ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΕ ΟΜΙΧΛΗ
Θεσσαλονικείς Α' 1
1 2 3 4 5
1 Ο ΠΑΥΛΟΣ, και ο
Σιλουανός και ο Τιμόθεος, προς την εκκλησία των Θεσσαλονικέων, που είναι σε
ενότητα με τον Πατέρα Θεό, και τον Κύριο Ιησού Χριστό· είθε να είναι σε σας
χάρη και ειρήνη από τον Πατέρα μας Θεό, και τον Κύριο Ιησού Χριστό.
2 Ευχαριστούμε
τον Θεό πάντοτε για όλους εσάς και σας αναφέρουμε στις προσευχές μας,
3 καθώς αδιάκοπα
θυμόμαστε το έργο σας στην πίστη, και τον κόπο τής αγάπης, και την υπομονή τής
ελπίδας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μπροστά στον Θεό και Πατέρα μας·
4 ξέροντας,
αδελφοί, αγαπημένοι από τον Θεό, την εκλογή σας·
5 επειδή, το
ευαγγέλιό μας δεν έγινε σε σας μονάχα με λόγο, αλλά και με δύναμη, και με Άγιο
Πνεύμα, και με πολλή πληροφορία, καθώς ξέρετε ποιοι υπήρξαμε ανάμεσά σας για
σας.
6 Κι εσείς γίνατε
μιμητές μας και του Κυρίου, καθώς δεχθήκατε τον λόγο μέσα σε πολλή θλίψη, μαζί
με χαρά Πνεύματος Αγίου·
7 ώστε, γίνατε
τύποι σε όλους εκείνους που πιστεύουν στη Μακεδονία και στην Αχαϊα.
8 Επειδή, από σας
ο λόγος τού Κυρίου διασαλπίστηκε, όχι μονάχα στη Μακεδονία και στην Αχαϊα, αλλά
η φήμη τής πίστης σας προς τον Θεό έφτασε και σε κάθε τόπο· ώστε, εμείς δεν
έχουμε ανάγκη να λέμε κάτι·
9 επειδή, οι
ίδιοι διηγούνται για μας, τι είδους είσοδο είχαμε προς εσάς, και πώς
επιστρέψατε στον Θεό από τα είδωλα, για να δουλεύετε έναν Θεό ζωντανό και
αληθινό,
10 και να
προσμένετε τον Υιό του από τους ουρανούς, που τον ανέστησε από τους νεκρούς,
τον Ιησού, που μας ελευθερώνει από τη μέλλουσα οργή.
…………………
Θεσσαλονικείς Α' 2
1 2 3 4 5
1 Επειδή, εσείς
ξέρετε, αδελφοί, την είσοδό μας προς εσάς, ότι δεν έγινε μάταιη·
2 αλλά, και ενώ
προηγουμένως πάθαμε και υποφέραμε ύβρεις στους Φιλίππους, όπως ξέρετε, πήραμε
θάρρος στον Θεό μας να μιλήσουμε σε σας το ευαγγέλιο του Θεού με πολύν αγώνα.
3 Επειδή, η
προτροπή μας δεν ήταν από πλάνη ούτε από ακαθαρσία ούτε με δόλο·
4 αλλά, καθώς
δοκιμαστήκαμε από τον Θεό για να μας εμπιστευθεί το ευαγγέλιο, έτσι μιλάμε, όχι
σαν τέτοιοι που αρέσουν σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό, που δοκιμάζει τις καρδιές
μας.
5 Επειδή, ούτε
λόγο κολακείας μεταχειριστήκαμε ποτέ, καθώςξέρετε, ούτε πρόφαση πλεονεξίας· ο
Θεός είναι μάρτυρας.
6 Ούτε ζητήσαμε
δόξα από ανθρώπους, ούτε από σας ούτε από άλλους, παρόλο που μπορούσαμε να
δίνουμε βάρος ως απόστολοι του Χριστού·
7 αλλά, σταθήκαμε
γλυκείς ανάμεσά σας· όπως η τροφός περιθάλπει τα δικά της παιδιά·
8 έτσι, έχοντας
ένθερμη αγάπη προς εσάς, έχουμε ευχαρίστηση να μεταδώσουμε όχι μονάχα το
ευαγγέλιο του Θεού, αλλά και τις ψυχές μας, για τον λόγο ότι σταθήκατε αγαπητοί
σε μας.
9 Επειδή,
θυμάστε, αδελφοί, τον κόπο μας και τον μόχθο· δεδομένου ότι, νύχτα και ημέρα
εργαζόμενοι, για να μη επιβαρύνουμε κάποιον από σας, σας κηρύξαμε το ευαγγέλιο
του Θεού.
10 Εσείς είστε
μάρτυρες, και ο Θεός, ότι με όσιο τρόπο και δίκαιο και άμεμπτο φερθήκαμε σε σας
που πιστεύετε·
11 καθώς ξέρετε,
ότι κάθε έναν από σας ξεχωριστά, όπως ο πατέρας τα δικά του παιδιά, σας
προτρέπαμε και παρηγορούσαμε·
12 και
διαμαρτυρόμασταν να περπατήσετε αντάξια του Θεού, που μας προσκαλεί στη δική
του βασιλεία και δόξα.
ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΕ ΟΜΙΧΛΗ
13 Γι' αυτό κι
εμείς ευχαριστούμε αδιάκοπα τον Θεό ότι, όταν παραλάβατε τον λόγο τού Θεού, που
ακούσατε από μας, τον δεχθήκατε όχι ως λόγον ανθρώπων, αλλά, (όπως, αληθινά,
είναι), ως λόγον Θεού, ο οποίος και ενεργείται ανάμεσα σε σας που πιστεύετε.
14 Επειδή, εσείς,
αδελφοί, γίνατε μιμητές των εκκλησιών τού Θεού, που είναι στην Ιουδαία, εν
Χριστώ Ιησού, δεδομένου ότι, κι εσείς πάθατε τα ίδια από τους δικούς σας
ομοεθνείς, όπως κι αυτοί από τους Ιουδαίους·
15 οι οποίοι και
τον Κύριο Ιησού θανάτωσαν και τους δικούς τους προφήτες, κι εμάς έθεσαν υπό
διωγμό, και στον Θεό δεν αρέσουν, και σε όλους τούς ανθρώπους είναι ενάντιοι·
16 οι οποίοι μάς
εμποδίζουν να μιλήσουμε προς τα έθνη για να σωθούν, για να αναπληρώσουν τις
δικές τους αμαρτίες πάντοτε· έφτασε, όμως, επάνω τους η οργή σε τέλειο βαθμό.
17 ΕΜΕΙΣ, όμως,
αδελφοί, αφού μείναμε για λίγο καιρό ορφανοί από σας, όσον αφορά την προσωπική
μας παρουσία, όχι με την καρδιά, φροντίσαμε περισσσότερο με πολλή επιθυμία να
δούμε το πρόσωπό σας.
18 Γι' αυτό,
θελήσαμε νάρθουμε σε σας (εγώ, μάλιστα, ο Παύλος) και μια και δυο φορές, αλλά
μας εμπόδισε ο σατανάς.
19 Επειδή, ποια
είναι η ελπίδα μας ή η χαρά ή το στεφάνι τής καύχησης, αν όχι κι εσείς μπροστά
στον Κύριό μας Ιησού Χριστό κατά την παρουσία του;
20 Δεδομένου ότι,
εσείς είστε η δόξα μας και η χαρά.
………….
