ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ--01--TXIKOS

01--TXIKOS

Ο ΘΕΟΣ – ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ [1]

Τίτλος του κειμένου είναι:

Φήμες και αλήθειες

ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Θα γίνει ποτε ο άνθρωπος;

Από το περιοδικό Τυχικός του μήνα Μάιος –Ιούνιος αξίζει να δούμε μερικά πράγματα (αποσπάσματα)διότι είναι απλά και καθαρά λόγια.  Θα αφήσω την σελίδα από την αρχή της και θα γράψω τα σημαντικά της…..Όμως όσο κι αν προσπαθούν οι άνθρωποι κανείς δεν μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την ΑΘΑΝΑΣΙΑ, επειδή ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙ. Ούτε στη γη μα ούτε και στις ουράνιες και υπερφυσικές δια στάσεις η αθανασία δεν ανήκει σε κανένα δημιουργημένο ον.

Δεν την έχουν οι δαίμονες, δεν την έχει ο Διάβολος, δεν την έχουν ούτε οι άγγελοι του ουρανού.

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

Πουθενά η Αγία Γραφή δεν αναφέρει ότι ο άνθρωπος είναι αθάνατος, ενώ αντίθετα δηλώνει πως αυτή είναι ιδιότητα που ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ. Ο Απόστολος Παύλος έγραψε πριν 2.000 χρόνια με θεία έμπνευση:

 « Ο μακάριος και μόνος Δεσπότης, ο Βασιλεύς των βασιλευόντων, και Κύριος των κυριευόντων,

όστις μόνος έχει την αθανασίαν, κατοικών φως απρόσιτον, τον οποίον ουδείς των ανθρώπων είδεν ουδέ δύναται να ίδη· εις τον οποίον έστω τιμή και κράτος αιώνιον». (Α΄ Τιμόθεος 6/ς/15-16.

 Παρά την σοφή δήλωση της βίβλου, υπάρχουν εκατομμύρια θρησκευόμενοι που νομίζουν ότι είναι ¨αθάνατοι¨ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο…..

«»»»»»»»»»»»»»»»»»

Αξίζει μόνο γι’ αυτό το άρθρο, του αδελφού να δείτε και τα υπόλοιπα, όλα τα άρθρα του

Για να γίνει κάποιος αθάνατος πρέπει να αποκτήσει ΘΕΙΑ ΦΥΣΗ. Αυτή είναι μη μία και μοναδική προϋπόθεση, την οποία όμως οι άνθρωποι δεν μπορούν να κατορθώσουν από μόνοι τους. ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ ΣΤΟ ΦΑΙΗΣ

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Βεβαίως στον Κήπο της Εδέμ ο Θεός είχε ωραία σχέδια για τους ανθρώπους που έπλασε, και ήταν το δένδρο της ζωής που Εκείνος φύτεψε εκεί μέσα.

Όταν όμως οι άνθρωποι αμάρτησαν παρακούοντας την εντολή του Πλάστη τους, ο Ύψιστος είπε:

Και είπε Κύριος ο Θεός, Ιδού, έγεινεν ο Αδάμ ως εις εξ ημών, εις το γινώσκειν το καλόν και το κακόν· και τώρα μήπως εκτείνει την χείρα αυτού, και λάβη και από του ξύλου της ζωής, και φάγη, και ζήση αιωνίως·.

Όθεν Κύριος ο Θεός εξαπέστειλε αυτόν εκ του παραδείσου της Εδέμ, διά να εργάζηται την γην εκ της οποίας ελήφθη.

Γένεσης 3/γ/22-23

Έκτοτε το μόνο που του απέμεινε είναι η τιμωρία του θανάτου:

εν τω ιδρώτι του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού επιστρέψεις εις την γην, εκ της οποίας ελήφθης· επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επι
εκκλησιάσματος μεγάλωνε αλλά η εκκλησία –ο λαός του Θεού– Προσευχή: Κύριε, αφού το μέτρο με το οποίο μετράς την εκκλησιαστική αύξηση είναι η αγάπη προς τους άλλους, βοήθησε να είμαστε όχι μια εκκλησία ΜΕΓΑΛΗ ΣΕ ΟΓΚΟ αλλά Τελικά κατάλαβε ότι η εκκλησία δεν αύξανε, αλλά "πάχαινε".

Καθώς άρχισε να συλλογιέται πάνω σ' αυτό, αντιλήφθηκε ότι αυτό που στην πραγματικότητα γινόταν, ήταν η δημιουργία ενός μεγάλου βρεφοκομείου γεμάτου με μωρά και όχι μια εκκλησία με αναπτυσσόμενους Χριστιανούς. Ο αριθμός του δεν αύξανε σε ωριμότητα. άνθρωποι ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ! στρέψει. Γένεσης 3/γ/19

Ο ΘΕΟΣ – ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ [1]

Η πρώτη σελίδα του άρθρου όπως παρουσιάστηκε στο περιοδικό “Believer’s Voice of Victory”

Ο Θεός ποτέ δεν έκανε και ποτέ δεν θα κάνει κάτι χωριστά από το Λόγο Του. Αυτό είναι μια αιώνια, παντοτινή πραγματικότητα. Δε μπορεί ν’ αλλάξει.

Ωστόσο, εμείς ενεργούμε ωσάν αυτό να μην είναι αλήθεια όταν προσπαθούμε όσο μπορούμε για να πλησιάσουμε τον Θεό. Κλαίμε, προσευχόμαστε, νηστεύουμε, κάνουμε κάθε άλλο πράγμα. Αλλά δεν σταματούμε και αναγνωρίζουμε ότι ο Λόγος –ο γραπτός Λόγος του Θεού– είναι το ίδιο Θεός, όπως ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, είναι Θεός.

Ο Απόστολος Ιωάννης γράφει, «Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος. [2] Πάντα δι’ αυτού έγειναν» (Ιωάν. 1/α/1,3).

Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι «Όλα έγιναν από τον Θεό». Εκείνο που αποτυγχάνουμε να δούμε, ωστόσο, είναι ότι ο Ιωάννης έλεγε, «Όλα έγιναν από τον Θεό–όλα έγιναν από τον Λόγο».

Βλέπετε, το βιβλίο που ονομάζουμε «Η Αγία Γραφή» δεν είναι ένα βιβλίο για κάτι. Αυτό είναι Κάποιος. Είναι ο Ίδιος ο Θεός, εκφρασμένος σ’ εμάς.

Στιγμές πριν ο Ιησούς ανέβει στον σταυρό, προσευχήθηκε για τους μαθητές Του: «Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου^ ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια. [2] Και υπέρ αυτών εγώ αγιάζω εμαυτόν, διά να ήναι και αυτοί ηγιασμένοι εν τη αληθεία [τον Λόγο]» (Ιωάν. 17/ιζ/17,19).

Αυτή η προσευχή δεν ήταν μόνο για τους μαθητές επειδή ο Ιησούς συνέχισε να προσεύχεται, «Και δεν παρακαλώ μόνον περί τούτων, αλλά και περί των πιστευσόντων εις εμέ διά του λόγου αυτών» (εδ. 20).

Όπως οι μαθητές, εμείς έχουμε αγιαστεί μέσω της αλήθειας–μέσω του Λόγου του Θεού. Αλλά σημειώστε, το ίδιο και ο Ιησούς. Εκείνος είπε, «Εγώ αγιάζω εμαυτόν».

Πώς αγίασε ο Ιησούς τον Εαυτό Του;

Μέσω της αλήθειας. Μέσω του Λόγου.

Έχουμε αγιαστεί με τον ίδιο τρόπο που αγιάστηκε ο Ιησούς.

Τώρα ας βαδίσουμε ένα βήμα παραπέρα. Στο χωρίο Ιωάν. 8/η/26, ο Ιησούς είπε, «...ο πέμψας με είναι αληθής».

Έτσι, βασισμένοι σ’ αυτό που διαβάσαμε στο Ιωάν. 1/α/1–«Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος», μπορούμε να αλλάξουμε το εδάφιο Ιωάν. 8/η/26 ώστε να λέει, «...ο πέμψας με είναι ο Θεός». Ή, «...ο πέμψας με είναι ο Λόγος».

Βλέπετε τη σύνδεση;

Η σπουδαιότητα να καταλάβουμε αυτή τη σχέση είναι τούτη: Ο Ιησούς δεν ήρθε σ’ αυτόν τον κόσμο και ξύπνησε ένα πρωί με κάποια ριζοσπαστική αποκάλυψη για το Ποιος ήταν. Δεν ήρθε σ’ αυτό τον κόσμο με κάποια τέτοια αποκάλυψη.

Όχι, ο Ιησούς δέχτηκε αποκάλυψη για το Ποιος ήταν και για το τι είχε κληθεί να κάνει με τον ίδιο τρόπο που την παίρνουμε εσείς κι εγώ–μέσω του Λόγου του Θεού. Βρήκε τον Εαυτό Του μέσα στο Βιβλίο, πιο συγκεκριμένα στο Βιβλίο του Ησαΐα.

Ενώ ήταν σ’ αυτή τη γη, ο Ιησούς περπάτησε μέσα στο Λόγο και περπάτησε μέσα σε προσευχή. Δεν πήρε την κατεύθυνσή Του από τον Θεό επειδή είχε κάποια ειδική σχέση με τον Πατέρα που δεν έχουμε εσείς κι εγώ.

Όχι, η πίστη ήρθε στον Ιησού με τον ίδιο τρόπο που έρχεται σ’ εμάς–ακούγοντας τον Λόγο του Θεού (Ρωμ. 10/ι/17). Βεβαίως περπάτησε μέσα στη σοφία του Θεού και σε ένα επίπεδο πίστης που εσείς κι εγώ πρέπει να φτάσουμε. Αλλά το σημείο είναι ότι το πέτυχε με τα ίδια μέσα. Και εξαιτίας αυτού, μπορούμε να περπατήσουμε σ’ αυτό το ίδιο επίπεδο πίστης και χρίσματος όπως έκανε ο Ιησούς.

Έχετε την ίδια πρόσβαση στον Πατέρα που είχε ο Ιησούς. Έχετε την ίδια πρόσβαση στο Άγιο Πνεύμα που είχε ο Ιησούς. Και όλο αυτό έρχεται μέσω του Λόγου–με τον ίδιο τρόπο που το πήρε ο Ιησούς.

Η παρουσία του `Θεού–η δύναμη του Θεού– είναι μέσα στο γραπτό Λόγο Του.

“””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””

«Αναγνωρίζουμε ότι ο Λόγος –ο γραπτός Λόγος του Θεού– είναι το ίδιο Θεός, όπως ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, είναι Θεός», γράφει ο Copeland στο άρθρο του. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος εισηγείται την “Αγία Τετράδα” και ζητάει να δεχτούμε ένα από τα δύο, ή ότι ο γραπτός Λόγος είναι θείο πρόσωπο ή ότι ο Θεός μπορεί να είναι ένα γραπτό κείμενο... (Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου!)

Δεν πρόκειται να παρασυρθούμε σε παραπέρα ανάλυση και θεολογική συζήτηση. Δεν είναι αυτή η αποστολή ούτε ο σκοπός μας. Κάθε πιστός που μελετά τις Γραφές μπορεί να δει το ΕΞΟΦΘΑΛΜΟ τέρας των θέσεων του Copeland.

Οι άνθρωποι που αρχικά περιφρόνησαν και κακοποίησαν με χονδροειδή τρόπο το λόγο του Θεού, στο τέλος καταντούν και να τον λατρεύουν... Τούτο είναι το κοινό τέλος των ανθρώπων που δεν σέβονται την αλήθεια.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 1 – Θυμόμαστε το θόρυβο που δικαιολογημένα είχε ξεσπάσει πριν από λίγα χρόνια, όταν κάποιοι εισηγήθηκαν στον Πάπα της Ρώμης ν’ ανακηρύξει την Μαρία ως μεσίτρια. Τι θα πρέπει να κάνουν τώρα οι ίδιοι άνθρωποι;

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2 – Ευκαιρίας δοθείσης, και με δεδομένο το προηγούμενο των Εκκλησιών της Πεντηκοστής της Νιγηρίας, που διαχώρισαν τη θέση τους από τον ψευδοπροφήτη T.B. Joshua («Τ» 5-6/2002), περιμένουμε να διαβάσουμε και κάποια ΕΠΙΣΗΜΗ ΔΗΛΩΣΗ από τους Έλληνες Πεντηκοστιανούς και λοιπούς Χαρισματικούς, με την οποία να καταδικάζουν απερίφραστα τις πλάνες του Copeland και των εν Ελλάδι ομοϊδεατών του. (Κάτι αντίστοιχο είχαμε ζητήσει και από τον ΠΕΣ, όμως χωρίς καμία ανταπόκριση) [Βλ. «Τ» 1-2/2001].