ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ(Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ) - 02
ΜΕΤΑΦΟΡΑ: ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΣΠΥΡΟΥ ΦΙΛΟΥ
ΘΕΜΑ: Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Ιωάννης 17: 1-23
1 ΑΥΤΑ μίλησε ο Ιησούς, και ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, και είπε: Πατέρα, ήρθε η ώρα· δόξασε τον Υιό σου, για να σε δοξάσει και ο Υιός σου·
2 καθώς του έδωσες εξουσία επάνω σε κάθε σάρκα, για να δώσει αιώνια ζωή σε όλους όσους έδωσες σ' αυτόν.
Ο Κύριος είπε κάποια πράγματα στους μαθητές Του. Το κεφάλαιο 17 δεν μας το λέει παρά μονάχα ότι: Αυτά μίλησε ο Ιησούς… το τι μίλησε ο Ιησούς θα τα δούμε στο κεφάλαιο 16.
Ιωάννης 16:31-32-33
31/. Ο Ιησούς αποκρίθηκε σ' αυτούς: Τώρα πιστεύετε;
32/. Δέστε, έρχεται ώρα και ήδη ήρθε, να σκορπιστείτε κάθε ένας στα δικά του, και να με αφήσετε μόνον· αλλά, δεν είμαι μόνος, επειδή ο Πατέρας είναι μαζί μου·
33/. αυτά τα μίλησα σε σας, ώστε, ενωμένοι μαζί μου, να έχετε ειρήνη. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο.
Αν διαβάσουμε όλο το κεφάλαιο 16 θα μείνουμε έκπληκτοι με αυτά που λέει στους μαθητές Του αλλά και σε μας που πιστεύουμε σε ΕΚΕΙΝΟΝ διότι αυτά όλα που είπε στο 16 κεφάλαιο, τα ένωσε μέσα στην προσευχή του σε ενότητα με τον Πατέρα Εκείνον και τους μαθητές και σε όσους πιστέψουν στο όνομα του.
33 αυτά τα μίλησα σε σας, ώστε, ενωμένοι μαζί μου, να έχετε ειρήνη.
Ιωάννης 17: 1-23
1 ΑΥΤΑ μίλησε ο Ιησούς, και ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, και είπε: Πατέρα, ήρθε η ώρα· δόξασε τον Υιό σου, για να σε δοξάσει και ο Υιός σου·
Αυτά όλα όσα είπε ο Κύριος τα επικεντρώνει τώρα στην Προσευχή του, μπροστά στους μαθητές Του. Πάντα ο Κύριος, όταν προσευχόταν, προσευχόταν μόνος Του. Τώρα τις τελευταίες ώρες του, μιλάει στον πατέρα παρουσία των μαθητών Του.
Τώρα είναι οικογενειακή η υπόθεση και τους βάζει μέσα, στην συνομιλία του με τον Πατέρα και του λέει ήρθε η ώρα, δόξασε τον γιο σου όπως και εκείνος σε δόξασε.
Από τα λίγα που ξέρω είναι ότι η δόξα είναι η καλή φήμη του άλλου. Ο Κύριος δεν έκανε τίποτα άλλο από τον να ζει και να δοξάζει τον Πατέρα. Ποτέ δεν πρόβαλε τον εαυτό του αλλά τον Πατέρα.
Και επειδή ήξερε ότι θα καταλήξει στο ατιμασμένο ξύλο του θανάτου ζητά, να μην αμαυρωθεί η καλή του φήμη αλλά να δοξαστεί, από τον Πατέρα αλλά προς δόξα του Πατέρα. Πάντα σκεφτόταν τον Πατέρα.
33 αυτά τα μίλησα σε σας, ώστε, ενωμένοι μαζί μου, να έχετε ειρήνη.
Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο.
ο Κύριος μιλάει ότι θα έχουμε ειρήνη ενότητα, μαζί Του, αλλά και θλίψεις μέσα στον κόσμο.
Δηλαδή όταν έχουμε ενότητα με τον Κύριο ειρήνη θα πει και ησυχάζω στην καρδιά μου επαναπαύομαι σ’ Αυτόν. Οπότε οι θλίψεις θα περάσουν μαζί του με ειρήνη. Και ξέρουμε τι πέρασαν οι πιστοί των πρώτων χρόνων και στο μεσαίωνα. Ο Κύριος πάντα μιλάει μέσα μας και μας παρηγορεί εάν του εμπιστευτούμε την ζωή μας.
Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι θα έχουν χαρές ευτυχία ευλογίες και ως δια μαγείας θα λείψουν τα προβλήματα και οι στενοχώριες.
Όχι, όλα θα αλλάξουν δια Ιησού Χριστού και ευλογίες θα υπάρξουν και χαρές θα υπάρξουν, αλλά τα προβλήματα θα είναι εκεί, όμως θα τα αντιμετωπίσουμε μαζί του. Αυτή είναι η διαφορά. Οι θλίψεις, αν είναι αρρώστιες, αν είναι πρόβλημα οικογενειακό, αν είναι με τα παιδιά μας, τον σύζυγο, οικονομικό και ένα σωρό άλλα. Αυτά θα υπάρχουν, μόνο που ο Κύριος όταν έρθει και μας κάνει, καινούργιους ανθρώπους, θα τα δούμε με άλλο μάτι. Με την ελπίδα ότι Αυτός γνωρίζει το Πνεύμα το Άγιο αναλαμβάνει την διδασκαλία μας σκαλοπάτι, σκαλοπάτι, με πίστη και με εμπιστοσύνη. Και αυτά τα λέω, όχι για να λέω αλλά, γιατί τα πέρασα και τώρα, μπορώ να είμαι μαζί Του, με πίστη να του τα αναθέτω. Πιστέψτε με ότι μακάρι να μπορούσα να διηγηθώ, αυτά που πέρασα και την σκληρή εκπαίδευση, που μου έκανε ο Κύριος, διότι ήμουν πολύ ατίθαση και νόμιζα ότι ήμουν και πιστή, και γόγγυζα, νόμιζα ότι βούλιαζα, ήταν όλα για το καλό μου. δοξασμένο το όνομα του. Δεν μας εγκαταλείπει ποτέ.
Η Ειρήνη, ευλογία και η παρηγοριά του, στις καρδιές μας.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
