( BILLY GRAHAM) (μεταφορά Αγ.
Γραφής Σ. Φίλου)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ
01
Από
το βιβλίο θα δούμε στο κεφάλαιο αυτό:
Διότι ήλθεν ο Χριστός
Α΄
Κορινθίους 15:3-4
3
Διότι παρέδωκα εις εσάς εν πρώτοις εκείνο, το οποίον και παρέλαβον, ότι ο
Χριστός απέθανε διά τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς,
4
και ότι ετάφη, και ότι ανέστη την τρίτην ημέραν κατά τας γραφάς,
…………………………………..
Ήδη
έχουμε αναπτύξει ότι το τρομερότερο και καταστρεπτικότερο πράγμα εις τον κόσμο
είναι η αμαρτία. Η αιτία όλων των ταραχών η ρίζα όλων των θλίψεων οι φόβοι όλων
των ανθρώπων ευρίσκονται εις την μικράν λέξιν –αμαρτία. Αυτή διέστρεψε την
φύσιν του ανθρώπου και κατέστρεψε την εσωτερική αρμονία της ανθρώπινης ζωής.
Αυτή στέρησε τον άνθρωπο της ευγενούς του καταγωγής. Αυτή κατόρθωσε ώστε να
συλληφθεί ο άνθρωπος εις την παγίδα του Διαβόλου.
Όλαι αι διανοητικαί ταραχαί όλαι αι
ασθένειαι όλαι αι καταστροφαί και όλοι οι πόλεμοι έχουν την ρίζα των
Εις
την αμαρτία. Αυτή σαλεύει τας φρένας και δηλητηριάζει την καρδιά.
Εις την Άγια Γραφή περιγράφεται ως τρομερά
και ταπεινωτική ασθένεια που απαιτεί μια ριζική θεραπεία. Είναι μια αχαλίνωτος θύελλα ένα ηφαίστειο εν
δράσει. Είναι ένας φρενοβλαβείς που δραπέτευσε από το άσυλο, ένας γκάνγκστερ
που περιφέρεται δια ληστεία. Είναι ένας ωρυόμενος λέων που επιζητεί την λεία
του, ένας κεραυνός που κατευθύνεται προς την γη. Είναι λαιμητόμος που
αποκεφαλίζει, ένας θανατηφόρος καρκίνος που προχωρεί και κατατρώει τι
ανθρώπινες ψυχές. Είναι ένα μανιασμένος χείμαρρος που παρασύρει τα πάντα στο
πέρασμα του.
«Εξ’ αιτίας της αμαρτίας έχει μολυνθεί με το
ανθρώπινο έγκλημα κάθε ρυάκι έχει διαφθαρεί ηθικώς κάθε πνοή ανέμου έχει
μαυρίσει το φως κάθε ημέρας
Έχει
πληρωθεί με πικρία κάθε ποτήρι της ζωής είναι γεμάτο από επικινδύνους παγίδας
κάθε μονοπάτι της ζωής. Η αμαρτία καταστρέφει κάθε ευτυχία σκοτίζει την σκέψη
καυτηριάζει την συνείδηση μαραίνει τα πάντα προξενεί όλα τα δάκρια τις λύπες
και τις αγωνίες υπόσχεται μεταξωτά φορέματα και δίδει ένα υποκάμισο από
λινάτσα».
Οι άνθρωποι είχαν χαθεί επί αιώνες εις ένα
πνευματικό σκοτάδι, είχαν τυφλωθεί από την ασθένεια της αμαρτίας και ήσαν
υποχρεωμένοι να ψηλαφούν—ερευνώντες αναζητούντες κάποιαν διέξοδο από την
κατάσταση αυτήν.
Ο
άνθρωπος είχε ανάγκη κάποιου ο οποίος θα τον οδηγούσε έξω από την διανοητική
σύγχυση και τον ηθικό λαβύρινθο κάποιου ο οποίος θα μπορούσε να ανοίξει τας
θύρας και να τον ελευθερώσει απο την φυλακή του διαβόλου.
Οι άνθρωποι έστεκαν απελπισμένοι με
πεινασμένες καρδιές με διψασμένες διάνοιες, με συντριμμένα πνεύματα ενώ τα μάτια των
ερευνούσαν και τα ώτα των ήσαν προσεκτικά για να ακούσουν. Και εν τω μεταξύ ο
Διάβολος καμάρωνε με χαιρεκακία την μεγάλη του νίκη εις τον κήπο της Εδέμ.
Από την πρωτόγονων κατάσταση του ανθρώπου
της ζούγκλας μέχρι των μεγάλων πολιτισμών της Αιγύπτου, της Ελλάδος και της
ρώμης άνθρωποι εν αμηχανία έκαμναν όλοι τη ιδίαν ερώτηση: «πως θα απαλλαγώμεν; πως
θα καλυτερεύσομε; Τι μπορούμε να κάνουμε; Ποιο δρόμο πρέπει να πάρουμε; Πως θα
ελευθερωθούμε από την τρομερή αυτήν κατάσταση;
Πως θα σταματήσουμε τον ορμητικό χείμαρρο; Πως θα απαλλαγούμε από το
δίκτυ εις το οποίο βρισκόμαστε; Εάν
υπάρχει κάποιος τρόπος πως μπορούμε να τον βρούμε;
συνεχίζεται
……………………………………..
