16--ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ
ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ
Μεταφορά Αγίας Γραφής
Σπύρου Φίλου
01-Θέμα:
υπομονή - πραότητα-υπακοή
01
Θεωρώ πολύ σπουδαία τα εδάφια αυτά και έχουν τόσο
νόημα στο θέμα υπομονής και ελπίδας που δεν θέλω να τα διαχωρίσω.
Είναι ξεκάθαρο τόσο πολύ το θέμα τους διότι εδώ μιλά στους αληθινά
πιστούς στην εκκλησία.
Πρέπει να ήμαστε, πολύ προσεχτικοί πως μελετούμε και πως
εμβαθύνουμε στο έργο της σωτηρίας που μας έδωσε ο Κύριος στην καρδιά μας.
Πρέπει κάποτε να ωριμάσουμε και να δει καρπό από μας. Αυτό θα το
δούμε ένα, ένα αυτά που λέει.
Ρωμαίους
5
1 Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη
με τον Θεό διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
2 διαμέσου τού οποίου λάβαμε και την είσοδο με την πίστη σε τούτη
τη χάρη, στην οποία στεκόμαστε· και καυχώμαστε στην ελπίδα τής δόξας τού Θεού.
3 Και όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στις θλίψεις·
γνωρίζοντας ότι η θλίψη εργάζεται υπομονή,
4 η δε υπομονή δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα,
5 η δε ελπίδα δεν ντροπιάζει, δεδομένου ότι η αγάπη τού Θεού είναι
ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου τού Αγίου Πνεύματος, που δόθηκε σε μας.
υπομονή
Ας μιλήσουμε για την υπομονή πρώτα που βοηθά πολύ στην πραότητα.
Έχει παρατηρηθεί ότι όσοι
έχουν υπομονή έχουν και πραότητα και τους διακρίνει η υπακοή.
Ψαλμοί
40:1
….ΠΕΡΙΜΕΝΑ με υπομονή τον Κύριο και έσκυψε προς εμένα και άκουσε
την κραυγή μου·
Βλέπουμε ότι ο ψαλμωδός μας
μιλά ότι με υπομονή κραύγασε και περίμενε να τον ακούσει ο Κύριος.
Με λίγα λόγια όπως καταλαβαίνω εδώ όταν κραυγάζουμε στον Κύριο
πρέπει να κάνουμε υπομονή να σκύψει και
να μας ψιθυρίσει αυτό που του ζητούμε.
Επίσης μας διαβεβαιώνει ότι ο Κύριος άκουσε την κραυγή του (Δαβίδ)
αλλά και μας.
Άρα όταν τοποθετούμε το
πρόβλημα μας στον Κύριο και περιμένουμε Εκείνος θα απαντήσει αμέσως η θα
κάνουμε υπομονή να το κρίνει πότε είναι αναγκαίο να απαντήσει.
Πολλές φορές, το θέλουμε
εδώ και τώρα ανυπόμονα και απάντηση δεν
παίρνουμε και νομίζουμε ότι άδικα προσευχήθηκα ο Κύριος δεν ακούει φτάνουμε
στην απιστία.
Αδελφοί μου ξέρετε πόσες φορές
πήρα το μάθημα μου μεγαλόπρεπα το (μεγαλόπρεπα εις βάρος μου το λέω) έπρεπε και
ντροπιάστηκα στον Κύριο γιατί αυτό που το ζητούσα ήρθε μετά από 30 χρόνια και έμεινα εμβρόντητη.
Και τότε μετά 30 χρόνια το είχα αληθινή ανάγκη.
Η υπομονή είναι μεγάλη
αρετή αλλά σιγά -σιγά ωριμάζουμε και ιδίως όταν ήμαστε του Κυρίου τότε
παίρνουμε πολλά μαθήματα επάνω στην υπομονή.
Έχει και ένα άλλο χάρισμα η
υπομονή.
Η υπομονή δεν δυσανασχετεί και υπομένει τα πάντα ο άνθρωπος
ιδίως του Κυρίου με πίστη και πεποίθηση ότι ο Κύριος βλέπει ακούει και τους
αναστεναγμούς μας ακόμα.
Πόσες φορές δυσανασχετούμε σε κάτι που πρέπει να κάνουμε υπομονή
και δεν μας αρέσει;
Επίσης ο υπομονετικός
άνθρωπος δεν βιάζεται. Τον κάνει στοχαστικό(να σκέπτεται) να μελετά τις
ενέργειες του και τα αφήνει πάλι στα
χέρια του Κυρίου, σαν να είναι δική του υπόθεση.
Όταν λέμε στα χέρια του Κυρίου
,είναι σαν να έχουμε να κάνουμε με χαρτιά πχ μιας υποθέσεως την πάμε με
προσευχή που η προσευχή είναι κουβέντα με τον Κύριο και του λέμε το πρόβλημα
μας και το αφήνουμε να το διαχειριστεί Εκείνος.
Ένα παράδειγμα ακόμα. Όταν
πάμε στον λογιστή μας χαρτιά που μας αφορούν σοβαρά νοιαζόμαστε τι θα κάνει ο
λογιστής να τα φέρει εις πέρας;
Ας σκεφτούμε και πρώτη εγώ που τα λέω προσεύχομαι να γίνουν πηγή
ζωής μέσα μου.
Εύχομαι ειρήνη έλεος στις καρδιές μας. Αμήν
