01
ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ
ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟ(ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ) ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΥΤΟΣ
Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΑΣ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ 1960 ΟΥΤΕ
ΤΟ 2000 ΟΥΤΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 2015 ΠΟΥ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
ΑΡΑ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ
ΦΑΝΕΡΩΣΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΔΙΟΤΙ ΕΙΧΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ
ΕΙΧΕ ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ
ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΜΕ
ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ
ΝΕΦΕΛΕΣ
01
(υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου)
«Μακάριος ο αναγιγνώσκων
και οι
ακούοντες τους λόγους της
προφητείας και
φυλάττοντες τα γεγραμμένα
εν αυτή διότι
ο καιρός είναι πλησίον».(Αποκάλυψης α:
3).
…………………………………………………..
Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΛΕΥΣΗΣ
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1ον
Πως εγράφη η Αγία Γραφή
Πριν μελετήσουμε το θέμα περί ελεύσεως του Χριστού είναι ανάγκη να γνωρίζουμε πως εγράφη η Αγία Γραφή.
Πρέπει δηλαδή να έχουμε ορθή
γνώσι περί αυτού του θέματος. Υπάρχουν βέβαια ιδέες που αντίκεινται
(εναντιώνονται) προς αυτό. Βέβαια όλα
αυτά δεν μπορεί να είναι ορθά
Εμείς θα προσπαθήσουμε να
βρούμε την ακριβή ιδέα μελετώντας τον λόγον του Θεού. μεταξύ των θεολόγων
υπάρχουν τρεις διαφορετικές γνώμες επ’ αυτού (επάνω σ’ αυτό)
Η πρώτη γνώμη είναι οι Προφήται και οι απόστολοι άνευ της εμπνεύσεως του Αγίου
Πνεύματος έγραψαν τα διάφορα βιβλία τους με τη δική τους ικανότητα.
Ασφαλώς δεν μπορούμε να
δεχθούμε την ιδέα αυτή και ούτε την μελετούμε καθόλου.
Δεν δεύτερη γνώμη είναι ότι το Πνεύμα το
Άγιο ναι μεν ενέπνευσε τους
Προφήτες και τους αποστόλους αλλά ούτοι
(αυτοί) έγραφαν σύμφωνα με το δικό τους τρόπο τα λόγια δηλαδή δεν ήταν κατά
λέξιν η Θεοπνευστία αλλά στην ουσία.
Δηλαδή οι Απόστολοι
χρησιμοποίησαν λέξεις και προτάσεις σύμφωνα με την δική τους κρίσι ανάλογα με
την μόρφωση που είχαν και τις συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν.
Η Τρίτη γνώμη είναι ότι το Πνεύμα το Άγιο εις τους προφήτες και τους Αποστόλους ενέπνευσε την
Θείαν γνώση δια να εκφράσουν δε αυτήν την γνώσιν έδιδε εις αυτούς προτάσεις και λέξεις. Όχι
μόνο ενέπνευσε αλλά το Πνεύμα το Άγιο είναι Εκείνο που έδιδε και τις λέξεις και
τις προτάσεις.
Τώρα θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε ότι μόνον η τελευταία γνώμη είναι η
μόνη ακριβής και ορθή γνώμη διότι μόνο αυτή είναι σύμφωνη με τον Λόγον του
Θεού.
Σε συμβουλεύω να πάρεις την
Γραφή σου στα χέρια και όπως οι Βερροιείς εφάνησαν ευγενέστεροι των
Θεσσαλονικέων και ερευνούσαν με επιμέλεια τας Γραφάς
(Πράξης ιζ:11)
11 Αυτοί, όμως, ήσαν ευγενέστεροι από
εκείνους στη Θεσσαλονίκη, επειδή δέχθηκαν τον λόγο με κάθε προθυμία,
εξετάζοντας καθημερινά τις γραφές, αν έτσι έχουν αυτά.
έτσι να κάνεις κι εσύ.
Ας προσέξουμε πρώτα την
ομολογία των κάτωθι μαρτύρων.
Α/ Μωϋσής: Έξοδος δ:10-20. Ο Θεός είπε στον Μωϋσή: «
Ύπαγε λοιπόν τώρα και εγώ θέλω είσθαι μετά του στόματός σου και θέλω σε διδάξει
ότι μέλλεις να λαλήσεις».
Επίσης στο κεφάλαιο λδ:27 έξοδος διαβάζουμε:
«Και είπε Κύριος προς τον
Μωϋσήν. Γράψον εις σεαυτόν τους λόγους τούτους διότι κατά τους λόγους τούτους
έκαμα διαθήκην προς σε και προς τον Ισραήλ».
Β/ Δαβίδ: Β΄ Σαμουήλ κγ:2. «Πνεύμα Κυρίου ελάλησε δι’
εμού και ο Λόγος αυτού ήλθεν επί της γλώσσης μου».
Γ/ Σολομών:
Παροιμίες λ:5-6 «Πας ο λόγος του Θεού είναι δεδοκιμασμένος είναι
ασπίς εις τους πεποιθότας επ’ αυτόν. Μη προσθέσης εις λόγους αυτού. Μήποτε σε ελέγξει και ευρεθείς ψεύτης».
Δ/ Ιερεμίας:
Ιερεμίας
α: 7 «…..και πάντα όσα σε προστάξω θέλεις ειπεί». Ιερεμίας
λς:1-2 «….και γράψον εν αυτώ πάντας τους λόγους τους οποίους
ελάλησα προς σε»
Ε/ Ζαχαρίας:
Ζαχαρίας ζ:7 «Δεν είναι ούτοι οι λόγοι τους οποίους ο Κύριος
ελάλησε δια των προτέρων προφητών»;
Στ/ Βαλαάμ:
Αριθμοί κβ:38. «….έχω την δύναμιν να λαλήσω τι; Όντινα λόγον Βάλη
ο Θεός εις το στόμα μου τούτον θέλω λαλήσει».
Επίσης: Αριθμοί κγ:12-16 και εδάφιο 12 «….δεν πρέπει να
προσέξω ότι ο Κύριος έβαλε εις το στόμα μου τούτο να είπω»; Εδάφιο 16:
« Και συνήντησεν ο Κύριος τον Βαλαάμ και έβαλε λόγον εις το στόμα αυτού».
Ζ/ Παύλος: Α΄ Κορινθίους β:13.»…αλλά με διδακτούς του
Πνεύματος του Αγίου». Α΄ Θεσσαλονικείς Β: 13. «…ότι
παραλαβόντες τον Λόγον του Θεού τον οποίον ηκούσατε παρ’ ημών εδέχθητε αυτόν
ουχί ως λόγον ανθρώπων αλλά (καθώς είναι αληθώς )ως λόγον Θεού».
Η/ Ιησούς
Χριστός: Ιωάννης ιδ:10-24. «…Τους λόγους τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς απ’
εμαυτόν δεν λαλώ αλλ’ ο πατήρ ο μένων εν εμοί εκτελεί τα έργα».
Ιωάννης ιδ: εδάφιο 24 «και ο λόγος τον οποίον ακούετε δεν είναι ιδικός μου
αλλά του πέμψαντός με Πατρός».
Μάρκος: Μάρκος ζ:8-13
Εδάφιο 9. «…αθετείτε την εντολήν του Θεού…»
Εδάφιο 10. «…Διότι ο Μωϋσής είπε…»
Εδάφιο 13. «…ακυρούντες τον Λόγον του Θεού χάριν της παραδόσεως
σας».
Αυτή η περικοπή είναι σπουδαία διότι εδώ βλέπουμε ο Λόγος του Μωϋσή και ο Λόγος του Θεού
να χρησιμοποιούνται εναλλάξ πράγμα που μας δίνει να καταλάβουμε ότι ο λόγος του
Μωϋσέως και Λόγος Θεού είναι Ένα και το αυτό πράγμα
δηλαδή Λόγος
Θεού.
Ιωάννης η:40. «…την αλήθειαν την οποίαν ήκουσα παρά του Θεού».
Ιωάννης ιζ:3. «….διότι τους λόγους τους οποίους μοι έδωκας- έδωκα
εις αυτούς»
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
...................................................
