύ και όταν αποκαλυφθεί ο Αντίχριστος μετά την αρπαγή οι Ιουδαίοι θα τον δεχθούν αντί του πραγματικού Χριστού διότι θα συνάψουν μαζί του μία συνθήκη εις την αρχή της περιόδου της θλίψεως και την οποία αυτός θα καταργήσει μετά το πρώτο μισό της περιόδου.

  Οι σημερινοί δικτάτορες κατευθύνουν τα πράγματα προς την λύση τους κατά τρόπον αξιοσημείωτο.  Ποιόν κλονισμό θα υποστούν εκείνοι που θα παραμείνουν επί της γης μετά την

αρπαγή ανακαλύπτοντας ότι οι σεσωσμένοι που ήταν έτοιμοι να συναντήσουν τον Κύριο αρπάχτηκαν οι δε παραμένοντες θα εξουσιαστούν από τον Αντίχριστο.

  Ο δικτάτωρ αυτός θα αναπτύξει ταχέως την δραστηριότητα του κατά την περίοδο της μεγάλης θλίψεως και μετά την ακύρωση της συνθήκης με τους Ιουδαίους. Εξ όσων μελετούμε θα στρέψει τις κατακτήσεις του προς την Αίγυπτο και από εκεί θα αρχίσει την τελευταία του εκστρατεία. Να τι λέγει σχετικά ο Δανιήλ.: «Και θέλει εκτείνει την χείρα αυτού επί τους τόπους  και η γη της Αιγύπτου δεν θέλει εκφύγει. Και θέλει κυριεύσει τους θησαυρούς του χρυσίου και οι Λύβυες και οι Αιθίοπες θέλουσιν είσθαι κατόπιν των βημάτων αυτού»

(Δανιήλ ια:42—43).

68---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

  Οι βασιλείς του Νότου θα έλθουν εναντίον του και το θηρίο θα τους νικήσει όπως όλες τις χώρες της Μεσογείου εκτός του Εδώμ του Μωάβ και του Αμών (Δανιήλ ια:41). Τα έθνη αυτά θα αποτελέσουν καταφύγιο δια το πιστό υπόλοιπο του Ισραήλ το οποίο θα διωχθεί.

  Οι ομοσπονδία του Βορρά παρασκευάζεται επίσης δια κατακτήσεις. Η Ρωσία και η Γερμανία όπως και άλλες χώρες του Βορά έχουν πάντοτε βλέψεις επί της Παλαιστίνης.

  Η ομοσπονδία του Βορρά περιγράφεται ως εξής εις την Γραφή: «Μετά πολλάς ημέρας θέλει γίνει επίσκεψης εις σε νε τοις εσχάτοις χρόνοις θέλει ελθεί εις την γη ήτις ηλευθερώθει εκ της μαχαίρας και συνήχθη εκ πολλών λαών εναντίον των ορέων του Ισραήλ τα οποία κατέστησαν έρημα δια παντός αυτός όμως μετεφέρθη εκ του μέσου των λαών και θέλουσι κατοικίσει πάντες ασφαλώς. Και θέλει αναβή και ελθεί ως ανεμοζάλη θέλεις είσθαι ως νέφος δια να σκεπάσει την γην σου και πάντα τα τάγματα σου και πολύς λαός μετά σου» (Ιεζεκιήλ λη:8—9).

  Κατά τα τελευταία έτη ο Ισραήλ Επανέρχεται εις την χώραν του μετά την διασπορά του μεταξύ των εθνών. Διάβασε  Ιεζεκιήλ λς-λη. Εις το δέκατο κεφάλαιο της Γενέσεως αναφέρεται η καταγωγή των εθνών που μνημονεύει ο Ιεζεκιήλ ως ο Γωγ ο Μαγώγ ο Ρως ι Θουβάλ ο Γομέρ και ο Θωγαρμά.

  Ο Αντίχριστος μέλλει να ταραχθεί εξ’ αιτίας ειδήσεων που θα

έλθουν εξ ανατολής και εκ του Βορρά. Με τα δέκα έθνη της ομοσπονδίας του θα αντιμετωπίσει την ομοσπονδία του Βορρά με επί κεφαλής των Γώγ στην κοιλάδα του Ιερζραέλ. Και οι δύο ομοσπονδίες θα αποβλέπουν εις τον πλούτο της Παλαιστίνης.  Κατά την σύγκρουση αυτή ο Αντίχριστος θα είναι ο νικητής και θα γίνει ο αρχηγός των στρατιών όλων των εθνών. Η επιτυχία αυτή θα τον εξωθήσει εις την μάχη του Αρμαγεδδών για να πολεμήσει κατά του εκλεκτού λαού του Θεού του Ισραήλ. Ως εκ’ τούτου η μάχη αυτή θα λάβει χώραν εκ μέρους των ηνωμένων εθνών υπό την αρχηγία του Αντιχρίστου στρεφομένων κατά των Ιουδαίων. Τότε θα λάβει χώραν η επιφάνεια του Ιησού χριστού εκ των ουρανών καθημένου επί λευκού ίππου. Το αποτέλεσμα της ελεύσεως του Χριστού να πολεμήσει κατά του Αντίχριστου θα είναι η καταστροφή των δυνάμεων του τελευταίου.

Να πως περιγράφει τα γεγονότα εκείνα η Αποκάλυψης:  «Και είδον το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα δια να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου και με το στράτευμα αυτού.

  Και επιάσθει το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού με τα οποία επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός την καιομένην με το θείον. Και οι λοιποί εφονεύθησαν με την ρομφαίαν του καθημένου επί του ίππου την εξερχομένην εκ του στόματος αυτού και πάντα τα όρνεα εχορτάσθησαν εκ των σαρκών αυτών». (Αποκάλυψης ιθ:19—21).

  Έτσι θα τερματιστεί η εξουσία του Αντίχριστου του  βασιλέως της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όταν αναβιώσει. Οι άνθρωποι οφείλουν να ερευνούν τας Γραφάς και να αντιληφθούν τι λέγει ο Θεός δια την μέλλουσα πορεία των εθνών.

  Ο Χριστός θα έλθει κατά την επιφάνεια Αυτού με όλες τις δυνάμεις του ουρανού επί του Όρους των Ελαιών για να τερματίσει το έργο του αντίχριστου να κρίνει τα έθνη και να εγκαταστήσει την βασιλεία Του. (1)

‘’’’’’’’’’’’’’’’

(1)σημείωση του Μεταφραστή:

Ο συγγραφεύς ονομάζει αντίχριστο στο παρόν βιβλίο τον πολιτικό ηγέτη της μελλούσης να ανασυσταθεί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας εκείνος ο οποίος αντιστοιχεί στο προς το πρώτον θηρίο το αναβαίνον από την θάλασσα του ιγ κεφαλαίου της Αποκαλύψεως.

Εν τούτοις πολλοί ερμηνευταί την ονομασία του αντίχριστου αποδίδουν εις το δεύτερο θηρίο του ίδιου κεφαλαίου που παρουσιάζεται ως αρνίον μιμούμενος το αληθινό αρνίον και το οποίον εκ των αναφερομένων υπουργημάτων που φαίνεται να εκπροσωπεί την θρησκευτική εξουσία η οποία εργάζεται υπέρ του θηρίου και ως εκ τούτου το θηρίο τούτο μάλλον συγκεντρώνει ιδιότητας αντίχριστου. Οπωσδήποτε το ζήτημα είναι δευτερεύουσας σημασίας εφ’ όσον μάλιστα οι προφητείες θα αποσαφηνιστούν μόνον κατά την εκπλήρωσή τους.(1)

        »»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

68---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ\

ΑΙ ΚΡΙΣΕΙΣ

«δεν υπάρχει τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ Ιησού τους μη περιπατούντας κατά σάρκα αλλά κατά το Πνεύμα. Διότι ο νόμος του Πνεύματος της ζωής εν Χριστώ Ιησού με ηλευθέρωσεν από του νόμου της αμαρτίας και του θανάτου.»(Ρωμαίους η:1—2).

  «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

  Κρίσις ονομάζεται κάτι που φέρει την καταστροφή ή την θλίψι

Θεωρείται ως τιμωρία δια την αμαρτία. Ως προκύπτει εκ των Γραφών υπάρχουν επτά κρίσεις οι οποίες και αναφέρονται εις το κάτω μέρος του διαγράμματος.

  Το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτει εις τον πιστό στην μελέτη του Λόγου του Θεού ότι υπάρχουν περισσότερες από μία αναστάσεις εκ των νεκρών και ότι υπάρχουν ορισμένες κρίσεις οι οποίες διαφέρουν απ’ αλλήλων κατά τον χρόνο τον τόπο τον σκοπό και τα αποτελέσματα.

  Εν τούτοις πολλοί κήρυκες και διδάσκαλοι προσπαθούν να εξηγήσουν ότι υπάρχει μία μόνο γενική ανάστασης ακολουθημένη από μία γενική κρίσι. Οι επτά κρίσεις περί των οποίων ομιλούμε είναι:

  1/. Η κρίσις των αμαρτιών του πιστού απ το ίδιο τον Ιησού Χριστό επάνω στο Σταυρό με αποτέλεσμα την Σωτηρία.

  2/. Η κρίσις του εγώ του πιστού απ’ αυτό τον ίδιο ενώ βρίσκεται εδώ επί της γης με αποτέλεσμα τον αγιασμό.

  3/. Η κρίσις των έργων του πιστού εκ μέρους του Χριστού με αποτέλεσμα την ανταμοιβή αυτού.

  4/. Η κρίσις του Ιουδαϊκού λαού επί της γης εκ μέρους του Θεού με αποτέλεσμα την αποκατάσταση αυτού.

  5/. Η κρίσις των εθνών επί της γης υπό του Υιού του ανθρώπου με αποτέλεσμα τον διαχωρισμό αυτών.

  6/. Η  κρίσις των εκπεσόντων αγγέλων εις τον αέρα εκ μέρους των Αγίων με αποτέλεσμα την καταδίκη αυτών.

7/. Και η κρίσις των αδίκων ενώπιον του Θεού εν ουρανώ με αποτέλεσμα την κόλαση.

 Αυτές οι κρίσεις λαμβάνουν χώραν ως θέλετε παρατηρήσει εις διάφορα μέρη. Μερικές γίνονται επί τη γης άλλες εις τον αέρα και μία στους ουρανούς. Αναφέρονται επίσης τρεις διάφοροι θρόνοι. Ένας εξ’ αυτών ονομάζεται «Βήμα Χριστού προ του οποίου θα κριθούν τα έργα του πιστού (Ρωμαίους ιδ:10). Άλλος θρόνος επί της γης ονομάζεται «Θρόνος  της δόξης Αυτού» προ του οποίου θα λάβει χώραν η κρίσις των εθνών (Ματθαίος κε:31—32).

 Και άλλος θρόνος ονομάζεται «Μέγας λευκός θρόνος» ενώπιον του οποίου θα λάβει χώραν η κρίσις των αποθανόντων αδίκων κατά την Δευτέρα ανάσταση.(Αποκάλυψης κ:11—12).

                     «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Η ΠΡΩΤΗ ΚΡΙΣΙΣ ΔΙΑ ΤΑΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ

  Η κρίσις αυτή έλαβε χώραν εις τον Σταυρό του Ιησού Χριστού όπου Εκείνος πλήρωσε την ποινή της παραβάσεως του Νόμου του Θεού εκ μέρους των αμαρτωλών. Η κρίσις αυτή έχει παρέλθει. Ο Χριστός εξηγόρασεν ημάς εκ της κατάρας του νόμου γενόμενος κατάρα υπέρ ημών (Γαλάτας γ:13).  Εκείνος ανέλαβε στον εαυτό Του την ενοχή δια τις δικές μας αμαρτίες.

Η αγάπη Του προς εμάς ήταν τόσο μεγάλη ώστε έδωκε την ίδια τη ζωή Του για να μπορέσουμε εμείς να εκφύγουμε την υπέρτατη ποινή του νόμου η οποία είναι θάνατος.

  Ας χαιρόμαστε και ας αγαλλώμαστε αινούντες (εξυμνώντας) τον Ιησού Χριστό ο οποίος μας λύτρωσε από την κρίσι αυτή και έδωκε σε μας τους δικούς Του αιώνια ζωή. Ο Παύλος είπε: «πίστευσον εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν και θέλεις σωθεί συ και ο οίκος σου»

(Πράξεις ις:31). Και ο Χριστός είπε: «Ο ακούων τον λόγον  μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν δεν έρχεται αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν»

(Ιωάννης ε:24—25).

              «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

69---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΡΙΣΙΣ—ΤΟΥ ΕΓΩ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ

 Η κρίσις αυτή είναι του ΕΓΩ του πιστού. Ο κριτής είναι ο ίδιος ο πιστός. Αυτός ως παιδί του Θεού έχει αποδεχθεί τον ιλασμό (εξιλέωση) του Χριστού αναγεννήθηκε και έλαβε πνευματική φύσι. Η φύσι αυτή δεν εξαφανίζει την παλαιά αδαμική φύση αλλά προστίθεται εις αυτήν ως νέα φύσι.

Έτσι ο πιστός κατέχει δύο φύσεις οι οποίες ανταγωνίζονται η μία κατά της άλλης.

  Εις τον αγώνα αυτό ο Χριστιανός πρέπει να κρίνει εαυτόν καθ’ εκάστην ημέρα (κάθε ημέρα) και να οδηγείται από το Πνεύμα το Άγιο. Η φύσις εκείνη του Χριστιανού εις την οποία επιτρέπει να ενεργεί εις την ζωή του είναι και η υπερισχύουσα. (Αναγέννησης)

(Α΄ Κορινθίους ια: 28—34 και Ρωμαίους ιδ: 13)

  Η κρίσις του ΕΓΩ είναι ακόμη η ηθική κατάκρισις του πιστού στρεφομένη μάλλον κατά του εαυτού του επειδή επιτρέπει στους δικούς του δρόμους και συνήθειες να ενεργούν παρά εναντίον προς αυτούς τους δρόμους και συνήθειες του. Εάν παραμελείτε η κρίσις του ΕΓΏ τότε επεμβαίνει ο Κύριος για να κρίνει και το αποτέλεσμα της κρίσεως Του είναι παιδεία όχι όμως κατάκρισις. «Αλλ’ όταν κρινώμεθα  παιδευόμεθα υπό του Κυρίου δια να μη κατακριθώμεν μετά του κόσμου».

  Η πνευματική φύσις αναπτύσσετε όταν οδηγείται ελεύθερα υπό του Αγίου Πνεύματος. Η Αύξησης ενισχύεται με την μελέτη του Λόγου του Θεού την υπακοή εις Αυτόν την χριστιανική υπηρεσία και κοινωνία μετά των πιστών ως και με προσευχή και την ευχαριστία.

 Η σαρκική φύσις υπερισχύει όταν ο άνθρωπος ενδιαφέρεται περισσότερο περί του τι σκέπτεται ο κόσμος γι’ αυτόν παρά τι σκέπτεται ο Θεός.

  Με την προσπάθεια να αρέσει στον κόσμο ο άνθρωπος γίνεται υπερήφανος και εγωιστής και έτσι αμαρτάνει. Ο Θεός δύναται να τιμωρήσει και θα τιμωρήσει τους αμαρτάνοντας

(Εβραίους ιβ:3-12) Καμιά παρακοή οσονδήποτε μικρή δεν είναι ατιμώρητη. «Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει τας αμαρτίας εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίσει ημάς από πάσης αδικίας»(Α΄ Ιωάννου α:9).

  Όταν ασκούμε την δικαία κρίσι επί του εαυτού μας η πνευματική  φύσις δεσπόζει της σαρκικής φύσεως. «Μακάριος όστις δεν κατακρίνει εαυτόν εις εκείνο το οποίο αποδέχεται»

(Ρωμαίους ιδ:22).

                         «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

70---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΤΡΙΤΗ ΚΡΙΣΙΣ—ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ

  Η κρίσις αυτή και οι υπόλοιπες τέσσερις ανήκουν εις το μέλλον.

Η κρίσις αφορά μόνο τους σωσμένους την Εκκλησία του Ιησού Χριστού και έρχεται ευθύς μετά την οικονομία της Εκκλησίας. Θα λάβει χώραν εις τον αέρα «προ του Βήματος του Χριστού» επί του Οποίου κριτής είναι ο Ίδιος. (Α΄ Θεσσαλονικείς δ:17 και Α΄ Κορινθίους δ:5 ).

  Επί του διαγράμματος εικονίζεται εν συνεχεία της αμαρτίας αλλά κρίσις των έργων του πιστού. Πρέπει πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του Βήματος του Χριστού.

(Β΄ Κορινθίους ε:10 Α΄ Κορινθίους γ:8—14 Ματθαίος ι:42 και ις:27 Λουκάς ιθ:17 Α΄ Κορινθίους θ:24—25 Β΄ Τιμοθέου δ:8 και Αποκάλυψης καβ:12)

  Όλα τα έργα μας θα δοκιμασθούν δια του πυρός. Όλα τα νεκρά έργα του πιστού παρουσιάζονται προ του βήματος του Χριστού ως «χόρτος και καλάμια» τα οποία θέλουσι κατακαεί και απωλεσθεί. Άνθρωποι οι οποίοι κατέχοντες σήμερον υψηλές θέσεις επί εις την γη Εκκλησία ενδεχόμενο να είναι ελάχιστοι εις την βασιλεία των ουρανών. Το κριτήριο θα είναι εκεί ο τρόπος κατά τον οποίο χρησιμοποιήσαμε τις ευκαιρίες μας δια να ομολογήσουμε τον Χριστό και να κερδίσουμε άλλους εις Αυτόν εδώ επί της γης αναλόγως προς την ικανότητας μας την θέση τα μέσα και τις θυσίες μας. Ο Θεός και κάθε πιστός ιδιαιτέρως μπορούν να καθορίσουν τι πρέπει αυτός και πώς να το κάμνει.

  Η κρίσις των έργων του πιστού θα αποφέρει σε τούτο είτε «ζημία είτε ανταμοιβή». Η ανταμοιβή του πιστού περιγράφεται εις το επόμενο κεφάλαιο.

                            «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΡΙΣΙΣ—ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ

Η κρίσις αυτή ονομάζεται «καιρός της στενοχωρίας του Ιακώβ»

(Ιερεμίας λ: 4—7 Δανιήλ ιβ:1) και λαμβάνει χώραν επί της γης μετά την επιστροφή των Ιουδαίων εις την Παλαιστίνη και μετά το πλήρωμα των εθνών».

  Η αιτία δια την κρίσι αυτή είναι προφανής. Οι Ιουδαίοι ως λαός παράκουσαν στον Θεό. Τον απέρριψαν (Α΄ Σαμουήλ η:7)

Απέρριψαν τον Ιησού Χριστό (Λουκάς κγ:18) και απέρριψαν επίσης το Άγιο Πνεύμα (Πράξεις ζ:51—54—60). Δηλαδή απέρριψαν τον Τριαδικό  Θεό.

  Προς τιμωρία των οι Ιουδαίοι διεσπάρησαν μεταξύ όλων των εθνών και τώρα μόλις επιστρέφουν αμετανόητοι εις την χώρα τους.  Απόκειται( εξαρτάται από τον Θεό) να κριθούν όταν τερματιστεί η Οικονομία της Χάριτος  και κατά την διάρκεια της μεγάλης θλίψεως όταν ο αντίχριστος θα είναι επί της γης. Τότε θα ριφθούν εις το «χωνευτήριο της θλίψεως». Τέλος κατά την επιφάνειαν του Χριστού το Ιουδαϊκό Έθνος θα αποκατασταθεί κατά τον Λόγο του Θεού.(Ησαϊας να:8).  

                             «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

71---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΠΕΜΠΤΗ ΚΡΙΣΙΣ—ΔΙΑ ΤΑ ΕΘΝΗ

  Κατά τον χρόνο της κρίσεως αυτής η Εκκλησία θα έχει κριθεί εις τον αέρα (Τα έργα των πιστών που την αποτελούν) και οι Ιουδαίοι θα έχουν κριθεί επί της γης. Οι «καιροί των Εθνών» θα έχουν πληρωθεί(ολοκληρωθεί).Τα Έθνη λοιπόν κατά την Επιφάνεια του Ιησού Χριστού εις το τέλος της μεγάλης θλίψεως θα παραστούν προ του Κυρίου δια να κριθούν αναλόγως της συμπεριφορά των προς τους «αδελφούς Του»τους Ιουδαίους

(Ιωήλγ:2). Κριτής θα είναι ο Χριστός μαζί με την Εκκλησία Του. Κατά την κρίσι αυτή δεν αναφέρεται ότι «ηνοίχθησαν βιβλία».

  Αποτέλεσμα της κρίσεως αυτής θα είναι τα «Έθνη—πρόβατα» θα κληρονομήσουν την βασιλεία και θα μετέχουν των σεσωσμένων εθνών της Νέας Γης (Αποκάλυψης κα:24).

  «Τα Έθνη—Ερίφια» θα ριφθούν εις το πυρ το αιώνιο και ως έθνη θα καταστραφούν. Κατά την κρίσι αυτή δεν κρίνονται άτομα κατ’ ιδίαν αλλά τα έθνη. «Διότι ιδού εν ταις ημέραις και εν τω καιρώ εκείνω όταν επιστρέψω τους αιχμαλώτους του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ θέλω συνάξει έτι πάντα τα έθνη και θέλω κριθή μετ’ αυτών εκεί υπέρ του λαού μου και της κληρονομίας του Ισραήλ τον οποίον διέσπειρα μεταξύ των εθνών και διεμοιράσθησαν την γην μου»(Ιωήλ γ:1—2)

                 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΕΚΤΗ ΚΡΙΣΙΣ—ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΕΣΟΝΤΑΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ  ]

  «Και αγγέλους οίτινες δεν εφύλαξαν την εαυτώ αξίαν αλλά κατέλιπον το ίδιον αυτών κατοικητήριον εφύλαξε με παντοτινά δεσμά υποκάτω του σκότους δια την κρίσιν της μεγάλης ημέρας»

(Ιούδας 6) Αυτή είναι η ημέρα του Κυρίου (Ησαϊας β:9—22).

  Ο Σατανάς θα λάβει την καταδίκην του μετά τα χίλια έτη της Βασιλείας και προ της Κρίσεως ενώπιον του Μεγάλου λευκού θρόνου της (Αποκαλύψεως κα:11—15). Κατά τον χρόνον αυτόν θα κριθούν και άλλοι εκπεσόντες άγγελοι. «Ο Θεός δεν εφείσθη  αγγέλους αμαρτήσαντας αλλά ρίψας αυτούς εις τον τάρταρον δεδεμένους με αλύσεις σκότους παρέδωκε δια να φυλάττωνται εις κρίσιν» (Β΄ Πέτρου β:4).  

  Ο Μιχαήλ ο Αρχάγγελος είπε προς τον διάβολο όταν αγωνιζόμενος φιλονικούσε με αυτόν για το σώμα του Μωϋσή.

«Ο Κύριος να σε επιτιμήσει» (Ιούδας 9). Εις την (Αποκάλυψη κ:10) βρίσκουμε τα εξής: «Και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθει εις την λίμνη του Πυρός και του θείου όπου είναι το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης και θέλουσι βασανίζεσθαι ημέρα και νύκτα εις τους αιώνας των αιώνων».

                 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

72---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΕΒΔΟΜΗ ΚΡΙΣΙΣ—ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΘΑΝΟΝΤΑΣ ΑΔΙΚΟΥΣ

« Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη». Οι νεκροί αυτοί είναι οι άδικοι οι οποίοι δεν μετείχαν στην πρώτη ανάσταση και των οποίων τα ονόματα θα παραμένουν εις τον τάφο ενώ οι ψυχές τους θα βρίσκονται εις τον άδη τον τόπο της αναμονής δια τους άδικους μέχρι της δευτέρας αναστάσεως.

  «Και είδον θρόνον λευκόν μέγαν και τον καθήμενον επ’ αυτού από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός και δεν ευρέθη τόπος δι’ αυτά. Και είδον τους νεκρούς μικρούς και μεγάλους ισταμένους ενώπιον του Θεού και τα βιβλία ηνοίχθησαν και βιβλίον άλλο ηνοίχθη το οποίον είναι της ζωής και εκρίθησαν

οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών». (Αποκάλυψης κ:11—12).

  Βλέπομε λοιπόν ότι υπάρχει και ανάστασης των αδίκων νεκρών η Δευτέρα Ανάστασης κατά την οποία οι νεκροί της κατηγορίας αυτής θα σταθούν προ του μεγάλου λευκού θρόνου δια να κριθούν κατά τα έργα αυτών. Κριτής θα είναι ο Θεός. Η γη τότε θα ανακαινισθεί δια πυρός.

  «Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός»(Αποκάλυψης κ:15).

  «Και ο θάνατος και ο Άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός. Ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος».

  «Μακάριος και άγιος όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάσταση επί τούτων ο θάνατος δεν έχει εξουσίαν αλλά θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ Αυτού χίλια έτη»(Αποκάλυψης κ:5—6).

                       «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

73---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

             ΟΙ ΣΤΕΦΑΝΟΙ

«Ιδού έρχομαι ταχέως κράτει εκείνο το οποίον έχεις δια να μη λάβη μηδείς τον στέφανον σου».(Αποκάλυψης γ:11)

 Από του Βήματος του Χριστού ενώπιον του οποίου ο πιστός θα κριθή δια «τα έργα του» ο Χριστός θα δώσει στεφάνους εις εκείνους που θα κριθούν άξιοι ανταμοιβής. Τα έργα του πιστού θα δοκιμαστούν δια πυρός.

  Άλλοι εκ των έργων του θα κατακαούν και θα προξενήσουν ζημιά εις τον πιστό και άλλα θα αντέξουν εις το πυρ δια τα οποία αυτός θα λάβει ανταμοιβή. Η ημέρα εκείνη θα είναι «Ημέρα στεφάνου» δι’ εκείνους που θα δικαιούνται ανταμοιβής. Η Καινή Διαθήκη αναφέρει πέντε στεφάνους.

1/. Ο στέφανος της ζωής(Ιάκωβος α:12—Αποκάλυψης β:10).

  Ο στέφανος της ζωής είναι ο στέφανος των μαρτύρων και αναφέρεται  δύο φορές εις την Γραφή. Θα δοθεί εις εκείνους που Υποφέρουν διωγμό για χάριν του Χριστού. «Γίνου πιστός μέχρι θανάτου και θέλω σοι δώσει τον στέφανον της ζωής»

2/. Ο στέφανος της δόξης (Α΄ Πέτρου ε:2—4).

Αυτός ο στέφανος των «πρεσβυτέρων» ή «ποιμένων» και θα απονεμηθεί σε εκείνους που δίδαξαν πιστά τον λόγο του Θεού από αγάπη προς τον Χριστό. 

3/. Ο στέφανος της καυχήσεως

(Α΄ Θεσσαλονικείς β:19—20).

  Αυτός ο στέφανος δι’ εκείνους που κερδίζουν ψυχές δια τον Κύριο Ιησού Χριστό. Θα είναι μεγάλη ανταμοιβή να δούμε εκείνους κερδίσαμε στον Χριστό.

  Μακάρι να κάμνωμε και να λέγουμε μόνο εκείνα που θα συντελέσουν εις την σωτηρία πολλών ψυχών χωρίς να περιμένουμε ατομική ανταμοιβή ή ευγνωμοσύνη. Μερικοί χριστιανοί είναι δυνατόν να απομακρύνουν αμαρτωλούς ανθρώπους από τον Χριστό λόγω της στάσεως τους προς αυτούς για τον απλό λόγο ότι φανερώνουν εις την έκφραση του προσώπου τους την εκ μέρους τους καταδίκη του αμαρτωλού.

  «Μη κρίνεται δια να μη κριθείτε». Κάθε χριστιανός πρέπει να χαίρεται συνεχώς για την σωτηρία του. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να παρουσιάζει ένας που ζητεί να κερδίσει ψυχές είναι το ιλαρό πρόσωπο (Β΄ Τιμοθέου β:23—26)

4/. Ο στέφανος της δικαιοσύνης(Β  Τιμοθέου δ:8)

  Ο στέφανος αυτός προορίζεται γι’ αυτούς που ποθούν και περιμένουν την Επιφάνεια του Χριστού και θα δοθεί σε αυτούς κατά την ημέραν της Επιφάνειας. Υπάρχουν σήμερα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν πιστεύουν εις την επάνοδο του Χριστού παρά το γεγονός ότι Εκείνος είπε: «Πάλιν έρχομαι». Θα έλθει κατά τον τρόπο που έφυγε. «πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ’ αυτόν καθαρίζει εαυτόν καθώς εκείνος είναι καθαρός»

(Α΄ Ιωάννου γ:3).

  5/. Ο άφθαρτος στέφανος (Α΄ Κορινθίους θ: 25—27).

  Ο στέφανος αυτός είναι ο στέφανος της Νίκης και προορίζεται γι’ αυτούς που έχουν εγκράτεια. Ανήκει εις εκείνους που δεν παραδίδονται εις τις επιθυμίες της σάρκας και στις ηδονές και απολαύσεις οι οποίες παρεμβάλλονται για να

καταστρέψουν ή να ανακόψουν το έργο του Θεού.

  Οι μεγαλύτερες μάχες της ζωής συνάπτονται μέσα στην καρδιά. Ας δεχθούμε την βοήθεια του Χριστού και Εκείνος θα κερδίσει τις μάχες για μας.

 Ας αγωνισθούμε δια να κερδίσουμε τον άφθαρτο στέφανο του Νικητού.

 Πόσον μέγαν φίλον έχομεν εν τω Χριστώ!

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

74---ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΤΡΙΤΟ

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ

« Και θέλει δώσει εις Αυτόν Κύριος ο Θεός τον Θρόνο του Δαβίδ του πατρός Αυτού και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας και της βασιλείας Αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος».

(Λουκάς α:32—33).

 Ο Κύριος των ουρανών θα εγκαταστήσει επί της γης βασιλεία η οποία θα αποκαλυφθεί αιφνιδίως όταν «ο λίθος όστις απεκόπη άνευ χειρών» κτυπήσει τα Έθνη. Η αποκατάστασης των επιγείων πραγμάτων δεν πρόκειται να γίνει με την βαθμιαία επιστροφή του κόσμου προς τον Χριστό και την εξέλιξη της πνευματικής καταστάσεως των ανθρώπων. Ο Ιησούς Χριστός θα κτυπήσει και θα κρίνει τα έθνη και έπειτα θα εγκαταστήσει την Βασιλεία Του επί της γης η οποία θα είναι πραγματική και ορατή βασιλεία. Θα είναι επίσης μοναδική και παγκόσμιος βασιλεία και θα καταλάβει την θέση όλων των κυβερνήσεων και όλων των εθνών.

«Αι βασιλείαι του κόσμου έγιναν του Κυρίου ημών και του Χριστού Αυτού και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων». (Αποκάλυψης ια:15).

  Ο Χριστός θα βασιλεύσει προσωπικός επί της γης και επί του Θρόνου του πατρός Του Δαβίδ. Η βασιλεία Του θα είναι αιώνιος και θα συμβασιλεύσει μετά των Αγίων της πρώτης Αναστάσεως.  Η έδρα της βασιλείας του Χριστού θα είναι εις την Ιερουσαλήμ.

Εις το όνομα του Ιησού Χριστού θα κλείνει κάθε γόνατο επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων.

(Φιλιππισίους β:10).

   Ο Ισραήλ τότε θα σωθεί και θα γίνει η κεφαλή των εθνών.

   Η χιλιετής βασιλεία του Χριστού εκτείνεται από της εποχής της επιφάνειας Αυτού μέχρι του «Μεγάλου λευκού Θρόνου». Κατ’ αυτήν θα διαρρεύσουν χίλια χρόνια αναπαύσεως και ευλογίας υπό την άμεσον επίβλεψη του Χριστού ως βασιλέως. Θα είναι μία περίοδος ενδόξου προόδου και παγκοσμίου ευημερίας και η γη θα αποδώσει τους καρπούς αυτής.

  Εν τούτοις στην φύσι των ανθρώπων θα υπάρχει ακόμα έμφυτο το κακό. Και έτσι θα υπάρχουν καρδιές που μεταβλήθηκαν και καρδιές που θα μείνουν αμετάβλητες. Ο κόσμος θα υποταχθεί σε υπακοή εις τον Βασιλέα κατά την διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας αλλά το κακό θα υπάρχει στις καρδιές των ανθρώπων αν και ο Σατανάς θα απουσιάζει. Όταν η αμαρτία θα παρουσιάζεται θα καταπνίγεται αμέσως.

  Ως εκ τούτου η χιλιετής βασιλεία δεν θα είναι τέλεια εις αγιότητα παρ’ όλον ότι θα χαρακτηρίζεται από μεγάλες ευλογίες και ευημερία. Η κατάρα του Θεού επί του φυσικού κόσμου θα αποσυρθεί τότε (Ησαϊας νε:13) αλλά η αμαρτία θα επιδιώκει να εκδηλωθεί όπως θα συμβεί κατά την νέα αποστασία του κόσμου οδηγημένου υπό του Σατανά κατά το τέλος του αιώνος της Βασιλείας.

 ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ