του Dr Alan C. Clifford -- Μετάφραση: Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΧΡΙΣΤΟΣ Η ΟΔΟΣ:
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΑΣ
«Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην· αυτού ακούετε»
(Κατά Ματθαίον 17: 5).
«Διδάσκαλε, εξεύρομεν ότι αληθής είσαι και την οδόν του Θεού εν αληθεία διδάσκεις»
(Κατά Ματθαίον 22: 16).
«προφήτης μέγας ηγέρθη εν ημίν» (Κατά Λουκάν 7: 16).
«Ούτος είναι αληθώς ο προφήτης ο μέλλων να έλθη εις τον κόσμον» (Κατά Ιωάννην 6: 14).
«Αυτή η πίστη μπορεί να βρει στο Χριστό ένα στερεό έδαφος για τη σωτηρία, και έτσι
στηριγμένοι σε Αυτόν,
πρέπει να καθορίσουμε αυτήν την αρχή, ότι η εξουσία που έλαβε από τον Πατέρα
συνίσταται από τρία μέρη. Γιατί διορίστηκε [για εμάς] να είναι Προφήτης, Βασιλιάς και Ιερέας ».
(John Calvin, Institutes, II. Xv. 1)
[Γιατί αποκαλούμε το Χριστό προφήτη;]
Επειδή με το να κατεβεί στον κόσμο (Ησ. 7: 14) ήταν ο ανώτατος αγγελιοφόρος
και πρεσβευτής του Θεού Πατέρα Του, για να δώσει μια πλήρη έκθεση για το θέλημα του Θεού προς τον κόσμο και να θέσει έτσι τέλος σε όλες τις προφητείες και αποκαλύψεις (Εβρ. 1: 2).
(Calvin’s Geneva Catechism)
Εισαγωγή
Είναι αυτονόητο ότι δεν θα υπήρχε Χριστιανισμός χωρίς Χριστό. Ωστόσο, ο ρόλος Του, η θέση και υπεροχή Του δεν εκτιμούνται πάντα καθώς θα έπρεπε. Για να αποφευχθεί η ασάφεια που καλλιεργείται σήμερα (καθώς και η σκεπτικιστική απιστία), είναι ζωτικής σημασίας να «εξετάσουμε ...τον Ιησού Χριστό »(Εβρ. 3: 1) σε βάθος.
Για όσους αμφιβάλλουν για την ιστορικότητα του Ιησού Χριστού, πρέπει να θυμόμαστε ότι διαθέτουμε περισσότερη τεκμηρίωση γι 'Αυτόν από ό, τι έχουμε για τον Ιούλιο Καίσαρα! Ακόμα και η πρώτη εκστρατεία του τελευταίου στη Βρετανία, χρονολογείται σε σχέση με το Χριστό-το 55 π.Χ. Παρά την αναμφισβήτητη επίδραση του Καίσαρα στην ιστορία, είναι ο Χριστός ο οποίος χώρισε την ιστορία σε «π.Χ.» και «μΧ»!
Οπότε, ας μην έχουμε αμφιβολίες για το αν ο Ιησούς υπήρξε ή όχι. Εκτός από τα αποδεικτικά χειρόγραφα στοιχεία της Βίβλου, μη Χριστιανοί συγγραφείς του πρώτου και δεύτερου αιώνα αναφέρονται στον Ιησού. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος και Ρωμαίοι συγγραφείς, όπως ο Σουετώνιος, ο Τάκιτος και ο Πλίνιος ο Νεότερος.
ΧΡΙΣΤΟΣ Η ΜΟΝΗ ΟΔΟΣ
Ως προς τους ισχυρισμούς Του (βλ. ιδίως Ιωάννης 14: 6), ο Κύριος Ιησούς δεν είναι απλώς μια από τις πολλές επιλογές που μπορούν να έχουν οι άνθρωποι που θρησκεύουν. Αυτός είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Δεν είναι κάποια οδός, κάποια αλήθεια, κάποια ζωή. Η έμφαση που δίνει ο Χριστός στο σημείο αυτό είναι απόλυτη και τελεσίδικη. Πραγματικά δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να αντικαθιστά αυτόν τον ισχυρισμό Του. Ως εκ τούτου ο Ίδιος συμπεραίνει ότι «Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι εμού » (Ιωάννης 14: 6).
Ο John Calvin εξηγεί τη σημασία να κατανοήσουμε τον προαγγελθέντα προφητικό ρόλο του Χριστού :
Με την τελειότητα του δόγματος που έφερε, τέθηκε τέλος σε όλες τις προφητείες, ούτως ώστε εκείνοι που δεν είναι ικανοποιημένοι με το Ευαγγέλιο, επεμβαίνοντας σε αυτό προσθέτοντας ή αφαιρώντας κάτι, καθίστανται ένοχοι στην προσπάθεια ακύρωσης της αυθεντίας του. Η φωνή που βρόντησε από τον ουρανό, «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην· αυτού ακούετε.», [Ματ. 17: 5] του έδωσε ένα ειδικό προνόμιο πάνω από όλους τους άλλους διδασκάλους ... Ο σκοπός αυτού του εν Χριστώ προφητικού αξιώματος είναι να μας διδάξει, ότι στο δόγμα που μας παρέδωσε περιλαμβάνεται ουσιαστικά μια σοφία που είναι τέλεια σε όλα τα μέρη της (Institutes, II. xv. 2).
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ
Η αποκλειστική αξίωση του Χριστού έχει μεγάλη εμβέλεια. Αποκλείει τον Μωάμεθ, προφανώς
(επίσης και τον προφήτη των Μορμόνων Joseph Smith και σύγχρονους Χαρισματικούς
προφήτες). Ο εξωφρενικός και βλάσφημος ισχυρισμός (6ος αιώνας μ.Χ) ότι ο λεγόμενος προφήτης του Ισλάμ ήταν προφητευμένος στην Παλαιά Διαθήκη (βλ. Δευτ.18: 15, 18-19) αντικρούεται (με πρόβλεψη), στην Καινή Διαθήκη. Σύμφωνα με τον Απόστολο Πέτρο (βλέπε Πράξεις 3: 22 - 6) και τον πρωτομάρτυρα Στέφανο (βλέπε Πράξεις 7:37), ο Ιησούς ήταν Αυτός και Μόνο που προαναγγέλθηκε από τον Μωυσή.
Στις μέρες της ψεύτικης λατρείας, της πολυθρησκευτική παράνοιας και του προωθημένου Ισλαμισμού, αυτή η διδασκαλία ότι δηλαδή ο Χριστός είναι η μόνη οδός είναι ανάγκη να κηρυχθεί επειγόντως. Ας είμαστε πολύ σαφείς σχετικά με αυτό. Ο Ιησούς, ο υπέρτατος Προφήτης του Θεού μίλησε τα λόγια της αλήθειας, της καθαρότητας, της αγάπης, της καλοσύνης και συμπόνιας. Μίλησε με το θεϊκό χρίσμα, τη χάρη και την εξουσία. Κανείς άλλος, πριν ή μετά, δεν μίλησε ποτέ σαν Αυτόν. Είναι ο Δημιουργός, ο Βασιλιάς, ο Κύριος του Σύμπαντος και μόνος Σωτήρας του κόσμου. Από την άλλη πλευρά, ο Μωάμεθ ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ήταν ατελής και αμαρτωλός. Μίλησε λανθασμένα, μίλησε με λόγους ακάθαρτους, με λόγους μίσους και σκληρότητας. Ως εκ τούτου ο Χριστός μας προειδοποιεί ακόμα και σήμερα:
«Προσέχετε δε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς εσάς με ενδύματα προβάτων, έσωθεν όμως είναι λύκοι άρπαγες. Από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς. Μήποτε συνάγουσιν από ακανθών σταφύλια ή από τριβόλων σύκα; ούτω παν δένδρον καλόν κάμνει καλούς καρπούς, το δε σαπρόν δένδρον κάμνει κακούς καρπούς. Δεν δύναται δένδρον καλόν να κάμνη καρπούς κακούς, ουδέ δένδρον σαπρόν να κάμνη καρπούς καλούς. Παν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται. Άρα από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς ». (Ματθ. 7: 15-20).
Ο ΘΕΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
Η Αγία Γραφή λέει ότι «ο Θεός ήτο εν τω Χριστώ» (2 Κορινθίους 5: 19). Δεν ήταν απλά ένας θρησκευτικός ηγέτης που εμφανίστηκε πριν πολλά χρόνια. Δεδομένου ότι είναι η αυτο-αποκάλυψη του Θεού, υπήρχε πριν από τη Βηθλεέμ. Όταν Γεννήθηκε στη γη υπήρχεν ήδη από καταβολής κόσμου (βλ. Μιχαίας 5: 2). Πράγματι, τα πάντα δημιουργήθηκαν από Αυτόν (Ιωάννης 1: 3, 10). Τα πάντα εξαρτώνται ακόμα από Αυτόν (βλ.Κολοσσαείς 1: 16-17).
Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Χριστός είναι το δεύτερο πρόσωπο της Θεότητας, στον οποίον « κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς »(Κολοσσαείς 2: 9). Επομένως μπορούμε ορθά να μιλούμε για τον Θεό Πατέρα, τον Θεό Υιό και τον Θεό Άγιο Πνεύμα. Οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης προανήγγειλαν τον ερχομό Του. Οι άγγελοι διακήρυξαν τη γέννησή Του. Οι διδασκαλίες και τα θαύματά Του επικυρώνουν τις αξιώσεις Του για τον Εαυτό Του (βλ. Ιωάννης 6: 14, 2 Πέτρου
1: 16-18). Οι Απόστολοι διακήρυξαν τη δόξα και τη χάρη Του σε έναν κόσμο που οδηγείται στην απώλεια (βλ. Ιωάννης 20:30-31).
ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ο Χριστός δεν μας διδάσκει μόνο την οδό του Θεού (Λουκ. 20: 21) και τον τρόπο που μπορούμε να οδηγηθούμε στο Θεό (Λουκ. 15: 18). Αυτός ο ίδιος είναι «η οδός» (Ιω. 14: 6). Μιλώντας για την
επικείμενη αναχώρηση Του - μετά την ανάσταση - για να προετοιμάσει την ουράνια μας κατοικία (Ιωάννης 14: 1-4), κάνει μια δήλωση ως απάντηση στην εξής ερώτηση του Θωμά , «Κύριε, δεν εξεύρομεν που υπάγεις· και πως δυνάμεθα να εξεύρωμεν την οδόν»; Ο Κύριος Ιησούς απαντά μόνο στο δεύτερο μέρος της ερώτησης του Θωμά, σαν να ήθελε να πει: «Όλα όσα πρέπει να ξέρετε είναι ότι εγώ είμαι αυτός που σας παίρνει εκεί, επομένως εμπιστευθείτε με».
Από δογματική άποψη, ο Χριστός λέει ότι Αυτός - ως «Θεός-άνθρωπος» - είναι ο μόνος μεσίτης μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων (1 Τιμ 2:. 5). Είναι η γέφυρα μεταξύ ουρανού και γης. Μέσω της ενσάρκωσης του, ο Ιησούς ο Εμμανουήλ μας («Ο Θεός μαζί μας», Ματ. 1: 23.) μας συμφιλιώνει με το Θεό. Μέσω της ανθρωπότητας του Χριστού, ο Πατέρας είναι σε θέση να εισέλθει στην ανθρώπινη φύση. Μέσω της θεϊκής υπόστασης του Χριστού, είμαστε σε θέση να ενωθούμε με τον Πατέρα. Στο σταυρό, τα απλωμένα χέρια του Χριστού σαν να μας αγκάλιαζαν όλους ως ένα σώμα. Το χάσμα που δημιουργήθηκε από την αμαρτία γεφυρώθηκε με το σταυρό!
Σε προσωπικό επίπεδο, ο Χριστός είναι ο οδηγός μας (μέσω του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί μέσα μας). Αν η Βίβλος μπορεί να παρομοιαστεί με ένα χάρτη, ο Ιησούς γίνεται ο προσωπικός οδηγός μας.
Ακόμη και με έναν καλό χάρτη, όπως η Αγία Γραφή, είμαστε σαν τα πρόβατα, « επιρρεπείς σε περιπλανήσεις ». Έτσι χρειαζόμαστε το Χριστό, τον «Καλό Ποιμένα» για να μας καθοδηγεί. Όντας εν Χριστώ» (2 Κορ. 5: 17) σίγουρα Αυτός γίνεται « η οδός » που μας οδηγεί « στον ουρανό ». Φέρνοντας στη σκέψη μας την εικόνα της κιβωτού του Νώε, το ταξίδι μας στον ουρανό μπορεί να παρομοιαστεί με μια πτήση στο διάστημα. Μέσα στο «διαστημόπλοιο Εμμανουήλ», είμαστε ασφαλείς για τον παραδεισένιο προορισμό μας. Μένοντας εν Αυτώ τελικά θα καθόμαστε δίπλα Του στα επουράνια (βλ. Εφεσίους 2:. 6). Έτσι, η κλήση του Ευαγγελίου σημαίνει: «Ελάτε στο Χριστό, επιβιβαστείτε για το επουράνιο ταξίδι »!
Ως εκ τούτου, βλέπουμε τη ζωτική σημασία της προβολής του προφητικού ρόλου του Σωτήρα μας. Το ομολογιακό κείμενο Heidelberg Catechism (Η Κατήχηση της Χαϊδελβέργης) εξηγεί γιατί ο Ιησούς ονομάζεται Χριστός : «Επειδή έχει διοριστεί από το Θεό Πατέρα, και χρίστηκε από το Άγιο Πνεύμα, να είναι ο επικεφαλής Προφήτης και Δάσκαλος μας, ο οποίος μας αποκάλυψε πλήρως το μυστικό σχέδιο και θέλημα του Θεού που αφορά στη λύτρωσή μας » (Lord's Day 12).
Η ΚΛΗΣΗ ΜΑΣ ΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Η Εκκλησία έχει την υψηλή αποστολή να αποτελεί το προφητικό φερέφωνο του Χριστού στον
κόσμο. Αποστολή μας δεν είναι να εξαγγείλουμε νέες αποκαλύψεις, αλλά αυτό που τελικά και
επαρκώς αποκαλύπτεται στη Γραφή (βλέπε 2 Πέτρου 3: 1-2). Με αυτή την έννοια, η
Κατήχηση της Χαϊδελβέργης ορίζει ως εξής την κλήση μας ως Χριστιανών: «Είμαι μέλος του
Χριστού μέσω της πίστεως και έτσι συμμετέχω στο προφητικό Του χρίσμα, επομένως μπορώ ως
προφήτης [προφητεύοντας] να ομολογώ το όνομά Του ... »
Είμαστε πιστοί στο Χριστό τον Προφήτη μας, όταν εμείς οι ίδιοι περιοριζόμαστε στη βιβλική διδασκαλία. Το να προσθέτουμε δόγματα και ιδέες που δεν υπάρχουν στην Αγία Γραφή - όπως κάνει ο ψευδοπροφήτης Πάπας της Ρώμης – αυτό ισοδυναμεί με προσβολή του Θεού και της μαρτυρίας του νόμου Του (βλ. Ησαΐας 8: 20, Αποκάλυψη 22: 18-19). Μια πιστή αφοσίωση αποκλειστικά στο Χριστό εκφράζεται κατά τρόπο ένδοξο από τον Isaac Watts. Τα λόγια της λατρείας του ας εμπνέουν τη μαρτυρία μας σε όλη μας τη ζωή:
Μεγάλε Προφήτη του Θεού μου,
Η γλώσσα μου θα ευλογεί το όνομά Σου.
Με Σένα ήλθαν τα χαρμόσυνα νέα
της σωτηρίας μας.
Τα χαρμόσυνα νέα για τη συγχώρηση των αμαρτιών μας
όταν ήμασταν υποταγμένοι στην κόλαση,
καθώς και τα χαρμόσυνα νέα της ειρήνης μας με τον ουρανό.
Από Ανδρέα Φούρναρη
http://www.nikites.eu/meletes-/977-oalh8inosxristostouau8entikouxristianismou
