Φιλιππησίους 1
1 2 3 4
1 Ο ΠΑΥΛΟΣ και ο Τιμόθεος, δούλοι τού Ιησού Χριστού, σε όλους τούς αγίους
τού Ιησού Χριστού, που είναι στους Φιλίππους, μαζί με τους επισκόπους και τους
διακόνους·
2 είθε να είναι χάρη σε σας και ειρήνη από τον Πατέρα μας Θεό και τον Κύριο
Ιησού Χριστό.
3 Ευχαριστώ τον Θεό μου κάθε φορά που σας θυμάμαι,
4 πάντοτε, σε κάθε προσευχή μου, καθώς δέομαι για όλους σας με χαρά,
5 εξαιτίας τής κοινωνίας σας στο ευαγγέλιο από την πρώτη ημέρα μέχρι τώρα·
6 επειδή, είμαι βέβαιος, ακριβώς σε τούτο, ότι εκείνος που άρχισε σε σας
ένα καλό έργο, θα το επιτελέσει μέχρι την ημέρα τού Ιησού Χριστού.
7 Όπως είναι δίκαιο σε μένα να φρονώ τούτο για όλους σας, επειδή σας έχω
στην καρδιά μου, και είστε όλοι εσείς, και στα δεσμά
μου και στην απολογία, και στην επιβεβαίωση του ευαγγελίου, συγκοινωνοί μου στη
χάρη·
8 επειδή, είναι
μάρτυράς μου ο Θεός, ότι σας επιποθώ όλους με σπλάχνα Ιησού Χριστού·
9 και προσεύχομαι
τούτο, να περισσεύσει η αγάπη σας ακόμα περισσότερο και περισσότερο σε επίγνωση
και σε κάθε νόηση·
10 για να
διακρίνετε τα διαφέροντα, ώστε να είστε ειλικρινείς και απρόσκοπτοι μέχρι την
ημέρα τού Χριστού,
11 γεμάτοι από
καρπούς δικαιοσύνης, που παράγονται διαμέσου τού Ιησού Χριστού, σε δόξαν και
έπαινον του Θεού.
12 Και θέλω να
ξέρετε, αδελφοί, ότι αυτά που μου συνέβησαν συνέτρεξαν περισσότερο σε πρόοδο
του ευαγγελίου·
13 ώστε τα δεσμά
μου για τον Χριστό έγιναν φανερά σε όλο το πραιτώριο, και σε όλους τούς
υπόλοιπους·
14 και οι
περισσότεροι των αδελφών εν Κυρίω, καθώς πείστηκαν στα δεσμά μου, τολμούν
περισσότερο άφοβα να κηρύττουν τον λόγο.
15 Μερικοί μεν
εξαιτίας φθόνου και φιλονικίας, μερικοί δε και από καλή θέληση κηρύττουν τον
Χριστό.
16 Οι μεν
κηρύττουν τον Χριστό από αντιζηλία, όχι με καθαρότητα, νομίζοντας ότι
προσθέτουν θλίψη στα δεσμά μου·
17 οι άλλοι,
όμως, από αγάπη, ξέροντας ότι είμαι ταγμένος σε απολογία τού ευαγγελίου.
18 Τι, λοιπόν;
Πάντως, με κάθε τρόπο, είτε με πρόφαση είτε με αλήθεια, ο Χριστός κηρύττεται,
και σ' αυτό χαίρομαι, αλλά και θα χαίρομαι.
19 Επειδή, ξέρω
ότι αυτό θα αποβεί προς απελευθέρωσή μου, διαμέσου τής δέησής σας, και διαμέσου
τής πρόσθετης χορήγησης του Πνεύματος του Ιησού Χριστού,
20 σύμφωνα με τη
σταθερή προσδοκία και ελπίδα μου, ότι δεν θα ντροπιαστώ σε τίποτε, αλλά με κάθε
παρρησία, όπως πάντοτε, ο Χριστός και τώρα θα μεγαλυνθεί στο σώμα μου, είτε
διαμέσου ζωής είτε διαμέσου θανάτου·
21 επειδή, σε
μένα το να ζω είναι ο Χριστός, και το να πεθάνω είναι κέρδος.
22 Αλλά, αν το να
ζω μέσα στη σάρκα, αυτό συμβάλλει σε καρποφορία του έργου μου, και τι να εκλέξω
δεν γνωρίζω·
23 επειδή,
στενοχωρούμαι από τα δύο, έχοντας μεν την επιθυμία να αναχωρήσω, και να είμαι
με τον Χριστό· δεδομένου ότι, είναι πολύ πλέον καλύτερα·
24 το να μένω,
όμως, μέσα στο σώμα είναι για σας αναγκαιότερο.
25 Και ξέρω με
πεποίθηση τούτο, ότι θα μείνω και θα συμπαραμείνω μαζί με όλους σας, για την
προκοπή σας και τη χαρά στην πίστη·
26 ώστε, εξαιτίας
μου, να περισσεύει το καύχημά σας στον Ιησού Χριστό, διαμέσου τής δικής μου
παρουσίας σε σας.
27 Μονάχα,
πολιτεύεστε επάξια προς το ευαγγέλιο του Χριστού, για να ακούσω, είτε όταν έρθω
και σας δω είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασή σας, ότι στέκεστε σε ένα πνεύμα,
αγωνιζόμενοι μαζί, με μια ψυχή, για την πίστη τού ευαγγελίου·
28 και χωρίς να
φοβάστε σε τίποτε από τους ενάντιους· που σ' αυτούς μεν είναι ένδειξη απώλειας,
σε σας όμως σωτηρίας, κι αυτό από τον Θεό·
29 επειδή, σε σας
χαρίστηκε το υπέρ τού Χριστού όχι μονάχα να πιστεύετε σ' αυτόν, αλλά και να
πάσχετε υπέρ αυτού·
30 έχοντας τον
ίδιον αγώνα, τον οποίο είδατε σε μένα, και τώρα ακούτε ότι υπάρχει σε μένα.
………………………….
Φιλιππησίους 2
1 2 3 4
1 ΑΝ, λοιπόν,
υπάρχει κάποια παρηγορία εν Χριστώ ή κάποια παραίνεση αγάπης ή κάποια κοινωνία
τού Πνεύματος ή κάποια σπλάχνα και οικτιρμοί,
2 κάντε πλήρη τη
χαρά μου, να φρονείτε το ίδιο, έχοντας την ίδια αγάπη, να είστε ομόψυχοι, και
ομόφρονες·
3 μη κάνοντας
τίποτε από αντιζηλία ή κενοδοξία, αλλά με ταπεινοφροσύνη, θεωρώντας ο ένας τον
άλλον ότι υπερέχει από τον εαυτό του.
4 Κάθε ένας μη
αποβλέπετε στα δικά του, αλλά κάθε ένας ας αποβλέπει και σ' εκείνα που είναι
των άλλων.
5 Να είναι,
μάλιστα, σε σας το ίδιο φρόνημα, που ήταν και στον Ιησού Χριστό·
6 ο οποίος ενώ
υπήρχε σε μορφή Θεού, δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό·
7 αλλά, κένωσε
τον εαυτό του, παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους·
8 και, καθώς
βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυχτό του, γινόμενος υπάκουος
μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού.
9 Γι' αυτό, και ο
Θεός τον υπερύψωσε, και του χάρισε όνομα, που είναι το όνομα πάνω από κάθε
άλλο·
10 ώστε στο όνομα
του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων·
11 και κάθε
γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, σε δόξα τού Πατέρα
Θεού.
12 Ώστε, αγαπητοί
μου, καθώς πάντοτε υπακούσατε, όχι μονάχα όπως στην παρουσία μου, αλλά πολύ
περισσότερο τώρα στην απουσία μου, με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε τη δική
σας σωτηρία·
13 επειδή, ο Θεός
είναι που ενεργεί μέσα σας και το να θέλετε και το να ενεργείτε, κατά την
ευδοκία του.
14 Όλα να τα
κάνετε χωρίς γογγυσμούς και αμφισβητήσεις·
15 για να γίνεστε
άμεμπτοι και ακέραιοι, παιδιά τού Θεού, χωρίς ψεγάδι, μέσα σε μια γενεά στρεβλή
και διεστραμμένη· ανάμεσα στους οποίους λάμπετε σαν φωστήρες μέσα στον κόσμο,
16 κρατώντας τον
λόγο τής ζωής, για καύχημά μου στην ημέρα τού Χριστού, ότι δεν έτρεξα μάταια
ούτε μάταια κοπίασα.
17 Αλλά, αν και
προσφέρω τον εαυτό μου σπονδή επάνω στη θυσία και στη λειτουργία τής πίστης σας,
χαίρομαι και συγχαίρομαι μαζί με όλους εσάς·
18 το ίδιο,
μάλιστα, κι εσείς χαίρεστε και συγχαίρεστε μαζί μου.
19 Ελπίζω,
μάλιστα, στον Κύριο Ιησού, να στείλω γρήγορα σε σας τον Τιμόθεο, για να
ευφραίνομαι και εγώ μαθαίνοντας την κατάστασή σας.
20 Επειδή, δεν
έχω κανέναν ισόψυχον, που θα μεριμνήσει γνήσια για την κατάστασή σας.
21 Επειδή, όλοι
ζητούν τα δικά τους, όχι εκείνα τού Ιησού Χριστού.
22 Και γνωρίζετε
τη δοκιμασία του, ότι δούλεψε μαζί μου στο ευαγγέλιο σαν παιδί μαζί με τον
πατέρα.
23 Αυτόν, λοιπόν,
ελπίζω να τον στείλω αμέσως, καθώς θα δω το τέλος των υποθέσεών μου.
24 Έχω μάλιστα
την πεποίθηση στον Κύριο ότι και εγώ θάρθω γρήγορα.
25 Στοχάστηκα,
όμως, αναγκαίο να στείλω σε σας τον Επαφρόδιτο, τον αδελφό και συνεργό και
συστρατιώτη μου, σταλμένον δε από σας, και ο οποίος υπηρέτησε στην ανάγκη μου.
26 Επειδή, σας
επιποθούσε όλους σας, και λυπόταν, επειδή ακούσατε ότι ασθένησε.
27 Και,
πραγματικά, ασθένησε μέχρι θανάτου· ο Θεός, όμως, τον ελέησε· και όχι μονάχα
αυτόν, αλλά κι εμένα, για να μη πάρω λύπη επάνω σε λύπη.
28 Γι' αυτό, τον
έστειλα με μεγαλύτερη βιασύνη, για να χαρείτε μόλις τον ξαναδείτε, και εγώ να
έχω λιγότερη λύπη.
29 Δεχθείτε τον,
λοιπόν, εν Κυρίω με κάθε χαρά, και τιμάτε αυτού τού είδους τούς ανθρώπους·
30 επειδή,
εξαιτίας τού έργου τού Χριστού πλησίασε μέχρι τον θάνατο, καταφρονώντας τη ζωή
του, για να αναπληρώσει την έλλειψη της υπηρεσίας σας σε μένα.
…………
