Andreas Fournaris
Πριν από 42 λεπτά ·
Στα τέσσερα Ευαγγέλια και στις επιστολές της Καινής Διαθήκης βλέπουμε ότι η αποστολή της Μαρίας και η θέση της στο προαιώνιο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου ήταν να γεννήσει, ενώ ήταν ακόμη παρθένος, τον Υιό του Θεού διά Πνεύμα...τος Αγίου, τον οποίο σημειωτέον και η ίδια ως έχουσα ανάγκην σωτηρίας, αποκάλεσε Σωτήρα της. Στη συνέχεια τη βλέπουμε να λαμβάνει Πνεύμα Άγιο μαζί με τους υπόλοιπους μαθητές και μετά οι θεόπνευστοι συγγραφείς σιωπούν για αυτήν. Το ίδιο και οι Αποστολικοί πατέρες. Όλα όσα ήθελε το Άγιο Πνεύμα να γνωρίζουμε για την Κεχαριτωμένη Μαρία, φρόντισε να καταγραφεί στα Ευαγγέλια και να ΜΗΝ καταγραφεί τίποτε στις Επιστολές. Για ποιο λόγο; Η υπερβολή της τιμής μέχρι λατρείας στο πρόσωπό της και η αναντίρρητη θεοποίηση της (όταν τα έργα μιλούν τα λόγια περιττεύουν) αποδεικνύουν πόσο καλά γνωρίζει την απατηλότητα της ανθρώπινης καρδιάς ο Πλάστης μας, ο Οποίος θέλει ΜΟΝΟ τον Μονογενή Του Υιό να επικαλούνται οι άνθρωποι για σωτηρία, μεσιτεία, βοήθεια, επειδή ΑΥΤΟΝ έθεσε Μεσίτη και Αρχιερέα μεταξύ Αυτού και εμάς. (πρβλ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟ ΟΝΟΜΑ ΔΟΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ - Απ. Πέτρος) Βέβαια οι Μαριολάτρες, μη μπορώντας να αρνηθούν τα γεγραμμένα, έθεσαν αυθαίρετα τη Μαρία μεσίτρια μεταξύ Χριστού και ανθρώπων, τη στιγμή που ο ϊδιος καλεί τον κάθε αμαρτωλό με αγάπη:"ΕΛΑΤΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΟΛΟΙ" ... Τέλος πάντων. Είτε έκανε λοιπόν άλλα παιδιά είτε δεν έκανε η Μαρία, για μας δεν έχει καμιά σημασία παρά μόνο το ότι η αγία Παρθένος "ευρέθη εν γαστρί έχουσα" διά Πνεύματος Αγίου. Τέλος, εκτός από τα γνωστά εδάφια από τα Ευαγγέλια περί αδελφών του Ιησού, ας προσέξουμε από τον ψαλμό 69 (68) που μιλάει προφητικά για τον πάσχοντα Μεσσία, τα εξής: "8 'Eγινα ξένoς στoυς αδελφoύς μoυ, και αλλoγενής ΣΤΟΥΣ ΥΙΟΥΣ τής μητέρας μoυ". Το ότι ο ψαλμός αυτός αναφέρεται στον Ιησού, φαίνεται και από το κατά Ιωάννην 2 όπου οι μαθητές, όταν είδαν τον Κύριο να διώχνει με αγανάκτηση τους εμπόρους από το Ναό, θυμήθηκαν το γεγραμμένο στον ψαλμό 69: "ο ζήλος του οίκου Σου με κατέφαγε" Στον ίδιο ψαλμό διαβάζουμε τα εξής συγκλονιστικά για το Πάθος του Ιησού μας στο Σταυρό: "19 Eσύ γνωρίζεις τoν oνειδισμό μoυ, και την αισχύνη μου, και τη ντρoπή μoυ μπρoστά σoυ είναι όλoι αυτoί πoυ με θλίβoυν.20 O oνειδισμός σύντριψε την καρδιά μoυ και είμαι περίλυπoς περίμενα, μάλιστα, κάπoιoν να με συλλυπηθεί, αλλά δεν υπήρξε, και παρηγoρητές, αλλά δεν βρήκα. 21ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΜΟΥ, ΕΔΩΣΑΝ ΣΕ ΜΕΝΑ ΧΟΛΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΨΑ ΜΟΥ ΜΕ ΠΟΤΙΣΑΝ ΞΙΔΙ"Δείτε περισσότερα
