ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΧΙΚΟΣ
« εις τους ταπεινούς δίδει χάριν »
Συχνά στο νου μας έχουμε την μικρή πόλη της Βηθλεέμ, ως τόπο ταπεινό και ασήμαντο. Όμως υπάρχει και άλλη μια πόλη που παρόμοια ήταν η αξία της, και ίσως δεν θα την γνωρίζαμε καν σήμερα, αν δεν είχε συνδεθεί τόσο με τη ζωή του Κυρίου Ιησού.
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, ότι εκτός από τον τίτλο του Μεσσία-Χριστού, ο Κύριος Ιησούς είναι γνωστός και ως ο Ναζωραίος, δηλαδή πολίτης ή αυτός που κατάγεται από τη Ναζαρέτ, και όντως η Ναζαρέτ είχε σημαντικό ρόλο στην παιδική και νεανική ιστορία του Χριστού.
Αν και γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, έφυγε αμέσως στην Αίγυπτο εξαιτίας του διωγμού του Ηρώδη και όταν ο τελευταίος πέθανε, ο Ιωσήφ πήρε σχετική οδηγία από τον Θεό για να επιστρέψει στο Ισράηλ. Και «ελθών κατώκησεν εις πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, διά να πληρωθή το ρηθέν διά των προφητών· ότι Ναζωραίος θέλει ονομασθή»(Ματθ. 2/β/21-23).
Αμέσως μετά τη βάπτισή Του, ο Κύριος «ήλθεν εις την Ναζαρέτ, όπου ήτο ανατεθραμμένος, και εισήλθε κατά την συνήθειαν αυτού εις την συναγωγήν εν τη ημέρα του σαββάτου και εσηκώθη να αναγνώση» (Λουκ. 4/δ/16).
Αλλά και η μητέρα του Κυρίου Μαριάμ, στην ίδια πόλη ζούσε και εκεί την συνάντησε, σταλμένος από τον Θεό ο άγγελος Γαβριήλ, φέρνοντας τα ευλογημένα νέα ότι θα γεννήσει τον Χριστό. Κατά το λόγο του Ευαγγελίου, αυτό έγινε «εις πόλιν της Γαλιλαίας ονομαζομένην Ναζαρέτ, προς παρθένον ηρραβωνισμένην με άνδρα ονομαζόμενον Ιωσήφ, εξ οίκου Δαβίδ, και το όνομα της παρθένου Μαριάμ» (Λουκ. 1/α/26-27).
Αλλά ο μετέπειτα απόστολος Ναθαναήλ, ακούγοντας για την καταγωγή του Ιησού από αυτή την πόλη, είπε, «Εκ Ναζαρέτ δύναται να προέλθη τι αγαθόν;» (Ιωάν. 1/α/46), στοιχείο που μαρτυρεί πως η μικρή και άσημη αυτή πόλη δεν ήταν μόνο ασήμαντη στην εκτίμηση του λαού, αλλά και περιφρονημένη.
Και όμως, ο Θεός, που από ανθρώπινης πλευράς θα ταίριαζε περισσότερο να βρει τη μελλοντική μητέρα του Υιού Του στη Ρώμη, πρωτεύουσα της μέγιστης πολιτικής και στρατιωτικής δύναμης στη γη εκείνη την εποχή, ή στην Αθήνα, το πολιτιστικό κέντρο του κόσμου, ή στην Ιερουσαλήμ, που ήταν το πνευματικό κέντρο του κόσμου, διάλεξε την Ναζαρέτ που, αν και άσημη, ήταν αρκετά γνωστή για την ασημαντότητά της...
Το σημαντικότερο, εν προκειμένω, δεν είναι η αξία του γεωγραφικού τόπου, όσο ότι η αγνή παρθένος Μαρία, ζούσε μια ευσεβή ζωή μέσα στην πιο ακατάλληλη θέση, γεγονός που τιμά τη νεότητα και την αγνότητά της, με τις οποίες καμία σημερινή "τινέιτζερ" δε θα μπορούσε να συγκριθεί.
Σ’ αυτή, λοιπόν, την μικρή πόλη στη μέση του πουθενά, ζούσε η Μαρία, μια επίσης άσημη κοπέλα, που όμως δεν "διέλαθε" της προσοχής του Θεού, ο Οποίος, όπως έχει αποδειχθεί με πολλαπλά παραδείγματα, συγκινείται από αυτό το είδος ανθρώπων για να εκδηλώσει τη μεγάλη Του δύναμη.
Όπως πολύ όμορφα είχε περιγράψει προ αιώνων ο Ανανί ο Βλέπων (προφήτης του Θεού), «οι οφθαλμοί του Κυρίου περιτρέχουσι διά πάσης της γης, διά να δειχθή δυνατός υπέρ των εχόντων την καρδίαν αυτών τελείαν προς αυτόν» (Β~ Χρον. 16/ις/9), έτσι και στην περίπτωση της Μαριάμ, ο Θεός επέλεξε αυτή την άγνωστη κοπέλα για να την χρησιμοποιήσει στο πιο σπουδαίο και τώρα πια πασίγνωστο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, δηλαδή τη Γέννηση του Χριστού.
Μερικές φορές χρειάζεται κι εμείς σήμερα να ζούμε τη ζωή της πίστης μας σε κάποιον άσημο τόπο, σε μια ταπεινή εργασία, σε ένα επαρχιακό σχολείο ή μέσα σε μια φτωχή οικογένεια, και αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατό να μας ανατεθεί ποτέ μια δύσκολη ή σπουδαία αποστολή. Αλλά αυτό γίνεται, και έχουμε πολλά παραδείγματα, ακόμη και από τη σύγχρονη ζωή, όμως η παρθένος Μαρία είναι το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, που δείχνει πως όχι μόνο είναι δυνατό να ζήσεις μια ευσεβή ζωή σύμφωνα με το θέλημα του Θεού μέσα σε έναν ασεβή κόσμο, αλλά και να αξιωθείς να χρησιμοποιηθείς από τον Κύριο για ένδοξα δικά Του σχέδια, πέρα από κάθε πρόβλεψη και ανθρώπινη λογική.
Μέσω του προφήτη Ησαΐα, ακούγεται η φωνή του Θεού:«Αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος. Αλλ' όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών» (Ησ. 55/νε/8-9).
Το ερώτημα δεν είναι κατά πόσον θα ρίξει το μάτι Του σ’ εμάς ο Θεός αλλά, όταν γίνει αυτό, κατά πόσον εμείς θα βρεθούμε έτοιμοι και προετοιμασμένοι για να απαντήσουμε στην κλήση του Θεού σαν την Μαριάμ, που είπε: «Ιδού, η δούλη του Κυρίου· γένοιτο εις εμέ κατά τον λόγον σου»(Λουκ. 1/α/38). |
« εις τους ταπεινούς δίδει χάριν »
Η πόλη της Ναζαρέτ
Συχνά στο νου μας έχουμε την μικρή πόλη της Βηθλεέμ, ως τόπο ταπεινό και ασήμαντο. Όμως υπάρχει και άλλη μια πόλη που παρόμοια ήταν η αξία της, και ίσως δεν θα την γνωρίζαμε καν σήμερα, αν δεν είχε συνδεθεί τόσο με τη ζωή του Κυρίου Ιησού.
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, ότι εκτός από τον τίτλο του Μεσσία-Χριστού, ο Κύριος Ιησούς είναι γνωστός και ως ο Ναζωραίος, δηλαδή πολίτης ή αυτός που κατάγεται από τη Ναζαρέτ, και όντως η Ναζαρέτ είχε σημαντικό ρόλο στην παιδική και νεανική ιστορία του Χριστού.
Αν και γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, έφυγε αμέσως στην Αίγυπτο εξαιτίας του διωγμού του Ηρώδη και όταν ο τελευταίος πέθανε, ο Ιωσήφ πήρε σχετική οδηγία από τον Θεό για να επιστρέψει στο Ισράηλ. Και «ελθών κατώκησεν εις πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, διά να πληρωθή το ρηθέν διά των προφητών· ότι Ναζωραίος θέλει ονομασθή»(Ματθ. 2/β/21-23).
Αμέσως μετά τη βάπτισή Του, ο Κύριος «ήλθεν εις την Ναζαρέτ, όπου ήτο ανατεθραμμένος, και εισήλθε κατά την συνήθειαν αυτού εις την συναγωγήν εν τη ημέρα του σαββάτου και εσηκώθη να αναγνώση» (Λουκ. 4/δ/16).
Αλλά και η μητέρα του Κυρίου Μαριάμ, στην ίδια πόλη ζούσε και εκεί την συνάντησε, σταλμένος από τον Θεό ο άγγελος Γαβριήλ, φέρνοντας τα ευλογημένα νέα ότι θα γεννήσει τον Χριστό. Κατά το λόγο του Ευαγγελίου, αυτό έγινε «εις πόλιν της Γαλιλαίας ονομαζομένην Ναζαρέτ, προς παρθένον ηρραβωνισμένην με άνδρα ονομαζόμενον Ιωσήφ, εξ οίκου Δαβίδ, και το όνομα της παρθένου Μαριάμ» (Λουκ. 1/α/26-27).
Αλλά ο μετέπειτα απόστολος Ναθαναήλ, ακούγοντας για την καταγωγή του Ιησού από αυτή την πόλη, είπε, «Εκ Ναζαρέτ δύναται να προέλθη τι αγαθόν;» (Ιωάν. 1/α/46), στοιχείο που μαρτυρεί πως η μικρή και άσημη αυτή πόλη δεν ήταν μόνο ασήμαντη στην εκτίμηση του λαού, αλλά και περιφρονημένη.
Και όμως, ο Θεός, που από ανθρώπινης πλευράς θα ταίριαζε περισσότερο να βρει τη μελλοντική μητέρα του Υιού Του στη Ρώμη, πρωτεύουσα της μέγιστης πολιτικής και στρατιωτικής δύναμης στη γη εκείνη την εποχή, ή στην Αθήνα, το πολιτιστικό κέντρο του κόσμου, ή στην Ιερουσαλήμ, που ήταν το πνευματικό κέντρο του κόσμου, διάλεξε την Ναζαρέτ που, αν και άσημη, ήταν αρκετά γνωστή για την ασημαντότητά της...
Το σημαντικότερο, εν προκειμένω, δεν είναι η αξία του γεωγραφικού τόπου, όσο ότι η αγνή παρθένος Μαρία, ζούσε μια ευσεβή ζωή μέσα στην πιο ακατάλληλη θέση, γεγονός που τιμά τη νεότητα και την αγνότητά της, με τις οποίες καμία σημερινή "τινέιτζερ" δε θα μπορούσε να συγκριθεί.
Σ’ αυτή, λοιπόν, την μικρή πόλη στη μέση του πουθενά, ζούσε η Μαρία, μια επίσης άσημη κοπέλα, που όμως δεν "διέλαθε" της προσοχής του Θεού, ο Οποίος, όπως έχει αποδειχθεί με πολλαπλά παραδείγματα, συγκινείται από αυτό το είδος ανθρώπων για να εκδηλώσει τη μεγάλη Του δύναμη.
Όπως πολύ όμορφα είχε περιγράψει προ αιώνων ο Ανανί ο Βλέπων (προφήτης του Θεού), «οι οφθαλμοί του Κυρίου περιτρέχουσι διά πάσης της γης, διά να δειχθή δυνατός υπέρ των εχόντων την καρδίαν αυτών τελείαν προς αυτόν» (Β~ Χρον. 16/ις/9), έτσι και στην περίπτωση της Μαριάμ, ο Θεός επέλεξε αυτή την άγνωστη κοπέλα για να την χρησιμοποιήσει στο πιο σπουδαίο και τώρα πια πασίγνωστο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, δηλαδή τη Γέννηση του Χριστού.
***
Μερικές φορές χρειάζεται κι εμείς σήμερα να ζούμε τη ζωή της πίστης μας σε κάποιον άσημο τόπο, σε μια ταπεινή εργασία, σε ένα επαρχιακό σχολείο ή μέσα σε μια φτωχή οικογένεια, και αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατό να μας ανατεθεί ποτέ μια δύσκολη ή σπουδαία αποστολή. Αλλά αυτό γίνεται, και έχουμε πολλά παραδείγματα, ακόμη και από τη σύγχρονη ζωή, όμως η παρθένος Μαρία είναι το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, που δείχνει πως όχι μόνο είναι δυνατό να ζήσεις μια ευσεβή ζωή σύμφωνα με το θέλημα του Θεού μέσα σε έναν ασεβή κόσμο, αλλά και να αξιωθείς να χρησιμοποιηθείς από τον Κύριο για ένδοξα δικά Του σχέδια, πέρα από κάθε πρόβλεψη και ανθρώπινη λογική.
Μέσω του προφήτη Ησαΐα, ακούγεται η φωνή του Θεού:«Αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος. Αλλ' όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών και αι βουλαί μου των βουλών υμών» (Ησ. 55/νε/8-9).
Το ερώτημα δεν είναι κατά πόσον θα ρίξει το μάτι Του σ’ εμάς ο Θεός αλλά, όταν γίνει αυτό, κατά πόσον εμείς θα βρεθούμε έτοιμοι και προετοιμασμένοι για να απαντήσουμε στην κλήση του Θεού σαν την Μαριάμ, που είπε: «Ιδού, η δούλη του Κυρίου· γένοιτο εις εμέ κατά τον λόγον σου»(Λουκ. 1/α/38). |
