ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ: 17--11--2015------------13-- kai 14---μαζί---ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ ΝΕΦΕΛΑΙΣ (υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου

13--ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

(υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10^ον

Η Συνάντησης

Εις τα προηγούμενα Κεφάλαια είδαμε τι είναι Εκκλησία και πως ο απόστολος Παύλος είχε ειδική αποστολή δια το έργο αυτό. Επίσης αναφέραμε ότι ο αριθμός της εκκλησίας είναι συγκεκριμένος και όταν αυτός συμπληρωθεί ο Κύριος θα έλθει να παραλάβει την Εκκλησία Του την οποία και θα συναντήσει εις τον αέρα.

Εις το Κεφάλαιο τούτο θα μελετήσουμε σχετικά με την συνάντηση του Κυρίου εις τον αέρα δηλαδή τι ακριβώς θα γίνει και πόσο καιρό θα διαρκέσει. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι πιστοί δεν πρόκειται να κριθούν δια την παρελθούσα ζωή αυτών (Ιωάννης γ:18 και ε:24) διότι ο Κύριος υπέστη τον Σταυρικό θάνατο ανέλαβε τις αμαρτίες μας επ’ αυτόν

(επάνω του) πράγμα που σημαίνει ότι συνεσταυρώθημεν μετ’ αυτού(μαζί με αυτόν). (Β΄ Κορινθίους ε:14).

Το πρώτο γεγονός το οποίο θα λάβει χώραν εις τον αέρα είναι ότι οι πιστοί θα κριθούν για τις αμαρτίες που έκαναν μετά την αναγέννηση τους θα εμφανιστούν δηλαδή μπροστά στο βήμα του Χριστού (Ρωμαίους ιδ: 10)

«Επειδή πάντες ημείς θέλομεν παρασταθεί εις το βήμα του Χριστού.

(β΄ Κορινθίους ε:10). Όταν λέγει «πάντες» δεν εννοεί πιστοί και άπιστοι διότι η Επιστολή αυτή και ιδίως το πρώτο Κεφάλαιο αναφέρεται εις τους πιστούς (Ρωμαίους α:1-7). «προς πάντας τους όντας εν Ρώμη αγαπητούς του Θεού προσκεκλημένους αγίους. Επίσης εις το δέκατο κεφάλαιο βλέπουμε καθαρά ότι εις την κρίση θα παρασταθούν μόνο οι πιστοί

( Ρωμαίους 10: 10 και ιδ:10) . (είς το Ρωμαίους ιδ:10) μας ονομάζει δούλους του θεού και φανερώνει τον λόγο δια τον οποίο θα κριθούν οι πιστοί δηλαδή οι διαφορές του ενός του ενός προς τον άλλον θα τακτοποιηθούν από τον ίδιο το Θεό διότι εκείνος είναι ο μόνος Κριτής.(Ιάκωβος δ: 11-12). Δια τον λόγον αυτόν ακριβώς ο δούλος του θεού μας προτρέπει να μην κρίνουμε τον αδελφό μας διότι η κρίσις δεν είναι δικό μας έργο.(Ρωμαίους; Ιδ:13).

Ως τέκνα του Θεού θα δώσουμε λόγο στον Θεό για την συμπεριφορά μας ο ένας προς τον άλλον( Α΄ Κορινθίους δ:5 και Β΄ Κορινθίους ε:10) διότι πάντες θέλομεν εμφανισθεί ενώπιον του Κυρίου δια να ανταμειφθώμεν έκαστος ανάλογα με τα πεπραγμένα.

Εις την ( Α΄ Κορινθίους γ:11-15) μας περιγράφει καθαρά ο Απ. Παύλος

Τον λόγον δια τον οποίο θα παρασταθούν οι πιστοί εις το βήμα του

Κυρίου την ημέρα εκείνη κατά την οποία θα συναντήσει την Εκκλησία Του εις τον αέρα όπου αναλόγως με τα έργα ενός εκάστου θα γίνει η απόδοσης των βραβείων εκείνοι δε που δεν θα έχουν να επιδείξουν άξιον έργον το μεν έργο τους θα καταστραφεί αυτοί δε θα σωθούν ως δια πυρός.

Υπάρχουν δηλαδή δύο ειδών τρόποι οικοδομής επί το θεμέλιον που είναι ο Χριστός. Ο πρώτος τρόπος είναι ότι αυτοί τους οποίους θα αναγνωρίσει και θα επαινέσει ο Κύριος είναι εκείνοι που θα οικοδομήσουν με πραγματικά υλικά. «Χρυσό άργυρο λίθους πολύτιμους».

Ο δεύτερος τρόπος οικοδομής είναι εκείνοι που θα χρησιμοποιήσουν ως υλικά: «ξύλα χόρτο κάλαμο»…δηλαδή διότι δεν είναι σύμφωνο με το θέλημα του Κυρίου.

Καθένας λοιπόν θα παρουσιαστεί ενώπιον του Κυρίου από μικρού έως μεγάλου. Από τον ελάχιστο χριστιανό μέχρι τον Απ. Παύλο. Είναι αλήθεια ότι όλοι οι χριστιανοί θέτουν το θεμέλιο που είναι ο Χριστός όλοι δηλαδή ομιλούν δια τον Χριστό αλλά το ερώτημα είναι πως εκτελούμε το έργον αυτό οικοδομούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού; ή ανάλογα με τις δικές μας διαθέσεις και επιθυμίες; Με Πνεύμα Θεού ή κατά την επιθυμία της σάρκας; Όλα αυτά θα μας τα φανερώσει ο Κύριος την ημέρα εκείνη κατά την οποία το πυρ θα δοκιμάσει ενός εκάστου το έργο όπως αναφέρει

Και ο Προφήτης Ησαϊας ο οποίος ομιλεί δια το πνεύμα κρίσεως και πνεύμα καύσεως. (Ησαϊας δ:4).

Ο δε Προφήτης Μαλαχίας αναφέρει ότι ο Κύριος είναι: «ως πυρ χωνευτού και ως σμήγμα γναφέων.(Μαλαχίας γ:2).

Εκείνο το οποίον πρέπει να προσέχει κάθε παιδί του Θεού είναι ν’ αφήνει το Πνεύμα του Κυρίου να οδηγεί και να κατευθύνει το έργο εν δυνάμει Πνεύματος Αγίου Αυτού και όταν πραγματικά εκείνος μας κατευθύνει τότε θα είμεθα βέβαιοι ότι το έργο μας αποτελείται από χρυσό άργυρο και λίθους πολύτιμους διαφορετικά το έργο μας θα αποδοκιμαστεί εάν είναι με ανθρώπινα υλικά οικοδομημένο και θα συναντήσουμε τον Κύριο με φόβο για την διαγωγή και το έργο μας (Α΄ Κορινθίους γ: 11-15).

Προς τούτο πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε και με πόσο φόβο θα πρέπει να υπηρετούμε τον Κύριο και να φιλοδοξούμε να λαμβάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα στέφανα και όχι να αρκεστούμε εις το να σωθούμε ως δια πυρός.

Ο Λόγος Του Θεού Περιγράφει Πέντε Είδη Στεφάνων.

α/ Στέφανος Άφθαρτος (Α΄ Κορινθίους θ:24-27). Είναι για κείνους που εγκρατεύονται.

β/ Στέφανος της καυχήσεως (Α΄ Θεσσαλονικείς β:19). Είναι για κείνους οι οποίοι κερδίζουν ψυχές.

γ/ Στέφανος της ζωής (Ιάκωβος α:12). Είναι για τους μάρτυρες (αποκάλυψης β:10).

δ/ Αμαράντινος Στέφανος(Α΄ Πέτρου ε:4). Είναι για τους καλούς και πιστούς εργάτες των οποίων τα χαρακτηριστικά αναφέρονται εις (Α΄ Τιμόθεος γ:3 στον Τίτο α:7-10 στην Εβραίους ιγ:17 στην Α΄ Πέτρου ε:1-4 και Α΄ Θεσσαλονικείς β:19).

ε/ Στέφανος Δικαιοσύνης Β΄ Τιμοθέου δ: 8 είναι για όλους εκείνους που προσμένουν την Έλευση του Κυρίου.

Πόσο λυπηρό πράγματι να στερηθείς όλους αυτούς τους Στεφάνους και να ιδείς να ζημιώνεται όλο το έργο σου. για σκέψου στ’ αλήθεια να κατείχες μια μεγάλη θέση επί της γης ακόμη να είχες μια μεγάλη και σπουδαία υπηρεσία μέσα εις την Εκκλησία και εις το τέλος να διαπιστώσεις ότι όλες οι προσπάθειες σου και όλοι οι κόποι σου θα αποδοκιμαστούν και θα βγεις ζημιωμένος χωρίς να μείνει τίποτα από όλα αυτά που κατόρθωσες επί της γης; Πόσο λυπηρό είναι πράγματι να πυγμαχεί ο πιστός εις τον αέρα χωρίς καρπούς και αποτελέσματα και χωρίς αναγνωρίζει τίποτα ο κύριος από όλες τις προσπάθειες του. για σκέψου ακόμα πόσο μεγάλη προσβολή είναι για τον Κύριο ο οποίος έκαμε το παν για σένα να σε ιδεί εις το τέλος να ζημιώνεσαι; Με διακαεί πόθο και φλεγόμενη καρδιά παρακαλεί και προτρέπει ο Απόστολος Παύλος να μη συμμορφωνόμαστε με τον κόσμο

(Ρωμαίους ιβ:1-2). Ακόμη αυτό αποτελούσε το κύριο θέμα εις στην προσευχή του απ. Παύλου.(Φιλιππισίους α:9-11 +Α΄ Θεσσαλονικείς δ:23-24 + Εφεσίους ε:25-27 + Β΄ Πέτρου γ:11-14).

………………………………..

14--ΙΔΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝ ΝΕΦΕΛΑΙΣ

(υπό αιδεσιμότ.Χαράλαμπου Μποσταντζόγλου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10^ον

Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι έχουν εσφαλμένη γνώμη για τον εαυτό τους.

Επειδή έχουν κάποιο ενδιαφέρον και δείχνουν φαινομενική κάποια ευλάβεια ή κατάγονται από πνευματικούς γονείς ότι όλα αυτά είναι αρκετά για να εξασφαλίσουν εις αυτούς την είσοδο εις τον Ουρανό.

Ο Λόγος όμως του Θεού λέγει ότι εκείνος όστις δεν έχει το πνεύμα του Χριστού δεν είναι Αυτού.(Ρωμαίους η: 9 ). Και ότι εάν δεν γεννηθεί άνωθεν δεν δύναται να ίδει την Βασιλείαν του Θεού.(Ιωάννης γ:3-5). Δηλαδή ο μη αναγεννημένος και έχων μόνο την μορφή της ευσεβείας δεν είναι δυνατόν να παρουσιαστεί εις το βήμα του Χριστού αυτός θα παρουσιαστεί εις τον Λευκό Θρόνο για την αιώνια καταδίκη όπως θα δούμε. Επίσης εις την (Α΄ Πέτρου δ:17-18 ). Μας αναφέρει σχετικά

Με την κρίσι των πιστών και μας λέγει εάν οι πιστοί θα κριθούν πόσο

Μάλλον οι άπιστοι και ασεβείς.

Ο δε ψαλμωδός λέγει ότι οι ασεβείς δεν θα έλθουν εις την κρίσι δηλαδή στο βήμα του Χριστού εις την σύναξη των δικαίων. (Ψαλμός α:5 Ιδέ Α΄ Κορινθίους γ:15 + Α΄ Πέτρου δ:18). Εάν ο δίκαιος μόλις σώζεται είναι εκείνος που θα σωθεί ως δια πυρός

Ως αναφέραμε ανωτέρω ο Χριστός θα κατέλθει δια να συναντήσει την Εκκλησία Του εις τον αέρα θα κατέλθει εκ του τρίτου ουρανού

(Β΄ Κορινθίους ιβ:2) όπου είναι ο θρόνος Του. Άρα βλέπουμε ότι ο ουρανός έχει τρία διαμερίσματα το πρώτο εκ των οποίων είναι ο αέρας που είναι ο τόπος του θρόνου του διαβόλου(Εφεσίους β:2 και ς:12). Μετά την αρπαγή της Εκκλησίας θα λάβει χώραν ένας μεγάλος πόλεμος και ο διάβολος θα ριφθεί εις την γη.(Αποκάλυψης ιβ:7-9).

Μετά την κρίσι και την απονομή των βραβείων η εκκλησία παρουσιάζεται υπό μορφήν 24 Πρεσβυτέρων και 4 ζώων όπως αναφέρεται

( στα κεφάλαια Αποκάλυψης 4και 5) του Βιβλίου της αποκαλύψεως.

Παρουσιάζονται 24 πρεσβύτεροι και 4 ζώα να πίπτουν ενώπιον του αρνίου έχοντας έκαστος κιθάρας και φιάλας χρυσάς που είναι σύμβολον δια τους πιστούς βραβευθέντες εις το να δοξάζουν και να υμνούν τον Κύριο το εσφαγμένο αρνίο. (Αποκάλυψης ε:8 – 10).

Το ερώτημα όμως εδώ είναι γιατί ο Λόγος του Θεού χρησιμοποιεί τους αριθμούς 24 και 4; Βέβαια οπωσδήποτε δεν ήταν 28 όλοι οι πιστοί που δόξαζαν τον Κύριο διότι λίγο πιο κάτω βλέπουμε τον Ιωάννη να μας αναφέρει και να λέγει ότι όλοι οι πιστοί ήταν εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους γεγονός το οποίο σημαίνει λαό αναρίθμητο. Όλοι δε αυτοί αναφέρονται σε μεγάλες κατηγορίες ή τάγματα υπό

μορφή 24 και 4. τούτο σημαίνει ότι οι ανωτέρω αριθμοί δεν είναι παρά αντιπροσωπευτικοί του αριθμού των πιστών που αποτελούν το βασίλειο ιεράτευμα του Θεού. Εις την Επιστολή προς ( Εβραίους θ:23-24) μας λέγει ο Λόγος του Θεού ότι όλα εκείνα που παρήγγειλε ο Θεός δια την σκηνή του Μαρτυρίου ήταν σκιά ή τύποι. Επίσης εις το ( κεφάλαιο η:5 στην Εβραίους)βλέπουμε ότι όλα αυτά ήταν σκιά των επουρανίων και κατέστησε τον Μωϋσή προσεκτικό να κάμει κατά πάντα όσα ο Θεός υπέδειξε να κάμει δηλαδή κατά τον τύπον όπως λέγει εις την( προς Εβραίους η:5 ). Επίσης διαβάζουμε και εις το βιβλίο των Χρονικών όπου βλέπουμε τον Θεό να δίδει με λεπτομέρεια όλα τα σχέδια του Ναού εις τον Δαβίδ ο οποίος Δαβίδ έδωσε εις τον υιόν του Σολομώντα αυτά ακριβώς όπως ο θεός είχε παραγγείλει. (Α΄ Χρονικών κη:11-19).

Κατόπιν ο Δαβίδ γέρασε και έφθασε εις το τέλος της ζωής του διάλεξε

24.000 Λευίτες εις την υπηρεσία του Ναού (Α΄ Χρονικών κγ: 1-4). Επίσης Α΄ Χρονικών κε:1-31 βλέπουμε ότι ο Δαβίδ διήρεσε εις την υπηρεσία του ναού τους υιούς Ασαφ Αιμάν και Ιεδουθάν τους ψαλτωδούς δια να έχουν την διακονία της υμνωδίας. Όλοι δε οι υμνωδοί ήσαν 288 οι οποίοι ήσαν διηρημένοι εις 24 ομάδας εκ των οποίων η κάθε μία αποτελείτο από 12 άνδρες. Για να το αντιληφθούμε αυτό πρέπει να μελετήσουμε ολόκληρο το κεφάλαιο με μεγάλη προσοχή.

Εις το εικοστό κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου των Χρονικών βλέπουμε πάλι τον αριθμό 24 υπό την μορφήν 16 και 8 οι πρώτοι ήταν εκ των υιών Ελεάζαρ και οι δεύτεροι εκ των υιών Ιθάμαρ οι οποίοι ανέλαβαν την διεύθυνση του αγιαστηρίου του Οίκου του Θεού.

Ύστερα από όλα αυτά τα παραδείγματα βλέπουμε ότι όλες οι διαιρέσεις ήταν σύμφωνα με όλα όσα είχε παραγγείλει ο Θεός..

Αυτά όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι είναι συμβολικά διότι είναι τύποι των επουρανίων όπως μελετήσαμε εις την προς Εβραίους επιστολή

(Εβρ. η:5 και θ:23-24). Μία παρόμοια διαίρεσης θα λάβει χώραν και μεταξύ των πιστών μετά την απονομή των βραβείων. Οι αριθμοί 24 και 4 μας δείχνουν ότι υπό την μορφή αυτή θα γίνει η διαίρεσης των ταγμάτων των ιερέων του Κυρίου ο αριθμός των οποίων θα είναι αναρίθμητος εκ πάσης φυλής και γλώσσας και λαού και έθνους .Αυτά για τον αριθμό 24 . Ένα άλλο ερώτημα όμως το οποίο δημιουργείται είναι γιατί αυτοί οι 24 ονομάζονται Πρεσβύτεροι; Βέβαια δεν σημαίνει ότι πρεσβύτεροι ήσαν οι μεγαλύτεροι εις την ηλικία αλλά βαθμός ή τίτλος μιας διακονίας εις το έργο του Θεού ( Α΄ Τιμόθεος α:5-7 και Β΄ Τιμ.α:6-8 και Α΄ Τιμόθεος 5:17-20). Τόσο ο Τιμόθεος όσο και ο Τίτος παρ’ όλον ότι ήσαν νέοι ονομάζονται πρεσβύτεροι ή επίσκοποι.

Τα καθήκοντα των πρεσβυτέρων όπως αναφέρονται μέσα στον Λόγο του Θεού είναι προσκυνηταί. (αποκάλυψης δ:10-11 και ε:14 και ια:15-18) παρηγορούντες (Αποκ.ε:5) Ερμηνευταί (Αποκ.ζ:14).

Τώρα γιατί αναφέρεται ο αριθμός 4: (Αποκ.ε:8). Όπως εξηγήσαμε τον αριθμό 24 κατά τον ίδιο τρόπο μπορούμε να εργασθούμε προκειμένου να εξηγήσουμε και τον αριθμό 4. Παραδείγματος χάριν μελετούμε εις του Αριθμούς β: και βλέπουμε τον Μωϋσή να διαιρεί τον λαό εις διάφορα τάγματα τ6α οποία ήταν διηρημένα εις 4 μεγάλες ομάδες σύμφωνα με τον αριθμό των τεσσάρων σημείων του ορίζοντα όπου εις το μέσον αυτών είχαν την σκηνή του Μαρτυρίου.(Μελέτησε προσεκτικά το Αριθμούς

Κεφάλαιο Β ). Όπως λοιπόν γύρω της σκηνής του Μαρτυρίου ήταν συναθροισμένος ο λαός Ισραήλ έτσι και γύρω του Θρόνου του Κυρίου θα είναι συναθροισμένοι οι πιστοί κατά τάγματα υπό την μορφή του αριθμού 4. Μετά την απονομή των βραβείων και την υπηρεσία των πιστών διηρημένων εις τους αριθμούς 24και 4 όπως αναφέραμε θα γίνει ο γάμος του αρνίου (Αποκ. Ιθ:1-10). Αυτόν τον γάμο ο Απ. Παύλος τον ονομάζει Μυστήριον (Εφεσίους ε:31-32). Και πράγματι είναι Μυστήριον διότι δεν μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει πως είναι δυνατόν η Εκκλησία να γίνει ένα με τον Κύριο.(Φιλιππισίους γ:21)και να εξομοιωθεί με αυτόν

(Α¨ Ιωάννου γ: 1-2). Είναι πράγματι κάτι που ο νους του ανθρώπου δεν είναι δυνατόν να συλλάβει. Κάτι το οποίο πρέπει να προσέξουμε είναι οι πιστοί της ΠΔ δεν αποτελούν Εκκλησία δηλαδή δεν είναι νύμφη αλλά οι προσκεκλημένοι (Αποκ.ιθ:9) φίλοι του Νυμφίου όπως ο ίδιος αποκάλεσε τον εαυτό του (Ιωάννης γ:29).