ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΆ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ. ΑΝ ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΊΑ ΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΠΩ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΟΥ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΑΛΟΥΧΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ. ΜΑΣ ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΥΓΙΑΙΝΟΥΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΧΈΡΙ ΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΤΟ ΑΓΙΟ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΟΥ. ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΜΕΛΕΤΟΥΣΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 2 -3 ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ. ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΠΡΕΠΕ 5 Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ Ο ΤΑΣΟΣ. ΕΧΩ ΝΟΜΙΖΩ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ ΝΑ ΚΡΙΝΩ.ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΚΑΝΩ ΟΧΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ.
ΔΙΌΤΙ ΕΊΤΕ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΙΤΕ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ.
Ο ΙΔΙΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙ' ΑΥΤΌ. ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΟΥΜΕ ΚΟΣΜΟ.
ΛΟΥΚΑΣ 24:
47 και να κηρυχθεί στο όνομά του μετάνοια και άφεση αμαρτιών σε όλα τα έθνη, ξεκινώντας από την Ιερουσαλήμ.
48 Κι εσείς είστε μάρτυρες γι' αυτά.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΟΥ
ΠΟΥΝ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ
ΤΟΤΕ ΑΥΤΟ
ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΗΤΑΝ;
................................
ΙΩΑΝΝΗΣ 17
20 Και δεν παρακαλώ μονάχα γι' αυτούς, αλλά και για εκείνους που θα πιστέψουν σε μένα διαμέσου τού λόγου τους·
...........................
ΓΑΛΑΤΕΣ
3:
28
Δεν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε Έλληνας· δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος· δεν
υπάρχει αρσενικό και θηλυκό· επειδή, όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό.
29 Και αν είστε τού
Χριστού, άρα είστε σπέρμα τού Αβραάμ, και σύμφωνα με την υπόσχεση κληρονόμοι
...............................
ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:
17 Μη νομίσετε ότι ήρθα για να καταργήσω τον νόμο ή τους προφήτες· δεν ήρθα να καταργήσω, αλλά να εκπληρώσω.
18 Επειδή, σας διαβεβαιώνω, μέχρις ότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μία κεραία δεν θα παρέλθει από τον νόμο, έως ότου όλα εκπληρωθούν.
ΓΑΛΑΤΕΣ 3:
20 ο δε μεσίτης δεν είναι ενός, ο Θεός όμως είναι εις.
21 Ο νόμος λοιπόν εναντίος των επαγγελιών του Θεού είναι; Μη γένοιτο. Διότι εάν ήθελε δοθή νόμος δυνάμενος να ζωοποιήση, η δικαιοσύνη ήθελεν είσθαι τωόντι εκ του νόμου·
22 η γραφή όμως συνέκλεισε τα πάντα υπό την αμαρτίαν, διά να δοθή η επαγγελία εκ πίστεως Ιησού Χριστού εις τους πιστεύοντας.
23 Πριν δε έλθη η πίστις, εφρουρούμεθα υπό τον νόμον συγκεκλεισμένοι εις την πίστιν, ήτις έμελλε να αποκαλυφθή.
24 Ώστε ο νόμος έγεινε παιδαγωγός ημών εις τον Χριστόν, διά να δικαιωθώμεν εκ πίστεως.
ΚΑΙ ΤΟ ΝΌΜΟ ΤΟΝ ΣΥΝΕΚΛΕΙΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΧΑΡΗ
ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΑ ΤΟΥ
ΓΑΛΑΤΕΣ 3:
20 ο δε μεσίτης δεν είναι ενός, ο Θεός όμως είναι εις.
21 Ο νόμος λοιπόν εναντίος των επαγγελιών του Θεού είναι; Μη γένοιτο. Διότι εάν ήθελε δοθή νόμος δυνάμενος να ζωοποιήση, η δικαιοσύνη ήθελεν είσθαι τωόντι εκ του νόμου·
22 η γραφή όμως συνέκλεισε τα πάντα υπό την αμαρτίαν, διά να δοθή η επαγγελία εκ πίστεως Ιησού Χριστού εις τους πιστεύοντας.
23 Πριν δε έλθη η πίστις, εφρουρούμεθα υπό τον νόμον συγκεκλεισμένοι εις την πίστιν, ήτις έμελλε να αποκαλυφθή.
24 Ώστε ο νόμος έγεινε παιδαγωγός ημών εις τον Χριστόν, διά να δικαιωθώμεν εκ πίστεως.
ΑΣ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ
ΑΣ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ
Hσαΐας 44
1
Αλλά, τώρα, άκου, δούλε μου Ιακώβ, και Ισραήλ, τον οποίο έκλεξα·
2
έτσι λέει ο Κύριος, που σε έκανε, και σε έπλασε από την κοιλιά, και θα σε
βοηθήσει· Μη φοβάσαι, δούλε μου Ιακώβ, κι εσύ Ιεσουρούν, τον οποίο έκλεξα.
3
Επειδή, θα ξεχύνω νερό επάνω σ' αυτόν που διψάει, και ποταμούς επάνω στην ξηρά·
θα ξεχύνω το πνεύμα μου επάνω στο σπέρμα σου, και την ευλογία μου επάνω στους
εγγονούς σου·
4
και θα βλαστήσουν σαν ανάμεσα σε χορτάρι, σαν ιτιές κοντά στα ρυάκια των νερών.
Ο ΤΑΣΟΣ ΜΟΥ
Ο ΤΑΣΟΣ ΜΟΥ
5
Ο μεν ένας θα λέει: Εγώ είμαι του Κυρίου· ενώ ο άλλος θα ονομάζεται με το όνομα
του Ιακώβ· και άλλος θα υπογράφεται με το χέρι του στον Κύριο, και θα
επονομάζεται με το όνομα του Ισραήλ.
6
Έτσι λέει ο Κύριος, ο Βασιλιάς τού Ισραήλ, και ο Λυτρωτής του, ο Κύριος των
δυνάμεων: Εγώ είμαι ο πρώτος, και εγώ ο έσχατος· και εκτός από μένα Θεός δεν
υπάρχει.
7
Και ποιος είναι, όπως εγώ, θα κράξει και θα αναγγείλει, και θα διατάξει σε
μένα, αφού σύστησα τον παλιό λαό; Και τα επερχόμενα και τα μέλλοντα, ας τους τα
αναγγείλουν.
8
Μη φοβάστε ούτε να τρομάζετε· έκτοτε δεν σε έκανα να ακούσεις, και το
ανήγγειλα; Εσείς, μάλιστα, είστε μάρτυρές μου· υπάρχει εκτός από μένα Θεός; Βέβαια,
δεν υπάρχει βράχος· δεν γνωρίζω κανέναν.
9
Όσοι κατασκευάζουν είδωλα, είναι όλοι ματαιότητα· και τα πολυαγαπημένα τους
είδωλα δεν ωφελούν· κι αυτοί είναι μάρτυρες γι' αυτά ότι δεν βλέπουν ούτε
καταλαβαίνουν, για να καταντροπιαστούν.
10
Ποιος έπλασε θεό ή έχυσε είδωλο, που δεν ωφελεί σε τίποτε;
11
Δέστε, όλοι οι σύντροφοί του θα ντροπιαστούν· και οι τεχνίτες, αυτοί είναι από
ανθρώπους· ας συγκεντρωθούν όλοι μαζί· ας παρασταθούν· θα φοβηθούν, θα ντραπούν
όλοι μαζί.
12
Ο χαλκουργός κόβει σίδερο, και εργάζεται στα κάρβουνα, και το μορφώνει με τα
σφυριά, και το κατασκευάζει με τη δύναμη των βραχιόνων του· μάλιστα, πεινάει, και
η δύναμή του αποκάμει· νερό δεν πίνει, και ατονεί.
13
Ο ξυλουργός απλώνει τον κανόνα, το σημειώνει με στάθμη, το εξομαλύνει με
ροκάνια, και το σημειώνει με τον διαβήτη, και το κάνει σύμφωνα με την ανθρώπινη
μορφή, σύμφωνα με την ανθρώπινη ωραιότητα, για να κατοικεί στο σπίτι.
14
Κόβει κέδρους για τον εαυτό του, και παίρνει το κυπαρίσσι και τη βελανιδιά, που
διαλέγει για τον εαυτό του ανάμεσα στα δέντρα τού δάσους· φυτεύει ένα πεύκο,
και η βροχή το αυξάνει.
15
Και θα είναι στον άνθρωπο χρήσιμο για κάψιμο· και απ' αυτό παίρνει και
ζεσταίνεται· ακόμα, το καίει, και ψήνει ψωμί· επιπλέον, το κάνει θεό, και το
προσκυνάει· το κάνει είδωλο, και γονατίζει μπροστά του.
16
Απ' αυτό, το μισό το καίει σε φωτιά, και με το άλλο μισό τρώει το κρέας· ψήνει
το ψητό, και χορταίνει· και ζεσταίνεται, λέγοντας: Ω! Ζεστάσθηκα, είδα τη
φωτιά·
17
κι αυτό που απέμεινε το κάνει θεό, το γλυπτό του· γονατίζει μπροστά του, και το
προσκυνάει, και προσεύχεται σ' αυτό, και λέει: Λύτρωσέ με, επειδή είσαι ο θεός
μου.
18
Δεν καταλαβαίνουν ούτε έχουν νόηση· επειδή, έκλεισε τα μάτια τους για να μη
βλέπουν, και τις καρδιές τους για να μη καταλαβαίνουν.
19
Και κανένας δεν σκέφτεται στην καρδιά του ούτε υπάρχει μέσα του γνώση ούτε
νόηση, ώστε να πει: «Απ' αυτό, το μισό το έκαψα σε φωτιά· ακόμα, έψησα ψωμί
επάνω στα κάρβουνά του· έψησα κρέας, και έφαγα· ύστερα, το υπόλοιπό του θα το
κάνω βδέλυγμα; Θα προσκυνήσω έναν κορμό δέντρου;».
20
Βόσκεται από στάχτη· η απατημένη καρδιά του τον αποπλάνησε, για να μη μπορεί να
ελευθερώσει την ψυχή του ούτε να πει: Αυτό, που είναι στα δεξιά μου, δεν είναι
ψέμα;
.................................................
