Με το φως της Γραφής
Οκτώ μεγάλα αμαρτήματα
1. Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Ύστερα από την ανάσταση του Κυρίου από τους νεκρούς, οι στρατιώτες που είχαν διαταχθεί να φυλάττουν τον τάφο, ήρθαν και «απήγγειλαν προς τους αρχιερείς πάντα τα γενόμενα» (Ματθ. 28/κη/11). Αλλά πια ήταν η αντίδρασή τους; Μήπως μετανόησαν για το κακό που είχαν κάνει; Κάθε άλλο. Μάλιστα συμβούλευσαν στους φύλακες να διαδώσουν ότι οι μαθητές του Χριστού ήρθαν και έκλεψαν το σώμα Του.
Εσκεμμένο ψέμα και φοβερή αμαρτία τούτη, επειδή πλέον δεν αμάρταναν απέναντι σε έναν “άνθρωπο” που καλώς ή κακώς είχαν πιστέψει ότι ήταν ένας “ψευδομεσσίας” αλλά απέναντι στον ίδιο τον Θεό που ήταν ο μόνος ικανός να κάνει το θαύμα της Ανάστασης.
Για τέτοιους ανθρώπους ο Παύλος θα γράψει αργότερα: «Οργή Θεού αποκαλύπτεται απ' ουρανού επί πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων, οίτινες κατακρατούσι την αλήθειαν εν αδικία» (Ρωμ. 1/α/18).
2. Η ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Όλοι οι χριστιανοί, είτε εκείνοι που είδαν αναστημένο τον Χριστό είτε όσοι δεν Τον είδαν, καλούμαστε να είμαστε μάρτυρες της αναστάσεως του Χριστού. Με ποιον τρόπο;
Όπως στην περίπτωση του χωλού που θεραπεύθηκε από τους Απόστολους, η ανάσταση του Χριστού επαληθεύεται και πιστοποιείται ενώπιον των ανθρώπων, όταν στη ζωή μας φανερώνονται τα αποτελέσματά της. Είπε τότε ο Πέτρος, «Τον αρχηγόν της ζωής εθανατώσατε, τον οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, του οποίου ημείς είμεθα μάρτυρες. Και διά της εις το όνομα αυτού πίστεως τούτον, τον οποίον θεωρείτε και γνωρίζετε, το όνομα αυτού εστερέωσε, και η πίστις η δι' αυτού έδωκεν εις αυτόν την τελείαν ταύτην υγείαν ενώπιον πάντων υμών» (Πράξ. 3/γ/15-16). Δεν χρειάζεται να δουν οι άνθρωποι αναστημένο τον Χριστό. Μπορούν όμως να δουν τα αποτελέσματα της Ανάστασης πώς εκδηλώνονται στη δική μας ζωή και γίνονται αντιληπτά τόσο από εμάς όσο και από τους γύρω μας.
Στο κεφάλαιο 15/ιε της Α~ προς Κορινθίους Επιστολής, όπου ο Παύλος πραγματεύεται το θέμα της Ανάστασης, γράφει μεταξύ άλλων: «Εάν δε ο Χριστός κηρύττηται ότι ανέστη εκ νεκρών, πως τινές μεταξύ σας λέγουσιν ότι ανάστασις νεκρών δεν είναι; Και εάν ανάστασις νεκρών δεν ήναι, ουδ’ ο Χριστός ανέστη• και αν ο Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι το κήρυγμα ημών, ματαία δε και η πίστις σας. Ευρισκόμεθα δε και ψευδομάρτυρες του Θεού, διότι εμαρτυρήσαμεν περί του Θεού ότι ανέστησε τον Χριστόν, τον οποίον δεν ανέστησεν, εάν καθ’ υπόθεσιν δεν ανασταίνωνται νεκροί» (εδ. 12-15). Και είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι εδώ ο Απόστολος του Χριστού δεν αναφέρεται σε μια φραστική ομολογία, όπως εκατομμύρια άνθρωποι λένε κάθε χρόνο «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ», χωρίς όμως καμία επίδραση στη ζωή τους.
Εμείς τώρα δεν βλέπουμε νεκρούς να ανασταίνονται^ μόνο προσμένουμε την ημέρα που θ’ ανοίξουν τα μνήματα και θ’ αναστηθούν όλοι οι νεκροί καθώς «πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως» (Ιωάν. 5/ε/28-29).
Ξέρουμε όμως κάτι άλλο, ότι «συνετάφημεν μετ' αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα καθώς ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν εις νέαν ζωήν» (Ρωμ. 6/ς/4). Η ομολογία, λοιπόν, που περιμένει από εμάς ο Θεός δεν είναι ομολογία χειλέων αλλά ομολογία ζωής, επειδή «ο Χριστός και απέθανε και ανέστη και ανέζησε, διά να ήναι Κύριος και νεκρών και ζώντων» (Ρωμ. 14/ιδ/9).
O αναστημένος Χριστός δε μπορεί παρά να ΑΛΛΑΖΕΙ τη νεκρή ζωή και να γεννά μέσα μας «τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας» (Εφεσ. 4/δ/24). Αν όμως λέμε απλά ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ αλλά δεν Τον αφήνουμε να είναι πραγματικά Κύριός μας και αυτός ο νέος άνθρωπος δεν εκδηλώνεται στην καθημερινή ζωή, τότε είναι σαν να διαψεύδουμε το γεγονός της Ανάστασης, και ισχύει αυτό που ο Παύλος θα γράψει: «Εάν ο Χριστός δεν ανέστη, ματαία η πίστις σας• έτι είσθε εν ταις αμαρτίαις υμών» (εδ. 17).
Είδαμε παραπάνω, ότι όλες οι αμαρτίες της πρώτης κατηγορίας μπορούσαν να συγχωρεθούν. Οι άλλες όμως, εκείνες της δεύτερης, δεν έχουν θετική έκβαση. Για την πρώτη ο λόγος του Θεού δηλώνει κατηγορηματικά ότι «Οργή Θεού αποκαλύπτεται απ' ουρανού» σε τέτοιους ανθρώπους, που κυρίως ανήκουν στο χώρο της θρησκείας. Όσον αφορά τη δεύτερη, εκείνων που ζουν ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΗ ΖΩΗ, αν δεν πρόκειται για προσωρινό ολίσθημα αλλά για πάγια κατάσταση, τότε, η δική τους πίστη είναι μάταιη και, αλίμονο, θα ισχύσει γι’ αυτούς το «έτι είσθε εν ταις αμαρτίαις υμών».
Η Βίβλος λέει την αλήθεια και μας προειδοποιεί για τους κινδύνους. Στο χέρι μας είναι ν’ αποφασίσουμε τι είδους χριστιανοί θα είμαστε. |
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ΚΑΙ ΤΟ BLOG "ΝΕΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΑ" -- http://neakaipalaia.blogspot.com/ READ OUR BLOG
==========================================================
ΝΙΚΗΤΩΝ(http://www.nikites.eu).
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
