ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ-ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ ARXAGGELOS ΜΗΧΑΗΛ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ

ARXAGGELOS ΜΗΧΑΗΛ

Από Χριστιανικό Μήνυμα

 Οι χριστιανοί –αν και θα έπρεπε να είναι ξένοι ως προς τον παρόντα κόσμο– δεν εξαιρούνται από αυτό το φαινόμενο. Όμοια με τους άλλους, λοιπόν, συχνά πυκνά μακαρίζουν τους πιστούς του αποστολικού αιώνα και άλλων ηρωικών εποχών της εκκλησιαστικής ιστορίας, όμως δεν είναι πρόθυμοι ούτε να δώσουν τα πάντα για την πίστη τους, ούτε να πάνε ως τα πέρατα της γης για να κηρυχτεί το ευαγγέλιο και, αντίθετα από τους αρχαίους αδελφούς τους, δεν φροντίζουν διόλου να είναι ευμετάδοτοι και κοινωνικοί...

05-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ 2002

ΤΥΧΙΚΟΣ-ΜΑΙΟΣ -ΙΟΥΝΙΟΣ 2002

Παρ’ όλη όμως τη συμπάθεια που έχουν προς το παρελθόν, εκείνο που οι άνθρωποι επιθυμούν περισσότερο από όλα, είναι να γνωρίσουν ποιο θα είναι το μέλλον και πώς θα είναι τα χρόνια που μας περιμένουν! Για το λόγο αυτό μέντιουμ, αστρολόγοι, καζαμίες, μελλοντολόγοι και κάθε είδους τσαρλατάνοι συνεταιρίστηκαν ακόμη και με το κράτος (διάβαζε ΟΤΕ) ώστε εκμεταλλευόμενοι τη νέα τεχνολογία να λειτουργούν πλέον μέσω των ειδικών τηλεφώνων που χρεώνονται ανά 15 δευτερόλεπτα με "ειδική" φουσκωμένη τιμή.

Περιοδικά και βιβλία με αποκλειστικό αντικείμενο το άμεσο και απώτερο μέλλον εκδίδονται συνεχώς και οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας πολλαπλασιάζονται. Η αγωνία και ο φόβος «των επερχομένων δεινών» έγειναν τρομολαγνεία που διαστρέφει τα λογικά κριτήρια και οι άνθρωποι εκδηλώνουν μια απίθανη σχιζοφρενία άξια ν’ αποτελέσει αντικείμενο μελέτης από τους ειδικούς.

Τι κάνουν οι χριστιανοί απέναντι σ’ αυτά; Ατυχώς και αντίθετα από ότι θα έπρεπε, υποφέρουν και αυτοί από την ίδια αρρώστια –τουλάχιστον οι περισσότεροι– γι’ αυτό και ευδοκιμούν ανάμεσά τους διάφοροι τυχοδιώκτες και ακροβάτες που στο θρησκευτικό χώρο λέγονται ”εσχατολόγοι”... (πρβλ. «Τ» σελ. 2650 κ.α.).

Μόνο μια επίσκεψη στο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο Amazon.com δείχνει πως στην αγγλική γλώσσα πωλούνται σήμερα περισσότερα από 1400 βιβλία με θέμα την προφητεία και 1200 βιβλία με θέμα την εσχατολογία, ενώ έχουν γίνει best sellers εντελώς φανταστικά βιβλία όπως η σειρά "Left Behind" του θεολόγου παραμυθά Tim LaHaye, με τουλάχιστον 9 τόμους μέχρι στιγμής, που για πολύ καιρό υπήρξε πρώτη σε πωλήσεις στον κατάλογο της εφημερίδας New York Times. Mάλιστα ο ίδιος συγγραφέας κυκλοφόρησε και ειδική έκδοση της Βίβλου για τις ανάγκες των πελατών του, την "Prophecy Study Bible".

***

Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, το τελευταίο "φρούτο" που διαβάσαμε αφορά τη μετάθεση κατά 33 ολόκληρα χρόνια του σημείου έναρξης της τρίτης χιλιετίας –όπου όλα πρέπει να γίνουν– με ξεκίνημα των χρονολογικών υπολογισμών όχι πλέον από τη γέννηση του Χριστού αλλά «από την ανάσταση»... Η ιδέα αυτή ακούστηκε ίσως για πρώτη φορά “κεκλεισμένων των θυρών” στην 50ή Συνέλευση των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών Ελλάδος, που έγινε πέρυσι τον Οκτώβριο στο Σούνιο, και δημοσιεύεται τώρα στην εφημερίδα «Ελεύθερο Ευαγγελικό Βήμα».

Έτσι, ύστερα από τους Αντβεντιστές, τους Χιλιαστές και άλλους, στην ίδια γνωστή μέθοδο της "μετάθεσης χρόνου" καταφεύγει τώρα και ο κ. Θάνος Καρμπόνης –δήθεν ειδικός περί τα εσχατολογικά των εν λόγω εκκλησιών– αφού εγκατέλειψε πια σιωπηλά την μέχρι πρότινος προσφιλή του θεωρία περί μη παρελεύσεως της γενεάς του 1948, δηλαδή εκείνων που έζησαν την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Έτσι, όπως έγραψε ο ίδιος:

"...τα γεγονότα που συμβαίνουν διεθνώς μάς οδηγούν στο συμπέρασμα αυτό, με την ιδιαίτερη υπόμνηση των Γραφών ότι, γεγονότα, όπως η επιστροφή του Ισραήλ και άλλα, θα γίνουν την τρίτη χιλιετία (Ωσηέ, κεφ. ε~, ς~ 1-3, Ιεζεκιήλ, κεφ. λζ~) και ότι μία ημέρα είναι ως χίλια έτη ενώπιον του Θεού (Β~ Πέτρου 3/8). Η χιλιετία όμως θα πρέπει να υπολογιστεί από την ανάσταση του Χριστού, στην οποία δόθηκε στον Χριστό πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης και με την οποία θα βασιλεύει»

(«Ελεύθερο Ευαγγελικό Βήμα», Ιαν. 2002, σελ. 16-17).

Είναι πολλά τα ερμηνευτικά και πρακτικά ερωτήματα που προκύπτουν από τις παραπάνω λίγες φράσεις (όπως το ότι χίλια έτη ενώπιον του Θεού είναι και «ως φυλακή νυκτός», δηλαδή μόνο τρεις ώρες), όμως υπογραμμίζουμε μόνο ένα, ότι δεν γίνεται λόγος για κάποια πιθανή εικασία αλλά για «συμπέρασμα» στο οποίο «οδηγούν τα γεγονότα»...

Βέβαια ο κ. Θ.Κ. –που σήμερα είναι άνω των 80 ετών– προφανώς δεν θα ζει ύστερα από 30 χρόνια –όπως και πολλοί εξ ημών– για να διαπιστώσει την επαλήθευση –ή μάλλον την διάψευση– και της νέας του αυτής πρόβλεψης. Καθώς όμως αυτά γράφονται χωρίς καμία επιφύλαξη στο επίσημο όργανο των ΕΕΕΕ, αυτό σημαίνει πως τα εγκρίνουν και τα ασπάζονται και οι συνεργάτες του; Ξέρουμε πως όχι!

Άραγε όμως θα έχουν την ηθική ευαισθησία και το ανάλογο θάρρος οι τότε διάδοχοί του, να κάνουν εκείνο που κανένας μέχρι σήμερα Έλληνας εσχατολόγος δεν τόλμησε, να παραδεχτούν δηλαδή και να ομολογήσουν πως ΟΛΕΣ ΟΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΒΙΒΛΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ; Αλλά γιατί να θέλουν το κάνουν τότε αφού δεν τολμούν να το κάνουν σήμερα;

Δεν το είδαμε ποτέ στο παρελθόν γι’ αυτό και δεν το ελπίζουμε. Αντίθετα, πάντα υπάρχουν εκείνοι που σύμφωνα με το λόγο του Παύλου διαλέγουν «διδασκάλους κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας, γαργαλιζόμενοι την ακοήν» για να τρέχουν πίσω από αυτούς και άλλους «τυφλούς οδηγούς τυφλών» (Β~ Τιμ. 4/δ/3, Ματθ. 15/ιε/14). |

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

13-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ 2002

Ορθοτομώντας τον λόγο της αλήθειας

                 13

Το Αίνιγμα του Μιχαήλ

     Γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι ο Χριστός;

Είναι αρκετός καιρός που θέλαμε να αναφερθούμε στο ερμηνευτικό «πρόβλημα» που υπάρχει όσον αφορά την ταυτότητα του Αρχαγγέλου ΜΙΧΑΗΛ, όμως προηγήθηκαν άλλες προτεραιότητες. Την αφορμή για το παρόν άρθρο έδωσε η πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό «ΞΥΠΝΑ!» (8-2-2002, σελ. 16-17) ενός άρθρου που με τίτλο «Ποιος είναι ο Μιχαήλ ο Αρχάγγελος;», αναφέρεται σ’ αυτό ακριβώς το θέμα και, ως συνήθως, προβάλλει την λανθασμένη ερμηνεία της Εταιρείας «Σκοπιά».[1]

Είναι γεγονός ότι κατά περίεργο τρόπο και χωρίς να υπάρχει κάποια σοβαρή αφορμή, έχει αναπτυχθεί μια «φιλολογία» γύρω από την ταυτότητα του υπερβατικού αυτού όντος που φέρει το όνομα ΜΙΧΑΗΛ, κυρίως για να υποστηριχτούν συγκεκριμένες δογματικές θέσεις. Ανάμεσα σ’ αυτές τις απόψεις ξεχωρίζουν οι εξής τέσσερις:

• (1) Ο Μιχαήλ είναι ο μεγαλύτερος από όλους τους αγγέλους όλων των τάξεων και ο μοναδικός αρχάγγελος.

• (2) Ο Μιχαήλ ως αρχάγγελος είναι μόνο αρχηγός των αγγέλων και συνεπώς κατώτερος από άλλες πνευματικές υπάρξεις όπως π.χ. τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ.

Περιοδικό "Ξύπνα" / 8-2-2002, σελ. 16-17 Έκδοση "Σκοπιά".

• (3) Ο Μιχαήλ είναι ένα άλλο όνομα του Υιού του Θεού στην προ και μετά ανθρώπινη ιστορία Του, χωρίς να μειώνεται η θεία Του φύση. (Την άποψη αυτή υποστήριζε ο γνωστός σχολιαστής Matthew Henry, οι Αντβεντιστές της 7ης Ημέρας κ.ά.).

• (4) Ο Μιχαήλ είναι το πρώτο κτίσμα του Θεού, που ενσαρκώθηκε ως ο Ιησούς Χριστός. Την άποψη αυτή υποστηρίζουν όσοι αρνούνται τη θεία φύση του Υιού του Θεού και θέλουν να μειώσουν την προσωπικότητα του Κυρίου Ιησού Χριστού (κυρίως η «Σκοπιά» και άλλοι ομοϊδεάτες της).

• Υπάρχουν και άλλες απόψεις, όπως π.χ. εκείνη των Μορμόνων, που διδάσκουν ότι ο Μιχαήλ ήταν ο Αδάμ κ.λπ., τις οποίες προσπερνούμε ως εντελώς φανταστικές.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η αλήθεια βρίσκεται μέσα στη Βίβλο, αρκεί αυτή να μελετηθεί χωρίς δογματικές παρωπίδες και προκαταλήψεις, γεγονός ιδιαίτερα σπάνιο στους καιρούς μας, όπου οι περισσότεροι δυστυχώς ενδιαφέρονται περισσότερο για τα δόγματα της εκκλησίας τους και όχι για την Αλήθεια της Βίβλου.

Όπως φαίνεται και από τα λεξικά, το όνομα ΜΙΧΑΗΛ σημαίνει «Ποιος είναι όπως ο Θεός;» ή «Ποιος είναι σαν τον Θεό;». Αυτή η σημασία παρέσυρε κάποιους να υποθέσουν ότι ένα τέτοιο όνομα δε θα μπορούσε να το έχει μια οποιαδήποτε προσωπικότητα και, σαν αποτέλεσμα, καταλήγουν στη θέση ότι ο Μιχαήλ θα μπορούσε να είναι μόνο Εκείνος που δήλωσε για τον εαυτό Του, «Όστις είδεν εμέ, είδε τον Πατέρα» (Ιωάν. 14/ιδ/9). Αλλά συμβαίνει πράγματι αυτό;

Βιβλίο "Δώστε Προσοχή στην Προφητεία του Δανιήλ"

( Έκδοση "Σκοπιά", σελ. 204-205 )

Ας σημειωθεί στο προκείμενο ότι στη Βίβλο υπάρχουν και άλλα ονόματα, η σημασία των οποίων είναι πολύ σπουδαιότερη από αυτή του Μιχαήλ, και όμως αφορούν αποκλειστικά ανθρώπους, όπως π.χ. Μισαήλ =«Ποιος είναι ό,τι ο Θεός είναι;», και Μιχαίας, Μιχαΐας και Μιχά που όλα τους σημαίνουν «Ποιος είναι σαν τον Γιαχ; [Γιαχβέ]».

Για να απαντηθεί ορθά το ερώτημα του τίτλου μας, είναι απαραίτητο να δούμε προσεκτικά ΟΛΕΣ τις περικοπές που σχετίζονται με το όνομα «Μιχαήλ» και για το σκοπό αυτό παρατέθηκαν οι σχετικοί Πίνακες, τους οποίους ο αναγνώστης παρακαλείται να μελετήσει με την πρέπουσα προσοχή. Οι υπόλοιπες αναφέρονται σε πραγματικούς ανθρώπους.

14-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ 2002

ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΜΙΧΑΗΛ

           14

ΕδάφιοΠαρατηρήσεις

Δανιήλ 10/ι/13 «...ο Μιχαήλ, εις των πρώτων αρχόντων, ήλ2θε διά να μοι βοηθήση^ και εγώ έμεινα εκεί πλησίον των βασιλέων της Περσίας»[2]

Ο Μιχαήλ είναι μόνο ένας από αρκετούς άλλους «πρώτους άρχοντες» και συνεπώς δεν είναι μοναδικός.

1. Ο Ιησούς πουθενά στη Βίβλο δεν ονομάζεται «Πρώτος Άρχοντας». Αντίθετα ονομάζεται «Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων» (Αποκ. 19/ιθ/16). 

2. Ο Κύριος Ιησούς είναι «ο μονογενής Υιός» του Θεού (Ιωάν. 1/α/14,18, 3/γ/16,18, Α~ Ιωάν. 4/δ/9), γεγονός που αποκλείει την κατάταξή Του μεταξύ άλλων «αρχόντων» αφού υπερέχει όλων των άλλων. 

3. Ο Κύριος Ιησούς δέχεται προσκύνηση: «Όταν δε πάλιν εισαγάγη τον πρωτότοκον εις την οικουμένην, λέγει, `Και ας προσκυνήσωσιν εις αυτόν πάντες οι άγγελοι του Θεού’» κάτι που δεν συμβαίνει σε κανέναν άγγελο οποιασδήποτε βαθμίδας, οι οποίοι μάλιστα αρνούνται συστηματικά να δεχτούν προσκύνηση (βλ. Αποκ. 19/ιθ/10, 22/κβ/9).

Δανιήλ 10/ι/21 «...και δεν είναι ουδείς ο αγωνιζόμενος μετ’ εμού υπέρ τούτων, ειμή ο Μιχαήλ ο άρχων υμών»

Ο Μιχαήλ εικονίζεται εδώ ως «ο άρχων υμών», που σημαίνει ότι είναι υπερβατικός «άρχοντας» του λαού Ισραήλ, ο οποίος μάχεται γι’ αυτούς στο πνευματικό στερεώμα.

Αν και ο Ιησούς συνοδεύεται από αγγελικές δυνάμεις όταν πολεμά (βλ. Ματθ. 25/κε/31), δεν ονομάζεται «άρχων» αλλά μάλλον «βασιλεύς» τους (εδ. 34).

Ιούδας 9 «Ο δε Μιχαήλ ο αρχάγγελος, ότε αγωνιζόμενος με τον διάβολον εφιλονείκει περί του σώματος του Μωϋσέως, δεν ετόλμησε να επιφέρη εναντίον αυτού κατηγορίαν βλάσφημον, αλλ’ είπεν, `Ο Κύριος να σε επιτιμήση’».

1. Ο Μιχαήλ είναι «ο Αρχάγγελος» (=αρχηγός αγγέλων) –γεγονός που συμφωνεί και με το Δαν. 10/ι/13– δεν παύει να είναι ο ίδιος ΑΓΓΕΛΟΣ.[3]

2. Ο Μιχαήλ δεν τόλμησε να επιτιμήσει τον Σατανά.

3. Ο Μιχαήλ άφησε στον «Κύριο» να επιτιμήσει τον Σατανά.

1. Ο Ιησούς δεν είναι ένας «αρχάγγελος» ούτε ο «αρχηγός των αγγέλων».

2. Ο Ιησούς έχει επιτιμήσει πολλές φορές τον Σατανά (βλ. Ματθ. 17/ιζ/18, Μάρκ. 9/θ/25 κ.λπ.). Συνεπώς ο Ιησούς δεν μπορεί να είναι ο Μιχαήλ.

3. Ο Μιχαήλ επικαλείται τον «Κύριο» αλλά η Καινή Διαθήκη αναφέρει ως «Κύριο» τον Ιησού, τον Λόγο του Θεού.

Αποκάλυψη 12/ιβ/7 «Και έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ^ ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά του δράκοντος, και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού»

«Ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού» στο ένα στρατόπεδο και «ο δράκων και οι άγγελοι αυτού» στο αντίπαλο. Συνεπώς είναι όντα της ίδιας ιεραρχικής τάξης και άρα ο Μιχαήλ είναι ισόβαθμος με τον «δράκοντα». Ο πρώτος ηγείται των αγαθών αγγέλων και ο δράκων ηγείται των πονηρών (πρβλ. Ματθ. 9/θ/34)

Πουθενά στο βιβλίο της Αποκάλυψης ο Κύριος Ιησούς δεν ονομάζεται «άγγελος».

Α~ Θεσσαλονικείς 4/δ/16 «Επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβεί απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού»

1. Κατεβαίνει ο Κύριος Ιησούς που συνοδεύεται:

α. «Με» κέλευσμα.

β. «Με» φωνή αρχαγγέλου.

γ. «Με» σάλπιγγα Θεού

Ο Ιησούς κατεβαίνει, συνοδευόμενος από «κέλευσμα», «φωνή αρχαγγέλου» και «σάλπιγγα Θεού». Όλα αυτά είναι ΜΕ τον Χριστό αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο Χριστός. Αν πούμε ότι ο Ιησούς είναι ο αρχάγγελος επειδή συνοδεύεται από φωνή αρχαγγέλου, τότε πρέπει να πούμε ότι είναι επίσης «κέλευσμα» και «σάλπιγγα». Εντελώς παράλογο!

Και μόνον η απλή ανάγνωση και αντιπαραβολή των βιβλικών περικοπών υποχρεώνει να δεχτούμε αυτό που σε κάθε περίπτωση προκύπτει από τα συμφραζόμενα, και αυτό είναι ότι ο ΜΙΧΑΗΛ δεν είναι περισσότερο από μια αγγελική προσωπικότητα, αναμφίβολα ιδιαίτερα μεγάλης δυνάμεως, ικανή να βοηθήσει άλλους αγγέλους και να ηγείται αυτών, όπως προκύπτει από τους σχετικούς προσδιορισμούς: «εις των πρώτων αρχόντων»–Δαν. 10/ι/13, «ο άρχων υμών»–Δαν. 10/ι/21, «ο άρχων ο μέγας»–Δαν. 12/ιβ/1, «αρχάγγελος»–Ιούδα 1/α/9 και «ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού»–Αποκ. 12/ιβ/7 και τίποτα περισσότερο από αυτό.  

15-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ 2002

ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΜΙΧΑΗΛ

           15

Συμπεράσματα

Ολα τα παραπάνω είναι απαγορευτικά για οποιαδήποτε εξομοίωση του Κυρίου Ιησού Χριστού με τον αρχάγγελο Μιχαήλ. Η προσεκτική μελέτη των σχετικών χωρίων αποκλείει κάθε τέτοια ταύτιση.

Βεβαίως ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει Ο,ΤΙ θέλει. Αυτό όμως με κανένα τρόπο δε μπορεί να αλλάξει τους νόμους της γλώσσας, της ερμηνευτικής και της γραμματικής. Ο λόγος του Θεού μας καλεί να ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΜΕ τον λόγο της αλήθειας και μάλιστα σε θέματα που έχουν τόσο μεγάλη σημασία όπως το αν κάποιος με τις διδαχές του –εκκουσίως ή ακουσίως–  ΜΕΙΩΝΕΙ «τον Κύριον της δόξης» (Α~ Κορ. 2/β/8).

Αρκετές πληγές δέχεται η Εκκλησία του Χριστού ανά τους αιώνες από τους εξωτερικούς εχθρούς^ δεν υπάρχει λόγος να προστίθενται και άλλες «εκ των έσω» εξαιτίας παρανοήσεων και περιορισμένης γνώσης κάποιων.  |

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Ας σημειωθεί ότι αρχικά δίδασκαν ότι «ο Μιχαήλ δεν είναι ο Υιός του Θεού» («Σκοπιά», Νοέμ. 1879). Αργότερα δήλωναν ότι ο Ιησούς έχει «μια φύση ανώτερη από τους αγγέλους» («Σκοπιά» Μάρτ. 1883). Αντίθετα στο βιβλίο «Το Τετελεσμένον Μυστήριον» (1926), ο Μιχαήλ ταυτιζόταν με «τον Πάπα» της Ρώμης. Στο πέρασμα των χρόνων η διδασκαλία τους άλλαξε ξανά. Από το 1974 οι «Μάρτυρες» διδάσκουν ότι αυτός ήταν το πρώτο και ανώτερο από όλα τα όντα που δημιούργησε ο Θεός, και ύστερα από τη δική του δημιουργία, ο Μιχαήλ δημιούργησε όλα τα υπόλοιπα. Στο βιβλίο «Ο `Αιώνιος Σκοπός’ του Θεού Θριαμβεύει τώρα για το Καλό του Ανθρώπου» γράφουν: «Ορθά ονομάστηκε Μιχαήλ ο Αρχάγγελος. Η δική του ενεργός δύναμη της ζωής έχοντας μεταφερθεί στο ωάριο της Μαρίας με τη δύναμη του Παντοδύναμου Θεού που επισκίασε τη Μαρία σημαίνοντας ότι αυτός, ο Μιχαήλ, εξαφανίστηκε από τον ουρανό. Με την ανθρώπινη γέννηση από την Μαρία, την Ιουδαία παρθένα, έπρεπε να γίνει μια ανθρώπινη ψυχή» («God’s `Eternal Purpose’ Now Triumphing For Man’s Good», σελ. 137-138, στην αγγλική). Και στο βιβλίο «Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές» αναφέρουν, «ο Γιος του Θεού ήταν γνωστός ως Μιχαήλ προτού έρθει στη γη και είναι γνωστός επίσης μ’ αυτό το όνομα μετά την επάνοδό του στον ουρανό όπου κατοικεί ως ο δοξασμένος πνευματικός Γιος» (1987, σελ. 251).

[2] Είναι σημαντικό να προσεχτεί η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Δανιήλ στα σχετικά χωρία. Στο 8/η/25 όπου ο λόγος είναι προφανώς για τον Αντίχριστο, γράφει «θέλει σηκωθή κατά του Άρχοντος των αρχόντων [=του ανώτερου από όλους τους άρχοντες]» αλλά στο 10/ι/13 όπου ο λόγος για τον Μιχαήλ γράφει «εις των πρώτων αρχόντων [=ένας ανάμεσα σε πολλούς ομοίους ή ισάξιούς του]».

[3] Η λέξη «αρχάγγελος» που χρησιμοποιεί ο Ιούδας, με κανένα τρόπο δεν υπονοεί ότι αυτός είναι «ο μόνος αρχάγγελος». Το πρόθεμα «αρχι-» δεν σημαίνει ότι υπάρχει μόνον ένας του αυτού είδους (πρβλ. αρχιεπίσκοπός, αρχίατρος, αρχισυνάγωγος, αρχιεργάτης, αρχισυντάκτης, αρχιτέκτων κ.λπ.). Για τον λόγο αυτό και δεν υπήρξε καμία δυσκολία στην ιουδαϊκή και εκκλησιαστική γραμματεία να ονομαστούν «αρχάγγελοι» και άλλα πνευματικά όντα όπως οι Γαβριήλ και Ραφαήλ. Ας μην ξεχνούμε δε ότι στις Γραφές αναφέρονται και άλλες τάξεις ή τάγματα αγγέλων (Ρωμ. 8/η/37, Α~ Κορ. 15/ιε/24, Κολ. 1.α.15 κ.ά.). Επίσης, υπό μία έννοια, θα μπορούσε να λεχθεί ότι ο Γαβριήλ ίσως είναι είναι ανώτερος από τον Μιχαήλ, αφού παρουσιάζεται ως «Ο ΠΑΡΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» (Λουκ. 1/α/19, όμως αυτή η λογισκή δεν οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα.

SYNEXIZETAI

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

16--ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ TYXIKOS 2002

                 16

Ορθοτομώντας τον λόγο της αλήθειας

Το Αίνιγμα του Μιχαήλ

     Γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι ο Χριστός;

Είναι αρκετός καιρός που θέλαμε να αναφερθούμε στο ερμηνευτικό «πρόβλημα» που υπάρχει όσον αφορά την ταυτότητα του Αρχαγγέλου ΜΙΧΑΗΛ, όμως προηγήθηκαν άλλες προτεραιότητες. Την αφορμή για το παρόν άρθρο έδωσε η πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό «ΞΥΠΝΑ!» (8-2-2002, σελ. 16-17) ενός άρθρου που με τίτλο «Ποιος είναι ο Μιχαήλ ο Αρχάγγελος;», αναφέρεται σ’ αυτό ακριβώς το θέμα και, ως συνήθως, προβάλλει την λανθασμένη ερμηνεία της Εταιρείας «Σκοπιά».[1]

Είναι γεγονός ότι κατά περίεργο τρόπο και χωρίς να υπάρχει κάποια σοβαρή αφορμή, έχει αναπτυχθεί μια «φιλολογία» γύρω από την ταυτότητα του υπερβατικού αυτού όντος που φέρει το όνομα ΜΙΧΑΗΛ, κυρίως για να υποστηριχτούν συγκεκριμένες δογματικές θέσεις. Ανάμεσα σ’ αυτές τις απόψεις ξεχωρίζουν οι εξής τέσσερις:

• (1) Ο Μιχαήλ είναι ο μεγαλύτερος από όλους τους αγγέλους όλων των τάξεων και ο μοναδικός αρχάγγελος.

• (2) Ο Μιχαήλ ως αρχάγγελος είναι μόνο αρχηγός των αγγέλων και συνεπώς κατώτερος από άλλες πνευματικές υπάρξεις όπως π.χ. τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ.

Περιοδικό "Ξύπνα" / 8-2-2002, σελ. 16-17 Έκδοση "Σκοπιά".

• (3) Ο Μιχαήλ είναι ένα άλλο όνομα του Υιού του Θεού στην προ και μετά ανθρώπινη ιστορία Του, χωρίς να μειώνεται η θεία Του φύση. (Την άποψη αυτή υποστήριζε ο γνωστός σχολιαστής Matthew Henry, οι Αντβεντιστές της 7ης Ημέρας κ.ά.).

• (4) Ο Μιχαήλ είναι το πρώτο κτίσμα του Θεού, που ενσαρκώθηκε ως ο Ιησούς Χριστός. Την άποψη αυτή υποστηρίζουν όσοι αρνούνται τη θεία φύση του Υιού του Θεού και θέλουν να μειώσουν την προσωπικότητα του Κυρίου Ιησού Χριστού (κυρίως η «Σκοπιά» και άλλοι ομοϊδεάτες της).

• Υπάρχουν και άλλες απόψεις, όπως π.χ. εκείνη των Μορμόνων, που διδάσκουν ότι ο Μιχαήλ ήταν ο Αδάμ κ.λπ., τις οποίες προσπερνούμε ως εντελώς φανταστικές.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η αλήθεια βρίσκεται μέσα στη Βίβλο, αρκεί αυτή να μελετηθεί χωρίς δογματικές παρωπίδες και προκαταλήψεις, γεγονός ιδιαίτερα σπάνιο στους καιρούς μας, όπου οι περισσότεροι δυστυχώς ενδιαφέρονται περισσότερο για τα δόγματα της εκκλησίας τους και όχι για την Αλήθεια της Βίβλου.

Όπως φαίνεται και από τα λεξικά, το όνομα ΜΙΧΑΗΛ σημαίνει «Ποιος είναι όπως ο Θεός;» ή «Ποιος είναι σαν τον Θεό;». Αυτή η σημασία παρέσυρε κάποιους να υποθέσουν ότι ένα τέτοιο όνομα δε θα μπορούσε να το έχει μια οποιαδήποτε προσωπικότητα και, σαν αποτέλεσμα, καταλήγουν στη θέση ότι ο Μιχαήλ θα μπορούσε να είναι μόνο Εκείνος που δήλωσε για τον εαυτό Του, «Όστις είδεν εμέ, είδε τον Πατέρα» (Ιωάν. 14/ιδ/9). Αλλά συμβαίνει πράγματι αυτό;

Βιβλίο "Δώστε Προσοχή στην Προφητεία του Δανιήλ"

( Έκδοση "Σκοπιά", σελ. 204-205 )

Ας σημειωθεί στο προκείμενο ότι στη Βίβλο υπάρχουν και άλλα ονόματα, η σημασία των οποίων είναι πολύ σπουδαιότερη από αυτή του Μιχαήλ, και όμως αφορούν αποκλειστικά ανθρώπους, όπως π.χ. Μισαήλ =«Ποιος είναι ό,τι ο Θεός είναι;», και Μιχαίας, Μιχαΐας και Μιχά που όλα τους σημαίνουν «Ποιος είναι σαν τον Γιαχ; [Γιαχβέ]».

Για να απαντηθεί ορθά το ερώτημα του τίτλου μας, είναι απαραίτητο να δούμε προσεκτικά ΟΛΕΣ τις περικοπές που σχετίζονται με το όνομα «Μιχαήλ» και για το σκοπό αυτό παρατέθηκαν οι σχετικοί Πίνακες, τους οποίους ο αναγνώστης παρακαλείται να μελετήσει με την πρέπουσα προσοχή. Οι υπόλοιπες αναφέρονται σε πραγματικούς ανθρώπους.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

17---ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ TYXIKOS 2002

ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΜΙΧΑΗΛ

    17

 Εδάφιο    Παρατηρήσεις

Δανιήλ 10/ι/13 «...ο Μιχαήλ, εις των πρώτων αρχόντων, ήλθε διά να μοι βοηθήση^ και εγώ έμεινα εκεί πλησίον των βασιλέων της Περσίας»[2]

Ο Μιχαήλ είναι μόνο ένας από αρκετούς άλλους «πρώτους άρχοντες» και συνεπώς δεν είναι μοναδικός.

1. Ο Ιησούς πουθενά στη Βίβλο δεν ονομάζεται «Πρώτος Άρχοντας». Αντίθετα ονομάζεται «Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων» (Αποκ. 19/ιθ/16). 

2. Ο Κύριος Ιησούς είναι «ο μονογενής Υιός» του Θεού (Ιωάν. 1/α/14,18, 3/γ/16,18, Α~ Ιωάν. 4/δ/9), γεγονός που αποκλείει την κατάταξή Του μεταξύ άλλων «αρχόντων» αφού υπερέχει όλων των άλλων. 

3. Ο Κύριος Ιησούς δέχεται προσκύνηση: «Όταν δε πάλιν εισαγάγη τον πρωτότοκον εις την οικουμένην, λέγει, `Και ας προσκυνήσωσιν εις αυτόν πάντες οι άγγελοι του Θεού’» κάτι που δεν συμβαίνει σε κανέναν άγγελο οποιασδήποτε βαθμίδας, οι οποίοι μάλιστα αρνούνται συστηματικά να δεχτούν προσκύνηση (βλ. Αποκ. 19/ιθ/10, 22/κβ/9).

Δανιήλ 10/ι/21 «...και δεν είναι ουδείς ο αγωνιζόμενος μετ’ εμού υπέρ τούτων, ειμή ο Μιχαήλ ο άρχων υμών»

Ο Μιχαήλ εικονίζεται εδώ ως «ο άρχων υμών», που σημαίνει ότι είναι υπερβατικός «άρχοντας» του λαού Ισραήλ, ο οποίος μάχεται γι’ αυτούς στο πνευματικό στερεώμα.

Αν και ο Ιησούς συνοδεύεται από αγγελικές δυνάμεις όταν πολεμά (βλ. Ματθ. 25/κε/31), δεν ονομάζεται «άρχων» αλλά μάλλον «βασιλεύς» τους (εδ. 34).

Ιούδας 9 «Ο δε Μιχαήλ ο αρχάγγελος, ότε αγωνιζόμενος με τον διάβολον εφιλονείκει περί του σώματος του Μωϋσέως, δεν ετόλμησε να επιφέρη εναντίον αυτού κατηγορίαν βλάσφημον, αλλ’ είπεν, `Ο Κύριος να σε επιτιμήση’».

1. Ο Μιχαήλ είναι «ο Αρχάγγελος» (=αρχηγός αγγέλων) –γεγονός που συμφωνεί και με το Δαν. 10/ι/13– δεν παύει να είναι ο ίδιος ΑΓΓΕΛΟΣ.[3]

2. Ο Μιχαήλ δεν τόλμησε να επιτιμήσει τον Σατανά.

3. Ο Μιχαήλ άφησε στον «Κύριο» να επιτιμήσει τον Σατανά.

1. Ο Ιησούς δεν είναι ένας «αρχάγγελος» ούτε ο «αρχηγός των αγγέλων».

2. Ο Ιησούς έχει επιτιμήσει πολλές φορές τον Σατανά (βλ. Ματθ. 17/ιζ/18, Μάρκ. 9/θ/25 κ.λπ.). Συνεπώς ο Ιησούς δεν μπορεί να είναι ο Μιχαήλ.

3. Ο Μιχαήλ επικαλείται τον «Κύριο» αλλά η Καινή Διαθήκη αναφέρει ως «Κύριο» τον Ιησού, τον Λόγο του Θεού.

Αποκάλυψη 12/ιβ/7 «Και έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ^ ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά του δράκοντος, και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού»

«Ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού» στο ένα στρατόπεδο και «ο δράκων και οι άγγελοι αυτού» στο αντίπαλο. Συνεπώς είναι όντα της ίδιας ιεραρχικής τάξης και άρα ο Μιχαήλ είναι ισόβαθμος με τον «δράκοντα». Ο πρώτος ηγείται των αγαθών αγγέλων και ο δράκων ηγείται των πονηρών (πρβλ. Ματθ. 9/θ/34)

Πουθενά στο βιβλίο της Αποκάλυψης ο Κύριος Ιησούς δεν ονομάζεται «άγγελος».

Α~ Θεσσαλονικείς 4/δ/16 «Επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβεί απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού»

1. Κατεβαίνει ο Κύριος Ιησούς που συνοδεύεται:

α. «Με» κέλευσμα.

β. «Με» φωνή αρχαγγέλου.

γ. «Με» σάλπιγγα Θεού

Ο Ιησούς κατεβαίνει, συνοδευόμενος από «κέλευσμα», «φωνή αρχαγγέλου» και «σάλπιγγα Θεού». Όλα αυτά είναι ΜΕ τον Χριστό αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο Χριστός. Αν πούμε ότι ο Ιησούς είναι ο αρχάγγελος επειδή συνοδεύεται από φωνή αρχαγγέλου, τότε πρέπει να πούμε ότι είναι επίσης «κέλευσμα» και «σάλπιγγα». Εντελώς παράλογο!

Και μόνον η απλή ανάγνωση και αντιπαραβολή των βιβλικών περικοπών υποχρεώνει να δεχτούμε αυτό που σε κάθε περίπτωση προκύπτει από τα συμφραζόμενα, και αυτό είναι ότι ο ΜΙΧΑΗΛ δεν είναι περισσότερο από μια αγγελική προσωπικότητα, αναμφίβολα ιδιαίτερα μεγάλης δυνάμεως, ικανή να βοηθήσει άλλους αγγέλους και να ηγείται αυτών, όπως προκύπτει από τους σχετικούς προσδιορισμούς: «εις των πρώτων αρχόντων»–Δαν. 10/ι/13, «ο άρχων υμών»–Δαν. 10/ι/21, «ο άρχων ο μέγας»–Δαν. 12/ιβ/1, «αρχάγγελος»–Ιούδα 1/α/9 και «ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού»–Αποκ. 12/ιβ/7 και τίποτα περισσότερο από αυτό.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

18--ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ TYXIKOS 2002

              18

Συμπεράσματα

Ολα τα παραπάνω είναι απαγορευτικά για οποιαδήποτε εξομοίωση του Κυρίου Ιησού Χριστού με τον αρχάγγελο Μιχαήλ. Η προσεκτική μελέτη των σχετικών χωρίων αποκλείει κάθε τέτοια ταύτιση.

Βεβαίως ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει Ο,ΤΙ θέλει. Αυτό όμως με κανένα τρόπο δε μπορεί να αλλάξει τους νόμους της γλώσσας, της ερμηνευτικής και της γραμματικής. Ο λόγος του Θεού μας καλεί να ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΜΕ τον λόγο της αλήθειας και μάλιστα σε θέματα που έχουν τόσο μεγάλη σημασία όπως το αν κάποιος με τις διδαχές του –εκκουσίως ή ακουσίως–  ΜΕΙΩΝΕΙ «τον Κύριον της δόξης» (Α~ Κορ. 2/β/8).

Αρκετές πληγές δέχεται η Εκκλησία του Χριστού ανά τους αιώνες από τους εξωτερικούς εχθρούς^ δεν υπάρχει λόγος να προστίθενται και άλλες «εκ των έσω» εξαιτίας παρανοήσεων και περιορισμένης γνώσης κάποιων.  |

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Ας σημειωθεί ότι αρχικά δίδασκαν ότι «ο Μιχαήλ δεν είναι ο Υιός του Θεού» («Σκοπιά», Νοέμ. 1879). Αργότερα δήλωναν ότι ο Ιησούς έχει «μια φύση ανώτερη από τους αγγέλους» («Σκοπιά» Μάρτ. 1883). Αντίθετα στο βιβλίο «Το Τετελεσμένον Μυστήριον» (1926), ο Μιχαήλ ταυτιζόταν με «τον Πάπα» της Ρώμης. Στο πέρασμα των χρόνων η διδασκαλία τους άλλαξε ξανά. Από το 1974 οι «Μάρτυρες» διδάσκουν ότι αυτός ήταν το πρώτο και ανώτερο από όλα τα όντα που δημιούργησε ο Θεός, και ύστερα από τη δική του δημιουργία, ο Μιχαήλ δημιούργησε όλα τα υπόλοιπα. Στο βιβλίο «Ο `Αιώνιος Σκοπός’ του Θεού Θριαμβεύει τώρα για το Καλό του Ανθρώπου» γράφουν: «Ορθά ονομάστηκε Μιχαήλ ο Αρχάγγελος. Η δική του ενεργός δύναμη της ζωής έχοντας μεταφερθεί στο ωάριο της Μαρίας με τη δύναμη του Παντοδύναμου Θεού που επισκίασε τη Μαρία σημαίνοντας ότι αυτός, ο Μιχαήλ, εξαφανίστηκε από τον ουρανό. Με την ανθρώπινη γέννηση από την Μαρία, την Ιουδαία παρθένα, έπρεπε να γίνει μια ανθρώπινη ψυχή» («God’s `Eternal Purpose’ Now Triumphing For Man’s Good», σελ. 137-138, στην αγγλική). Και στο βιβλίο «Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές» αναφέρουν, «ο Γιος του Θεού ήταν γνωστός ως Μιχαήλ προτού έρθει στη γη και είναι γνωστός επίσης μ’ αυτό το όνομα μετά την επάνοδό του στον ουρανό όπου κατοικεί ως ο δοξασμένος πνευματικός Γιος του Θεού» (1987, σελ. 251).

[2] Είναι σημαντικό να προσεχτεί η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Δανιήλ στα σχετικά χωρία. Στο 8/η/25 όπου ο λόγος είναι προφανώς για τον Αντίχριστο, γράφει «θέλει σηκωθή κατά του Άρχοντος των αρχόντων [=του ανώτερου από όλους τους άρχοντες]» αλλά στο 10/ι/13 όπου ο λόγος για τον Μιχαήλ γράφει «εις των πρώτων αρχόντων [=ένας ανάμεσα σε πολλούς ομοίους ή ισάξιούς του]».

[3] Η λέξη «αρχάγγελος» που χρησιμοποιεί ο Ιούδας, με κανένα τρόπο δεν υπονοεί ότι αυτός είναι «ο μόνος αρχάγγελος». Το πρόθεμα «αρχι-» δεν σημαίνει ότι υπάρχει μόνον ένας του αυτού είδους (πρβλ. αρχιεπίσκοπός, αρχίατρος, αρχισυνάγωγος, αρχιεργάτης, αρχισυντάκτης, αρχιτέκτων κ.λπ.). Για τον λόγο αυτό και δεν υπήρξε καμία δυσκολία στην ιουδαϊκή και εκκλησιαστική γραμματεία να ονομαστούν «αρχάγγελοι» και άλλα πνευματικά όντα όπως οι Γαβριήλ και Ραφαήλ. Ας μην ξεχνούμε δε ότι στις Γραφές αναφέρονται και άλλες τάξεις ή τάγματα αγγέλων (Ρωμ. 8/η/37, Α~ Κορ. 15/ιε/24, Κολ. 1.α.15 κ.ά.). Επίσης, υπό μία έννοια, θα μπορούσε να λεχθεί ότι ο Γαβριήλ ίσως είναι είναι ανώτερος από τον Μιχαήλ, αφού παρουσιάζεται ως «Ο ΠΑΡΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» (Λουκ. 1/α/19, όμως αυτή η λογισκή δεν οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα.

…………………………………..