Η Παρθένος Μαρία και η Μεσιτεία των Αγίων
(Θέμη Παπαϊωάννου)
Συχνά μας κατηγορούν οι Ορθόδοξοι και Καθολικοί φίλοι μας ότι δήθεν δεν αγαπάμε ή δεν σεβόμαστε ή δεν τιμάμε την Αγία Μητέρα του Κυρίου μας διότι δεν προσευχόμαστε σε αυτήν και επειδή πολλοί (όχι όλοι) από εμάς πιστεύουμε ότι έκανε άλλα παιδιά μετά τον Χριστό.
Απαντούμε πως και την αγαπάμε, και την σεβόμαστε και την τιμάμε και ίσως παραπάνω από αυτούς διότι την θεωρούμε αδελφή μας αγαπημένη, μακαρία μεταξύ όλων των γυναικών διότι γέννησε τον Σωτήρα, προσευχόμαστε στον Υιό της και Του λέμε ότι την αγαπάμε, ακολουθούμε το παράδειγμα που μας έδωσε και την εντολή της να ακούμε και να ακολουθούμε μόνο τον Υιό της, δεν θεωρούμε ότι γέννησε τον Χριστό εκτός γάμου και θεωρούμε βλάσφημο μόνο που μας το είπαν διάφοροι, θεωρούμε την τεκνογονία που ευλόγησε ο Θεός ευλογία και εκείνη ευλογημένη που γέννησε τον Σωτήρα και άλλα παιδιά μετά από Αυτόν (όσοι το πιστεύουμε). Θεωρούμε ακατανόητο ότι μερικοί θεωρούν ότι δεν την τιμούμε σωστά και είμαστε σίγουροι ότι ο Υιός της ξέρει πόσο την αγαπάμε και αυτό μας φθάνει.
Οι ίδιοι αυτοί φίλοι λένε ότι πρέπει να ονομάζουμε την Μαριάμ “Παναγία”. Σχετικά με τον όρο "Παναγία". Οι Ορθόδοξοι (και άλλοι) ισχυρίζονται ότι η αγία μητέρα του Κυρίου μας η Μαριάμ ήταν παν-αγία σε σχέση με τους ανθρώπους και όχι με τον Θεό (φυσικά, αυτό μας έλειπε να ισχυριστεί κανείς ότι ήταν πιο αγία από τον Θεό!!!!!!). Όμως ο όρος είναι λανθασμένος και αδόκιμος. Δεν μπορεί κάποιος άγιος να είναι πιο άγιος από άλλον άγιο. Καταρχάς, όπως πολύ σωστά αναφέρει σε βιβλίο του ο ορθόδοξος ιερέας Αντώνιος Αλεβιζόπουλος οι άγιοι δεν έχουν δική τους αγιότητα αλλά μετέχουν της αγιότητας του Ιησού Χριστού (Βλ. Εγχειρίδιο Αιρέσεων, σελ.151).
Όπως μας αναφέρει ο απόστολος Παύλος (ονομάζοντας όλα τα μέλη της Εκκλησίας "αγίους") όλοι οι πραγματικοί Χριστιανοί είμαστε άγιοι, διότι μετέχουμε της αγιότητας του Χριστού σαν μέλη του σώματός Του, της Εκκλησίας. Άρα, Πανάγιος είναι ο Χριστός και εμείς όλοι άγιοι, μετέχοντας της δικής Του αγιότητας. Η ευλογημένη μητέρα (κατά σάρκα) του Χριστού η Μαριάμ είναι ΑΓΙΑ διότι μετέχει της αγιότητας του Υιού της και είναι μέλος του σώματός Του, της Εκκλησίας. Βέβαια όλοι μπορούμε να αυξάνουμε σε αγιότητα, δηλαδή να αφήσουμε να μορφωθεί πιο τέλεια ο Χριστός μέσα μας. Πιστεύω ότι η Μαριάμ έφθασε στην εν Χριστώ τελειότητα, όπως και ο Απόστολος Παύλος που είπε πριν πεθάνει ότι τελείωσε τον αγώνα και κράτησε την πίστη, κλπ. Θα μου πει κάποιος όμως ότι η Μαριάμ ονομάζεται ΜΑΚΑΡΙΑ ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες. Ναι, άλλο όμως μακάριος (ευτυχισμένος) και άλλο άγιος. Πράγματι η χαρά της ήταν τέλεια που γέννησε τον Σωτήρα...
Ορισμένοι πιστεύουν ότι η Μαριάμ βοηθά στην σωτηρία των ανθρώπων. Απαντούμε: Σαν άνθρωπος δεν μπορεί να σώσει κανέναν, αφού είχε και η ίδια ανάγκη σωτηρίας, καθώς ονόμασε το Χριστό ΣΩΤΗΡΑ της !!! Μόνος Σωτήρας ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΙΗΣΟΥΣ! Όμως θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατά μια έννοια βοηθά στην σωτηρία (εκτός από ότι γέννησε τον Σωτήρα κατά σάρκα), πώς; Δείχνοντάς μας τον Σωτήρα. Όπως είπε η ίδια στο γάμο της Κανάς: "Ότι σας πει Εκείνος (ο Χριστός) κάνετε!" 'Άρα η Μαριάμ, όπως όλοι οι αληθινοί πιστοί, μας δείχνει τον Χριστό και μας καλεί σε Εκείνον και όχι στην ιδία. Την τιμάμε; Την αγαπάμε; Θέλουμε να της δώσουμε χαρά; Ας κάνουμε το θέλημά της! Ας πάμε στον Υιό της και ας Τον ακούσουμε κατά πάντα! Η αγάπη είναι ΕΡΓΑ όχι απλά λόγια!
Κάποιοι κατηγορούν όσους Χριστιανούς ακούμε την εντολή της Μαριάμ να ακούμε τον Υιό της, ότι είμαστε δήθεν αιρετικοί διότι πιστεύουμε - όπως η πρώτη Εκκλησία - ότι ο Χριστός είναι ο μόνος Σωτήρας. Αν είναι δυνατόν! Είμαστε ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, δηλαδή ακόλουθοι του ΧΡΙΣΤΟΥ και κανενός άλλου. Δεν χρειάζεται να ακούμε ούτε Έλληνες, ούτε ξένους θεολόγους (δεν είναι κακό, λένε και χρήσιμα πράγματα, αλλά δεν σώζουν). Αν έχουμε όλη τη γνώση και δεν έχουμε τον Χριστό, είμαστε άδειοι. Τον μόνο που πρέπει να ακούμε είναι ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Την φωνή αυτή δεν χρειάζεται να την ακούει ο πιστός με τα «φυσικά» αυτιά του, την ακούει με τα «αυτιά» της ψυχής του, της καρδιάς του. Ο αληθινός Χριστιανός γνωρίζει την φωνή αυτή. Ο Χριστός είναι Ζωντανός, είναι Παρών, είναι ανάμεσα στους δικούς Του όταν Τον λατρεύουν. Ο Χριστός δεν είναι μόνο Σωτήρας και Κύριος αλλά είναι και Οδηγός, Διδάσκαλος, κλπ. Επειδή η Καινή Διαθήκη γράφτηκε από τους Αποστόλους και Μαθητές του Χριστού και επειδή εκφράζει τη γνήσια φωνή της Εκκλησίας της αρχαίας εκείνης περιόδου και επειδή την δεχόμαστε όλοι ως θεόπνευστο κείμενο, φυσικό είναι να πάμε εκεί για να δούμε τι δίδαξε ο Χριστός και η αρχαία Εκκλησία πάνω στο θέμα μας.
Είπε λοιπόν ο Ιησούς Χριστός, «Και όταν εκβάλη τα εαυτού πρόβατα, υπάγει έμπροσθεν αυτών, και τα πρόβατα ακολουθούσιν αυτόν, διότι γνωρίζουσι την φωνήν αυτού» (Ιω.10:4). Εδώ καθαρά μιλά για μια προσωπική σχέση μεταξύ του Ποιμένα και των προβάτων, βλέπουμε ότι τα πρόβατα ακούνε την φωνή του Ποιμένα, η οποία φωνή φυσικά βγαίνει από το στόμα του Ποιμένα. Δεν λέει ότι οι πιστοί ακούνε την φωνή Του μέσω βιβλίων, ανθρώπων, κλπ. Αλλού ο ίδιος ο Χριστός διαβεβαιώνει, «Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν• διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιω.16:13). Πάλι το Πνεύμα της Αλήθειας κατευθείαν θα δίδασκε στους πιστούς όλη την αλήθεια "Και εσείς το χρίσμα που λάβατε από αυτόν μένει μέσα σας και δεν έχετε ανάγκη να σας διδάσκει κάποιος. Αλλά καθώς το χρίσμα του σας διδάσκει για όλα, και ό,τι σας διδάσκει είναι αληθινό και δεν είναι ψέμα, έτσι καθώς σας δίδαξε, να μένετε σ’ Αυτόν."
Απαντούμε πως και την αγαπάμε, και την σεβόμαστε και την τιμάμε και ίσως παραπάνω από αυτούς διότι την θεωρούμε αδελφή μας αγαπημένη, μακαρία μεταξύ όλων των γυναικών διότι γέννησε τον Σωτήρα, προσευχόμαστε στον Υιό της και Του λέμε ότι την αγαπάμε, ακολουθούμε το παράδειγμα που μας έδωσε και την εντολή της να ακούμε και να ακολουθούμε μόνο τον Υιό της, δεν θεωρούμε ότι γέννησε τον Χριστό εκτός γάμου και θεωρούμε βλάσφημο μόνο που μας το είπαν διάφοροι, θεωρούμε την τεκνογονία που ευλόγησε ο Θεός ευλογία και εκείνη ευλογημένη που γέννησε τον Σωτήρα και άλλα παιδιά μετά από Αυτόν (όσοι το πιστεύουμε). Θεωρούμε ακατανόητο ότι μερικοί θεωρούν ότι δεν την τιμούμε σωστά και είμαστε σίγουροι ότι ο Υιός της ξέρει πόσο την αγαπάμε και αυτό μας φθάνει.
Οι ίδιοι αυτοί φίλοι λένε ότι πρέπει να ονομάζουμε την Μαριάμ “Παναγία”. Σχετικά με τον όρο "Παναγία". Οι Ορθόδοξοι (και άλλοι) ισχυρίζονται ότι η αγία μητέρα του Κυρίου μας η Μαριάμ ήταν παν-αγία σε σχέση με τους ανθρώπους και όχι με τον Θεό (φυσικά, αυτό μας έλειπε να ισχυριστεί κανείς ότι ήταν πιο αγία από τον Θεό!!!!!!). Όμως ο όρος είναι λανθασμένος και αδόκιμος. Δεν μπορεί κάποιος άγιος να είναι πιο άγιος από άλλον άγιο. Καταρχάς, όπως πολύ σωστά αναφέρει σε βιβλίο του ο ορθόδοξος ιερέας Αντώνιος Αλεβιζόπουλος οι άγιοι δεν έχουν δική τους αγιότητα αλλά μετέχουν της αγιότητας του Ιησού Χριστού (Βλ. Εγχειρίδιο Αιρέσεων, σελ.151).
Όπως μας αναφέρει ο απόστολος Παύλος (ονομάζοντας όλα τα μέλη της Εκκλησίας "αγίους") όλοι οι πραγματικοί Χριστιανοί είμαστε άγιοι, διότι μετέχουμε της αγιότητας του Χριστού σαν μέλη του σώματός Του, της Εκκλησίας. Άρα, Πανάγιος είναι ο Χριστός και εμείς όλοι άγιοι, μετέχοντας της δικής Του αγιότητας. Η ευλογημένη μητέρα (κατά σάρκα) του Χριστού η Μαριάμ είναι ΑΓΙΑ διότι μετέχει της αγιότητας του Υιού της και είναι μέλος του σώματός Του, της Εκκλησίας. Βέβαια όλοι μπορούμε να αυξάνουμε σε αγιότητα, δηλαδή να αφήσουμε να μορφωθεί πιο τέλεια ο Χριστός μέσα μας. Πιστεύω ότι η Μαριάμ έφθασε στην εν Χριστώ τελειότητα, όπως και ο Απόστολος Παύλος που είπε πριν πεθάνει ότι τελείωσε τον αγώνα και κράτησε την πίστη, κλπ. Θα μου πει κάποιος όμως ότι η Μαριάμ ονομάζεται ΜΑΚΑΡΙΑ ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες. Ναι, άλλο όμως μακάριος (ευτυχισμένος) και άλλο άγιος. Πράγματι η χαρά της ήταν τέλεια που γέννησε τον Σωτήρα...
Ορισμένοι πιστεύουν ότι η Μαριάμ βοηθά στην σωτηρία των ανθρώπων. Απαντούμε: Σαν άνθρωπος δεν μπορεί να σώσει κανέναν, αφού είχε και η ίδια ανάγκη σωτηρίας, καθώς ονόμασε το Χριστό ΣΩΤΗΡΑ της !!! Μόνος Σωτήρας ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΙΗΣΟΥΣ! Όμως θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατά μια έννοια βοηθά στην σωτηρία (εκτός από ότι γέννησε τον Σωτήρα κατά σάρκα), πώς; Δείχνοντάς μας τον Σωτήρα. Όπως είπε η ίδια στο γάμο της Κανάς: "Ότι σας πει Εκείνος (ο Χριστός) κάνετε!" 'Άρα η Μαριάμ, όπως όλοι οι αληθινοί πιστοί, μας δείχνει τον Χριστό και μας καλεί σε Εκείνον και όχι στην ιδία. Την τιμάμε; Την αγαπάμε; Θέλουμε να της δώσουμε χαρά; Ας κάνουμε το θέλημά της! Ας πάμε στον Υιό της και ας Τον ακούσουμε κατά πάντα! Η αγάπη είναι ΕΡΓΑ όχι απλά λόγια!
Κάποιοι κατηγορούν όσους Χριστιανούς ακούμε την εντολή της Μαριάμ να ακούμε τον Υιό της, ότι είμαστε δήθεν αιρετικοί διότι πιστεύουμε - όπως η πρώτη Εκκλησία - ότι ο Χριστός είναι ο μόνος Σωτήρας. Αν είναι δυνατόν! Είμαστε ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, δηλαδή ακόλουθοι του ΧΡΙΣΤΟΥ και κανενός άλλου. Δεν χρειάζεται να ακούμε ούτε Έλληνες, ούτε ξένους θεολόγους (δεν είναι κακό, λένε και χρήσιμα πράγματα, αλλά δεν σώζουν). Αν έχουμε όλη τη γνώση και δεν έχουμε τον Χριστό, είμαστε άδειοι. Τον μόνο που πρέπει να ακούμε είναι ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Την φωνή αυτή δεν χρειάζεται να την ακούει ο πιστός με τα «φυσικά» αυτιά του, την ακούει με τα «αυτιά» της ψυχής του, της καρδιάς του. Ο αληθινός Χριστιανός γνωρίζει την φωνή αυτή. Ο Χριστός είναι Ζωντανός, είναι Παρών, είναι ανάμεσα στους δικούς Του όταν Τον λατρεύουν. Ο Χριστός δεν είναι μόνο Σωτήρας και Κύριος αλλά είναι και Οδηγός, Διδάσκαλος, κλπ. Επειδή η Καινή Διαθήκη γράφτηκε από τους Αποστόλους και Μαθητές του Χριστού και επειδή εκφράζει τη γνήσια φωνή της Εκκλησίας της αρχαίας εκείνης περιόδου και επειδή την δεχόμαστε όλοι ως θεόπνευστο κείμενο, φυσικό είναι να πάμε εκεί για να δούμε τι δίδαξε ο Χριστός και η αρχαία Εκκλησία πάνω στο θέμα μας.
Είπε λοιπόν ο Ιησούς Χριστός, «Και όταν εκβάλη τα εαυτού πρόβατα, υπάγει έμπροσθεν αυτών, και τα πρόβατα ακολουθούσιν αυτόν, διότι γνωρίζουσι την φωνήν αυτού» (Ιω.10:4). Εδώ καθαρά μιλά για μια προσωπική σχέση μεταξύ του Ποιμένα και των προβάτων, βλέπουμε ότι τα πρόβατα ακούνε την φωνή του Ποιμένα, η οποία φωνή φυσικά βγαίνει από το στόμα του Ποιμένα. Δεν λέει ότι οι πιστοί ακούνε την φωνή Του μέσω βιβλίων, ανθρώπων, κλπ. Αλλού ο ίδιος ο Χριστός διαβεβαιώνει, «Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν• διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιω.16:13). Πάλι το Πνεύμα της Αλήθειας κατευθείαν θα δίδασκε στους πιστούς όλη την αλήθεια "Και εσείς το χρίσμα που λάβατε από αυτόν μένει μέσα σας και δεν έχετε ανάγκη να σας διδάσκει κάποιος. Αλλά καθώς το χρίσμα του σας διδάσκει για όλα, και ό,τι σας διδάσκει είναι αληθινό και δεν είναι ψέμα, έτσι καθώς σας δίδαξε, να μένετε σ’ Αυτόν."
