ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Στις μέρες μας ακούγονται πολλές φωνές απ’ όλες τις κατευθύνσεις. Ο άνθρωπος βρίσκεται πελαγωμένος μέσα στον κυκεώνα διαφόρων θρησκειών και ποικιλώνυμων ιδεολόγων και φιλοσοφιών. Το καθένα απ’ αυτά ισχυρίζεται ότι κατέχει την αλήθεια. Εκατομμύρια είναι εκείνοι που δυστυχώς ακολουθούν τους παρδαλούς και ανησόροπους αρχηγούς των διαφόρων ψευτοθρησκειών—τους σύγχρονους «μεσσίες»
Που όμως βρίσκεται η αλήθεια; Τα ανθρώπινα συστήματα όσο όμορφη και φανταχτερή βητρίνα κι’ αν έχουν απέτυχαν. Δεν μπόρεσαν να βγάλουν τον άνθρωπο από το αδιέξοδο του να δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματά του.
Ανάμεσα όμως στις φωνές ξεχωρίζει μια γλυκειά και αυθεντική φωνή. Είναι του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού που διακήρυξε: «Εγώ είμαι η αλήθεια». Μόνο όσοι ακούνε τη φωνή αυτή και ανταποκρίνονται σ’ αυτήν ειλικρινά θα βρουν αυτό που έχει ανάγκη η ψυχή τους.
Με ιδιαίτερη χαρά κυκλοφορούμε στη γλώσσα μας το δεύτερο από τα πολλά βιβλιαράκια που κυκλοφορούν σ’ όλον τον κόσμο από τη γνωστή για 50 τώρα χρόνια ραδιοφωνική και τηλεοπτική εκπομπή. «Ραδιοφωνική Βιβλική Τάξη»…..κλπ.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ==Α==
ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑ
Ο Χριστιανός δεν είναι απλώς μια θρησκεία είναι ζωή. Η θρησκεία αποτελείται από μία σειρά κανόνων και τελετουργιών που συνεχώς αυξάνουν σε αριθμό ο Χριστιανισμός όμως απέχει μόνος του. η μοναδικότητα του χριστιανισμού βρίσκεται στο ότι αυτός μόνο έχει ένα ζωντανό Αρχηγό τον Ιησού Χριστό που είναι ο Χορηγός της Σωτηρίας μας και που τώρα δοξασμένος κάθεται στα δεξιά του Θεού.
Κανένας άλλος δεν τολμά να κάνει αυτή τη διακήρυξη. Όλοι οι ιδρυτές των θρησκειών του κόσμου είναι νεκροί και μόνο η διδασκαλία και τα δόγματα τους παραμένουν.
Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τη λέξη «Θρησκεία» πολύ αόριστα συμπεριλαμβάνουν σ’ αυτήν και το Χριστιανισμό.
Αν καταφύγουμε στη μόνη πηγή πληροφοριών τη Βίβλο σχετικά με την αρχή του Χριστιανισμού δεν βρίσκουμε καμιά τέτοια βάση. Σε διάφορα σχολεία ένα από τα μαθήματα που διδάσκεται ονομάζεται Συγκριτική Θρησκειολογία. Ανάμεσά στις άλλες θρησκείες εξετάζει και το Χριστιανισμό. Αυτή όμως η συγκριτική δεν είναι ολότελα αληθινή γιατί ο Χριστιανισμός είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια θρησκεία.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑ
Η θρησκεία διδάσκει έργα. Ο Χριστιανισμός διδάσκει πίστη. Αυτή η διάκριση γίνεται σ’ όλη τη Βίβλο. Ο Νικόδημος που ήλθε στο Χριστό μια νύχτα ήταν ένας άνθρωπος αφοσιωμένος στη θρησκεία. Ο Χριστός όμως του είπε: «Πρέπει να γεννηθείς άνωθεν».
Ο απ. Παύλος ήταν αυστηρός Φαρισαίος προτού επιστραφεί στο Χριστό όπως ομολόγησε και μπροστά στον Αγρίππα όταν είπε: «Τον τρόπο ζωής μου από την νεότητα μου που πέρασα από την αρχή μεταξύ του έθνους μου εις τα Ιεροσόλυμα ξέρουν όλοι οι Ιουδαίοι. Ξέρουν από πολύ καιρό και αν θέλουν μπορούν να το βεβαιώσουν ότι εγώ έζησα σύμφωνα προς την πιο αυστηρή αίρεση της θρησκείας μας δηλαδή ως Φαρισαίος». (Πράξεις 26:4—5).
Ο Παύλος είχε θρησκεία περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον δεν ήταν όμως σωσμένος ως ότου συνάντησε το Σωτήρα στο δρόμο της Δαμασκού. Οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι και Έλληνες είχαν θρησκεία οι άνθρωποι της εποχής του Χριστού και του απ. Παύλου είχαν θρησκεία. Όλοι όμως χρειάζονταν το Ευαγγέλιο. Και σήμερα στις ονομαζόμενες Χριστιανικές χώρες εκατομμύρια άνθρωποι είναι θρησκευόμενοι αλλά δεν γνωρίζουν τίποτε για την αληθινή σωτηρία. Κάποιος είπε: «Ο Χριστός ήλθε για να σώσει τους ανθρώπους από δύο πράγματα: την αμαρτία και τη θρησκεία»
Πιο δύσκολο είναι να δείξεις στους θρησκευόμενους ότι χρειάζονται σωτηρία παρά σ’ αυτούς που δεν έχουν σχέση με τη θρησκεία.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ;
02
Η λέξη «θρησκεία» χρησιμοποιείται πέντε φορές στη Βίβλο και η λέξη θρήσκος μόνο δύο φορές. Σ’ όλες τις περιπτώσεις με τα έργα τις τελετές και τις τελετουργίες όχι όμως με την πίστη. Αν εξιχνιαστεί η αρχή της θρησκείας από τις λέξεις που χρησιμοποιεί η Βίβλος διαπιστώνουμε ότι
σχετίζεται με τελετουργίες που είναι το αποτέλεσμα του φόβου και της
ανησυχίας. Αυτή είναι ακριβώς η σημασία της λέξεως «Θρησκεία» όταν χρησιμοποιείται στη Βίβλο. Σ’ αντίθεση μ’ αυτήν την άποψη το μήνυμα της σωτηρίας φέρνει ειρήνη χαρά ευτυχία βεβαιότητα και ελπίδα στην καρδιά. Αν ρωτήσεις κάποιον που έχει θρησκεία. «Είσαι σεσωσμένος;» η απάντηση του είναι: «ελπίζω».
Ρώτησε όμως κάποιον που έχει σωτηρία την ίδια ερώτηση και η απάντηση θα είναι: «Ναι ευχαριστώ το Θεό». Ο απ. Παύλος διακήρυττε: «Ξέρω Εκείνον εις τον Οποίον έχω πιστέψει και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξει αυτό που του εμπιστεύτηκα εως εκείνην την Ημέραν»(Β΄ Τιμόθεος 1: 12).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΕΙΔΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Υπάρχουν δύο είδη θρησκείας—η καλή και η κακή. Θρησκεία που γίνεται φανατισμός θρησκοληψία που κατακρίνει και διώκει εκείνους που δεν συμφωνούν μαζί της—αυτή είναι η κακή θρησκεία. Ο Ιάκωβος στην Επιστολή του αναφέρει μια άλλη θρησκεία που την ονομάζει «καθαρή και αμόλυντη» ( Ιάκωβος 1: 27). Και τι σχετίζει με τα καλά έργα. Μόνο στο μέρος αυτό της Βίβλου η θρησκεία αναφέρεται από την καλή της πλευρά. Σ’ όλες τις άλλες περιπτώσεις σχετίζεται με το ρηχό άδειο τυπικισμό και τη μυσταγωγία. Ένα από τα τεχνάσματα του εχθρού της ψυχής μας του Σατανά είναι να κάνει τους ανθρώπους θρήσκους χωρίς όμως σωτηρία. Να νιώθουν ικανοποιημένοι με τα έργα τους και ν’ απορρίπτουν το έργο του Χριστού. Θα ήθελα στο σημείο αυτό να σε ρωτήσω: «Η θρησκεία σου είναι επαρκής; Σε ικανοποιεί; Σου δίνει ειρήνη και χαρά;» Αν έχεις τον Χριστό εκείνος θα σου τα δώσει όλα αυτά χωρίς τα καλά σου έργα και τις αρετές σου.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑ
Υπάρχουν δυο ευαγγέλια στον κόσμο: το ευαγγέλιο των έργων και το ευαγγέλιο της πίστεως. Ο Λόγος του Θεού λέγει ότι η σωτηρία έγινε. Ο Σατανάς λέγει η σωτηρία είναι με τα έργα. Κτυπητό παράδειγμα βρίσκουμε την περίπτωση του Αδάμ και της Εύας. Ύστερα από την αμαρτία τους «ανοίχτηκαν τα μάτια και των δύο και κατάλαβαν ότι ήταν γυμνοί…» (Γένεσης 3:7)
Τη στιγμή που αμάρτησαν γνώρισαν ότι έχασαν το κάλυμμα της αθωότητας και τα προστατευτικά ρούχα της αναμαρτησίας τους. Αντί όμως να στραφούν στον Θεό στράφηκαν στη θρησκεία στα δικά τους
έργα. Και η πραγματική ιστορία τους μας μιλά: «Αφού έραψαν φύλλα συκιάς έκαμαν ζώνες πάνω τους». (Γένεσης 3:7)
αντί να κράξουν στο Θεό για έλεος και χάρη ζήτησαν σωτηρία και κάλυψη της αμαρτίας τους με τα έργα των χεριών τους. Αυτή η αρχική ενέργεια των πρωτόπλαστων διαιωνίστηκε από όλους τους απογόνους τους.
Ο άνθρωπος όχι μόνο αισθάνεται ότι υπάρχει Κριτής που τον βλέπει αλλά γνωρίζει ακόμη ότι ο ίδιος είναι ένοχος και μολυσμένος γι αυτό και προσπαθεί να καθησυχάσει τη φωνή της συνειδήσεως του. καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να εξιλεώσει τον εαυτό του με τις θρησκευτικές του τελετουργίες και θυσίες. Από το Βόρειο Πόλο ως το Νότο από τις παγωμένες ερημικές περιοχές ως τα θερμά κλίματα των τροπικών χωρών ο άνθρωπος επινοεί τις θρησκείες του για να καλύψει τη γυμνότητα του. «Ράβει φύλλα συκιάς για να καλύψει τον εαυτό του. Η ειδωλολάτρισσα μάνα που παίρνει το βρέφος της από τη ζεστή και γεμάτη αγκαλιά της και που με απόγνωση το ρίχνει στους κροκόδειλους το κάνει από άγνοια και μόνο στην αναζήτηση της σαν το Αδάμ και την Εύα για να καθησυχάσει την ταραγμένη από την ενοχή καρδιά της. Ο άνθρωπος της παλιάς εποχής έριχνε το γιο του στα ανοιχτά σαγόνια του θεού της φωτιάς Μολώχ ή ο φτωχός κάτοικος της Ανατολής που τα μεσάνυχτα πηγαίνει στον τάφο του αγαπητού του και τοποθετεί ένα πιάτο ρύζι βρεγμένο με το δικό του αίμα ή ο σκοτισμένος ειδωλολάτρης που βάζει τον εαυτό του κάτω απ’ όλα τα βασανιστήρια και τις τρομερές ενέργειες του μάγου—όλα αυτά και πολλά άλλα δεν είναι παρά μόνο εκφράσεις της παγκόσμιας κραυγής της ανθρώπινης καρδιάς για κάτι που θα εξιλεώσει την αμαρτία και θα δώσει ειρήνη και ανάπαυση στην ένοχη συνείδηση και την πονεμένη καρδιά.
Η έκφραση «φορώ φύλλα συκιάς» δεν αποδίδεται μόνο στους ειδωλολάτρες. Είναι η αιτία της ατέλειωτης αυξήσεως των θρησκειών και των τελετουργιών ακόμα και των φωτισμένων εθνών του κόσμου. Αναμφίβολα οι προσπάθειες τους είναι ειλικρινείς. Δεν τους κατακρίνουμε ή αποθαρρύνουμε. Επιθυμούμε να τους δείξουμε καλύτερο τρόπο. Οι πρωτόπλαστοι ήταν θρησκευόμενοι και αναμφίβολα ειλικρινείς. Τα έργα τους όμως δεν μπορούσαν να τους βοηθήσουν σε τίποτα. Τα φύλλα συκιάς μπορούσαν να καλύψουν μόνο ένα μέρος του σώματος τους. Δεν μπορούσαν όμως ν’ αφαιρέσουν την αμαρτία ή να φέρουν ειρήνη στις ταραγμένες καρδιές τους.
Όταν ο Θεός επισκέφθηκε τον Αδάμ και την Εύα πιο ύστερα στον κήπο της Εδέμ αυτοί κρύφτηκαν. Παραλυμένοι από φόβο και τρόμο προσπάθησαν να ξεφύγουν από το Θεό. Η θρησκεία τους απότυχε και χρειαζόταν κάτι παραπάνω ο Θεός τώρα ήταν έτοιμος να τους αποκαλύψει. Και έχομε όλη την ιστορία σ’ ένα μικρό εδάφιο που πολλές φορές το παραβλέπουμε: «Και έκαμε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ και εις την γυναίκα αυτού δερματίνους και ενέδυσεν αυτούς». (Γένεσης 3:21).
Τα φύλλα συκιάς δεν έκαναν. Έτσι ο θεός ήρθε και τους αποκάλυψε έναν άλλο τρόπο τον ένα και μόνο αποδεκτό τρόπο.
Τρία πράγματα διδάσκονται σ’ αυτό το σύντομο εδάφιο.
α/. Η Σωτηρία είναι έργο του Θεού και όχι του ανθρώπου.
Ο Θεός ο ίδιος προμήθευσε τη θυσία.
β/. Πρέπει να γίνει με το θάνατο ενός αθώου αντικαταστάτη.
γ/. Πρέπει να γίνει με το χύσιμο αίματος. Ο Θεός τα ζητά όλα αυτά και τίποτα λιγότερο. Κάθε θυσία που αποτυγχάνει ν’ ανταποκριθεί σ’ αυτούς τους τρεις όρους δεν μπορεί να εξιλεώσει την αμαρτία. Η θυσία όμως που ανταποκρίνεται στους όρους αυτούς γίνεται αποδεκτή.
Αυτή η τριπλή αλήθεια φανερώνεται και στην περίπτωση του Κάϊν και του Άβελ. Την βλέπουμε ακόμη στο Πασχαλινό Αρνί τις θυσίες του Ισραήλ και σ’ όλες τις προσφορές των τελετουργιών του Ισραήλ. Στο τέλος ο Θεός έστειλε τον Ένα στον οποίο δείχνανε όλα τον Κύριο Ιησού Χριστό τον τέλειο άγιο αμνό του Θεού. Εκείνος όταν ήρθε εκπλήρωσε και τους τρεις όρους.
1/. Ήταν το δώρο του Θεού και ήρθε όχι με τα έργα των ανθρώπων. «Διότι τόσον πολύ αγάπησε ο Θεός τον Κόσμο ώστε έδωκεν τον υιόν του τον μονογενή δια να μη χαθεί όποιος πιστεύει εις αυτόν αλλά να έχει ζωήν αιώνιον».(Ιωάννης 3:16).
2/. Η σωτηρία πρέπει να έλθει με το θάνατο ενός αθώου αντικαταστάτη. Ο Χριστός εκπλήρωσε αυτόν τον όρο γιατί ήταν αθώος. Κανένα ψεγάδι δεν βρέθηκε Σ’ Αυτόν. Δεν γνώρισε αμαρτία κι όμως έγινε αμαρτία για μας σηκώνοντας τις αμαρτίες μας στο Σώμα Του στο Σταυρό. Ο Πέτρος είπε γι Αυτόν: «Αμαρτίαν δεν έκανε ούτε ευρέθηκε δόλος εις το στόμα του».
(Α΄ Πέτρου 2:22).
3/. Η σωτηρία πραγματοποιείται με το χύσιμο αίματος του αθώου αντικαταστάτη. Ο Χριστός έχυσε το αίμα Του για μας ώστε εμείς να μπορούμε να ελευθερωθούμε από την αμαρτία. Ο απ. Πέτρος λέει ότι δεν λυτρωθήκαμε με «κάτι φθαρτόν σαν το ασήμι ή το χρυσάφι…αλλά με το πολύτιμον αίμα του Χριστού σαν αμνού χωρίς μώμον η κηλίδα» (Α΄ Πέτρου 1:18—19).
Το Γένεσης γ:21 που μας λέγει για την αρχική θυσία με την οποία ο Θεός κάλυψε τη γύμνια των πρωτόπλαστων δεν ήταν παρά μια εικόνα και ένας τύπος του ερχόμενου Λυτρωτή του Κυρίου Ιησού. Ο Ιωάννης βαπτιστής όταν Τον είδε αναφώνησε: Να ο Αμνός του Θεού που σηκώνει την αμαρτίαν του κόσμου» (Ιωάννης 1:29).
Ο άγγελος είπε στην Παρθένο Μαρία: « Τον Οποίον θα ονομάσεις Ιησούν διότι Αυτός θα σώσει τον λαόν Του από τις αμαρτίες του»
(Ματθαίος 1:21).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Στον κήπο της Εδέμ ο Θεός έδωσε αποκάλυψη σχετικά με τον ένα και μόνο δρόμο της σωτηρίας και ποτέ δεν άλλαξε ούτε και θα αλλάξει ποτέ. Ο Ιησούς μας βεβαίωσε ότι «εκείνος που δεν μπαίνει από την πόρτα εις την μάνδρα των προβάτων αλλ’ ανεβαίνει από άλλο μέρος είναι κλέπτης και ληστής»
(Ιωάννης 10:1). Και ο απ. Παύλος λέγει: «αν εμείς οι ίδιοι ή κάποιος άγγελος από τον ουρανό σας κηρύξει διαφορετικό Ευαγγέλιο…αυτός ας είναι ανάθεμα» (Γαλάτας 1:8).
ΘΡΗΣΚΕΙΑ ή ΣΩΤΗΡΙΑ
03
Όπως βλέπουμε υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι: ο δρόμος του ανθρώπου και ο δρόμος του Θεού. Ο δρόμος του ανθρώπου είναι η θρησκεία. Ο δρόμος του Θεού είναι απλώς με τη χάρη Του.
Ο δρόμος του ανθρώπου είναι με τα φύλλα συκιάς που ο ίδιος έκανε. Ο δρόμος του Θεού είναι της θυσίας και του αίματος του Αμνού. Ο τρόπος του ανθρώπου είναι με τα έργα. Του Θεού με την πίστη.»Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον.(Παροιμίες 14:12).
Ο Ιησούς όμως είπε: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή κανείς δεν έρχεται εις τον Πατέρα παρά δι’ εμού».
(Ιωάννης 14:6).
Επίτρεψε μου να σε ρωτήσω στο σημείο αυτό: «Είσαι θρησκευόμενος ή είσαι σεσωσμένος;» αν απλώς έχεις θρησκεία και ποτέ δεν ήρθες από το δρόμο του αίματος του Χριστού βρίσκεσαι ακόμη στις αμαρτίες σου. ο Θεός σε καλεί τώρα
ν’ απαντήσεις στο ερώτημα. Όταν ο Αδάμ κρύφτηκε στον κήπο ο Θεός ήρθε και τον κάλεσε: Αδάμ που είσαι; Γιατί κρύβεσαι από μένα;» Και ο δύστυχος Αδάμ ήρθε έξω με το ελαφρύ ρούχο που ήταν τα φύλλα της συκιάς τόσο ένοχος και χαμένος όσο ήταν και προτού το φορέσει.
Ρώτησε τον εαυτό σου τι είναι αυτό το οποίο ελπίζεις ότι θα σε φέρει στον ουρανό. Μπορεί να πεις: «ζω μια καλή ζωή και κάνω το καλύτερο που μπορώ». Μη απατάσαι φίλε. Τα έργα σου είναι σαν φύλλα συκιάς. Ο Θεός λέγει: «Δεν υπάρχει ούτε ένας δίκαιος(Ρωμαίους 3: 10). Ή μπορεί να πεις: «Δεν μπορώ να καταλάβω τη Βίβλο». Υπάρχουν φύλλα συκιάς. Ο Θεός ζητά από σένα να πιστέψεις κι όχι πρώτα απ’ όλα να καταλάβεις. Ποτέ δεν θα μπορέσουμε ολότελα να καταλάβουμε το πώς ο Θεός μπορούσε να δώσει τον αγνό και αγαπητό του Γιο να πεθάνει για
Τους ασεβείς αμαρτωλούς. Αυτό που χρειάζεται να κάνεις τώρα είναι να παραδεχτείς ότι είσαι χαμένος αμαρτωλός και ότι χρειάζεσαι Σωτήρα. Πέταξε το ρούχο με τα φύλλα της συκιάς κι έλα κάτω από τη στέγη του πολύτιμου αίματός Του.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
===Β===
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
ΟΙ ΔΥΟ ΛΗΣΤΕΣ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
«Και όταν ήλθαν εις τον τόπον που ωνομάζετο Κρανίον εκεί εσταύρωσαν αυτόν και τους κακούργους τον ένα εις δεξιά και τον άλλον αριστερά».(Λουκάς 23:33).
Μόνο δύο είδη ανθρώπων υπάρχουν στον κόσμο όσον αφορά το Θεό. Ο Θεός αναγνωρίζει μόνο δύο κατηγορίες ανθρώπων τους σωσμένους και τους χαμένους αμαρτωλούς και τους άγιους εκείνους που βρίσκονται στο δρόμο για τον Ουρανό κι εκείνους που βρίσκονται στο δρόμο για την αιώνια Κόλαση. Από την άλλη μεριά ο άνθρωπος διαιρεί την ανθρωπότητα μ’ ένα σωρό τρόπους. Για παράδειγμα μπορεί και μιλά για τους ανθρώπους σαν άσπρους και μαύρους πλούσιους και φτωχούς μεγάλους και μικρούς μορφωμένους και αγράμματους. Επίσης τους χωρίζει σε εθνικότητες. Άγγλους και Γερμανούς Αμερικανούς και Ρώσους κλπ-κλπ.
Στη Βίβλο μόνο δύο δρόμοι παρατηρούνται: ο στενός και ο πλατύς. Μόνο δύο προορισμοί είναι δυνατοί: η αιώνια μακαριότητα και τα βασανιστήρια. Η διαφορά ανάμεσα στους σωσμένους και χαμένους δεν είναι βαθμός ή η ποσότητα της αμαρτίας τους ή ιδιαίτερη θρησκεία που ακολουθούν ή η Εκκλησία στην οποία συχνάζουν.
Δεν είναι ακόμη η καλοσύνη ή η ηθικότητα τους. Ο Θεός
κατατάσσει το κάθε άτομο ανάλογα με τη στάση που παίρνει σε σχέση με τον Υιόν Του τον Κύριο Ιησού Χριστό. Όσοι δέχτηκαν τον Γιο του Θεού με πίστη είναι σωσμένοι. Όσοι απέρριψαν την προσφορά Του για σωτηρία είναι χαμένοι.
04
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΙΑΙΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Ο Ιησούς Χριστός είναι μεγάλος διαιρέτης των ανθρώπων.
Η γέννηση Του διαίρεσε το χρόνο έτσι που εκτός μερικές τοπικές εξαιρέσεις κάθε γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας υπολογίζεται με τη γέννηση του Χριστού.
Κάθε τι που έγινε χαρακτηρίζεται ή πΧ (προ Χριστού) ή μΧ.(μετά Χριστόν). Ο ημεροδείκτης στέκεται σαν μαρτυρία σ’ Εκείνον που έρχεται ο Οποίος έβαλε όλη την ιστορία στα καλούπια του προσώπου Του. Κάθε φορά που κάποια ημερομηνία χρησιμοποιείται από τους ανθρώπους αυτοί θεληματικά ή άθελα δίνουν μαρτυρία στο γεγονός της ιστορικότητας του Ιησού.
Άσημος στη γέννηση Του με λίγα πράγματα γνωστά για τα παιδικά και νεανικά του χρόνια και μόνο 3,5 χρόνια δημόσια διακονία σταυρώθηκε σαν εγκληματίας στα 33 χρόνια Του. κι όμως έζησε τέτοια ζωή δίδαξε τέτοια δόγματα κήρυξε τέτοιο Ευαγγέλιο και πέθανε τέτοιο θάνατο ώστε όλοι οι άνθρωποι παντού αναγκάζονται ν’ αναγνωρίσουν τη μεγαλοπρέπεια του προσώπου Του κάθε φορά που θα βάλλουν ημερομηνία σε κάποιο έγγραφο. Χωρίς την ημερομηνία αυτή το τσεκ το συμβόλαιο η απόδειξη η υποθήκη σου δεν έχουν αξία.
Κάθε γράμμα κάθε περιοδικό και εφημερίδα όλα φέρουν ημερομηνία πράγμα που μαρτυρεί το γεγονός της γεννήσεως Του. Πολλές φορές τη μέρα έρχεσαι αντιμέτωπος με το γεγονός ότι ο Χριστός αν και απορρίπτεται από πολλούς είναι Ένας που ακτινοβολεί πάνω σ’ όλη την ιστορία και διαιρεί το χρόνο.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΙΡΕΙ
Όπως η γέννηση Του διαιρεί όλη την ιστορία έτσι και ο θάνατος Του διαιρεί όλη την ανθρωπότητα. Καθώς κρεμόταν στο σταυρό του Γολγοθά κι’ άλλοι δύο άνδρες ήταν κρεμασμένοι μαζί Του ο ένας από τα δεξιά κι ο άλλος από τα αριστερά. Οι περισσότεροι άνθρωποι τους βλέπουν απλώς σαν δύο
κακοποιούς. Στην πραγματικότητα όμως αυτοί αντιπροσωπεύουν όλους τους ανθρώπους του κόσμου.
Κι’ εσύ αγαπητέ φίλε απεικονίζεσαι σε κάποιον απ’ αυτούς. Χίλια εννιακόσια ενενήντα (1990)χρόνια έχουν περάσει από τότε που πέθαναν αυτοί. Ο ένας βρίσκεται στον Ουρανό σήμερα ο άλλος βρίσκεται στον τόπο της αιώνιας καταδίκης.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΛΗΣΤΗΣ
Θα εξετάσουμε τώρα τρία κτυπητά χαρακτηριστικά του ανθρώπου που απόρριψε το Χριστό.
1/. Ο άνθρωπος μπορεί ν’ απορρίπτει το Χριστό ακόμη και την ώρα του θανάτου του.
2/. Ο άνθρωπος μπορεί να βρεθεί κοντά στο Χριστό κι’ όμως στο τέλος να χαθεί.
3/. Ο άνθρωπος μπορεί να εύχεται ακόμη και να ζητά το Χριστό να τον σώσει κι’ όμως να είναι χαμένος.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ένας άνθρωπος μπορεί ν’ απορρίπτει το Χριστό ακόμη και την ώρα του θανάτου του.
Μπροστά μας έχουμε το ληστή που κρέμεται στο σταυρό και βρίσκεται στα πρόθυρα του θανάτου. Κι’ όμως ακόμη και καθώς βρίσκεται με το θάνατο βλαστημά και κοροϊδεύει το Σωτήρα των ανθρώπων. Συμπεραίνω ότι ο άνθρωπος αυτός είχε δει ακούσει το Χριστό πριν και ίσως να αισθάνθηκε τον έλεγχο των λόγων του Χριστού καθώς μιλούσε στα πλήθη. Θάπρεπε να γνώριζε το Χριστό γιατί ήξερε ποιος ήταν. Άκουσε τον καθώς λέει: «Εάν εσύ είσαι ο Χριστός σώσε τον εαυτό σου και εμάς».(Λουκάς 23:39).
Ασφαλώς γνώριζε για το Χριστό και τώρα βρισκόταν σταυρωμένος δίπλα Του. Το γεγονός είναι ότι οι επιστροφές στο Χριστό από πρόσωπα που έφτασαν κοντά στο θάνατο σπανίζουν. Λίγοι άνθρωποι σώθηκαν την ώρα του θανάτου.
Όλες οι συνθήκες στέκονται ενάντια στη σωτηρία του ανθρώπου την τελευταία ώρα. Στις ημέρες μας περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν ξαφνικά χωρίς καμιά προειδοποίηση από καρδιακές εγκεφαλικά επεισόδια αυτοκινητικά δυστυχήματα κι’ άλλες πολλές αιτίες. Για εκείνον που αντιμετωπίζει μακροχρόνια αρρώστια πριν πεθάνει το γεγονός είναι ότι πάντοτε ελπίζει για καλυτέρεψη της υγείας του και ποτέ δεν περιμένει το θάνατο. Όταν αρρωστήσει βαριά και το τέλος φαίνεται ξεκάθαρα δεν βρίσκεται συνήθως σε καλά διανοητική κατάσταση για να σκεφθεί το ζήτημα της σωτηρίας. Είναι γεμάτος από τους πόνους τα παθήματα και τον πυρετό.
(Β΄ Κορινθίους 6:2) και «σήμερα εάν ακούσετε την φωνήν του να μην σκληρύνετε τις καρδιές σας» (Εβραίους 3:7).
Πολλοί λίγοι είναι εκείνοι που περιμένουν ως τις τελευταίες ώρες της ζωής τους να κάνουν την απόφαση για το Χριστό. όταν συνεχώς απορρίπτουμε το Χριστό η συνείδηση σας αμβλύνεται==(εξασθενίζεται-αδυνατεί) η καρδιά μας σκληραίνει και η ψυχή μας παραλύει. Αν μπορείς ν’ απορρίψεις το Χριστό σήμερα με μεγαλύτερη ευκολία θα Τον απορρίψεις αύριο.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
05-
ΚΟΝΤΑ ΑΛΛΑ ΧΑΜΕΝΟΣ
Το δεύτερο μάθημα που παίρνουμε απ’ αυτόν το ληστή στο σταυρό είναι ότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι πολύ κοντά στο Σωτήρα και όμως στο τέλος να χαθεί. Ο ληστής αυτός ήταν τόσο κοντά στον Ιησού ώστε μπορούσε ν’ ακούσει τις κραυγές Του να δει τα παθήματα Του και να παρακολουθεί την αγωνία Του. αν τα χέρια του δεν ήταν καρφωμένα στο σταυρό θα μπορούσε πιθανόν ν’ αγγίξει τα χέρια του Σωτήρα. Θάπρεπε νάταν πολύ κοντά Του γιατί οι δύο ληστές είχαν συνομιλία μεταξύ τους παρά τις φωνές του κόσμου γύρω απ’ το σταυρό. Το να είσαι κοντά στο Χριστό δεν είναι αρκετό. Κάποιος μπορεί να έχει γεννηθεί και μεγαλώσει σ’ ένα χριστιανικό σπίτι να έχει διδαχτεί το όνομα του Χριστού από τη νηπιακή του ηλικία να έχει μάθει να διαβάζει τη Βίβλο να προσεύχεται και να πάει στην Εκκλησία κι όμως στο τέλος να χαθεί.
Σε ορισμένες περιστάσεις βρέθηκες ιδιαίτερα κοντά στο Χριστό .
Ίσως στο θάνατο της μητέρας σου ή κάποιου άλλου αγαπητού σου προσώπου αισθάνθηκες τη συντομία της ζωής και κατάλαβες ότι θάπρεπε κι’ εσύ να ετοιμαστείς για την αιωνιότητα. Για λίγο η καρδιά σου μαλάκωσε και ίσως ακόμη και να έκλαψες. Βρέθηκες πολύ κοντά. Επειδή όμως δεν έκανες τίποτε για το θέμα της σωτηρίας το μαλάκωμα της καρδιάς και ο έλεγχος σ’ άφησαν και έπεσες πάλι πίσω στην αδιαφορία σου. Ή ίσως άκουσες κάποιο δυνατό κήρυγμα και αισθάνθηκες την επιτακτικότητα να αποφασίσεις για το Χριστό. οι αμαρτίες σου σε τάραξαν ελέγχθηκες και πάλι έκλαψες κι όμως στο τέλος για μια φορά ακόμη δεν έκανες τίποτε. Ή ίσως την ώρα αυτή καθώς διαβάζεις τα λόγια αυτά μέσα σου ξύπνησε το αίσθημα της ανάγκης και η συναίσθηση του κινδύνου ν’ αναβάλλεις το ζήτημα της σωτηρίας. Βρίσκεσαι κοντά. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Δεν θάθελες τώρα προτού ο έλεγχος αδυνατήσει και φύγει πάλι να πεις «ναι» στο Σωτήρα και να τακτοποιήσεις το θέμα αυτό μια για πάντα.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΧΑΜΕΝΟΣ
Το τρίτο χαρακτηριστικό του ληστή στο σταυρό είναι ότι ήθελε
να σωθεί μάλιστα ζήτησε και από το Χριστό για να τον σώσει κι όμως ήταν χαμένος. Τα λόγια αυτά ίσως να σε παραξενέψουν διάβασε όμως την περιγραφή και θα δεις πόσο τραγικά αληθινό είναι αυτό. Άκουσε το ληστή καθώς απευθύνεται στον Ιησού. «Ένας από τους κρεμασμένους κακούργους καθώς απευθύνεται στον Ιησού. «Εάν εσύ είσαι ο Χριστός σώσε τον εαυτό σου και εμάς».(Λουκάς 23:39). Ζήτησε από τον Ιησού να τον σώσει κι όμως χάθηκε. Αρνήθηκε να σωθεί με τον τρόπο του Θεού και ζήτησε το δημοφιλή τρόπο της σωτηρίας όχι με το θάνατο του Χριστού. Δεν γνώριζε ότι αν ο Χριστός έσωζε τον Εαυτό Του δεν θα μπορούσε να σώσει τους άλλους. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στη σωτηρία που μας αναφέρει η Βίβλος και τη σύγχρονη θεολογία. Η Βιβλική διδασκαλία λέγει ότι μπορούμε να σωθούμε μόνο με το θάνατο του Χριστού. Δεν γνώριζε ότι αν ο Χριστός έσωζε τον Εαυτό Του δεν θα μπορούσε να σώσει τους άλλους.
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να σωθείς κι αυτός είναι με το εξιλαστήριο θάνατο του και την ένδοξη ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού. Δεν μπορείς να πληρώσεις εσύ την τιμή της αμαρτίας και να σώσεις τον εαυτό σου. έτσι ο Χριστός έπρεπε να πεθάνει στη θέση σου ώστε εσύ να μπορέσεις να ζήσεις. Είσαι μήπως σαν αυτόν το ληστή ένοχος και καταδικασμένος και Τον απορρίπτεις ακόμη και τώρα ενώ Αυτός βρίσκεται κοντά σου. επιθυμεί να σωθείς. Όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να σωθούν και ελπίζουν να σωθούν μια μέρα. Κι όμως θα χαθούν γιατί δεν ενεργούν τώρα.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο ΣΩΣΜΕΝΟΣ ΛΗΣΤΗΣ
Και οι δύο άνδρες που σταυρώθηκαν με το Χριστό ήταν δολοφόνοι ληστές αντάρτες. Και οι δύο τους δίκαια καταδικάστηκαν σε θάνατο. Και οι δύο καρφώθηκαν στο σταυρό. Και οι δύο τους στην αρχή βλασφημούσαν το Σωτήρα. Καμιά διαφορά δεν μπορούμε να σημειώσουμε ανάμεσα τους εκτός από τη στάση που πήραν στο πρόσωπο του Χριστού. Ο ένας Τον δέχτηκε ο άλλος Τον απόρριψε. Πέντε πράγματα μπορούν να ειπωθούν για το σωσμένο ληστή που είναι αληθινά και για κάθε πρόσωπο που είναι σωσμένο.
1/. Φοβόταν το Θεό
2/. Παραδέχτηκε ότι ήταν αμαρτωλός
3/. Αναγνώρισε την αναμαρτησία του Χριστού
4/.Τον ομολόγησε σαν Κύριο Του
5/.Πίστευε στην ανάσταση του Χριστού.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΘΕΟ
Και τώρα ας πούμε δυο λόγια γι’ αυτές τις πέντε αλήθειες. Ο σωσμένος ληστής είπε στον καρφωμένο συνάδελφο του που ήταν στην αριστερή μεριά του Χριστού.»Δεν φοβάσαι το Θεό». μ’ άλλα λόγια του είπε: «Δεν φοβάσαι ν’ αντιμετωπίσεις το θάνατο και την αιωνιότητα;» Ο Διάβολος θα ήθελε να έχει ανθρώπους που πιστεύουν ότι ο φόβος είναι σημάδι δειλίας και αδυναμίας. Μας διδάσκουν σήμερα ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε και ότι κάθε προειδοποίηση για μελλοντική κρίση και την τιμωρία του Θεού για τους αμαρτωλούς είναι απλώς εκφοβιστική τακτική. Ο φόβος λένε δεν έχει θέση στον πολιτισμό και το φωτισμό της σημερινής εποχής.
Ο άνθρωπος μιλά για απελευθέρωση από το φόβο. Στον υλικό όμως τομέα της ζωής του οτιδήποτε κάνει κυριαρχείται από φόβο. Όταν είσαι άρρωστος καλείς γιατρό γιατί φοβάσαι τα παθήματα και το θάνατο. Αποταμιεύεις τα χρήματα σου γιατί φοβάσαι τη φτώχεια.
συμφοράς και θρηνωδίας.
Εσύ φοβάσαι; Ο ληστής και κάθε σωσμένος θα ομολογήσουν ότι όταν για πρώτη φορά ήρθαν αντιμέτωποι με τις αμαρτίες τους και είδαν την τρομερή καταδίκη της ψυχής τους που τους περιμένει έτρεμαν και φοβόταν. Να συναντήσεις το Θεό χωρίς να έχεις το Χριστό είναι κάτι που πρέπει να φοβάσαι. Γι’ αυτό ο θεός μας προτρέπει να φύγουμε από την επερχόμενη οργή. Μια μέρα θα σταθείς μπροστά στο Χριστό. αν Τον απορρίπτεις θα φωνάζεις τους βράχους και τα βουνά να πέσουν και να σε σκεπάσουν. Τότε δεν θα είσαι σε θέση να κρύψεις το φόβο σου και το ψέμα του Σατανά «μη φοβάσαι» δεν θα σε βοηθήσει καθόλου.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΑΡΤΗΣΊΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Κατόπι ο ληστής αυτός αναγνώρισε την ικανότητα του Χριστού να τον
σώσει. Παραδέχτηκε ότι ο Χριστός ήταν χωρίς
αμαρτία και γι αυτό μπορούσε να κάνει εξιλέωση για άλλους. Αν ο Χριστός ήταν
αμαρτωλός δεν θα μπορούσε να πεθάνει για άλλους. Ο ληστής όμως αναγνώρισε τον
Ιησού σαν τον Αμνό του Θεού και είπε: «Αυτός δεν έκανε κανένα κακόν».(Λουκάς 23:42).
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΟΜΟΛΟΓΕΙ
ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΑΝ ΚΥΡΙΟ
Ακόμη ομολόγησε τον Χριστό
σαν Κύριο γιατί είπε: «Μνήσθητι μου Κύριε όταν έλθεις εις την βασιλείαν σου». (Λουκάς 23:42).
Επίσης ομολόγησε πίστη στην Ανάσταση. Το πρόσεξες αυτό; Ο Ιησούς πέθανε και όμως ο ληστής του είπε:
«Όταν έλθεις εις την βασιλείαν σου». πίστευε ότι ο Χριστός που πέθαινε θα
ξαναρχόταν στην βασιλεία Του. Για να το έκανε αυτό ο Χριστός θα
έπρεπε να αναστηθεί από τους νεκρούς. Όταν ο ληστής ομολόγησε το Χριστό σαν
Κύριο και πίστεψε στην καρδιά του ότι θα ανασταίνονταν από τους νεκρούς σώθηκε.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος σωτηρίας. «Εάν ομολογήσεις με το στόμα σου ότι ο
Ιησού είναι Κύριος και πιστέψεις με την
καρδιά σου ότι ο θεός τον ανέστησε εκ νεκρών τότε θα σωθείς».(Ρωμαίους 10:9). Μ’
άλλα λόγια πίστεψε στο Ευαγγέλιο τα Καλά Νέα για τους αμαρτωλούς ότι ο Χριστός
πέθανε τάφηκε και αναστήθηκε.
Αν το πιστεύεις αυτό και είσαι έτοιμος να Τον
ομολογήσεις σαν Κύριο θα σωθείς. Στην ομολογία του ληστή ο Κύριος έδωσε
απάντηση: «Αλήθεια σου λέγω σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισον». (Λουκάς 23:43). Θα
Τον πιστέψεις σήμερα; Ίσως όμως να πεις:
«Εγώ πάντοτε το πίστευα αυτό κι όμως δεν είμαι σωσμένος». Επίτρεψε
μου να σε ρωτήσω: «Τον ομολόγησες ποτέ σου σαν Κύριο; Πότε τον δέχτηκες
οριστικά με πίστη.» Αν όχι κάνε το τώρα. Δέξου Τον και ομολόγησε Τον αμέσως.
Θα κλείσω το μέρος αυτό μ’ ένα παράδειγμα. Σκέψου για έναν άνθρωπο
που πεθαίνει από το δηλητήριο που πήρε. Καλεί το γιατρό που σωστά κάνει τη
διάγνωση και αμέσως δίνει συνταγή με το σωστό φάρμακο.
Ο γιατρός βάζει το
φάρμακο σ’ ένα ποτήρι νερό κοντά στο κρεβάτι και λέγει: «Πάρε το φάρμακο αυτό
και θα ζήσεις. Αν δεν το πάρεις θα πεθάνεις». Άκουσε μου τώρα. Ο άνθρωπος αυτός
μπορεί να πιστεύει ότι είναι δηλητηριασμένος ακόμη μπορεί να πιστεύει ότι το
φάρμακο είναι καλό και θα τον θεραπεύσει αν το πάρει. Μπορεί να τα πιστεύει τα
πιστεύει όλα αυτά και πάλι να πεθάνει. Το δηλητήριο είναι μέσα του. Δεν
χρειάζεται να πετάξει το φάρμακο στο πάτωμα με βλαστήμιες και απιστία διακηρύττοντας
ότι δεν έχει πίστη στο γιατρό και σε οτιδήποτε άλλο. αυτό που χρειάζεται να
κάνει είναι να πιστέψει στο γιατρό και να πιστέψει ότι το φάρμακο είναι καλό
αλλά αυτός αρνείται να το πάρει.
Κι εσύ είσαι δηλητηριασμένος από την αμαρτία φίλε μου και θα
χαθείς για πάντα εκτός κι αν αναγεννηθείς. Απλώς να πιστεύεις ότι όλα αυτά που
λέγει η Βίβλος είναι αληθινά και δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα. Πρέπει να
έρθεις στο σημείο όπου οριστικά θα δεχτείς το Χριστό. αυτή τη στιγμή πες:
«Πιστεύω ότι ο Χριστός
πέθανε και αναστήθηκε για μένα και τώρα πρέπει να Τον δεχθώ με
πίστη». Ο ληστής στο σταυρό δεν μπορούσε να κάνει τίποτε για να σωθεί. Τα χέρια
του ήταν καρφωμένα στο σταυρό και δεν μπορούσε να εργαστεί. Δεν μπορούσε να
περπατήσει γιατί τα πόδια του ήταν καρφωμένα στο σταυρό. Δύο πράγματα όμως δεν
ήταν καρφωμένα—η γλώσσα του και η καρδιά του. Ήταν ελεύθερα ώστε το στόμα του
να ομολογήσει και με την καρδιά του να πιστέψει.
Κι’ εσύ δεν μπορείς να κερδίσεις τη σωτηρία σου με τα έργα.
Μπορείς να Τον πιστέψεις και να Τον ομολογήσεις. Κάνε το τώρα.
(Ρωμαίους
10:9).
===Γ===
ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΤΡΊΤΟΝ
Η
ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΪΝ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΑΒΕΛ.
«Και κάποτε πρόσφερε ο Κάϊν από τους καρπούς της γης προσφορά στον
Κύριο. Και ο Άβελ πρόσφερε κι’ αυτός από τα πρωτότοκα των προβάτων του τα παχιά
κομμάτια τους. και είδε μ’ ευχαρίστηση ο Κύριος τον Άβελ και την προσφορά του
αλλά του Κάϊν και την προσφορά του δεν είδε με μ’ ευχαρίστηση. Και αγανάκτησε
πολύ ο Κάϊν κι’ έγινε σκυθρωπό το πρόσωπο Του» (Γένεσης 4:3—5).
Ο Κάϊν ήταν ένας πολύ θρησκευόμενος άνθρωπος. Σ’ αντίθεση με την
κοινή πεποίθηση ο Κάϊν είχε συναίσθηση του καθήκοντος του στο Θεό και την
ανάγκη του να ευχαριστήσει τον Παντοδύναμο. Όταν μιλάμε για τον Κάϊν σωστά τον
θεωρούμε δολοφόνο. Η αμαρτία του φόνου ήταν αποτέλεσμα της λανθασμένης
θρησκείας του Κάϊν.
Επιτρέψτε μου να το επαναλάβω. Ο Κάϊν ήταν πολύ θρήσκος. Από την
Βιβλική αναφορά που έχουμε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν θρήσκος ακόμη και
από τον αδελφό του τον Άβελ. Δεν ήταν ο Άβελ που πρώτος πρότεινε να προσφέρουν
θυσία στον Κύριο αλλά ο Κάϊν. Αυτό φαίνεται καθαρά στο (Γένεσης 4:3)
«Και κάποτε πρόσφερε ο Κάϊν από τους καρπούς της γης προσφορά στον Κύριο».
Σημείωσε τρία πράγματα στο εδάφιο αυτό:
1/. Ο Κάϊν ήταν εκείνος που
πρώτος πρόσφερε θυσία.
2/. Έφερε προσφορά.
3/. Λέγεται ότι την έφερε στον Κύριο.
Όλα αυτά ήταν πράξεις λατρείας σαν μέρος της θρησκείας του Κάϊν.
Είχε και πεποιθήσεις σχετικά με το καθήκον του ανθρώπου για το Θεό και την
ανάγκη μιας προσφορά. Όλη όμως η ειλικρίνεια του δεν ωφελούσε σε τίποτε γιατί
απόρριψε τον τρόπο που ο Θεός υπόδειξε για να γίνει δεχτή μία θυσία. Λίγο πιο
ύστερα και ο Άβελ έκανε μια θυσία πιθανόν παρακινημένος από το γεγονός ότι ο
θρήσκος αδελφός του πρόσφερε θυσία στο Θεό.
Μόνο όταν η θρησκεία του Κάϊν απότυχε έγινε φονιάς αντί να
μετανοούσε και να δεχόταν την προμήθεια του Θεού θύμωσε με τον αδελφό του και
τον έσφαξε.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
