_______________________________

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

Iδού έρχομαι ταχέως !!!

16--ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ-02-Θέμα: υπομονή - πραότητα


16--ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ
Μεταφορά Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου
02-Θέμα:   υπομονή - πραότητα
                 02
Ρωμαίους 5
1 Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού…..
4 …..η δε υπομονή δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα,
 Παροιμίαι 25:15
Ο ηγεμόνας πείθεται με υπομονή· και η γλυκιά γλώσσα σπάει κόκαλα.
>> 
 Εδώ στις παροιμίες μας λέει κάτι πολύ σοφό.
Αν ο ηγεμόνας, πείθεται με υπομονή, αλλά στην υπομονή προσθέτει την γλυκιά γλώσσα που σημαίνει ότι σαν ηγεμόνας μπορεί να σου φερθεί άσχημα διότι έχει την υπεροχή και την άνεση του ότι περνούν όλα από το χέρι του και να σε αγνοήσει. Και αυτό στη σημερινή εποχή είναι πολύ άσχημα εξελιγμένο. Άρα τώρα στην υπομονή προστίθεται η γλυκιά γλώσσα. Αλλά για να έχουμε γλυκιά γλώσσα πρέπει να έχουμε πραότητα.
Ιώβ 20:12
 Και η κακία είναι γλυκιά στο στόμα του· την κρύβει κάτω από τη γλώσσα του·
13 αν και την περιθάλπει, και δεν την αφήνει, αλλά την κρατάει στο μέσον του ουρανίσκου του·
14 η τροφή του, όμως, θα αλλοιωθεί στα εντόσθιά του· θα γίνει μέσα του χολή οχιάς….
>> 
Να τι κρύβαμε πριν έρθει ο Κύριος στην ζωή μας.
Τώρα αυτό που λέει ο Ιώβ ταιριάζει με αυτό που λέει ο Απ. Παύλος;
Όχι!! όχι !!ναι, αυτό γινόταν πρώτα, τώρα έχουμε αλλάξει, αγαπούμε τον Κύριο, πιστέψαμε σ’ Αυτόν ότι είναι σωτήρας μας, και μας ανακήρυξε δίκαιους βάζοντας τον εαυτό Του στη θέση μας και αφού πιστέψαμε στην πράξη αυτή, έχουμε ειρήνη με τον Θεό!!
>> 
Ρωμαίους 5
1 Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού…..
4 …..η δε υπομονή δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα,
>> 
 Αλλά για να μάθουμε περισσότερα και να αποκτήσουμε την γνώση που θέλει ο Κύριος θα τα αποκτήσουμε με υπομονή και υπακοή στο
θρανίο του Θεού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
 Γιατί να αποκτήσουμε γνώση; Μα για να είναι η ζωή μας καρποφόρα χρειάζεται μαθήματα.
Διότι όλα αυτά πρέπει να πηγάζουν από μέσα μας, όχι φαινομενικά ,ούτε δουλικά επειδή ο άλλος είναι δυνατός εμείς, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα ενώ φερόμαστε με καλοσύνη, αλλά μέσα μας βράζουμε και πολλοί βρίζουν από μέσα τους. Βέβαια τότε η ζωή μας δεν είναι ευλογημένη, και ούτε καν πιστοί ήμαστε. Αυτή είναι, η διαφορά του ανθρώπου του πιστού, από τον μη πιστό άνθρωπο που όταν είναι στις καλές του νομίζει ότι είναι άνθρωπος του Θεού.
Ρωμαίους 2:7
 σ' εκείνους μεν που, με υπομονή αγαθού έργου, ζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία, αιώνια ζωή·
>> 
Ο υπέροχος απ. Παύλος μας λέει ότι με υπομονή να ζητούμε το αγαθό έργο μέσα μας γιατί όλα αυτά είναι φθαρτά και η αφθαρσία είναι αιώνια οπότε την δόξα την αιώνια να ζητούμε.
Να γιατί θέλει να έχουμε ζωή καρποφόρα.
Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΒΓΑΖΕΙ ΚΑΡΠΟ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΛΠΙΔΑΣ
Και μάλιστα το λέει εργάζεται.
   Αλλά όπως είπα για να αποκτήσουμε όλα αυτά τα χαρίσματα που να πηγάζουν αγαθότητα από μέσα μας χρειάζεται το θρανίο του Κυρίου που μας εκπαιδεύει.
Για  ένα πτυχίο τα παιδιά μας τρώνε την ζωή τους στα θρανία και στο τέλος με μόχθο βρίσκουν δουλειά.
 Που έχουν περάσει την μισή ζωή τους διαβάζοντας να έχουν γνώση. Την γνώση του κόσμου. Έχετε δει μορφωμένους που είναι σε συμπεριφορά μη χειρότερα; Και όμως έχουν σοφία και γνώση μεγάλη αλλά σαν άνθρωποι είναι μέσα τους…
Κορινθίους Α' 1:20
Πού είναι ο σοφός; Πού είναι ο γραμματέας; Πού είναι ο συζητητής αυτού τού αιώνα; Δεν μώρανε ο Θεός τη σοφία αυτού τού κόσμου;
Κορινθίους Α' 1:27
Αλλά, ο Θεός διάλεξε τα μωρά τού κόσμου, για να καταντροπιάσει τούς σοφούς· και τα ασθενή τού κόσμου διάλεξε ο Θεός για να καταντροπιάσει τα ισχυρά·
 Να γιατί ο Κύριος διάλεξε εμένα και σένα αδελφέ μου
Διότι η σοφία αυτού του κόσμου είναι μωρία.
 Βέβαια να μην αδικούμε αδελφούς θαυμάσιους πιστούς και οι οποίοι είναι εγγράμματοι καθηγητές ,στα πανεπιστήμια στα σχολεία που μαθαίνουν στα παιδιά μας γράμματα και σε κάθε είδος κλάδου μόρφωσης. Όμως ταπεινώνουν τον εαυτό τους στα χέρια του Κυρίου.
Διότι ξέρουν ότι αν είναι κάτι είναι γιατί τους το έκανε δώρο ο Θεός και να μπορούν να στηρίζουν και μας με την γνώση τους.
>> 

Ρωμαίους 5:4
η δε υπομονή δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα,
5 η δε ελπίδα δεν ντροπιάζει, δεδομένου ότι η αγάπη τού Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου τού Αγίου Πνεύματος, που δόθηκε σε μας.
>> 
  Να λοιπόν πως μας ετοιμάζει ο Κύριος να αντιμετωπίσουμε την ζωή εδώ ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά και πώς να κερδίσουμε τον ουρανό.
 Η υπομονή έχει μαζί της την δοκιμή, και την ελπίδα .
  Η ελπίδα είναι, ότι έχω στον Κύριο αναθέσει, τον εαυτό μου.  Εκείνος με αγαπά και με πλημμυρίζει, με την αγάπη του μέσα στην καρδιά μου που είναι δια μέσου του Πνεύματος του Αγίου το οποίο μου δόθηκε.
Ειρήνη ευλογία και έλεος μέσα μας
Sultana. Cha  

16--ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ-



16--ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ
Μεταφορά Αγίας Γραφής Σπύρου Φίλου
01-Θέμα: υπομονή - πραότητα-υπακοή
               01
Θεωρώ πολύ σπουδαία τα εδάφια αυτά και έχουν τόσο
νόημα στο θέμα υπομονής και ελπίδας που δεν θέλω να τα διαχωρίσω.
Είναι ξεκάθαρο τόσο πολύ το θέμα τους διότι εδώ μιλά στους αληθινά πιστούς στην εκκλησία.
Πρέπει να ήμαστε, πολύ προσεχτικοί πως μελετούμε και πως εμβαθύνουμε στο έργο της σωτηρίας που μας έδωσε ο Κύριος στην καρδιά μας.
Πρέπει κάποτε να ωριμάσουμε και να δει καρπό από μας. Αυτό θα το δούμε ένα, ένα αυτά που λέει.
Ρωμαίους 5
1 Αφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
2 διαμέσου τού οποίου λάβαμε και την είσοδο με την πίστη σε τούτη τη χάρη, στην οποία στεκόμαστε· και καυχώμαστε στην ελπίδα τής δόξας τού Θεού.
3 Και όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στις θλίψεις· γνωρίζοντας ότι η θλίψη εργάζεται υπομονή,
4 η δε υπομονή δοκιμή, η δε δοκιμή ελπίδα,
5 η δε ελπίδα δεν ντροπιάζει, δεδομένου ότι η αγάπη τού Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου τού Αγίου Πνεύματος, που δόθηκε σε μας.
                υπομονή           
Ας μιλήσουμε για την υπομονή πρώτα που βοηθά πολύ στην πραότητα.
  Έχει παρατηρηθεί ότι όσοι έχουν υπομονή έχουν και πραότητα και τους διακρίνει η υπακοή.
Ψαλμοί 40:1
….ΠΕΡΙΜΕΝΑ με υπομονή τον Κύριο και έσκυψε προς εμένα και άκουσε την κραυγή μου·
 Βλέπουμε ότι ο ψαλμωδός μας μιλά ότι με υπομονή κραύγασε και περίμενε να τον ακούσει ο Κύριος.
Με λίγα λόγια όπως καταλαβαίνω εδώ όταν κραυγάζουμε στον Κύριο πρέπει να κάνουμε υπομονή  να σκύψει και να μας ψιθυρίσει αυτό που του ζητούμε.
Επίσης μας διαβεβαιώνει ότι ο Κύριος άκουσε την κραυγή του (Δαβίδ) αλλά και μας.
  Άρα όταν τοποθετούμε το πρόβλημα μας στον Κύριο και περιμένουμε Εκείνος θα απαντήσει αμέσως η θα κάνουμε υπομονή να το κρίνει πότε είναι αναγκαίο να απαντήσει. 
 Πολλές φορές, το θέλουμε εδώ και τώρα ανυπόμονα  και απάντηση δεν παίρνουμε και νομίζουμε ότι άδικα προσευχήθηκα ο Κύριος δεν ακούει φτάνουμε στην απιστία.
  Αδελφοί μου ξέρετε πόσες φορές πήρα το μάθημα μου μεγαλόπρεπα το (μεγαλόπρεπα εις βάρος μου το λέω) έπρεπε και ντροπιάστηκα στον Κύριο γιατί αυτό που το ζητούσα ήρθε μετά από 30 χρόνια και έμεινα εμβρόντητη. Και τότε μετά 30 χρόνια το είχα αληθινή ανάγκη.
 Η υπομονή είναι μεγάλη αρετή αλλά σιγά -σιγά ωριμάζουμε και ιδίως όταν ήμαστε του Κυρίου τότε παίρνουμε πολλά μαθήματα επάνω στην υπομονή.
 Έχει και ένα άλλο χάρισμα η υπομονή.
 Η υπομονή δεν  δυσανασχετεί και υπομένει τα πάντα ο άνθρωπος ιδίως του Κυρίου με πίστη και πεποίθηση ότι ο Κύριος βλέπει ακούει και τους αναστεναγμούς μας ακόμα.
Πόσες φορές δυσανασχετούμε σε κάτι που πρέπει να κάνουμε υπομονή και δεν μας αρέσει;
 Επίσης ο υπομονετικός άνθρωπος δεν βιάζεται. Τον κάνει στοχαστικό(να σκέπτεται) να μελετά τις ενέργειες του  και τα αφήνει πάλι στα χέρια του Κυρίου, σαν να είναι δική του υπόθεση.
  Όταν λέμε στα χέρια του Κυρίου ,είναι σαν να έχουμε να κάνουμε με χαρτιά πχ μιας υποθέσεως την πάμε με προσευχή που η προσευχή είναι κουβέντα με τον Κύριο και του λέμε το πρόβλημα μας και το αφήνουμε να το διαχειριστεί Εκείνος.
 Ένα παράδειγμα ακόμα. Όταν πάμε στον λογιστή μας χαρτιά που μας αφορούν σοβαρά νοιαζόμαστε τι θα κάνει ο λογιστής να τα φέρει εις πέρας;
Ας σκεφτούμε και πρώτη εγώ που τα λέω προσεύχομαι να γίνουν πηγή ζωής μέσα μου.
Εύχομαι ειρήνη έλεος στις καρδιές μας. Αμήν

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ-01--ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ


01--ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (Ερμηνευτική Μελέτη Ευαγγελικών Αρχών).
(Εκδόσεις: «ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣ» 1973

-Τότε ο Ιησούς εφέρθει υπό του Πνεύματος εις την έρημο δια να πειρασθεί υπό του διαβόλου.
-Και νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα και νύκτας τεσσαράκοντα ύστερον επείνασε. Και ελθών προς αυτόν ο πειράζων είπε: Εάν είσαι ο υιός του Θεού ειπέ να γίνωσι άρτοι οι λίθοι ούτοι. Ο δε αποκριθείς είπεν: Είναι γεγραμμένον. «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού»
-Τότε παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις την αγίαν πόλιν και στήνει αυτόν εις το πτερύγιον του ιερού και λέγει προς αυτόν: εάν είσαι Υιός του Θεού ρίψον σεαυτόν κάτω διότι είναι γεγραμένον «ότι θέλει προστάξει εις τους αγγέλους αυτού περί σου και θέλουσι σε σηκώσει επί των χειρών αυτών δια να μη προσκόψεις επί λίθον τον πόδα σου». Είπε δε προς αυτόν ο Ιησούς. Πάλιν είναι γεγραμμένον. «Δεν θέλεις πειράσει Κύριον τον Θεόν σου».
-Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος πολύ υψηλόν και δεικνύει εις αυτόν πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών. Και λέγει προς αυτόν. Ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει εάν πεσών προσκυνήσεις με. Τότε ο Ιησούς λέγει προς αυτόν. «Ύπαγε Σατανά» διότι είναι γεγραμμένον. «Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει».
(Ματθαίος 4:1—10).
ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

1/.ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ

  Οι πειρασμοί του Κυρίου έχουνε μεγάλη σπουδαιότητα στη μελέτη του κεφαλαίου των ενεργειών του εχθρού. Στους πειρασμούς αυτούς μας περιγράφεται μια μοναδική σύγκρουση μέσα στην ιστορία. Από τη μια μεριά βρίσκεται ο διάβολος με την τόσο πολύχρονη πείρα του και από την άλλη μεριά ο Υιός του Θεού.
Η σύγκρουση γίνεται σε πνευματικό επίπεδο και τα όπλα και από τις δύο μεριές είναι πνευματικά. Αν και η περιγραφή είναι πάρα πολύ περιληπτική αφήνει στον μελετητή πολύ καθαρά να δει τους τρόπους με τους οποίους εργάζεται και τα μέσα της αποτελεσματικής αντιμετωπίσεως του.
   Οι πειρασμοί του Κυρίου δεν είναι σημάδι αδυναμίας μα ένα αναγκαίο στάδιο από το οποίο έπρεπε να περάσει ο Υιός του Θεού γενόμενος άνθρωπος.  Ολόκληρη η ζωή του Κυρίου μας στον κόσμο τούτο ήτανε ένας διαρκείς πειρασμός μα οι πειρασμοί που αντιμετώπισε στην αρχή του μεσσιανικού του σταδίου έχουνε μια ξεχωριστή θέση και σημασία.  
                          «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
2/.Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

    Την απάντηση στο δικαιολογημένο ερώτημα «γιατί οι πειρασμοί του Κυρίου» μας τη δίνει ένα όνομα που παίρνει ο Κύριος μας. Στην προς Κορινθίους Επιστολή ο Κύριος μας ονομάζεται «δεύτερος Αδάμ» και «έσχατος Αδάμ».
(Α΄ Κορινθίους 15:23 και 15:44—45—47). Ο Θεός δια του Ιησού έκανε μια δεύτερη δημιουργία όπως άλλοτε με τον Αδάμ. Ο Κύριος μας σαν δεύτερος Αδάμ έπρεπε να περάσει από δοκιμασία όπως πέρασε ο Αδάμ και να πειρασθεί όπως και πειράσθηκε και κείνος. Μονάχα σαν έβγαινε νικητής του εχθρού στην υπακοή του θείου θελήματος θα μπορούσε να αναλάβει την πραγματοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας. Μονάχα ένα αρνίον άμωμο θα μπορούσε να θυσιασθεί και η θυσία του να γίνει δεκτή από τον Θεό. Έπρεπε εκείνος που ανέλαβε να γίνει αδελφός μας να αποδεχτεί τέλειο που ανέλαβε να γίνει αδελφός μας να αποδειχθεί τέλειος δια των παθημάτων απέναντι στη θεία δικαιοσύνη όπως μας λέγει η προς Εβραίους Επιστολή
(Εβρ.2:28 και 4:15).

3/.ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ

  Ο μελετητής των πειρασμών του Κυρίου οπωσδήποτε θα αντιμετωπίσει το θέμα αυτό. Πόσες πιθανότητες είχε ο διάβολος να επιτύχει στην επιχείρηση του αυτή εναντίον του Υιού του Θεού; Ο εχθρός στην προσπάθεια του αυτή δεν ανέχθηκε σε μια απελπισμένη επιχείρηση χωρίς να έχει καμιά ελπίδα επιτυχίας. Δεν πρέπει να δικαιολογήσουμε την ενέργεια του με το ότι είχε να κάνει με τον υιό του Θεού γιατί πριν λίγο στο βάφτισμα που ανοίξανε οι ουρανοί άκουσε τη διακήρυξη του Θεού που μαρτυρούσε πως «αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός». Μα η αλήθεια είναι πως μπροστά του έβλεπε έναν όμοιο με άνθρωπο και πίστευε πως όπως κατάφερε τον Αδάμ τον Μωϋσή τον Αβραάμ και τόσους άλλους θα κατάφερνε και αυτόν. Και πάλι αυτό μένει με ερωτηματικά πολλά.
                     «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
4/. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

  Ο πρώτος πειρασμός είναι ο λεπτότερος και πονηρότερος από  τους άλλους δύο. Το δηλητήριο του εχθρού είναι τόσο καλά κρυμμένο που δύσκολα πάρα πολύ δύσκολα διακρίνεται. Ο Κύριος μας μετά από σαράντα ημέρες νηστεία που είχε στην έρημο όπου είχε οδηγηθεί από το Πνεύμα το Άγιο με μοναδικό σκοπό να πειρασθεί πείνασε. Την πείνα αυτή του Κυρίου εκμεταλλεύτηκε ο εχθρός και παίρνοντας αφορμή απ’ αυτήν έκανε τη δική του πρόταση: «Πες στις πέτρες αυτές να γίνουνε ψωμί να φας να μην πεινάς». Ίσως δε και το να μην πεθάνεις στην πείνα. Το κακό δεν φαίνεται πουθενά και η συμβουλή αυτή δεν φαίνετε να έρχεται να έρχεται σε αντίθεση με το γραμμένο θέλημα του Θεού. Δεν ερχότανε σε σύγκρουση με κανένα νόμο του Θεού. Μια αθώα σύσταση. Στη διαφωνία ποιος πειρασμός ήτανε πιο δυνατός πρέπει να απαντήσουμε πως ο πρώτος γιατί είχε καλά κρυμμένο το φαρμάκι. Και να ποιο ήτανε το πονηρό στοιχείο στην εισήγηση αυτή του διαβόλου. Ο Πατέρας είχε οδηγήσει τον Ιησού στην έρημο να πειρασθεί υπό του διαβόλου.
 Ο Θεός οδήγησε τον Ιησού και εγνώριζε πολύ καλά τις συνθήκες και την κατάσταση της ερήμου που τον άφησε σαράντα μέρες νηστικό. Ήξερε πολύ καλά πως ο Ιησούς πεινούσε και από την άλλη μεριά και ο Ιησούς ήξερε πως η κατάστασή του ήτανε γνωστή στον Πατέρα. Έτσι θέλησε ο Θεός. Η ερμηνεία και η κρίση του θελήματος του Θεού δεν είναι δουλειά του ανθρώπου.
Μια πράξη του Κυρίου να μεταβάλει την κατάσταση της ερήμου με τρόπο όχι φυσιολογικό και να βγάλει ψωμί από κει που ο Θεός δεν του είχε δώσει θα ήτανε μια πράξη καθαρά δική του και όχι του Πατέρα. Θάτανε πράξη ανταρσίας στο θέλημα και στην οδήγηση του Πατέρα. Και ακόμη χειρότερο θα ήτανε μια πράξη ολιγοπιστίας. Μήπως από το υλικό ψωμί εξαρτάται η ζωή του ανθρώπους σε τρόπο που αν αυτό έλειπε κινδύνευε να πεθάνει της πείνας ώστε να κοιτάξει μόνος του να δώσει λύση στην οδυνηρή κατάσταση της ώρας αυτής;
   Ακόμα ο Ιησούς στον κόσμο τούτο όπως και ο ίδιος το διακήρυξε δεν ήρθε να υπηρετηθεί μα να υπηρετήσει. Όλα όμως τα θαύματα του Κυρίου ήτανε για τους άλλους και τίποτα για τον εαυτό του. Εάν όμως χρησιμοποιούσε τη δύναμη του αυτή για την ικανοποίηση μιας ενστικτώδους ανάγκης αυτό δεν ήτανε καθόλου σύμφωνο με την αποστολή του. Εάν όμως προσέξουμε στην απάντηση που έδωσε ο Κύριος μας στον πειραστή συμπεραίνουμε πως υπήρχε στα λόγια του υπαινιγμός μη τυχόν πεθάνει ο Κύριος από την πείνα. Η απάντηση του Κυρίου μέσα από τον λόγο του Θεού τοποθέτησε το θέμα. Ο άνθρωπος δεν εξαρτιέται από το ψωμί και γενικότερα από την ύλη μα από κείνο που θα πει ο Θεός. Έχει υποστηριχθεί και φαίνεται πολύ πιθανή η άποψη πως οι τρεις πειρασμοί του Κυρίου μας είναι μεσσιανικοί δηλαδή ότι έχουνε σχέση με την αποστολή του σαν Μεσσία στον κόσμο μας. Έτσι υποστηρίζεται πως το νόημα των λόγων του πειραστή ήτανε περίπου: «Εσύ ήλθες να σώσει τον κόσμο μα πεθαίνεις από πείνα. Τι σωτηρία θα πραγματοποιήσεις άμα πεθάνεις τώρα; Κοίταξε να κάνεις τις πέτρες ψωμιά να φας να ζήσεις να πραγματοποιήσεις το έργο σου». Βέβαια και αν αυτό ήτανε το νόημα του πειρασμού είχε μέσα του δηλητήριο που πάρα πάνω αναφέραμε.
  Η αναδρομή του Κυρίου μας στο χωριό της Π.Δ. σκοπό είχε να δείξει στον πονηρό πειραστή και σε μας πως η ζωή δεν εξαρτάται από τους υλικούς παράγοντας μα από τα λόγια του Θεού και μάλιστα τα γραμμένα. 

5/. Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

   Ο δεύτερος πειρασμός είναι στο ίδιο σκαρί με τον πρώτο. Είναι και αυτός ένας πειρασμός κρυφός που το φαρμάκι του δεν φαίνεται. Στον πειρασμό αυτό ο Κύριος μας οδηγήθηκε από τον πειραστή στο πτερύγιο του Ναού και δείχνοντας του το κενό τον πρότρεψε να πέσει γιατί σύμφωνα με τον λόγο του Θεού που προηγούμενα αναφέρθηκε σ’ αυτόν θα έστελνε ο Θεός τους αγγέλους του να τον πιάσουνε να μην χτυπήσει πουθενά το πόδι του. Βέβαια η περιγραφή του πειρασμού αυτού δεν μας ξεκαθαρίζει μερικές λεπτομέρειες. Δεν μας λέγει αν πραγματικά ο Κύριος με τον διάβολο πήγανε στον Ναό ή αυτό έγινε στη σφαίρα του πνεύματος. Μάλλον η περίπτωση μοιάζει με κείνη του Παύλου που ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού όπως μας λέγει ο ίδιος χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει αν βρισκότανε εντός του σώματος ή εκτός του σώματος. Άλλωστε αυτό έχει δεν έχει μεγάλη σημασία. Η προσωπικότητα του ανθρώπου δεν είναι το σώμα μα αυτό αποτελεί ένα της όργανο. Τον έφερε λοιπόν τον Ιησού στο πτερύγιο του Ναού στο εσωτερικό μέρος και εκεί του έκανε την πρόταση του. Η πρόταση έτσι όπως αναφέρεται χωρίς να διαφαίνεται ο σκοπός που θα επεδίωκε ο Κύριος αν την αποδεχότανε μοιάζει ανόητη. Μα ο διάβολος στους άλλους εισηγείται να κάνουν ανοησίες μα ο ίδιος ποτέ δεν κάνει. Το νόημα του πειρασμού είναι περίπου το παρακάτω
  «Εσύ ήλθες για σωτήρας του κόσμου. Μέρος πιο κατάλληλο για το έργο σου αυτό και για να πετύχει την αναγνώριση του πλήθους που περισσότερο από οπουδήποτε αλλού είναι μαζεμένο στον Ναό δεν θα βρεις. Ευκαιρία λοιπόν να πηδήξεις από το πτερύγιο. Ο Πατέρας σου που πριν από λίγο σε διαβεβαίωσε και διακήρυξε πως είσαι Υιός του ασφαλώς δεν θα σε αφήσει να τσακιστείς μα θα σε στείλει τον άγγελο του να σε σηκώσει στα χέρια του και να μην πάθεις τίποτα. Τότε το πλήθος που θα δει τη σκηνή αυτή αμέσως θα σε αναγνωρίσει σαν Υιό του Θεού και σαν Μεσσία και έτσι πετυχαίνεις γρηγορότερα τον σκοπό σου».
  Και αυτή η εισήγηση είχε μέσα της πονηρό στοιχείο όπως και στον πρώτο πειρασμό. Τον σπρώχνει να ακολουθήσει ένα δικό
του δρόμο διάφορο από κείνον του Θεού. Αντί εκείνος να υποταχθεί στο θέλημα του Θεού θα ανάγκαζε τον Θεό να υποταχθεί στο δικό του καπρίτσιο και να κάνει κάτι αντίθετο με την αιώνια εκπεφρασμένη βουλή του. Ακόμη μπορούμε να πούμε πως εκείνο που παρατηρήσαμε στον πρώτο πειρασμό ότι δηλαδή θα χρησιμοποιούσε την υπερφυσική του δύναμη για τον εαυτό του υπάρχει και στον πειρασμό αυτόν με τη διαφορά πως εκείνος που θα έκανε το θαύμα θα ήτανε ο Πατέρας μα όχι από δική του πρόθεση. Υπάρχει και η γνώμη πως ο διάβολος με τον πειρασμό αυτό προσπαθούσε να βγάλει από την μέση τον Κύριο μας δηλαδή να τον σκοτώσει πριν την ώρα του και μάλιστα από δική του αιτία. Διότι λέγουν χωρίς να έχουνε και άδικο ότι αν ο Κύριος μας πραγματοποιούσε την εισήγηση του διαβόλου η πράξη του αυτή θα τον απομόνωνε από τον Πατέρα και ασφαλώς δεν θα μπορούσε να κάνει πια κάτι ο Θεός γι’ αυτόν πράγμα που θα είχε σαν συνέπεια να πέσει και να σκοτωθεί χωρίς να μεσολαβήσει κανείς άγγελος. Είναι δε παρατηρημένο ότι ανάλογους πειρασμούς έχει κάνει ο διάβολος σε άλλους ανθρώπους που είχανε δραματική κατάληξη.
   Αν προσέξουμε όμως και το βιβλικό χωρίο που ο διάβολος πήρε στο στόμα του θα δούμε ακόμα πως προφέροντας το έτσι κομμένο του παραλλάζει τη σημασία του. Τα λόγια του
(ψαλμού 91:11) περιέχουνε ακόμα και τις λέξεις «εις τας οδούς σου» και τούτο έχει μεγάλη σημασία. Είναι αλήθεια ότι ο Θεός δεν θα σε αφήσει να προσκόψεις του πόδας σου όταν βαδίζεις στον δρόμο σου τον συνηθισμένο τον σωστό τον αρμόζοντα τον δρόμο που σου έμαθε ο Θεός τον δρόμο της υπακοής και όχι της ανταρσίας. Και πάλι ο Κύριος μας απαντάει στον διάβολο με το γραπτό λόγο του Θεού με το «πάλιν γέγραπται». Αυτό είναι το κύριο όπλο άμυνας μας στις επιθέσεις του εχθρού.

6/. Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

 Ο τρίτος πειρασμός είναι τελείως διάφορος από τους δύο άλλους. Αφού ο δόλος και η διαστρέβλωση της αλήθειας δεν μπόρεσαν να φέρουν το αποτέλεσμα που προσδοκούσε ο διάβολος αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους και συστήματα. Έρχεται σε άμεση συναλλαγή με τον Κύριο και προσπαθεί να επιτύχει το αποτέλεσμα του προσφέροντας κάτι πολύ μεγάλο σε αντάλλαγμα. Και στον πειρασμό αυτό όπως και στον δεύτερο πειρασμό μετέφερε τον Κύριο μας σ’ ένα ψηλό βουνό και πολλοί λένε πως πρέπει να είναι η κορυφή του Φασγά απ’ όπου ο Μωϋσής είδε την γη της επαγγελίας χωρίς να μπει μέσα σ’ αυτήν. Για τη μεταφορά κάνουμε τις ίδιες σκέψεις όπως και στον δεύτερο πειρασμό. Από το ψηλό εκείνο σημείο του έδειξε όλα τα βασίλεια της γης και τη δόξα τους προτείνοντας του να πέσει να τον προσκυνήσει έστω και για ένα λεπτό και θα του χαρίσει για πάντα να βασιλέψει. Ο πειρασμός αυτός περισσότερο από τους άλλους φαίνεται ανόητος και ανίκανος να κερδίσει και ένα νήπιο χριστιανό πόσο μάλλον τον Κύριο μας. Κείνο που μπορούμε να σκεφτούμε είναι πως ο διάβολος απελπισμένος από τους δύο πρώτους πειρασμούς και από ισάριθμες αποτυχίες του καταφεύγει σαν σε στερνή του ελπίδα στη συναλλαγή που ασφαλώς δεν υπόσχεται περισσότερη επιτυχία από τους άλλους δύο πειρασμού;. Μερικοί νομίζουν τον πειρασμό αυτό σαν τον πιο δυνατό μα αυτό δεν φαίνεται. Άλλωστε ο διάβολος νικημένος δυό φορές δεν έχει πια μεγάλη επιθετική δύναμη. Το νόημα των λόγων του πρέπει να είναι τα εξής περίπου:
  «Ήλθες στον κόσμο τούτο να γίνεις βασιλιάς. Μα ξέρεις πολύ καλά πως δικαιωματικά ο κόσμος τούτος μου ανήκει. Μου ανήκει και τον διαθέτω όπως εγώ θέλω. αντί να εκτεθείς στην αβέβαιη προσπάθεια να επιτύχεις αυτό που επιθυμείς ακολουθώντας δρόμους άλλους πέσε προσκύνησε με για λίγο μια φορά μονάχα και σου χαρίζω τον κόσμο αυτόν να κάνεις ότι θέλεις».
  Μπορούμε να πούμε πως η προσκύνηση αυτή δεν θα είχε άλλο σκοπό από ευγνωμοσύνη του Κυρίου μας προς τον διάβολο για τη δωρεά. Η χοντροκομμένη ξεδιάντροπη αυτή πρόταση του διαβόλου προκαλεί την αγανάκτηση του Κυρίου μας που
σταματάει κάθε κουβέντα μαζί του αποδιώχνοντας τον με το «ύπαγε…».

7/.Η ΣΧΕΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ

Οι τρεις αυτοί πειρασμοί του Κυρίου μας δεν μπορούνε παρά να έχουνε κάποια σχέση ανάμεσα τους. και ο αριθμός και η σειρά τους και το περιεχόμενο τους πρέπει να έχουν κάποιον εναρμονισμό. Και πράγματι αν προσέξουμε λίγο θα δούμε πως υπάρχει μια τέτοια σχέση.
  Ο πρώτος πειρασμός είναι ένας που απευθύνεται στον άνθρωπο Ιησού. Απευθύνεται στη σωματική και καθαρά ανθρώπινη ανάγκη της πείνας. Είναι ένας πειρασμός που σαν βαθμό του έχει την ανθρώπινη ανάγκη.
  Ο δεύτερος πειρασμός είναι ένας πειρασμός που απευθύνεται στον Ιησού σαν τον προσδοκώμενο Μεσσία. Θέλει και επιδιώκει να τον ξεστρατίσει από το σωστό δρόμο του για τον σταυρό υποδεικνύοντας του κάποιον άλλο δρόμο πιο σύντομο μα διάφορο εκείνου του Θεού.
  Ο τρίτος πειρασμός είναι πειρασμός που απευθύνεται στον Ιησού σαν βασιλέα. Αυτό φαίνεται πολύ καθαρά στον τρόπο που διάλεξε ο διάβολος να τον πειράξει και στα λόγια του.
  Μπορεί να λεχθεί ακόμα πως οι τρεις αυτοί πειρασμοί αντίστοιχοι με τα τρία παρακλάδια της αμαρτίας όπως μας τα δείχνει ο Ιωάννης.
     Ο πρώτος πειρασμός είναι πειρασμός που απευθύνεται στην «επιθυμία της σαρκός».
   Ο δεύτερος πειρασμός είναι πειρασμός που απευθύνεται στην «επιθυμία των οφθαλμών» 
  Και ο τρίτος πειρασμός είναι πειρασμός που απευθύνεται «αλαζονεία του βίου». Σ’ αυτήν την αντιστοιχία συμφωνεί καλύτερα η σειρά του Λουκά που έχει τον τρίτο πειρασμό του Ματθαίου δεύτερο.

8/.ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

  1/. Ο διάβολος εκμεταλλεύεται τις φυσικές μας ανάγκες. Αυτό φαίνεται στον πρώτο πειρασμό του Κυρίου μας όπου ο διάβολος αρπάχθηκε από την ανάγκη τροφής του Κυρίου. Όσοι πιέζονται από ανάγκες είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στους πειρασμούς του διαβόλου. Γι’ αυτό χρειάζεται ξεχωριστό ενδιαφέρων της Εκκλησίας για τις αδελφικές ψυχές που πιέζονται από ανάγκες. Όσοι όμως δημιουργούνε μόνοι τους ανάγκες πρέπει να ξέρουνε  πως δημιουργούνε και εστίες πειρασμού.
  2/. Ο διάβολος δεν λογαριάζει και δεν δειλιάζει μπροστά σε κανένα πρόσωπο. Έβαλε σε πειρασμό και μάλιστα διαρκείας τον Κύριο μας που ήξερε πως ήτανε Υιός του Θεού. Εάν ο Κύριος μας σε όλη του τη ζωή αντιμετώπιζε πειρασμούς ποτέ δεν πρέπει να σκεφτούμε πως μπορεί να υπάρχουνε πρόσωπα που είναι έξω από την ακτίνα ενεργείας του διαβόλου.
  6/. Ο διάβολος χρησιμοποίησε την Βίβλο. Την γνωρίζει καλύτερα από μας αν και είναι αντίθετος προς αυτήν την χρησιμοποιεί όχι βέβαια για σωτηρία ψυχών μα για να πλανήσει τους αφελείς. Κάθε άνθρωπος που βαστά στα χέρια του την Βίβλο δεν σημαίνει πως μονάχα γι’ αυτό το λόγο είναι παιδί του Θεού. Το ίδιο και αν μιλάει με κομμάτια από την Βίβλο. Αλλού θα γυρέψουμε να βρούμε το ποθητό κριτήριο που θα μας ξεχωρίσει τα αληθινά παιδιά του Θεού.
 διαβολος χρησιμοποιεί σαν πρώτο του όπλο την αμφιβολία. «Αλήθεια σας είπε να μην φάτε από κανένα δένδρο;»
Και πάλιν «Εάν είσαι Υιός του Θεού πες τις πέτρες να γίνουνε ψωμιά να φας». Είναι η πρώτη μορφή ολιγοπιστίας με ραγδαία εξέλιξη προς την ολοκληρωμένη απιστία. Ας μη αφήνουμε αμφιβολίες να φωλιάζουνε μέσα στην καρδιά μας μα να τις ξεδιαλύνουμε.
  6/. Ο διάβολος χαρίζει υπόσχεται πληρώνει κάνει συμβόλαια συμβιβασμούς πάντα χρησιμοποιώντας τον κόσμο που διαθέτει. Παρουσιάζεται πάντα με χέρια γεμάτα από αγαθά και φαντάζει πάντα πλειοδότης στα μάτια αυτών που δεν τον ξέρουνε. Δεν θέλουμε να πούμε πως τα όσα υπόσχεται τα προσφέρει. Μα παζαρεύει άγρια ώσπου να ζαλίσει το θύμα του. πάντα το νόμισμα του είναι ο κόσμος. Μήπως ο Κύριος μας αργότερα λέγοντας «τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο αν κερδίσει τον κόσμο όλο και ζημιώσει την ψυχή του» έχει ρίζα του στην ανάμνηση του πειρασμού του και της προσφοράς του διαβόλου;
  7/. Ο διάβολος παρουσιάζεται πάντοτε θέλοντας το καλό μας. Έρχεται με την προσωπίδα του φίλου που μας αγαπά και ενδιαφέρεται για μας. Η απατηλή του αυτή καλοσύνη είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα για τον άνθρωπο όπλα του. ένα μέρος στην προς Κορινθίους Επιστολή ο Παύλος συνιστά να προσέξουν οι Κορίνθιοι «να μη πλεονεκτηθούν από τον διάβολο». Να μη φανεί ο διάβολος στη σκέψη του εκείνου που αμάρτησε σαν πλειοδότης.
    9/. Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

  Και στον τρόπο με τον οποίο ο Κύριος μας αντιμετώπισε τους πειρασμούς μπορούμε να δούμε αρκετά σημεία.
  1/. Ο Κύριος οδηγήθηκε στον πειρασμό από το Πνεύμα το Άγιο. Ναι. Πολλούς πειρασμούς τους επιτρέπει ο Θεός και μπορούμε να πούμε πως σκοπός τους είναι η πρόοδος του πιστού που πετυχαίνεται με τη νίκη πάνω στο διάβολο. Με αυτό πάλι δεν επιτρέπεται να λέμε πως κάθε πειρασμός της ζωής μας είναι από τον Θεό.
  2/. Π πειρασμός που επιτρέπει ο Κύριος φέρνει τη νίκη. Οι πειρασμοί που από τον Κύριο έρχονται είναι κομμένοι στα μέτρα μας και έχουνε σκοπό τους την πρόοδο μας. Η νίκη είναι εξασφαλισμένη και όχι μόνο δυνατή όπως λένε. Άλλοι είναι οι πειρασμοί που οδηγούν στην πτώση και σε αμαρτία. Αυτοί που προέρχονται από μας και από τις επιθυμίες μας όπως λέγει Ιάκωβος 1:13—14—15 —16 .
  3/. Χρησιμοποίηση της Αγία Γραφής. Αν και Υιός του Θεού που είχε εξουσία προτίμησε  να πολεμήσει με τα όπλα και τα μέσα που και μείς έχουμε στη διάθεση μας. Έτσι μονάχα θα μπορούσε να γίνει παράδειγμα αγωνιστού σε μας. Το μοναδικό του όπλο ήτανε τα λόγια του Θεού και μάλιστα γραμμένα.
  4/. Πάλιν γέγραπται. Σε οποιοδήποτε επίθεση του διαβόλου σε οποιοδήποτε επιχείρημα του δεν υπάρχει άλλη απάντηση από τον λόγο του Θεού: «Πάλιν γέγραπται». Ακόμα οι δυό αυτές λέξεις μας δείχνουνε πως δεν πρέπει να στηριζόμαστε σ’ ένα μονάχα κομμάτι της Αγίας Γραφής γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της παρερμηνείας.
  5/. Ύπαγε. Τρεις φορές ο Κύριος χρησιμοποίησε τον λόγο του Θεού. στις πολλές μεθοδίες του διαβόλου ο πιστός απαντά με το
ένα όπλο: «Γέγραπται». Μα υπάρχει όριο που θα πρέπει να κόψει κάθε κουβέντα με τον διάβολο και να τον διώξει λέγοντας τα λόγια του Κυρίου: «Ύπαγε». Όταν ο διάβολος αποκαλυφθεί δεν μένει άλλη απάντηση: «Ύπαγε». ΑΜΗΝ.





    

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ-George Anastasiades



Από Χριστιανικό Μήνυμα
George Anastasiades
ΠΡΕΣΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥ..!

George Anastasiades
"...ΕΙΜΕΘΑ ΠΡΕΣΒΕΙΣ..." Β' Κορινιθ.5:20.

Ενα απο τα ποιο σπουδαια προνομια και τις ευθυνες
του σωσμενου πιστου αληθινου χριστιανου ειναι, οτι
τωρα που ΕΧΟΜΕ και ΓΝΩΡΙΖΟΜΕ τον Κυριο Ιησου
Χριστο προσωπικο μας Σωτηρα, ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ
ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΕΙΣ του Χριστου.

ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ λοιπον ΕΙΜΕΘΑ ΠΡΣΒΕΙΣ, ως εαν
σας παρεκαλει ο Θεος δι' ημων, δεομεθα λοιπον υπερ
του Χριστου, διαλλαγητε προς τον Θεον-να ΤΟΝ
ΔΕΧΘΗΤΕ ΣΩΤΗΡΑ σας, για να συμφιλιωθητε μαζι του,
δια να σωθητε, και με την ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ να ΕΙΣΘΕ
ΠΡΕΣΒΕΙΣ ΤΟΥΧΡΙΣΤΟΥ. Β' Κορινθιους 5:20.
Ο Αγιος Παυλος γραφει οτι: Καθε αμαρτωλος ειναι
εχθρος του Θεου: ...εχθροι οντες εφιλιωθημεν με τον
Θεο-οταν δικαιωθηκαμε με την ΠΙΣΤΗ μας και ΕΧΟΜΕ
ΕΙΡΗΝΗ με τον Θεο ΔΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΥ. Ρωμ.5:1,10.

Ο Αποστολος Παυλος μας βαζει στην ιδια θεση με τον
εαυτο με τις λεξεις "ΕΙΜΕΘΑ ΠΡΕΣΒΕΙΣ" και ετσι ολοι
μαζι οι πιστοι αναγεννημενοι χριστιανοι, με την ζωη της
ΥΠΑΚΟΗΣ και της αφιερωσις της ζωης μας στο ΘΕΛΗΜΑ
του Θεου, ΕΧΟΜΕ το ευλογημενο προνομιο, να ΕΙΜΑΣΤΕ
ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ της ΑΛΗΘΕΙΑΣ του Αγιου Ευαγγελιου, να
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΡΕΣΒΕΙΣ του Σωτηρα μας Χριστου.
Ρωμαιους 1:5. Τιτου 3:4-7. Α' Πετρου 1:3,18-25.

Ασφαλως για να γινει αυτο ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΜΕ ΔΕΧΘΕΙ ΜΕ
ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ μας
Σωτηρα, για να εχομε την εκ Θεου γεννηση. Ιωαν.1:12,13.

Τα λογια του υμνου σχετικα με το θεμα αυτο ειναι:
ΤΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΜΕΓΑΛΟ, να'σαι ΠΡΕΣΒΥΣΥΣ του Χριστου.
Την σημαια να υψωνεις της ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ παντου.
ΕΙΣΑΙ ΠΡΕΣΒΥΣ του Κυριου, μες τη χωρα του κακου, μαρτυρας
της ΧΑΡΙΤΟΣ Του και ΠΟΛΙΤΗΣ τ' ουρανου.
ΕΙΣΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ το στομα, που θερμοπαρακαλει προς ΑΥΤΟΝ
καθεις να τρεξη και να συμφιλιωθη.
ΤΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΜΕΓΑΛΟ, υψηλη ΑΠΟΣΤΟΛΗ, να'σαι ΠΡΕΣΒΥΣ
του Κυριου σε μια χωρ' αμαρτωλη. Φιλιππησ.3:20,21.

...λαμπετε ως φωστηρες εν τω κοσμω, ΚΡΑΤΟΥΝΤΕΣ ΤΟΝ
ΛΟΓΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ... Για να λαμπομε, και να κρατουμε τον
λογον, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΟΜΕ ΔΕΧΘΕΙ, να τον ΑΓΑΠΑΜΕ,
να τον ΖΟΥΜΕ με χαρα και να τον διακηρυττομε αγνο και
αληθινο, για να ΑΚΟΥΣΟΥΝ και αλλοι, οτι Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ
καθε αμαρτωλο, και τον προσφερει ΔΩΡΕΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ
την ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ. Ιωαννου 3:16. Φιλιππησ.2:15,16.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ αμαρτωλους, εις εις μετανοιαν καλει, οτι ΕΣΩΣΕ
πολλους πανταχου ας κηρυχθη...
Αγαπητε μου ο Χριστος σε αγαπαει και σε προσκαλει, να τον
δεχθεις με πιστη για να σωθεις και να εχεις την αιωνια ζωη.
Μπορεις να σωθεις με την πιστη σου στον Σωτηρα Χριστο
με την προσευχη: Ο Θεος, ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω.
Λουκα 18:13,14. Πραξεις 4:12. 10:42,43.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΠΕ: ΑΛΗΘΩΣ, ΑΛΗΘΩΣ σας λεγω, ο πιστευων
ΕΙΣ ΕΜΕ ΕΧΕΙ ΖΩΗΝ ΑΙΩΝΙΟΝ. Ιωαννου 6:47.
Ευχομαι να ελθεις στον Χριστο πριν ειναι αργα, να τον δεχθεις,
για να μπορεις να λες με βεβαιοτητα, με χαρα, με πιστη και με
ευχαριστια: ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΜΕΘΑ ΠΡΕΣΒΕΙΣ. Αμην.
Με χριστιανικη αγαπη, για τη δοξα του Θεου.
ΓΣΑ.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ-02--ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ



ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (Ερμηνευτική Μελέτη Ευαγγελικών Αρχών).
(Εκδόσεις: «ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣ» 1973




7/.Η ΣΧΕΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ

Οι τρεις αυτοί πειρασμοί του Κυρίου μας δεν μπορούνε παρά να έχουνε κάποια σχέση ανάμεσα τους. και ο αριθμός και η σειρά τους και το περιεχόμενο τους πρέπει να έχουν κάποιον εναρμονισμό. Και πράγματι αν προσέξουμε λίγο θα δούμε πως υπάρχει μια τέτοια σχέση.
  Ο πρώτος πειρασμός είναι ένας που απευθύνεται στον άνθρωπο Ιησού. Απευθύνεται στη σωματική και καθαρά ανθρώπινη ανάγκη της πείνας. Είναι ένας πειρασμός που σαν βαθμό του έχει την ανθρώπινη ανάγκη.
  Ο δεύτερος πειρασμός είναι ένας πειρασμός που απευθύνεται στον Ιησού σαν τον προσδοκώμενο Μεσσία. Θέλει και επιδιώκει να τον ξεστρατίσει από το σωστό δρόμο του για τον σταυρό υποδεικνύοντας του κάποιον άλλο δρόμο πιο σύντομο μα διάφορο εκείνου του Θεού.
  Ο τρίτος πειρασμός είναι πειρασμός που απευθύνεται στον Ιησού σαν βασιλέα. Αυτό φαίνεται πολύ καθαρά στον τρόπο που διάλεξε ο διάβολος να τον πειράξει και στα λόγια του.
  Μπορεί να λεχθεί ακόμα πως οι τρεις αυτοί πειρασμοί αντίστοιχοι με τα τρία παρακλάδια της αμαρτίας όπως μας τα δείχνει ο Ιωάννης.
     Ο πρώτος πειρασμός είναι πειρασμός που απευθύνεται στην «επιθυμία της σαρκός».
   Ο δεύτερος πειρασμός είναι πειρασμός που απευθύνεται στην «επιθυμία των οφθαλμών» 
  Και ο τρίτος πειρασμός είναι πειρασμός που απευθύνεται «αλαζονεία του βίου». Σ’ αυτήν την αντιστοιχία συμφωνεί καλύτερα η σειρά του Λουκά που έχει τον τρίτο πειρασμό του Ματθαίου δεύτερο.
                           «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
8/.ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

  1/. Ο διάβολος εκμεταλλεύεται τις φυσικές μας ανάγκες. Αυτό φαίνεται στον πρώτο πειρασμό του Κυρίου μας όπου ο διάβολος αρπάχθηκε από την ανάγκη τροφής του Κυρίου. Όσοι πιέζονται από ανάγκες είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στους πειρασμούς του διαβόλου. Γι’ αυτό χρειάζεται ξεχωριστό ενδιαφέρων της Εκκλησίας για τις αδελφικές ψυχές που πιέζονται από ανάγκες. Όσοι όμως δημιουργούνε μόνοι τους ανάγκες πρέπει να ξέρουνε  πως δημιουργούνε και εστίες πειρασμού.
  2/. Ο διάβολος δεν λογαριάζει και δεν δειλιάζει μπροστά σε κανένα πρόσωπο. Έβαλε σε πειρασμό και μάλιστα διαρκείας τον Κύριο μας που ήξερε πως ήτανε Υιός του Θεού. Εάν ο Κύριος μας σε όλη του τη ζωή αντιμετώπιζε πειρασμούς ποτέ δεν πρέπει να σκεφτούμε πως μπορεί να υπάρχουνε πρόσωπα που είναι έξω από την ακτίνα ενεργείας του διαβόλου.
  6/. Ο διάβολος χρησιμοποίησε την Βίβλο. Την γνωρίζει καλύτερα από μας αν και είναι αντίθετος προς αυτήν την χρησιμοποιεί όχι βέβαια για σωτηρία ψυχών μα για να πλανήσει τους αφελείς. Κάθε άνθρωπος που βαστά στα χέρια του την Βίβλο δεν σημαίνει πως μονάχα γι’ αυτό το λόγο είναι παιδί του Θεού. Το ίδιο και αν μιλάει με κομμάτια από την Βίβλο. Αλλού θα γυρέψουμε να βρούμε το ποθητό κριτήριο που θα μας ξεχωρίσει τα αληθινά παιδιά του Θεού.
  4/. Ο διάβολος χρησιμοποιεί σαν πρώτο του όπλο την αμφιβολία. «Αλήθεια σας είπε να μην φάτε από κανένα δένδρο;»
Και πάλιν «Εάν είσαι Υιός του Θεού πες τις πέτρες να γίνουνε ψωμιά να φας». Είναι η πρώτη μορφή ολιγοπιστίας με ραγδαία εξέλιξη προς την ολοκληρωμένη απιστία. Ας μη αφήνουμε αμφιβολίες να φωλιάζουνε μέσα στην καρδιά μας μα να τις ξεδιαλύνουμε.
  6/. Ο διάβολος χαρίζει υπόσχεται πληρώνει κάνει συμβόλαια συμβιβασμούς πάντα χρησιμοποιώντας τον κόσμο που διαθέτει. Παρουσιάζεται πάντα με χέρια γεμάτα από αγαθά και φαντάζει πάντα πλειοδότης στα μάτια αυτών που δεν τον ξέρουνε. Δεν θέλουμε να πούμε πως τα όσα υπόσχεται τα προσφέρει. Μα παζαρεύει άγρια ώσπου να ζαλίσει το θύμα του. πάντα το νόμισμα του είναι ο κόσμος. Μήπως ο Κύριος μας αργότερα λέγοντας «τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο αν κερδίσει τον κόσμο όλο και ζημιώσει την ψυχή του» έχει ρίζα του στην ανάμνηση του πειρασμού του και της προσφοράς του διαβόλου;
  7/. Ο διάβολος παρουσιάζεται πάντοτε θέλοντας το καλό μας. Έρχεται με την προσωπίδα του φίλου που μας αγαπά και ενδιαφέρεται για μας. Η απατηλή του αυτή καλοσύνη είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα για τον άνθρωπο όπλα του. ένα μέρος στην προς Κορινθίους Επιστολή ο Παύλος συνιστά να προσέξουν οι Κορίνθιοι «να μη πλεονεκτηθούν από τον διάβολο». Να μη φανεί ο διάβολος στη σκέψη του εκείνου που αμάρτησε σαν πλειοδότης.
    9/. Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

  Και στον τρόπο με τον οποίο ο Κύριος μας αντιμετώπισε τους πειρασμούς μπορούμε να δούμε αρκετά σημεία.
  1/. Ο Κύριος οδηγήθηκε στον πειρασμό από το Πνεύμα το Άγιο. Ναι. Πολλούς πειρασμούς τους επιτρέπει ο Θεός και μπορούμε να πούμε πως σκοπός τους είναι η πρόοδος του πιστού που πετυχαίνεται με τη νίκη πάνω στο διάβολο. Με αυτό πάλι δεν επιτρέπεται να λέμε πως κάθε πειρασμός της ζωής μας είναι από τον Θεό.
  2/. Π πειρασμός που επιτρέπει ο Κύριος φέρνει τη νίκη. Οι πειρασμοί που από τον Κύριο έρχονται είναι κομμένοι στα μέτρα μας και έχουνε σκοπό τους την πρόοδο μας. Η νίκη είναι εξασφαλισμένη και όχι μόνο δυνατή όπως λένε. Άλλοι είναι οι πειρασμοί που οδηγούν στην πτώση και σε αμαρτία. Αυτοί που προέρχονται από μας και από τις επιθυμίες μας όπως λέγει Ιάκωβος 1:13—14—15 —16 .
  3/. Χρησιμοποίηση της Αγία Γραφής. Αν και Υιός του Θεού που είχε εξουσία προτίμησε  να πολεμήσει με τα όπλα και τα μέσα που και μείς έχουμε στη διάθεση μας. Έτσι μονάχα θα μπορούσε να γίνει παράδειγμα αγωνιστού σε μας. Το μοναδικό του όπλο ήτανε τα λόγια του Θεού και μάλιστα γραμμένα.
  4/. Πάλιν γέγραπται. Σε οποιοδήποτε επίθεση του διαβόλου σε οποιοδήποτε επιχείρημα του δεν υπάρχει άλλη απάντηση από τον λόγο του Θεού: «Πάλιν γέγραπται». Ακόμα οι δυό αυτές λέξεις μας δείχνουνε πως δεν πρέπει να στηριζόμαστε σ’ ένα μονάχα κομμάτι της Αγίας Γραφής γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της παρερμηνείας.
  5/. Ύπαγε. Τρεις φορές ο Κύριος χρησιμοποίησε τον λόγο του Θεού. στις πολλές μεθοδίες του διαβόλου ο πιστός απαντά με το

ένα όπλο: «Γέγραπται». Μα υπάρχει όριο που θα πρέπει να κόψει κάθε κουβέντα με τον διάβολο και να τον διώξει λέγοντας τα λόγια του Κυρίου: «Ύπαγε». Όταν ο διάβολος αποκαλυφθεί δεν μένει άλλη απάντηση: «Ύπαγε». ΑΜΗΝ.


ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ- 01--ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ


ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (Ερμηνευτική Μελέτη Ευαγγελικών Αρχών).
(Εκδόσεις: «ΛΟΓΟΙ ΖΩΗΣ» 1973

-Τότε ο Ιησούς εφέρθει υπό του Πνεύματος εις την έρημο δια να πειρασθεί υπό του διαβόλου.
-Και νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα και νύκτας τεσσαράκοντα ύστερον επείνασε. Και ελθών προς αυτόν ο πειράζων είπε: Εάν είσαι ο υιός του Θεού ειπέ να γίνωσι άρτοι οι λίθοι ούτοι. Ο δε αποκριθείς είπεν: Είναι γεγραμμένον. «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού»
-Τότε παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις την αγίαν πόλιν και στήνει αυτόν εις το πτερύγιον του ιερού και λέγει προς αυτόν: εάν είσαι Υιός του Θεού ρίψον σεαυτόν κάτω διότι είναι γεγραμένον «ότι θέλει προστάξει εις τους αγγέλους αυτού περί σου και θέλουσι σε σηκώσει επί των χειρών αυτών δια να μη προσκόψεις επί λίθον τον πόδα σου». Είπε δε προς αυτόν ο Ιησούς. Πάλιν είναι γεγραμμένον. «Δεν θέλεις πειράσει Κύριον τον Θεόν σου».
-Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος πολύ υψηλόν και δεικνύει εις αυτόν πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών. Και λέγει προς αυτόν. Ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει εάν πεσών προσκυνήσεις με. Τότε ο Ιησούς λέγει προς αυτόν. «Ύπαγε Σατανά» διότι είναι γεγραμμένον. «Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει».
(Ματθαίος 4:1—10).
                            «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

1/.ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ

  Οι πειρασμοί του Κυρίου έχουνε μεγάλη σπουδαιότητα στη μελέτη του κεφαλαίου των ενεργειών του εχθρού. Στους πειρασμούς αυτούς μας περιγράφεται μια μοναδική σύγκρουση μέσα στην ιστορία. Από τη μια μεριά βρίσκεται ο διάβολος με την τόσο πολύχρονη πείρα του και από την άλλη μεριά ο Υιός του Θεού.
Η σύγκρουση γίνεται σε πνευματικό επίπεδο και τα όπλα και από τις δύο μεριές είναι πνευματικά. Αν και η περιγραφή είναι πάρα πολύ περιληπτική αφήνει στον μελετητή πολύ καθαρά να δει τους τρόπους με τους οποίους εργάζεται και τα μέσα της αποτελεσματικής αντιμετωπίσεως του.
   Οι πειρασμοί του Κυρίου δεν είναι σημάδι αδυναμίας μα ένα αναγκαίο στάδιο από το οποίο έπρεπε να περάσει ο Υιός του Θεού γενόμενος άνθρωπος.  Ολόκληρη η ζωή του Κυρίου μας στον κόσμο τούτο ήτανε ένας διαρκείς πειρασμός μα οι πειρασμοί που αντιμετώπισε στην αρχή του μεσσιανικού του σταδίου έχουνε μια ξεχωριστή θέση και σημασία.  
                          «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
2/.Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

    Την απάντηση στο δικαιολογημένο ερώτημα «γιατί οι πειρασμοί του Κυρίου» μας τη δίνει ένα όνομα που παίρνει ο Κύριος μας. Στην προς Κορινθίους Επιστολή ο Κύριος μας ονομάζεται «δεύτερος Αδάμ» και «έσχατος Αδάμ».
(Α΄ Κορινθίους 15:23 και 15:44—45—47). Ο Θεός δια του Ιησού έκανε μια δεύτερη δημιουργία όπως άλλοτε με τον Αδάμ. Ο Κύριος μας σαν δεύτερος Αδάμ έπρεπε να περάσει από δοκιμασία όπως πέρασε ο Αδάμ και να πειρασθεί όπως και πειράσθηκε και κείνος. Μονάχα σαν έβγαινε νικητής του εχθρού στην υπακοή του θείου θελήματος θα μπορούσε να αναλάβει την πραγματοποίηση του σχεδίου της σωτηρίας. Μονάχα ένα αρνίον άμωμο θα μπορούσε να θυσιασθεί και η θυσία του να γίνει δεκτή από τον Θεό. Έπρεπε εκείνος που ανέλαβε να γίνει αδελφός μας να αποδεχτεί τέλειο που ανέλαβε να γίνει αδελφός μας να αποδειχθεί τέλειος δια των παθημάτων απέναντι στη θεία δικαιοσύνη όπως μας λέγει η προς Εβραίους Επιστολή
(Εβρ.2:28 και 4:15).
                «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
3/.ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ

  Ο μελετητής των πειρασμών του Κυρίου οπωσδήποτε θα αντιμετωπίσει το θέμα αυτό. Πόσες πιθανότητες είχε ο διάβολος να επιτύχει στην επιχείρηση του αυτή εναντίον του Υιού του Θεού; Ο εχθρός στην προσπάθεια του αυτή δεν ανέχθηκε σε μια απελπισμένη επιχείρηση χωρίς να έχει καμιά ελπίδα επιτυχίας. Δεν πρέπει να δικαιολογήσουμε την ενέργεια του με το ότι είχε να κάνει με τον υιό του Θεού γιατί πριν λίγο στο βάφτισμα που ανοίξανε οι ουρανοί άκουσε τη διακήρυξη του Θεού που μαρτυρούσε πως «αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός». Μα η αλήθεια είναι πως μπροστά του έβλεπε έναν όμοιο με άνθρωπο και πίστευε πως όπως κατάφερε τον Αδάμ τον Μωϋσή τον Αβραάμ και τόσους άλλους θα κατάφερνε και αυτόν. Και πάλι αυτό μένει με ερωτηματικά πολλά.
                     «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
4/. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

  Ο πρώτος πειρασμός είναι ο λεπτότερος και πονηρότερος από  τους άλλους δύο. Το δηλητήριο του εχθρού είναι τόσο καλά κρυμμένο που δύσκολα πάρα πολύ δύσκολα διακρίνεται. Ο Κύριος μας μετά από σαράντα ημέρες νηστεία που είχε στην έρημο όπου είχε οδηγηθεί από το Πνεύμα το Άγιο με μοναδικό σκοπό να πειρασθεί πείνασε. Την πείνα αυτή του Κυρίου εκμεταλλεύτηκε ο εχθρός και παίρνοντας αφορμή απ’ αυτήν έκανε τη δική του πρόταση: «Πες στις πέτρες αυτές να γίνουνε ψωμί να φας να μην πεινάς». Ίσως δε και το να μην πεθάνεις στην πείνα. Το κακό δεν φαίνεται πουθενά και η συμβουλή αυτή δεν φαίνετε να έρχεται να έρχεται σε αντίθεση με το γραμμένο θέλημα του Θεού. Δεν ερχότανε σε σύγκρουση με κανένα νόμο του Θεού. Μια αθώα σύσταση. Στη διαφωνία ποιος πειρασμός ήτανε πιο δυνατός πρέπει να απαντήσουμε πως ο πρώτος γιατί είχε καλά κρυμμένο το φαρμάκι. Και να ποιο ήτανε το πονηρό στοιχείο στην εισήγηση αυτή του διαβόλου. Ο Πατέρας είχε οδηγήσει τον Ιησού στην έρημο να πειρασθεί υπό του διαβόλου. Ο Θεός οδήγησε τον Ιησού και εγνώριζε πολύ καλά τις συνθήκες και την κατάσταση της ερήμου που τον άφησε σαράντα μέρες νηστικό. Ήξερε πολύ καλά πως ο Ιησούς πεινούσε και από την άλλη μεριά και ο Ιησούς ήξερε πως η κατάστασή του ήτανε γνωστή στον Πατέρα. Έτσι θέλησε ο Θεός. Η ερμηνεία και η κρίση του θελήματος του Θεού δεν είναι δουλειά του ανθρώπου.

Μια πράξη του Κυρίου να μεταβάλει την κατάσταση της ερήμου με τρόπο όχι φυσιολογικό και να βγάλει ψωμί από κει που ο Θεός δεν του είχε δώσει θα ήτανε μια πράξη καθαρά δική του και όχι του Πατέρα. Θάτανε πράξη ανταρσίας στο θέλημα και στην οδήγηση του Πατέρα. Και ακόμη χειρότερο θα ήτανε μια πράξη ολιγοπιστίας. Μήπως από το υλικό ψωμί εξαρτάται η ζωή του ανθρώπους σε τρόπο που αν αυτό έλειπε κινδύνευε να πεθάνει της πείνας ώστε να κοιτάξει μόνος του να δώσει λύση στην οδυνηρή κατάσταση της ώρας αυτής;
   Ακόμα ο Ιησούς στον κόσμο τούτο όπως και ο ίδιος το διακήρυξε δεν ήρθε να υπηρετηθεί μα να υπηρετήσει. Όλα όμως τα θαύματα του Κυρίου ήτανε για τους άλλους και τίποτα για τον εαυτό του. Εάν όμως χρησιμοποιούσε τη δύναμη του αυτή για την ικανοποίηση μιας ενστικτώδους ανάγκης αυτό δεν ήτανε καθόλου σύμφωνο με την αποστολή του. Εάν όμως προσέξουμε στην απάντηση που έδωσε ο Κύριος μας στον πειραστή συμπεραίνουμε πως υπήρχε στα λόγια του υπαινιγμός μη τυχόν πεθάνει ο Κύριος από την πείνα. Η απάντηση του Κυρίου μέσα από τον λόγο του Θεού τοποθέτησε το θέμα. Ο άνθρωπος δεν εξαρτιέται από το ψωμί και γενικότερα από την ύλη μα από κείνο που θα πει ο Θεός. Έχει υποστηριχθεί και φαίνεται πολύ πιθανή η άποψη πως οι τρεις πειρασμοί του Κυρίου μας είναι μεσσιανικοί δηλαδή ότι έχουνε σχέση με την αποστολή του σαν Μεσσία στον κόσμο μας. Έτσι υποστηρίζεται πως το νόημα των λόγων του πειραστή ήτανε περίπου: «Εσύ ήλθες να σώσει τον κόσμο μα πεθαίνεις από πείνα. Τι σωτηρία θα πραγματοποιήσεις άμα πεθάνεις τώρα; Κοίταξε να κάνεις τις πέτρες ψωμιά να φας να ζήσεις να πραγματοποιήσεις το έργο σου». Βέβαια και αν αυτό ήτανε το νόημα του πειρασμού είχε μέσα του δηλητήριο που πάρα πάνω αναφέραμε.
  Η αναδρομή του Κυρίου μας στο χωριό της Π.Δ. σκοπό είχε να δείξει στον πονηρό πειραστή και σε μας πως η ζωή δεν εξαρτάται από τους υλικούς παράγοντας μα από τα λόγια του Θεού και μάλιστα τα γραμμένα.   
                      «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»


5/. Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

   Ο δεύτερος πειρασμός είναι στο ίδιο σκαρί με τον πρώτο. Είναι και αυτός ένας πειρασμός κρυφός που το φαρμάκι του δεν φαίνεται. Στον πειρασμό αυτό ο Κύριος μας οδηγήθηκε από τον πειραστή στο πτερύγιο του Ναού και δείχνοντας του το κενό τον πρότρεψε να πέσει γιατί σύμφωνα με τον λόγο του Θεού που προηγούμενα αναφέρθηκε σ’ αυτόν θα έστελνε ο Θεός τους αγγέλους του να τον πιάσουνε να μην χτυπήσει πουθενά το πόδι του. Βέβαια η περιγραφή του πειρασμού αυτού δεν μας ξεκαθαρίζει μερικές λεπτομέρειες. Δεν μας λέγει αν πραγματικά ο Κύριος με τον διάβολο πήγανε στον Ναό ή αυτό έγινε στη σφαίρα του πνεύματος. Μάλλον η περίπτωση μοιάζει με κείνη του Παύλου που ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού όπως μας λέγει ο ίδιος χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει αν βρισκότανε εντός του σώματος ή εκτός του σώματος. Άλλωστε αυτό έχει δεν έχει μεγάλη σημασία. Η προσωπικότητα του ανθρώπου δεν είναι το σώμα μα αυτό αποτελεί ένα της όργανο. Τον έφερε λοιπόν τον Ιησού στο πτερύγιο του Ναού στο εσωτερικό μέρος και εκεί του έκανε την πρόταση του. Η πρόταση έτσι όπως αναφέρεται χωρίς να διαφαίνεται ο σκοπός που θα επεδίωκε ο Κύριος αν την αποδεχότανε μοιάζει ανόητη. Μα ο διάβολος στους άλλους εισηγείται να κάνουν ανοησίες μα ο ίδιος ποτέ δεν κάνει. Το νόημα του πειρασμού είναι περίπου το παρακάτω:
  «Εσύ ήλθες για σωτήρας του κόσμου. Μέρος πιο κατάλληλο για το έργο σου αυτό και για να πετύχει την αναγνώριση του πλήθους που περισσότερο από οπουδήποτε αλλού είναι μαζεμένο στον Ναό δεν θα βρεις. Ευκαιρία λοιπόν να πηδήξεις από το πτερύγιο. Ο Πατέρας σου που πριν από λίγο σε διαβεβαίωσε και διακήρυξε πως είσαι Υιός του ασφαλώς δεν θα σε αφήσει να τσακιστείς μα θα σε στείλει τον άγγελο του να σε σηκώσει στα χέρια του και να μην πάθεις τίποτα. Τότε το πλήθος που θα δει τη σκηνή αυτή αμέσως θα σε αναγνωρίσει σαν Υιό του Θεού και σαν Μεσσία και έτσι πετυχαίνεις γρηγορότερα τον σκοπό σου».
  Και αυτή η εισήγηση είχε μέσα της πονηρό στοιχείο όπως και στον πρώτο πειρασμό. Τον σπρώχνει να ακολουθήσει ένα δικό

του δρόμο διάφορο από κείνον του Θεού. Αντί εκείνος να υποταχθεί στο θέλημα του Θεού θα ανάγκαζε τον Θεό να υποταχθεί στο δικό του καπρίτσιο και να κάνει κάτι αντίθετο με την αιώνια εκπεφρασμένη βουλή του. Ακόμη μπορούμε να πούμε πως εκείνο που παρατηρήσαμε στον πρώτο πειρασμό ότι δηλαδή θα χρησιμοποιούσε την υπερφυσική του δύναμη για τον εαυτό του υπάρχει και στον πειρασμό αυτόν με τη διαφορά πως εκείνος που θα έκανε το θαύμα θα ήτανε ο Πατέρας μα όχι από δική του πρόθεση. Υπάρχει και η γνώμη πως ο διάβολος με τον πειρασμό αυτό προσπαθούσε να βγάλει από την μέση τον Κύριο μας δηλαδή να τον σκοτώσει πριν την ώρα του και μάλιστα από δική του αιτία. Διότι λέγουν χωρίς να έχουνε και άδικο ότι αν ο Κύριος μας πραγματοποιούσε την εισήγηση του διαβόλου η πράξη του αυτή θα τον απομόνωνε από τον Πατέρα και ασφαλώς δεν θα μπορούσε να κάνει πια κάτι ο Θεός γι’ αυτόν πράγμα που θα είχε σαν συνέπεια να πέσει και να σκοτωθεί χωρίς να μεσολαβήσει κανείς άγγελος. Είναι δε παρατηρημένο ότι ανάλογους πειρασμούς έχει κάνει ο διάβολος σε άλλους ανθρώπους που είχανε δραματική κατάληξη.
   Αν προσέξουμε όμως και το βιβλικό χωρίο που ο διάβολος πήρε στο στόμα του θα δούμε ακόμα πως προφέροντας το έτσι κομμένο του παραλλάζει τη σημασία του. Τα λόγια του
(ψαλμού 91:11) περιέχουνε ακόμα και τις λέξεις «εις τας οδούς σου» και τούτο έχει μεγάλη σημασία. Είναι αλήθεια ότι ο Θεός δεν θα σε αφήσει να προσκόψεις του πόδας σου όταν βαδίζεις στον δρόμο σου τον συνηθισμένο τον σωστό τον αρμόζοντα τον δρόμο που σου έμαθε ο Θεός τον δρόμο της υπακοής και όχι της ανταρσίας. Και πάλι ο Κύριος μας απαντάει στον διάβολο με το γραπτό λόγο του Θεού με το «πάλιν γέγραπται». Αυτό είναι το κύριο όπλο άμυνας μας στις επιθέσεις του εχθρού.
                  «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
6/. Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

 Ο τρίτος πειρασμός είναι τελείως διάφορος από τους δύο άλλους. Αφού ο δόλος και η διαστρέβλωση της αλήθειας δεν μπόρεσαν να φέρουν το αποτέλεσμα που προσδοκούσε ο διάβολος αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους και συστήματα. Έρχεται σε άμεση συναλλαγή με τον Κύριο και προσπαθεί να επιτύχει το αποτέλεσμα του προσφέροντας κάτι πολύ μεγάλο σε αντάλλαγμα. Και στον πειρασμό αυτό όπως και στον δεύτερο πειρασμό μετέφερε τον Κύριο μας σ’ ένα ψηλό βουνό και πολλοί λένε πως πρέπει να είναι η κορυφή του Φασγά απ’ όπου ο Μωϋσής είδε την γη της επαγγελίας χωρίς να μπει μέσα σ’ αυτήν. Για τη μεταφορά κάνουμε τις ίδιες σκέψεις όπως και στον δεύτερο πειρασμό. Από το ψηλό εκείνο σημείο του έδειξε όλα τα βασίλεια της γης και τη δόξα τους προτείνοντας του να πέσει να τον προσκυνήσει έστω και για ένα λεπτό και θα του χαρίσει για πάντα να βασιλέψει. Ο πειρασμός αυτός περισσότερο από τους άλλους φαίνεται ανόητος και ανίκανος να κερδίσει και ένα νήπιο χριστιανό πόσο μάλλον τον Κύριο μας. Κείνο που μπορούμε να σκεφτούμε είναι πως ο διάβολος απελπισμένος από τους δύο πρώτους πειρασμούς και από ισάριθμες αποτυχίες του καταφεύγει σαν σε στερνή του ελπίδα στη συναλλαγή που ασφαλώς δεν υπόσχεται περισσότερη επιτυχία από τους άλλους δύο πειρασμού;. Μερικοί νομίζουν τον πειρασμό αυτό σαν τον πιο δυνατό μα αυτό δεν φαίνεται. Άλλωστε ο διάβολος νικημένος δυό φορές δεν έχει πια μεγάλη επιθετική δύναμη. Το νόημα των λόγων του πρέπει να είναι τα εξής περίπου:
  «Ήλθες στον κόσμο τούτο να γίνεις βασιλιάς. Μα ξέρεις πολύ καλά πως δικαιωματικά ο κόσμος τούτος μου ανήκει. Μου ανήκει και τον διαθέτω όπως εγώ θέλω. αντί να εκτεθείς στην αβέβαιη προσπάθεια να επιτύχεις αυτό που επιθυμείς ακολουθώντας δρόμους άλλους πέσε προσκύνησε με για λίγο μια φορά μονάχα και σου χαρίζω τον κόσμο αυτόν να κάνεις ότι θέλεις».
  Μπορούμε να πούμε πως η προσκύνηση αυτή δεν θα είχε άλλο σκοπό από ευγνωμοσύνη του Κυρίου μας προς τον διάβολο για τη δωρεά. Η χοντροκομμένη ξεδιάντροπη αυτή πρόταση του διαβόλου προκαλεί την αγανάκτηση του Κυρίου μας που
σταματάει κάθε κουβέντα μαζί του αποδιώχνοντας τον με το «ύπαγε…».
               «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»




    

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ-01--ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ;


01--ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ; (έκδοση β΄)
(Εκδόσεις ¨οι Νικητές…Κατερίνη)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ ( Α΄)

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ

 Μια απ’ τις μεγαλύτερες ευλογίες στη χριστιανική ζωή είναι το προνόμιο να μιλάμε με τον Ουράνιο Πατέρα με την προσευχή.
 Ο πιστός έχει ελεύθερη την είσοδο στο θρόνο του Θεού. εκεί μπορεί να ανοίξει την καρδιά του και να εκφράσει τις ανάγκες του με εμπιστοσύνη. Γνωρίζει ότι Εκείνος τον ακούει και χαίρεται να χορηγεί καλά πράγματα στα παιδιά Του. Σύμφωνα με την προς Εβραίους επιστολή 4:16 έχομε «το θάρρος να μπούμε στα Άγια των Αγίων για να λάβουμε χάρη όταν θα έχουμε ανάγκη για βοήθεια (Εβραίους 10:19—22).
  Γιατί όμως η προσευχή που είναι μια τόσο μεγάλη ευλογία να παραμελείτε; Πως αφού καλούμαστε «να προσευχόμαστε στο θρόνο της χάριτος» να μη το κάνουμε; Πως εξηγείτε η διστακτικότητα των πιστών να φέρουν τις ανάγκες τους μόνον
σ’ Εκείνον που μπορεί να τις εκπληρώσει;
                                  «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Γιατί δεν προσεύχονται οι Χριστιανοί;

  Υπάρχουν πρώτα εκείνοι που δεν πιστεύουν ότι ο Θεός απαντά στις προσευχές. Εμείς όμως ξέρουμε ότι απαντά γιατί
«η προσευχή του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη στα αποτελέσματα της ». (Ιάκωβος 5:16).
  Άλλοι πάλι δεν προσεύχονται γιατί δεν βρίσκονται σε καλές σχέσεις με τον Ουράνιο Πατέρα τους. Υπάρχει αμαρτία στη ζωή τους. αισθάνονται ανήσυχοι στην παρουσία Του και ντρέπονται να ζητήσουν κάτι. Γράφει ο ψαλμωδός: «Αν θεωρούσα αδικία στην καρδιά μου ο Κύριος δεν ήθελε ακούσει» (ψαλμός 66:18).
  Άλλοι πάλι δεν προσεύχονται λόγω των ασχολιών τους ακόμα και στο έργο του Κυρίου. τι είπε ο Κύριος στη Μάρθα: «Μεριμνάς και ανησυχείς για πολλά πράγματα αλλά ένα πράγμα είναι αναγκαίο η Μαρία διάλεξε την καλή μερίδα που δεν είναι θα της αφαιρεθεί» (Λουκάς 10:41—42).
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
«  Πολλοί άλλοι χριστιανοί δεν προσεύχονται γιατί απλώς δεν ξέρουν πώς να προσεύχονται. Βέβαια σε καιρούς ειδικής ανάγκης ή σε δύσκολες καταστάσεις ζητούν την βοήθεια του Θεού: Δώσε με βοήθησε με Κύριε» δεν  γνωρίζουν όμως τις δυνατότητες και το σκοπό της προσευχής. Έχουν ανάγκη από συμβουλή και οδηγία. Δεν είναι αυτό κάτι το καινούργιο. Είναι κοινό για όλες τις γενιές των χριστιανών. Στις μέρες του Ιησού οι μαθητές Του Τον ρώτησαν μια μέρα. «Κύριε δίδαξε μας να προσευχόμαστε όπως ο Ιωάννης δίδαξε τους μαθητές Του»(Λουκάς 11:1) Μαζί με κείνους και μείς μπορούμε να κάνουμε την ίδια ερώτηση και θα πρέπει να βάλουμε σε ενέργεια το ευλογημένο προνόμιο της προσευχής όχι μόνο για το δικό μας καλό αλλά και για το καλό των άλλων την υπόθεση του Χριστού και τη δόξα του Θεού.
  Διαβάζουμε στο: (Λουκά 11:1—4)  «Κάποτε ο Ιησούς προσευχόταν σε ένα τόπο και όταν τελείωσε Του είπε κάποιος από τους μαθητές Του ¨Κύριε δίδαξε μας να προσευχόμαστε όπως ο Ιωάννης δίδαξε τους μαθητές του¨ και Αυτός τους είπε όταν προσεύχεστε να λέτε Πατέρα μα επουράνιε ας τιμάται ως άγιο το όνομα Σου ας έλθει η βασιλεία Σου ας γίνει το θέλημα Σου όπως στον Ουρανό έτσι και στη γη το καθημερινό μας ψωμί δίνε μας κάθε μέρα και συγχώρησε τις αμαρτίες μας γιατί και μείς συγχωρούμε καθένα που μας έχει κάνει κακό και μη επιτρέψεις να πέσουμε σε πειρασμό αλλά σώσε μας από τον πονηρό».
  Σ’ αυτά τα λόγια του Ιησού βρίσκουμε χρήσιμες οδηγίες για αποτελεσματική προσευχή και ακολουθώντας τες μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι προσευχόμαστε κατά το θέλημα του Θεού.

Ένα υπόδειγμα προσευχής.
 
  Προφανώς ο Κύριος μας έδωσε ένα υπόδειγμα προσευχής τουλάχιστο σε δύο περιπτώσεις: Μια στο (Λουκά11:1—4)και μια
Στο (Ματθαίο κεφ.6:9—15) ύστερα από παράκληση ενός από τους μαθητές Του: «Κύριε δίδαξε μας να προσευχόμαστε».
  Οι προσευχές και στις δύο περικοπές είναι όμοιες. Έτσι φαίνεται ότι ούτε ο μαθητής που έκανε την ερώτηση ούτε εκείνοι που ήταν μαζί Του ήταν παρόντες όταν ο Ιησούς έδωκε το υπόδειγμα της προσευχής. Ακόμα φαίνεται ότι όταν ο Ιησούς έδωκε αυτή την προσευχή δεν ήθελε να επαναλαμβανόταν λέξη προς λέξη αλλά να αποτελούσε ένα υπόδειγμα ένα μοντέλο για μας. Περιέχει μερικά στοιχεία προσευχής που εμείς μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και να τα απλουστεύσουμε στην προσευχή μας.
  Σημειώστε ότι στο Ματθαίο 6:9 λέγει ο Ιησούς «ως εξής λοιπόν να προσεύχεστε…» και ύστερα τους δίνει ένα πρότυπο προσευχής. Αυτό είναι απλώς ένα υπόδειγμα προσευχής όπως γίνεται σήμερα σε πολλές εκκλησίες. Λέμε την προσευχή αυτή από συνήθεια και πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε το περιεχόμενο της.
  Τι όμορφη είναι αυτή η προσευχή που μας έδωκε ο Κύριος! Πόσο εμπνευσμένη! Πολλοί χριστιανοί φοβούνται ακόμη και μόνο στην ιδέα να συνομιλούν με το Θεό. Να προσευχηθούν με δικά τους λόγια πώς να Τον ονομάσουν με ποιο τρόπο να Τον πλησιάσουν και τι να πουν είναι κάτι που τρέμουν και να το σκεφτούν. Αν έτσι ακριβώς σκέπτεσαι και συ να θυμάσαι ότι και οι μαθητές του Κυρίου βρίσκονταν σε μια παρόμοια κατάσταση. Γι’ αυτό ένας απ’ αυτούς ρώτησε: Κύριε δίδαξε μας πώς να προσευχόμαστε.
  Αντί να λέμε την προσευχή του Κυρίου μας μηχανικά θα πρέπει αναγνωρίσουμε σ’ αυτή την προσευχή που μας έδωκε ο Κύριος ένα τέλειο υπόδειγμα για το πώς να συνομιλούμε με το Θεό: Ποια να είναι η στάση μας τι περιεχόμενο πρέπει να έχει κάθε προσευχή μας και πώς να απευθυνόμαστε σ’ Αυτόν.

Σε ποιόν πρέπει να προσεύχομαι;

  Την απάντηση στην ερώτηση αυτή μας την δίνει ο ίδιος ο Ιησούς στο Ματθαίο 6:9 «Ως εξής λοιπόν να προσεύχεστε: Πατέρα
Μας επουράνιε…». Είναι  σπουδαίο να ξέρουμε ότι έστω κι αν λέμε «Πατέρα μας επουράνιε» όπως μας συμβούλεψε ο Ιησούς και τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος μας ακούνε όταν προσευχόμαστε. Βλέπετε δεν πρόκειται περί τριών ξεχωριστών Θεών αλλά τελείων φύσεων που ενώθηκαν σε ένα πρόσωπο ή υπόσταση χωρίς καμιά σύγχυση μεταβολή διαίρεση ή χωρισμό των φύσεων αυτών ένας Θεός. Καθώς παραδινόμαστε στο Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα στον πιστό Εκείνος το Πνεύμα μας καθοδηγεί πώς να προσευχηθούμε. Προσευχόμαστε στον Πατέρα δια του Ιησού Χριστού ο Οποίος ζει αιώνια και μεσιτεύει για μας και ο Ουράνιος Πατέρας μας ακούει και μας δίνει το καλύτερο που Του ζητάμε. Όταν η προσευχή μας απευθύνεται προς τον Πατέρα όπως μας συμβουλεύει ο Ιησούς αυτό δεν σημαίνει ότι ο Υιός ή το Άγιο Πνεύμα βρίσκονται σε κατώτερο επίπεδο. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μέσα στην Αγία Τριάδα.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Που πρέπει να προσεύχομαι;

  Η απάντηση είναι απλή: οπουδήποτε παντού. Το φυσικό περιβάλλον δεν θα πρέπει να αποτελέσει κανένα περιορισμό ή να μας αποθαρρύνει στο να προσευχόμαστε. Η Άννα η μητέρα του Σαμουήλ άνοιξε την καρδιά της όταν βρισκόταν μέσα στο Ναό. Ο Δανιήλ προσευχόταν μπροστά σε’ ένα ανοιχτό παράθυρο μέσα στο δωμάτιο του. Ο Ιωνάς προσευχήθηκε μέσα στην κοιλιά ενός μεγάλου κήτους στα βάθη των ωκεανών. Ο Ιησούς προσευχήθηκε μέσα σ’ ένα κήπο. Μετά την Ανάταση Του οι ακόλουθοι του Ιησού προσευχήθηκαν σε ένα ανώγειο στην πόλη που βρισκόταν. όπου κι αν είμαστε μπορούμε να πλησιάσουμε το θρόνο της χάριτος. Σε οποιοδήποτε μέρος σε οποιαδήποτε ώρα έχομε το προνόμιο και την ελευθερία να συνομιλούμε με τον Ουράνιο Πατέρα μας.
  Μερικοί άνθρωποι δεν φαίνεται να αισθάνονται ότι μπορεί κανείς να προσεύχεται οπουδήποτε. Κατά κάποιο τρόπο νομίζουν ότι η προσευχή δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο σε καθορισμένο ιερό τόπο. Δεν πρέπει να παρεξηγήσουμε έναν που πηγαίνει στο παρεκκλήσι ενός νοσοκομείου να προσευχηθεί και να
ανακουφιστεί μέσα στην ησυχία και σε περιβάλλον που τον βοηθάει να συγκεντρωθεί για να προσευχηθεί. Αλλά να νομίζουμε ότι ο Θεός δεν ακούει τις προσευχές μας παρά σε καθορισμένα μέρη κάνουμε μεγάλο λάθος. Ο Θεός θα μας ακούσει κι όταν προσευχηθούμε δίπλα στο κρεβάτι κάποιου άρρωστου μέσα στο νοσοκομείο στο σπίτι ή μέσα σε μια αίθουσα. Ευχαριστούμε το Θεό γιατί μπορούμε να προσευχηθούμε μέσα στην Εκκλησία στο σπίτι στο εστιατόριο στο λεωφορείο ή στο αεροπλάνο. Και για το παιδί του Θεού όποιο κι αν είναι αυτό το μέρος δεν παύει να είναι «ένας όμορφος κήπος προσευχής»  
  Μερικοί απαντούν: Πέντε φορές τη μέρα –το πρωί πριν από κάθε γεύμα και το βράδυ πριν κοιμηθούμε. Όλοι θα συμφωνήσουμε. Να προσευχηθούμε το βράδυ για το ξημέρωμα μιας όμορφης μέρας για τα πλούσια αγαθά που ο Πανάγαθος μας χορηγεί ανελλιπώς το πρωί για την προστασία της μέρας. Αλλά το σύνολο αυτών δεν αποτελεί το μεγάλο σύνολο μιας ιδεώδους προσευχής. Το παιδί του Θεού θα πρέπει να βαδίζει σε μια τέτοια στενή επικοινωνία με τον Ουράνιο Πατέρα του ώστε να εκφράζει ευχαριστία και δοξολογία απ’ την καρδιά του και τα χείλη του τόσο αυθόρμητα όσο αναπνέει. Ένα καλό μέτρο της ευλάβειας μας στον Κύριο είναι πόσο εύκολα και φυσικά οι σκέψεις μας κατευθύνονται σ’ Αυτόν με προσευχή—άσχετα ποιες είναι οι δραστηριότητες μας τη στιγμή εκείνη.
  Δεν θα πρέπει να παραμελήσομε την σπουδαιότητα να ξεχωρίζουμε κάποια ώρα κάθε μέρα για μελέτη του Λόγου του Θεού και προσευχή. Αυτές οι «ήσυχες ώρες» ή «περισυλλογές» είναι υψίστης σημασίας στη ζωή του χριστιανού!
  Είναι καθήκον του καθενός να έχει τις δικές του ώρες περισυλλογής μελέτης και προσευχής. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός και για τον καθένα ταιριάζουν διαφορετικές ώρες ανάλογα με τις απασχολήσεις του.
  Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι νωρίς το πρωί όταν όλα ησυχάζουν είναι μια από τις καλύτερες πρωινές στιγμές για περισυλλογή μελέτη και προσευχή. Τότε το μυαλό είναι ξεκούραστο και καλύτερα μπορούμε να δοξάσουμε και τιμήσουμε τον Κύριο και να Του ζητήσουμε βοήθεια για την ημέρα. Αν πάλι σηκώνεσαι
πολύ νωρίς για να πας στη δουλειά σου τότε μπορείς βρεις ποια είναι η πιο κατάλληλη πρωινή ώρα για μελέτη και προσευχή.
Η διάρκεια της προσευχής ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Για μερικούς 10 ή 15 λεπτά το πρωί είναι αρκετά. Καθώς αυξάνουν σε χάρη και καθώς η μελέτη του Λόγου του Θεού και η προσευχή αποκτούν μεγαλύτερη στη ζωή τους θα βρουν περισσότερη ώρα σε μελέτη και προσευχή είναι πιο ωφέλιμη. Το πόσες ώρες κάθε χριστιανός δαπανά κάθε μέρα για να έρχεται σε επικοινωνία με τον Κύριο είναι ένα θέμα προσωπικό μεταξύ του ίδιου και του Θεού.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

  Να θυμόμαστε πάντοτε ότι ο Θεός δεν ευχαριστιέται ούτε εντυπωσιάζεται με τις μεγάλες προσευχές. Ο Θεός δεν κοιτάζει το ρολόι αλλά την καρδιά του καθενός μας. Οι περισσότεροι πιστοί θα πρέπει να ξοδεύουν περισσότερο χρόνο με το Θεό απ’ ότι κάνουν τώρα. Και αν θέλουν να καλυτερέψουν τη ζωή της προσευχής θα πρέπει να ακολουθήσουν ένα καθορισμένο καθημερινό πρόγραμμα.
  Θα υπάρξουν μέρες φυσικά που διάφορα περιστατικά όπως αρρώστια κάτι επείγον θα αναστατώσουν το πρόγραμμα της ημέρας την τακτική μας επικοινωνία με τον Ουράνιο Πατέρα μας. Δεν θα μπορέσουμε να έχομε μια ήσυχη ώρα με το Θεό. Όταν κάτι τέτοιο συμβεί να μην αισθανθούμε ένοχοι. Γνωρίζει ο Κύριος την καρδιά και τις σκέψεις μας. Να προσέξουμε ώστε η καθημερινή μας επικοινωνία με το Θεό(μελέτη του Λόγου Του προσευχή) να μη γίνουν σαν να πρόκειται για κάτι το τυπικά υποχρεωτικά ή εξαναγκαστικό. Μάλλον θα πρέπει να βγαίνουν μέσα απ΄’ την καρδιά να ξεχειλίζουν σαν ευχαριστία αίνος δοξολογία και λατρεία για τις άπειρες ευλογίες που μας στέλνει ο Θεός κάθε μέρα.
                        «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Πως πρέπει να προσεύχομαι

  Είναι καλύτερα να προσεύχομαι φωναχτά ή σιωπηλά; Είναι το πρόβλημα για πολλούς πιστούς. Όσον αφορά το Θεό δεν κάνει καμιά διαφορά πώς να προσεύχεσαι. Ο πάνσοφος Θεός μπορεί
Να διαβάσει τις σκέψεις και να ακούσει τα λόγια μας. Μερικές φορές όμως θάναι  προτιμότερο να προσευχηθούμε φωναχτά όταν είμαστε μόνοι μέσα στο δωμάτιο μας. Μιλώντας με το Θεό φωναχτά όπως θα μιλούσαμε με κάποιο φίλο μας είναι μια μεγάλη βοήθεια στο να συγκεντρώσει τις σκέψεις μας σ’ αυτά που λέμε. Όλοι μας γνωρίζουμε πόσο εύκολα παρασυρόμαστε στο να σκεφτούμε την ώρα της προσευχής ένα σωρό άσχετα ειδικά όταν είμαστε κουρασμένοι. Όταν προσευχόμαστε στις σκέψεις μας ακόμα και να κοιμηθούμε.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

  Πολλές φορές η σιωπηλή προσευχή είναι καλύτερη. Μερικά πράγματα είναι αυστηρός προσωπικά μεταξύ μας και του Θεού και θα πρέπει να γίνουν ακουστά από άλλους. Ύστερα όταν βρισκόμαστε σ’ ένα εστιατόριο δεν μπορούμε να ευχαριστήσουμε το Θεό για τα υλικά αγαθά φωναχτά. Αν το κάνουμε είναι σαν να θέλουμε να τραβήξουμε την προσοχή των άλλων στον εαυτό μας.
Όταν βρισκόμαστε με χριστιανική παρέα είναι καλό να προσευχηθούμε με χαμηλή φωνή. Να έχουμε υπόψη μας ότι απευθυνόμαστε στο Θεό και όχι για να εντυπωσιάσουμε τους άλλους με ωραία λόγια.
                                  «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η στάση μας στην προσευχή

  Όσο για τη στάση μας την ώρα της προσευχής ούτε ο Κύριος μας ούτε και η βίβλος μας δίνει προτροπή. Ο Ιησούς του Ναυή προσευχήθηκε ξαπλωμένος ο Δανιήλ και ο Φαρισαίος στεκόταν όρθιος την ώρα της προσευχής. Κάθε άτομο θα πρέπει να αποφασίσει για τον εαυτό του ποια στάση να παίρνει την ώρα της προσευχής. Την ώρα του γραφείου δεν μπορείς να πέσεις στα γόνατα να προσευχηθείς. Θα προσευχηθείς όπως είσαι. Αν προσεύχεσαι για πολύ ώρα ίσως η καλύτερη και ξεκούραστη στάση είναι να κάθεσαι ή να στέκεσαι όρθιος. Πάντως ότι κι αν κάνομε ο Κύριος ευαρεστείται στη στάση της καρδιάς και όχι στη στάση του σώματος.
                      «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»’
Ο Θεός απαντά στα παιδιά του

  Η προσευχή είναι ένα από τα μεγαλύτερα προνόμια στη χριστιανική ζωή. Ο πιστός που δεν ξοδεύει καιρό σε επικοινωνία με το Θεό ποτέ δεν μπορεί να πειραματιστεί την πληρότητα της χαράς και της νίκης που είναι αποταμιευμένες γι’ αυτόν.
  Αν δεν έχεις ακόμα δεχτείς τον Κύριο Ιησού Σωτήρα σου δεν μπορείς και δεν έχεις δικαίωμα να πλησιάσεις τον Ουράνιο Πατέρα όπως Τον πλησιάζουν οι πιστοί Χριστιανοί τα παιδιά Του. Όσοι δεν έχουν δεχθεί τον Χριστό Σωτήρα τους δια της πίστεως στον Χριστό είναι αποξενωμένοι από τον Θεό. Την απόλυτη
βεβαιότητα ότι ο Θεός ακούει και  απαντά τις προσευχές την απολαμβάνουν μόνον εκείνοι που είναι του Θεού. ο Ουράνιος Πατέρας θέλει να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και να σε δεχτεί σε προσωπική επικοινωνία μαζί Του. Γι’ αυτό κάνει τη σωτηρία προσιτή και για σένα. Σε θέλει να γίνεις μέλος της οικογένειας Του. Και ο μόνος τρόπος για να γίνεις είναι να γεννηθείς άνωθεν. Εκ Πνεύματος δεχόμενος τον Κύριο Ιησού στην καρδιά σου

                    «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ (Β)

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ

   Η προσευχή που μας έδωσε ο Ιησούς περιέχει τέσσερις αιτήσεις.
α/. «Ας έλθει η βασιλεία Σου». Ζούμε σ’ ένα κόσμο αμαρτωλό. Ο κόσμος αυτός είναι κάτω από την επίδραση του Σατανά τον οποίο ονομάζει η Γραφή «ο θεός του κόσμου». Πρέπει να λυπούμαστε για όσα βλέπουμε γύρω μας. ξέροντας ότι η γη μας δεν θα παραμείνει για πάντα μέσα σε ειρήνη δικαιοσύνη μέχρις ότου έλθει ο Κύριος Ιησούς για να εγκαθιδρύσει τη βασιλεία Του η καρδιά μας φωνάζει: ας έλθει η βασιλεία Σου ας γίνει το θέλημα Σου όπως στον Ουρανό έτσι και στη γη. Πρέπει να λαχταράμε για την εκπλήρωση εκείνης της ώρας που μιλάει ο προφήτης Ιερεμίας «Να έρχονται μέρες λέγει ο Κύριος και θα ανεγείρω στον Δαβίδ βλαστό δίκαιο και βασιλιάς θα βασιλεύσει και ευημερήσει και εκτελέσει κρίση και δικαιοσύνη πάνω στη γη» (Ιερεμίας 23:5).
  Ξέρομε φυσικά ότι το θέλημα του Θεού γίνεται στην τελειότητα στον Ουρανό. Όταν έλθει ο Κύριος Ιησούς το ίδιο θα γίνει και στη γη. Γι’ αυτό η προσευχή μας πρέπει να εκφράζει μια λαχτάρα για τον ερχομό του Χριστού. Μαζί με τον απόστολο Ιωάννη μπορούμε και μείς να πούμε: «Ναι έρχου Κύριε Ιησού».
(Αποκάλυψης 22:20).
  β/. Η δεύτερη αίτηση: «Το καθημερινό μας ψωμί δίνε μας».

 Είναι μια παράκληση προς τον Ουράνιο Πατέρα να εκπληρώσει μια φυσική ανάγκη. Ο Θεός γνωρίζει ότι πρέπει να επαναπαυόμαστε σ’ Αυτόν για το φαγητό την ενδυμασία και την προστασία από τα στοιχεία της φύσεως. Και χαίρομαι γι’ αυτό! Είμαστε φυσικά όντα μέσα στον υλικό κόσμο και σαν τέτοια αντιμετωπίζουμε κάθε στιγμή την ανάγκη να παίρνουμε συνεχώς
δύναμη όταν η δύναμή μας εξαντλείται καθώς και τα φυσικά αγαθά. Βασικά πράγματα όπως αυτά μπροστά στο Θεό δεν είναι ασήμαντα. Μας θέλει ο Θεός να εξαρτιόμαστε απ’ Αυτόν και
να’ χουμε προτεραιότητα σ’ όλα αυτά.
  Καθώς αναγνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι Ουράνιος Πατέρας μας ότι μας αγαπά και φροντίζει για μας  δεν θα αγωνιούμε για το αύριο. Ζώντας μια μέρα κάθε φορά θα μας γεμίζει με εμπιστοσύνη χαρά και ικανοποίηση. Ο Θεός μας έχει κάνει πραγματικούς ανθρώπους σ’ ένα πραγματικό κόσμο. Ξέρει ότι έχουμε ανάγκη τροφής και ενδυμασίας και ότι η ζωή γίνεται απολαυστική όταν έχουμε καλή υγεία και αρκετά υλικά αγαθά που θα μας χαρίζουν κάτι περισσότερο από μια απλή ύπαρξη. Μας θέλει να Του μιλάμε κάθε μέρα για την υγεία την τροφή τα ενδύματα και νομίζω ότι δεν θα κατσουφιάσει (αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια τέτοια έκφραση) όταν εμείς σαν παιδιά Του - Του ζητήσουμε και κάτι παραπάνω. Να θυμάσαι ότι ο Θεός σε αγαπά. Ξέρει τα πάντα για σένα και ενδιαφέρεται για σένα. Γι’ αυτό με τον υμνογράφο ψάλλε και συ: «Κύριε δεν θέλω να δω μέλλον ένα βήμα κάθε μέρα μου αρκεί».
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
  γ/. Η Τρίτη αίτηση: Συγχώρησε μας τις αμαρτίες μας».
Ο Ιησούς δεν ανέφερε για τις φυσικές μας ανάγκες αλλά και για τις πνευματικές. Καλά θα κάναμε να θυμηθούμε ότι ο Ιησούς δεν μιλά εδώ για κάποιον που δεν έχει σωθεί να ζητάει συγχώρηση από το Θεό. έχει υπόψη Του μάλλον τη συγχώρηση των αμαρτιών δια της εξομολογήσεως που είναι τόσο αναγκαία για μια πείρα ευλογίας ανταμοιβής και συνεχούς επικοινωνίας με τον Ουράνιο Πατέρα.
   Μόνον όταν αναγνωρίζουμε τα σφάλματα μας και τις αδυναμίες μας κάθε μέρα μπορούμε να απολαύσουμε τέλεια τη σχέση μας με τον Ουράνιο Πατέρα. Έτσι όταν προσευχόμαστε θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε αμαρτίες και πρέπει να τις εξομολογηθούμε στο Θεό. θα πρέπει να κάνουμε καθημερινή αυτοεξέταση για να δούμε πως στεκόμαστε μπροστά στο Θεό γιατί αλλιώς δεν μπορούμε να έχουμε ειρήνη και την παρουσία του Θεού αν μέσα μας υπάρχει ρίζα πικρίας και καλλιεργούμε ένα πνεύμα συγχώρεσης. Αυτό που είπε ο Ιησούς πρέπει να εφαρμόζεται στον καθένα μας: «Γιατί και μείς συγχωρούμε στον καθένα που μας έχει κάνει κακό». Ο Χριστιανός που δεν έμαθε να συγχωρεί έχει μια ένοχη συνείδηση και μια καρδιά γεμάτη φόβο.
Μόνο με την εξομολόγηση της αμαρτίας μας στο Θεό ελευθερώνεται η καρδιά και η συνείδηση από το βάρος της ενοχής.
  Αν κάθε πιστό παιδί του Θεού καθημερινά εξομολογείται τις αμαρτίες του και βγάζει απ’ την καρδιά του κάθε μίσος και κακία προς το συνάνθρωπο του δεν θα υπήρχαν τόσες δυστυχισμένες οικογένειες και τόσες διαιρέσεις ανάμεσα μας. Για να μας συγχωρήσει ο Θεός πρέπει πρώτα εμείς να συγχωρήσουμε εκείνους που μας έχουν κάνει κακό
   δ/. Η τέταρτη αίτηση: «Μη επιτρέψεις να πέσουμε σε πειρασμό». Σαν Χριστιανός  ξέρω και είμαι βέβαιος ότι οι πειρασμοί και οι δοκιμασίες είναι της επίγειας ζωής μου. Η παλιά μου φύση το σύστημα του κόσμου και ο Σατανάς είναι πηγές πειρασμού στην ζωή μας. Η παλιά μου προσπαθεί να με ρίξει στην αμαρτία. Είμαι βέβαιος ότι θα συναντήσω απογοητεύσεις πόνους και μερικές δυσάρεστες καταστάσεις στο διάβα της ζωής μου. Δεν πρέπει όμως να επιτρέψω σ’ αυτή τη γνώση να με κάνει στωικό μωρόδοξο. (στωικός: απάθεια, αταραξία, καρτερία: υπομένει με στωικότητα τόσα δεινά συνήθως λέμε). Ποτέ δεν πρέπει να λέγω: «ότι  θα γινόταν θα γίνει». Σαν πιστός θα πρέπει να προσεύχομαι στον Πατέρα να με ελευθερώσει από τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς και αυτό πρέπει να γίνεται με πνεύμα ταπεινοφροσύνης στο θέλημα του Θεού.
  Στον κήπο της Γεθσημανή ο Κύριος ζήτησε να παρέλθει το ποτήρι της οργής του Θεού σχετικά με την αμαρτία του ανθρώπου. Αλλά πρόσθεσε: Όχι το δικό Μου το θέλημα αλλά το δικό Σου ας γίνει».
  Στην Β΄ Κορινθίους 12:7—8  σε τρεις περιπτώσεις ο απόστολος Παύλος ζήτησε απ’ τον Θεό να του αφαιρέσει το «σκόλοπα από το σώμα αυτό το αγκάθι στο σώμα τον άγγελο του Σατανά» αλλά ο Θεός του είπε: «Σου είναι αρκετή η χάρη Μου γιατί η δύναμη Μου φανερώνεται τελεία εκεί που υπάρχει αδυναμία».Ο Παύλος δέχτηκε αυτή τη δοκιμασία χωρίς γογγυσμό. Πίστευε στο Ρωμαίους 8:28. Θα επανέλθουμε σε μερικά από τα αιτήματα και στο επόμενο κεφάλαιο γιατί είναι σημαντικά
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 
   Είμαστε τελείως δικαιολογημένοι να ζητούμε απ’ το Θεό για ευνοϊκές καταστάσεις και όρους που δεν θα μας κάνουν να πέσουμε σε αμαρτία. Αλλά όταν έλθουν οι δυσκολίες μπορούμε να βγούμε νικητές μέσα απ’ αυτές με την προσευχή και τη δύναμη
που θα μας δώσει ο Θεός. Μιλάς με το Θεό; Σου έχει γίνει αυτό
Μια συνεχείς τακτική συνήθεια; Σε όλα να θυμάσαι ότι ο Ουράνιος
Πατέρας είναι τέλειος στη σοφία δύναμη και αγάπη. Ας είναι και για σένα η προσευχή σου. «Όχι το δικό μου θέλημα αλλά το δικό Σου Πατέρα».
   Να συνομιλάς με το Θεό δεν είναι δύσκολο και θα πρέπει να το κάνεις κάθε μέρα. Όταν κάνεις αυτό θα δεις πόσο ζωντανό στοιχείο θα είναι στη χριστιανική σου ζωή. Θα δεις ότι θα έχεις τη διαρκεί παρουσία του Θεού. Οι προσευχές σου θα πάρουν απάντηση. Θα πειραματισθείς αύξηση στη χάρη και θα γίνεις μια ευλογία.
  Μερικοί αρνούνται να χρησιμοποιήσουν την προσευχή αυτή του Κυρίου ισχυριζόμενοι ότι η προσευχή αυτή δόθηκε στον Ιουδαϊκό λαό πριν τη γέννηση της Εκκλησίας. Στην οικονομία της χάριτος που ζούμε μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε κι εμείς με μεγάλο όφελος και ευλογία έχοντας υπ’ όψιν την θέση της σημερινής Εκκλησίας στο γενικό πρόγραμμα του Θεού. δεν περιμένουμε σαν το αμέσως επόμενο γεγονός την εγκαθίδρυση της βασιλείας αλλά μάλλον αναμένομε την επιστροφή του Χριστού για τους δικούς Του στην αρπαγή της Εκκλησίας.
  Στο υπόδειγμα της προσευχής ο Ιησούς θέλει να απευθυνόμαστε προς τον Πατέρα. Σ’ ένα καλό σπίτι όπου όλα τα μέλη ζουν αρμονικά τα παιδιά αισθάνονται σιγουριά και ευτυχία. Γνωρίζουν ότι τους αγαπάνε προτού καν αυτοί δείξουν κάποια έκφραση της δικής τους αγάπης. Ξέρουν ότι οι γονείς τους ενδιαφέρονται γι’ αυτούς και είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε τους πρόβλημα. Εμείς που δεχτήκαμε τον Κύριο Ιησού σαν Σωτήρα μας έχουμε το προνόμιο να Τον αποκαλούμε Πατέρα μας. Αλλά ακούω μερικούς να λένε: «Μα είσαι τόσο στενοκέφαλος. Ξεχνάς την αδελφότητα των ανθρώπων και την Πατρότητα του Θεού;» Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται ωραία αλλά δεν είναι η αλήθεια. Ξέρω ότι ο απ-. Παύλος στην ομιλία του στην Αθήνα είπε ότι «όλοι είμαστε γένος του Θεού»
 (Πράξεις 17:29 και στο Ματθαίο 5:45) ο Ιησούς είπε ότι ο Θεός ανατέλλει τον ήλιο του για τους πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους». Παρ’ όλα αυτά οι μόνοι που είναι άξιοι να επικαλεστούν το Θεό σαν Πατέρα τους είναι εκείνοι που δέχτηκαν τον Χριστό σαν Σωτήρα τους. μας λέγει η Βίβλος: «Εις όσους όμως Τον εδέχθησαν έδωκε εξουσία να γίνουν παιδιά του Θεού σε κείνους. Δηλαδή που πιστεύουν στο όνομα Του». (Ιωάννης 1:12και στους Ρωμαίους8:14—17 ).»Γιατί όσοι οδηγούνται από το Πνεύμα του Θεού αυτοί είναι γιοί του Θεού. δεν ελάβετε πνεύμα δουλείας που να σας φέρει πάλι σε κατάσταση φόβου αλλά ελάβετε πνεύμα που σας κάνει γιούς δια του οποίου φωνάζουμε: «Αββά Πατέρα». Αυτό το Πνεύμα μαρτυρεί μαζί με το πνεύμα μας ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Αν είμαστε παιδιά Του τότε είμαστε και κληρονόμοι-κληρονόμοι μεν του Θεού συγκληρονόμοι δε του Χριστού αν βέβαια πάσχομε μαζί Του για να δοξαστούμε επίσης μαζί Του». Το πολίτευμα μας είναι στους Ουρανούς. Είμαστε μέλη της οικογένειας του Θεού. ο Θεός είναι στον Ουρανό εμείς στη γη. Ο Θεός  είναι άπειρος στην αγιότητα και τη δύναμη εμείς είμαστε αμαρτωλοί και αδύναμοι. Δεν πρέπει να Τον θεωρούμε σαν τον «Άνθρωπο εκεί πάνω». Είναι δικός μας Πατέρας αν Τον έχουμε δεχθεί στην καρδιά μας σαν Σωτήρα μας. Είναι Πατέρας μας. Βέβαια όλοι  είμαστε πλάσματα Του και όλοι έχουμε μια καταγωγή. «Δημιούργησε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος από ένα αίμα για να κατοικεί σ’ όλη τη γη» (Πράξεις 17:26).
  Αλλά υπάρχει ένας παράγων μεγάλης σημασίας κοινό σε όλους μας. «Όλοι αμάρτησαν και στερούνται της Θείας δόξας»
 (Ρωμαίους 3:23). Οι αμαρτίες μας-μας χωρίζουν από το Θεό και αν δεν αφαιρεθούν δεν είμαστε παιδιά του Θεού αλλά παιδιά του διαβόλου (Α΄ Ιωάννου 3:10). Γράφει πάλι ο απ. Ιωάννης: «Δέστε πόσο μεγάλη αγάπη μας έδωκε ο Πατέρας ώστε να ονομασθούμε παιδιά του Θεού. γι΄ αυτό ο κόσμος δεν μας γνωρίζει γιατί δεν γνώρισε Αυτόν. Αγαπητοί τώρα είμαστε παιδιά του Θεού ακόμα δεν έχει φανερωθεί τι θα είμαστε. Γνωρίζουμε όμως ότι όταν φανερωθεί
θα είμαστε με Αυτόν γιατί θα Τον δούμε όπως είναι»
Α΄ Ιωάννου γ:1—3).
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 
   Η εισαγωγική λέξη της προσευχής «Πατέρα μας» είναι
περιοριστικής δυνάμεως αφορά μόνον εκείνους που Τον γνωρίζουν.
Όπως ένα παιδί γνωρίζει τον Πατέρα του σαν δικό του πατέρα: έχει ελεύθερη την είσοδο στο σπίτι του πατέρα του- του απευθύνεται με θάρρος ξέρει  ότι ο πατέρας του φροντίζει γι’ αυτόν. Είναι παιδί του. Είναι  πατέρας του.
                           «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Στους ουρανούς
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
  Ο Κύριος μας δεν μας δίδαξε μόνο να προσευχόμαστε στον Πατέρα μας αλλά μας έδειξε να προσευχόμαστε στον Πατέρα μας στους ουρανούς. Ο Ουράνιος Πατέρας μας δεν είναι απόμακρος. Είναι κοντά μας μάλιστα κατοικεί στην καρδιά του πιστού: «Δεν ξέρετε ότι είσθε ναός του Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας; αν καταστρέψει κανείς τον ναό του Θεού είναι άγιος και ο ναός αυτός είσθαι εσείς» (Α΄ Κορινθίους6:16) «Σεις είσθε ναός του Θεού του ζωντανού καθώς είπε ο Θεός θα κατοικίσω μέσα τους και θα περπατήσω ανάμεσα τους και θα είμαι Θεός τους και αυτοί θα είναι λαός Μου»(Β΄ Κορινθίους 3:16-17).
                              «»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ας τιμάται ως άγιον το όνομα Σου

  Τα λόγια αυτά δεν σημαίνουν ότι το όνομα του Θεού επιδέχεται βαθμούς αγιότητας ή ότι η προσευχή μας μπορεί να κάνει το όνομα Του πιο απ’ ότι είναι. Με τα λόγια μας αυτά εκδηλώνομε τη σφοδρή επιθυμία της καρδιάς μας ότι ο χαρακτήρας τα χαρακτηριστικά και οι τελειότητες του Θεού γίνονται πιο γνωστά τιμούνται και δοξάζονται από όλα τα λογικά πλάσματά Του. Ο Ίδιος ο Ιησούς κάποτε είπε: «Πατέρα δόξασε το όνομά Σου».
  Ένα όνομα δεν έχει μέσα του καμιά ειδική αξία.  Δεν υπάρχει τίποτε που με την απλή ένωση με το συνδυασμό διαφόρων γραμμάτων του αλφάβητου να δημιουργήσουμε ένα όνομα που αξίζει να «αγιασθεί». Όταν ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του να προσεύχονται»Ας αγιασθεί το όνομά Σου» δεν προσδιόρισε από όλα τα ονόματα να τιμάται σαν άγιο. Αυτό που εννοούσε ήταν Εκείνος στον οποίο αποδίδομαι διάφορα ονόματα αξίζει να τιμάται σαν άγιος ξεχωρισμένος.
  Μιλώντας θετικά θα πρέπει να τιμάται το όνομα του Θεού. και αρνητικά ποτέ δεν πρέπει να το χρησιμοποιούμε χωρίς ευλάβεια.
Λέγει η βίβλος: Μη λάβεις το όνομα του Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω διότι δεν θέλει αθωώσει ο Κύριος τον λαβόντα επί ματαίω το όνομα αυτού (έξοδος 20:7). Αν προσευχόμαστε ειλικρινά «ας αγιασθεί το όνομα Σου» τότε θ’ αλλάξει η σκέψη και η διαγωγή μας. Καθώς αναγνωρίζουμε τη δύναμη τη σοφία την αγιότητα και τη δικαιοσύνη Του. Και καθώς αναγνωρίζουμε το αμετάβλητο του Θεού την πιστότητα την αγάπη και το έλεος Του με χαρά και ευγνωμοσύνη παραχωρούμαστε στο τέλειο θέλημα Του.
     «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΚΕΦΑΛΑΙΑΟ ΤΡΙΑ(3)

Η Βασιλεία Του Κυρίου
  «Ας έλθει η βασιλεία σου. Το υπόδειγμα προσευχής ασχολείται με τη βασιλεία του Θεού. οι ακόλουθοι του Χριστού περίμεναν και έλπιζαν για την εγκαθίδρυση της βασιλείας με την οποία πίστευαν σε μια απελευθέρωση του Ισραήλ από πολιτική καταδυνάστευση. Έτσι τα λόγια αυτά είχαν μια ιδιαίτερη σημασία στους μαθητές Του. Αλλά ο Χριστός απορρίφτηκε από το έθνος Του.»Στους δικούς του ήλθε αλλά οι δικοί Του δεν τον δέχθηκαν» (Ιωάννης 1:11 ). Και έτσι η εγκαθίδρυση της βασιλείας Του αναβλήθηκε. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι ακόμα και μετά τη σταύρωση και την ανάσταση Του μερικοί έλπιζαν ότι η βασιλεία θα ερχόταν γρήγορα: «Κύριε μήπως είναι αυτός ο καιρός που θα αποκαταστήσεις τη βασιλεία του Ισραήλ» (Πράξεις 1:6). Προσευχόμαστε να έλθει η βασιλεία Του περιμένοντας τη θαυμαστή εκείνη μέρα που «η γη θα είναι από την γνώση της δόξας του Κυρίου όπως τα ύδατα σκεπάζουν τη θάλασσα» (Αββακούμ 2:14).
Εμείς όμως περιμένουμε πρώτα τον ερχομό του Κυρίου για να πάρει τους δικούς Του. μια μέρα «θα κατεβεί από τον ουρανό με παράγγελμα με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγμα Θεού και πρώτα οι νεκροί εν Χριστώ θα αναστηθούν» ( Α΄ Θεσσαλονικείς 4:16).
                  «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ας γίνει το θέλημά Σου όπως στον ουρανό έτσι και στη γη

  Αυτή η αίτηση είναι στενά συνδεδεμένη με την προηγούμενη.
Μόνο όταν η βασιλεία του Θεού έρθει το θέλημα Του θα γίνεται
Πλήρως στη γη. Θα γίνει πραγματικότητα μόνο όταν ο Χριστός ο βασιλιάς θα είναι προσωπικά. Τώρα όμως η ευθύνη των πιστών είναι να κάνουν το θέλημα του Θεού. «Το θέλημα σου ας γίνει».Τα λόγια αυτά μπορούν να υψωθούν μόνο από καρδιές που καταβάλλουν προσπάθειες να κάνουν το θέλημα του Θεού. είναι ασυνέπεια μάλλον υποκρισία να προσεύχεται κάποιος το θέλημα του Θεού να γίνει σε κάποια μελλοντική περίοδο αν δεν ενδιαφέρεται να το κάνει τώρα. Αυτοί που προσεύχονται για να γίνει το θέλημα Του εδώ στη γη είναι εκείνοι που υπακούνε στο θέλημα Του τώρα και όχι εκείνοι που βαδίζουν σύμφωνα με τις ορέξεις τους που λένε ψέματα ο ένας στον άλλο που ζούνε σαρκικά και συμβιβάζονται με τον κόσμο.  Τι κάμουμε για να επισπεύσουμε τον ερχομό του Κυρίου; είναι ασυνέπεια να προσεύχεσαι για καλή υγεία και να τρως ανθυγιεινές τροφές. Είναι υποκρισία να προσεύχεσαι ο Θεός να ευλογήσει την εκκλησία σου αλλά να μην πηγαίνεις στις συνάξεις της και να μη προσφέρεις  ούτε μία δραχμή;
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

  Δεν έχομε το δικαίωμα να προσευχόμαστε να γίνει το θέλημα Του αν εμείς δεν είμαστε έτοιμοι να καταβάλουμε την ανάλογη προσπάθεια. Αλλά να προσευχόμαστε έτσι: Κύριε περιμένοντας την ημέρα που το θέλημα Σου θα γίνει στη γη όπως γίνεται στον ουρανό ας γίνει το θέλημα Σου εδώ και τώρα στη δική μου ζωή.
                 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Το καθημερινό μας ψωμί δίνε μας κάθε μέρα.
  Φυσικά ο Κύριος γνωρίζει όλες μας τις ανάγκες προτού εμείς αρθρώσουμε έστω και μια λέξη. Καταλαβαίνουμε το μεγάλο μας ενδιαφέρον για την καλή διαβίωση μας αλλά θέλει να Του ανοίγουμε διάπλατα την καρδιά μας και για την παραμικρή μας ανάγκη. Λέγει ο απ. Παύλος: «μη μεριμνάτε για τίποτε αλλά για κάθε τι ας γίνονται γνωστά τα αιτήματα σας στο Θεό δια της προσευχής και δεήσεως με ευχαριστία».(Φιλιππισίους 4:6).και στο εδάφιο 19. «ο δε Θεός μου θα καλύψει κάθε ανάγκη σας σύμφωνα προς τον ένδοξο πλούτο Του εν Χριστώ»
  Πάντως θα πρέπει να κρατάμε σε ισορροπία τις αιτήσεις μας για

το «καθημερινό ψωμί». Αν μπορούσαμε να γράψουμε σε κασέτα όλα
αυτά που ζητάμε από το Θεό για μια βδομάδα θα μέναμε έκπληκτοι για το πόσο καιρό δαπανήσαμε ζητάμε για τις υλικές ανάγκες μας και πόσο λίγο για τις πνευματικές. Προσευχόμαστε να μας δίνει το καθημερινό ψωμί όχι το ψωμί για μια εβδομάδα ένα μήνα. Οι αληθινές προσευχές γεννιούνται από τις παρούσες δοκιμασίες και ανάγκες. Το ψωμί που μας δίνεται σήμερα είναι η πιο δυνατή εγγύηση ότι θα μας δοθεί ψωμί και για αύριο. Η νίκη σήμερα αποτελεί βεβαιότητα για τη νίκη αύριο. Οι προσευχές μας πρέπει να συγκεντρώνονται στο παρόν. Πρέπει να εμπιστευθούμε τον Θεό για το σήμερα και το αύριο να το αφήσουμε εντελώς σ’ Αυτόν. Το παρόν είναι δικό μας. Το μέλλον ανήκει στον Θεό. Προσευχή για το καθήκον κάθε μέρας—καθημερινή προσευχή για τις καθημερινές ανάγκες.
  Όπως κάθε μέρα χρειάζεται το ψωμί της έτσι και κάθε μέρα χρειάζεται την προσευχή της.  Καμιά προσευχή του σήμερα δεν αρκεί για το αύριο. Χρειαζόμαστε το μάννα της ημέρας. Γι’ αυτό άφησε το αύριο με τις φροντίδες ανάγκες ανησυχίες στα χέρια του Θεού. Δεν μπορούμε ν’ αποθηκεύσουμε τη χάρη και την προσευχή του σήμερα για το αύριο.
                 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Συγχώρεσε μας τις αμαρτίες μας
  Ο καθαρισμός αυτός έχει σχέση με την πνευματική μάλλον παρά με την σωματική μας ανάγκη. Ο Ψαλμωδός γράφει «Αν θεωρούσα αδικία στην καρδιά μου ο Κύριος δεν ήθελε ακούσει» (ψαλμός 66:18) και «Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας Αυτός είναι αξιόπιστος και δίκαιος ώστε να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία»(Α΄ Ιωάννου 1:9).
  Να προσέξουμε ότι ο Ιησούς συμβούλεψε τους ακόλουθούς Του να λένε συγχώρεσε τις αμαρτίες μας και ύστερα πρόσθεσε «…γιατί και μείς συγχωρούμε σε καθένα που μας έχει κάνει κακό».
Μερικοί πιστοί βρίσκονται σε αμηχανία με τα λόγια αυτά του Κυρίου μας. Υποθέτουν πάντα ότι όταν πίστεψαν στο Χριστό όλες οι αμαρτίες τους συγχωρέθηκαν και τώρα είναι καθαροί. Βέβαια αυτό είναι αλήθεια. Πρέπει να ξέρουμε όμως ότι μετά την αναγέννηση μας χρειαζόμαστε καθημερινό καθαρισμό από τις αμαρτίες που μας μολύνουν. Καθώς τις εξομολογούμαστε στον Κύριο έχουμε την

πείρα της συγχωρήσεως και της ευλογίας της καθημερινής κοινωνίας με τον Ουράνιο Πατέρα.  Αν όμως αρνούμαστε να συγχωρούμε τους άλλους γι΄ αυτό που μας έκαναν τότε αμαρτάνουμε. Αυτή η αμαρτία θα μας στερήσει την καθημερινή ευλογία.
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
 Και μη επιτρέψεις να πέσουμε σε πειρασμό αλλά σώσε μας από τον πονηρό.
  Γράφει ο απ. Ιάκωβος «κανένας ας μη λέγει όταν πειράζεται από το Θεό πειράζομαι γιατί ο Θεός δεν πειράζεται από το κακό και ο ίδιος δεν πειράζει κανένα. Ο καθένας πειράζεται όταν  παρασύρεται και δελεάζεται από την δική του επιθυμία. Έπειτα η επιθυμία όταν συλλάβει γεννά την αμαρτία η δε αμαρτία όταν ωριμάσει γεννά θάνατο»(Επιστολή Ιακώβου1:13—15). Η απορία είναι γιατί ο Θεός θέλει να προσευχόμαστε να μη πέσουμε σε πειρασμό αφού δεν θα μας πειράξει; Το ρήμα ΠΕΙΡΑΖΟΜΑΙ σημαίνει και δοκιμασία δοκιμάζεται. Στο (Λουκά 11:16) διαβάζουμε: «Έτεροι δε πειράζοντας σημείον παρ’ Αυτού εζήτουν εξ’ ουρανού». Έτσι όταν μας είπε να προσευχόμαστε για να μη πέσουμε σε πειρασμό δεν εννοούσε κατ’ ανάγκην κάτι κακό. Αν αφηνόμασταν στους εαυτούς μας θα αποφεύγαμε κάθε δοκιμασία αλλά η δοκιμασία στον πιστό πρέπει να έλθει για να βγει πιο καθαρός. Πειρασμός σημαίνει ακόμα και ο πονηρός ο διάβολος: «Σώσε μας από τον πονηρό». «Ο αντίδικος σας ο διάβολος σαν λιοντάρι που ωρύεται τριγυρίζει να βρει κάποιον και να τον καταπιεί» (Α΄ Πέτρου 5:8). Αν μείνουμε πιστοί στον Θεό Εκείνος είναι δυνατός να μας προφυλάξει γιατί: «Εκείνος που είναι μέσα μας είναι μεγαλύτερος από εκείνον που είναι μέσα στον κόσμο(Α΄ Ιωάννου 4:4).
  «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ

Κατανοώντας τις υποσχέσεις του Χριστού για την προσευχή

  Ο Ιησούς Χριστός υποσχέθηκε: «Όλα όσα ζητάτε όταν προσεύχεστε να πιστεύετε ότι θα τα πάρετε και θα γίνουν» (Μάρκος 11:24). Πολλοί πιστοί προσεύχονται για ορισμένα πράγματα και δεν παίρνουν καταφατική απάντηση και διερωτώνται τι συμβαίνει; Τότε αρχίζουν να αμφιβάλλουν για την προσευχή. Η πρώτη υπόσχεση του Ιησού βρίσκεται στον Ιωάννη14:13—14) « και ότι ζητήσετε στο όνομα Μου αυτό θα το κάνω για να δοξασθεί ο Πατέρας εν τω Υιώ» Αν ζητήσετε κάτι στο όνομα Μου εγώ θα το κάνω». Οτιδήποτε ζητήσουμε απλώς επειδή αναφέρομε το όνομα Του Ιησού θα το πάρουμε; Αυτό σημαίνουν τα λόγια αυτά; ΟΧΙ. Η προσευχή δεν εργάζεται έτσι. Η λύση βρίσκεται στο να γνωρίζουμε τι σημαίνει προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού. Βεβαιότατα δεν πρόκειται για μια μηχανική έκφραση ορθών λέξεων. Να προσευχόμαστε στο όνομα του Χριστού σημαίνει είμαστε μαζί Του να έχουμε το ίδιο μυαλό τις ίδιες επιθυμίες με τον Χριστό. Οι προσευχές που απευθύνονται στο όνομα Του αγιάζονται με τη φύση Του το σκοπό Του βρίσκονται σε αρμονία με το χαρακτήρα το νου την επιθυμία και το σκοπό του ονόματος  που προφέρουμε. Έτσι όταν ζητούμε πράγματα αντίθετα από το θέλημα Του που δεν τον δοξάζουν δεν θα πάρουμε αυτά που ζητούμε»για το καλό μας».
  Η δεύτερη υπόσχεση βρίσκεται στον (Ιωάννη 15:7).»Αν μένετε ενωμένοι με Μένα και τα λόγια Μου μένουν μέσα σας ζητήσετε ότι θέλετε και θα γίνει σ’ εσάς». Δυό πράγματα χρειάζονται:
α/ Να μένουμε ενωμένοι μαζί Του και τότε ότι ζητήσουμε θα μας γίνει. Να μένουμε ενωμένοι σημαίνει να είμαστε καθημερινά στην παρουσία Του εξομολογούμενοι τις αμαρτίες μας και να μάθουμε να τον εμπιστευόμαστε τελείως. «Χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε» (Ιωάννης ιε:5).Σημαίνει ακόμα να μην έχουμε αμαρτίες ανεξομολόγητες και ασυγχώρητες. Όλα τα βάρη μας να τα βάρη μας να τα εναποθέτουμε σ’ Αυτόν και απ’ Αυτόν να παίρνουμε σοφία ζωή και δύναμη. Όταν οι επιθυμίες μας είναι να υπακούμε και τιμήσουμε τον Λόγο Του τότε ότι ζητήσουμε θα πρέπει αναντίρρητα να είναι σε αρμονία με το δικό Του θέλημα.»Μπορούμε να πλησιάσουμε υο Θεό με εμπιστοσύνη για τον εξής λόγο: αν ζητάμε κάτι σύμφωνα προς το θέλημα Του μας ακούει» (Α΄ Ιωάννου 5:14—15

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ (4)

 ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
  Για να είναι η προσευχή μας αποτελεσματική πρέπει να ακολουθήσουμε μερικούς βασικούς όρους.
        Τέλεια εξάρτηση από το Θεό
 Να θυμόμαστε ότι χωρίς τη φιλάγαθη προμήθεια του Θεού
Δεν θα υπήρχαμε. «Σ’ αυτόν ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε.»
(Πράξεις 17:28). «Κάθε δόσης αγαθή και κάθε δώρο τέλειο είναι από πάνω έρχεται από τον Πατέρα των φώτων εις τον οποίον δεν υπάρχει αλλαγή ή επισκίασης ένεκα μετατροπής» (Ιάκωβος1:17)
             «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
 Μια καθαρή καρδιά
   Ο Θεός γνωρίζει τι υπάρχει στα βάθη της καρδιάς μας.
Γι’ αυτό όταν προσευχόμαστε να ανοίξουμε διάπλατα την καρδιά μας σ’ Αυτόν: να Του πούμε τις αμφιβολίες τους δισταγμούς τα προβλήματα μας γιατί Εκείνος  χαίρεται να τα ακούει και ποτέ δεν κουράζεται. Ένα καλό παράδειγμα έχομε το Μωϋσή: «Κύριε γιατί κατέθλιψες τον λαό τούτον και γιατί με απέστειλες; Διότι αφού ήλθα προς τον φαραώ να μιλήσω στο όνομα Σου κατέθλιψε τον Λαόν τούτον και συ ποσώς δεν ελευθέρωσες τον λαόν Σου».
( Έξοδος 5:22—23) και στους (Αριθμούς 11:11—12) «Γιατί ταλαιπώρησες τον δούλον Σου και γιατί δεν βρήκα χάρη μπροστά Σου ώστε έβαλες πάνω μου το φορτίο όλου του λαού τούτου;» Νομίζω ότι ο Θεός δεν δυσαρεστήθηκε αλλά μάλλον ευχαριστήθηκε να ακούει το παράπονο του Μωϋσή και κάθε παιδιού Του.
               «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Μια ασάλευτη πίστη.
  Λέγει ο Ιάκωβος: «Αν κανείς από σας υστερεί σε σοφία ας ζητήσει από το Θεό ο οποίος δίνει σε όλους με γενναιοδωρία και χωρίς να προσβάλλει και θα του δοθεί. Να ζητά όμως με πίστη χωρίς να αμφιβάλλει καθόλου γιατί Εκείνος που αμφιβάλλει μοιάζει με το κύμα της θάλασσας το οποίο κινείται από τον αέρα και φέρεται εδώ και εκεί». «Ένας άνθρωπος δίγνωμος είναι ακατάστατος σ’ όλη τη διαγωγή του» (Ιάκωβος1:8 )Να μην αμφιβάλουμε να μην είμαστε δίγνωμοι ταλαντευόμενοι εδώ και εκεί. Άσε τον Χριστό να είναι ο Κύριος της ζωής σου.
              «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ένας δυνατός ζήλος
  «Ο Επαφράς πάντοτε αγωνίζεται για σας στις προσευχές του (Κολοσσαείς 4:12) Επιμονή και υπομονή στην προσευχή είναι πολύ αναγκαία σ’ ένα πιστό. Ο  Ιησούς μας έδωσε μερικές παραβολές στο Λουκά (11:5—9 και 18:1—8).
 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ (5)

Προβλήματα Γύρω Από Την Προσευχή
  Μερικοί σκέπτονται και λένε αν ο Θεός προόρισε μερικά πράγματα να γίνουν πως εμείς θα αλλάξουμε τα σχέδια Του με την Προσευχή; Δεν θα γίνει το θέλημα του είτε προσευχηθούμε είτε όχι;
 «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η Προσευχή και οι Βουλές του Θεού.
  Γιατί  να προσευχηθούμε αφού έτσι και αλλιώς οι βουλές Του θα γίνουν; Πριν ακόμα δημιουργήσει τον κόσμο ο θεός είχε ένα σχέδιο για τη γη μας. Αυτό όμως δεν πρέπει να αποτελέσει εμπόδιο στις προσευχές μας. Πουθενά η Βίβλος δεν απαλλάσσει τον άνθρωπο από την ευθύνη του και πουθενά δεν ελαττώνει τη σπουδαιότητα της προσευχής. Ο Θεός προγνωρίζει τα πάντα. Ξέρει το τέλος από την αρχή. ξέρει πως θα αντιμετωπίσουμε κάθε κατάσταση. Ξέρει αν θα προσευχηθούμε ή όχι και συμπεριέλαβε τις προσευχές των παιδιών Του μέσα στα σχέδιά Του. αν και πολλά πράγματα δεν μπορούμε να τα καταλάβουμε τώρα εφόσον ο Θεός μας παραγγέλλει  να προσευχόμαστε για κάθε ζήτημα μας πρέπει να το κάνουμε. Πραγματικά η προσευχή αλλάζει πράγματα. Ένα όμορφο παράδειγμα για τη δύναμη της προσευχής βρίσκεται στους (Αριθμούς 13:3 +14:19). Στη συνέχεια ο Θεός λέγει τα εξής βαρυσήμαντα: «Συγχώρησα αυτούς κατά τον λόγον σου»[
Αργότερα ο Θεός τους τιμώρησε αλλά δεν τους εξάλειψε από το πρόσωπο της γης ούτε ακόμα τους αποκλήρωσε. Ο Θεός είχε προείδει την ανυπακοή του Ισραήλ και τη δική Του αντίδραση και ακόμα την αίτηση του Μωϋσή και την δική Του ανταπόκριση στο αίτημα αυτό. Γι’ αυτό πρέπει να προσευχόμαστε. «Η προσευχή του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη στα αποτελέσματα της. Ο Ηλίας ήταν άνθρωπος με αδυναμίες όπως και εμείς και όταν προσευχήθηκε να μη βρέξει δεν έβρεξε στη γη τρία χρόνια και έξι μήνες.  Και πάλι προσευχήθηκε και ο ουρανός έστειλε βροχή και η γη βλάστησε τον καρπόν της» (Ιάκωβος 5:16—18).
           «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
 Η Προσευχή Είναι Θέλημα Του Θεού
   Τελειώνουμε κάθε προσευχή με τα λόγια «ας γίνει σύμφωνα με το θέλημα Σου» (Α΄ Ιωάννου 5:14). Είναι αλήθεια ότι ο Θεός θα εκτελέσει το θέλημα Του άσχετα αν εμείς προσευχηθούμε ενάντια σ’ αυτό δεν σημαίνει ότι η προσευχή μας είναι σπατάλη χρόνου. Ο Θεός προγνωρίζει τι θα ζητήσουμε και απαντάει όταν ζητάμε σύμφωνα με το θέλημα Του. Όταν προσευχόμαστε να γίνει το θέλημα Του δείχνουμε εμπιστοσύνη ότι Εκείνος γνωρίζει καλύτερα από εμάς και ότι γνωρίζει ποιο είναι το καλό μας.
             «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Η Προσευχή και το θέλημα του ανθρώπου.

  Όταν ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο του έδωσε θέληση: να διαλέγει το καλό από το κακό. Μερικοί ρωτάνε: αν προσευχόμαστε για τη σωτηρία κάποιου προσώπου  ο θεός δεν θα κάνει αυτό που θέλει; Ενώ είναι αλήθεια ότι ο Θεός δεν παραβιάζει την ελεύθερη βούληση
Του ανθρώπου  μέσα στη σοφία Του και τη δύναμη Του είναι ικανός να επηρεάσει τον άνθρωπο στις αποφάσεις του χωρίς να του στερήσει την ελευθερία του. να προσεύχεστε για τον εαυτό σας και για τους άλλους. Μπορεί πολλές φορές η καρδιά τους να είναι σκληρή σαν το γρανίτη αλλά ο Θεός χάριν των προσευχών σας μπορεί να λυγίσεις τις καρδιές τους και να συνέλθουν.
            «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Ο Θεός Είναι Κυρίαρχος
  Αν ο Θεός είναι Κυρίαρχος  και γνωρίζει τα πάντα που θα συμβούν τότε γιατί να προσευχόμαστε; Αναζητώντας λύση στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να προσέξουμε πολύ μην αρνηθούμε το γεγονός ότι ο Θεός γνωρίζει το τέλος από την αρχή και ότι κυβερνά το σύμπαν σύμφωνα προς το σοφό Του θέλημα. Ο απ. Παύλος  γράφει: «δια του οποίου(Χριστού) γίναμε κληρονόμοι εμείς οι οποίοι προοριστήκαμε σύμφωνα προς το σχέδιο εκείνου ο οποίος ενεργεί τα πάντα κατά την απόφαση του θελήματος Του»
(Εφεσίους 1:11)
 Η βίβλος ποτέ δεν ενθαρρύνει την αδιαφορία και αμέλεια ούτε υποβιβάζει την αξία της προσευχής
  Ο άνθρωπος που δεν προσεύχεται επειδή συμπεραίνει ότι τα πάντα είναι προσχεδιασμένα παραμερίζει το γεγονός ότι η πανσοφία του Θεού προείδε την αμέλεια Του για προσευχή. Έτσι να μην ξεχνάμε ότι η πρόγνωση του Θεού συνέκλεισε μέσα στο σχέδιό Του και τις προσευχές μας μέσα σ’ όλο το δημιουργικό έργο

Του στο σύμπαν. Γι’ αυτό αν και αναγνωρίζουμε την κυριαρχίκότητα του Θεού και την ύπαρξη των βουλών Του εξακολουθούμε να προσευχόμαστε. Ο ίδιος ο Χριστός μας είπε: ¨Ζητάτε και θα σας δοθεί ερευνάτε και θα βρείτε κτυπάτε και θα σας ανοιχθεί η πόρτα. Γιατί καθένας που ζητά λαμβάνει και ο καθένας που ερευνά βρίσκει και εις εκείνον που κτυπά θα του ανοιχτεί η πόρτα.  Ή ποιος από σας όταν το παιδί ζητά ψωμί θα του δώσει πέτρα. Ή αν του ζητήσει ψάρι θα του δώσει φίδι; Αν εσείς λοιπόν που είσθαι πονηροί ξέρετε να δίνετε ωφέλιμα πράγματα στα παιδιά σας πόσο μάλλον ο Πατέρας σας ο ουράνιος θα σας δώσει αγαθά πράγματα σε κείνους που το παρακαλούν;»
(Ματθαίος 7:7—11).
  Με την συνεχή προσευχή μας θέτουμε σε δοκιμασία το δίκαιο των πραγμάτων για τα οποία προσευχόμαστε και την ειλικρίνεια μας ζητώντας τα. Μς την επιμονή στην προσευχή παίρνουμε είτε τις ευλογίες που ζητούμε είτε την αναγκαία χάρη για να υπομείνουμε. Γι’ αυτό μην επιτρέψεις τη λανθασμένη ιδέα για την κυριαρχία του Θεού και το αιώνιο σχέδιό Του να σ’ αποθαρρύνουν για να μη προσεύχεσαι. Μην ξεχνάς ότι οι βουλές του Θεού δεν δημιουργούνται από την τυφλή μοίρα. Αντίθετα έχουν συλληφθεί από ένα Θεό προσωπικό πάνσοφο και γεμάτο αγάπη που πρόβλεψε τις προσευχές μας και έδωσε απάντηση.
           «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Η πρόγνωση Του Θεού
  Μερικοί ρωτάνε αν ο θεός είναι παντογνώστης τότε γιατί είναι αναγκαίο να εκφράσουμε τις ανάγκες μας σ’ Αυτόν να Τον ευχαριστούμε για τις ευλογίες που μας δίνει και να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας; Εκείνος γνωρίζει την κατάσταση μας την ευγνωμοσύνη της καρδιάς μας και γνωρίζει χωρίς εμείς να Του πούμε τίποτε την βαθιά λύπη μας για την αμαρτία. Έτσι ερχόμαστε στο ερώτημα: Ποια είναι η αξία της προσευχής.
   Πρώτα αυτό τούτο το γεγονός της προσευχής αποτελεί πηγή παρηγοριάς σε πολλούς Μάλιστα το ότι ο Θεός μας θέλει να προσευχόμαστε δείχνει ότι μας αγαπά και περιμένει να Του φανερώνομε τα αισθήματά τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας που γι’ Αυτόν έχουν μεγάλη σημασία.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

    Μήπως ο Ουράνιος Πατέρας μας θέλει να μας ακούει να λέμε «Παρακαλώ» «Σ’ ευχαριστώ» «Λυπάμαι» απλώς για να ικανοποιήσει το εγώ Του; Ο Θεός είναι Δημιουργός των πάντων με εκατομμύρια αγγέλων να τον Υμνούν και να τον δοξάζουν ώστε εμείς δεν μπορούμε να προσθέσουμε τίποτα στο μεγαλείο Του. Μας ακούει γιατί φροντίζει ενδιαφέρεται για μας. Και είναι πρώτα για δικό μας καλό που μας παραγγέλλει να προσευχόμαστε.
   Μιλώντας με το Θεό αισθανόμαστε την παρουσία Του την αγάπη Του.  πάρτε παράδειγμα τη σχέση μεταξύ πατέρα και γιού εδώ στη γη. Πάρτε για παράδειγμα τη σχέση μεταξύ πατέρα και γιού εδώ στη γη. Σε κάθε δυσκολία το παιδί ζητά βοήθεια από τον πατέρα του ή τη μητέρα του. μας θέλει ο Θεός να του μιλάμε συνεχώς. Όταν το κάνουμε αυτό απολαμβάνουμε μια θαυμαστή πληροφορία του πόσο Εκείνος είναι κοντά μας και ένα αίσθημα ελπίδας και χαράς ακόμα και μέσα στις δύσκολες καταστάσεις της ζωής. Μάλιστα ο Πανάγαθος μας αγαπά ευχαριστιέται να μας ακούει. «οι άνθρωποι πρέπει πάντοτε να προσεύχονται και να μην αποθαρρύνονται» (Λουκάς 18:1). «Να προσευχόμαστε συνεχώς»
(Α΄ Θεσσαλονικείς 5:7) «Η προσευχή του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη στα αποτελέσματα της» (Ιάκωβος5:16)
   Τι γίνεται με σένα; Αν δεν γνωρίσεις τον Θεό δια του Υιού Του με πίστη δεν μπορείς να χαίρεσαι το προνόμιο της συνομιλίας μαζί Του. Έτσι είναι απόλυτη ανάγκη να δεχτείς το Χριστό στη καρδιά σου ως Σωτήρα σου προσωπικό.
   Ο Θεός μας αγαπά ακόμη και όταν πέφτομε και θέλει να μα ευλογήσει. Θέλει την ανόρθωση μας. Για να το κάνει αυτό έστειλε το Μονογενή Γιό Του στον κόσμο. Γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία χωρίς αμαρτία. Πήρε τις δικές μας αμαρτίες πάνω Του. Πέθανε πάνω στο Σταυρό στη θέση μας. Πλήρωσε Εκείνος το τίμημα για την ενοχή μας και η Ανάσταση Του από τους νεκρούς ήταν η μαρτυρία η απόδειξη του ολοκληρωμένου έργου της Λυτρώσεως.
   Επειδή η τιμή της αμαρτίας πληρώθηκε και η αγιότητα του Θεού ικανοποιήθηκε ο αμαρτωλός μπορεί να βρει συγχώρηση να ξαναβρεί την αρχική του θέση και να ενωθεί με το Θεό. σε όλους που δέχονται το Χριστό ο Θεός χορηγεί σωτηρία άφεση αμαρτιών και την ευλογία μιας αληθινής υιοθεσίας. Λέγει η Βίβλος: εις όσους όμως Τον εδέχθησαν έδωκε εξουσία να γίνουν παιδιά του Θεού εις εκείνους δηλαδή που πιστεύουν στο όνομα Του»(Ιωάννης 1:12)
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ (6)

 ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΨΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΟΥ
Α/ Να προσεύχεσαι τακτικά
   Η συνομιλία σου με το Θεό να γίνεται τακτικά. Δεν είναι ανάγκη να τονίσω τη σπουδαιότητα του καθημερινού προγράμματος προσευχής.
  Πρέπει να ξεχωρίζουμε ώρες κάθε μέρα για προσευχή. Τα κοσμικά ενδιαφέροντα μα οι φιλοδοξίες μας οι απογοητεύσεις μας και χίλιοι άλλοι παράγοντες μπορεί να μας φέρουν σε μια τέτοια θέση που να μην έχομε «διάθεση» για προσευχή. Τότε ακριβώς πρέπει να προσευχόμαστε περισσότερο.
   Ο προφήτης Δανιήλ είναι ένα καλό παράδειγμα για μας. Επειδή είχε βαριές ευθύνες ο χρόνος του ήταν περιορισμένος. Με πιστότητα όμως ξεχώρισε τρεις ιδιαίτερες περιόδους κάθε μέρα για να συνομιλεί με το Θεό. παρά τις απαγορεύσεις του Βασιλιά Δαρείου ο προφήτης «έπεφτε στα γόνατα τρεις φορές την ημέρα προσευχόμενος και δοξολογών ενώπιον του Θεού αυτού καθώς έκαμνε πρότερον» (Δανιήλ 6:10). Αν και δεν ξέρουμε λεπτομέρειες για τις ώρες της προσευχής του διαβάζουμε στον (Ψαλμό 55:17)
«Απόγευμα και πρωί και μεσημέρι θέλω παρακαλώ φωνάζει και θέλει ακούσει τη φωνή μου».
                «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
2/ Να Προσευχόμαστε με Ειλικρίνεια
   Η Βίβλος μας λέγει ότι «δεν υπάρχει δημιούργημα που να είναι κρυμμένο αλλά είναι όλα γυμνά και φανερά στα μάτια Του προς τον Οποίον έχομε να δώσουμε λόγο»
(Εβραίους 4:13). Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρύψουμε κάτι απ’ το Θεό. με ευλάβεια και σεβασμό οφείλουμε να ανοίγουμε την καρδιά μας μπροστά στο θρόνο της χάρητος Του και να Του πούμε με απλά λόγια πως αισθανόμαστε. Ο Μωϋσής παραπονέθηκε πικρά όταν ο Φαραώ απέρριψε την αίτηση του να αφήσει τους Ισραηλίτες να εγκαταλείψουν την Αίγυπτο και σαν συνέπεια αυτού η κατάσταση δουλείας χειροτέρεψε(Έξοδος 5:22—23). Και ο ψαλμωδός επίσης διερωτόταν όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Να πως εκφράσθηκε: «Γιατί Θεέ απέρριψες εμάς δια παντός; Γιατί καπνίζει η οργή Σου εναντίον των προβάτων της βοσκής Σου;»
(Ψαλμός 74:1) Και ο Ιερεμίας αισθανόμενος ότι ο Θεός τον ξεγέλασε παραπονιέται: «Κύριε με εδελέασες και εδελεάσθην υπερίσχυσες κατ’ εμού και κατίσχυσες έγινα χλευασμός όλην την ημέραν όλοι με εμπαίζουσι» (Ιερεμίας 20:7).
  Σε κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις οι δούλοι του Θεού ύψωσαν με ειλικρίνεια τη φωνή τους εκφράζοντας τα αισθήματα τους. Ήταν  ανθρώπινα όντα όπως εσύ κι εγώ. Μερικές φορές αποθαρρύνονταν. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν τις ενέργειες του Θεού. Όλοι τους όμως με ειλικρίνεια προσευχήθηκαν στον Κύριο. Καλά θα κάνουμε να ακολουθήσουμε κι εμείς το παράδειγμα τους.
   Έτσι σήμερα αν μάχεσαι με πικρία με το Θεό γιατί σου έχει πάρει κάποιο αγαπητό σου μη διστάζεις να Του μιλήσεις γι’ αυτό. Αν φοβάσαι επειδή πρόκειται να μπεις σε νοσοκομείο για κάποια σοβαρή εγχείρηση έκφρασε τους φόβους σου στο Θεό. αν έχεις μέσα σου κάποια ρίζα πικρίας εναντίον κάποιου αδελφού σου ή τον έχεις πικράνει με λόγια ή με έργα και δεν μπορείς να υπερνικήσεις αυτή την αμαρτωλή σου στάση ομολόγησε την αδυναμία σου στο Θεό. μη σκεφθείς ότι ο Θεός δεν θα ενδιαφερθεί για ασήμαντα πράγματα. Εκείνο περιμένει να Του το πει όλα με κάθε λεπτομέρεια. Μην πεις αφού τα ξέρει γιατί να Του τα πω. ΟΧΙ. Ο Θεός περιμένει από σένα να Του πεις τι ακριβώς σκέπτεσαι. Και μην ξεχνάς ότι ο Θεός θα σε βοηθήσει περισσότερο από ότι μπορεί οποιοσδήποτε άνθρωπος. «Ας προσευχόμαστε λοιπόν με πεποίθηση στο θρόνο της χάρητος για να λάβουμε έλεος και να βρούμε χάρη όταν θα έχουμε ανάγκη για βοήθεια»(Εβραίους 4:16).

  Ο  Κύριος Ιησούς έχει περάσει από όλες τις εμπειρίες που μπορεί εσύ να περνάς τώρα—εκτός από την αμαρτία. Γνωρίζει και καταλαβαίνει γι’ αυτό πήγαινε σε εκείνον με όλα τα προβλήματα σου. Άνοιξε διάπλατα την καρδιά σου σ’ Αυτόν με ειλικρίνεια για το πρόβλημα που σε απασχολεί και μην αμφιβάλλεις ότι Εκείνος θα σου δώσει την πιο κατάλληλη και συμφέρουσα για σένα λύση.
      «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
3/ Να Προσεύχεσαι Με Σταθερότητα
   Η Βίβλος μας προτρέπει να προσευχόμαστε αδιαλείπτως
(Α΄ Θεσσαλονικείς 5:17). Αμέσως απαντώ στην αντίρρηση που θα προβάλλεις: Πως μπορώ να προσεύχομαι συνεχώς; Πρέπει να δουλέψω να μαγειρέψω να διαβάσω να παίξω. Ακόμα και ένας κληρικός δεν μπορεί να προσεύχεται συνεχώς. Σε καταλαβαίνω. Κήρυττε έφτιαχνε σκηνές επισκεπτόταν εκκλησίες πρότρεπε συμβούλευε ενθάρρυνε…
  Το γεγονός παραμένει ότι δια του Αγίου Πνεύματος ο απόστολος μας προτρέπει: «αδιαλείπτως προσεύχεσθε». Και είναι μια εντολή που κάθε πιστός Χριστιανός πρέπει να την πάρει στα σοβαρά. Αν δεν ήταν δυνατό να την εφαρμόσουμε ο Θεός δεν θα μας την έδινε.
  Πως λοιπόν μπορούμε « να προσευχόμαστε αδιαλείπτως;»
Υπάρχουν δύο πιθανές ερμηνείες:
   α/ Ο απ. Παύλος θα μπορούσε να εννοεί τη στενή επικοινωνία που πρέπει να έχει ο πιστός με τον Κύριο και να ζει κάθε μέρα με τέτοια συναίσθηση της παρουσίας Του ώστε η προσευχή να έρχεται σαν το φυσικό επακόλουθο όπως ακριβώς η αναπνοή στον άνθρωπο. Έτσι όταν παρουσιάζεται ένα πρόβλημα μια ανάγκη να μπορούμε να «αναπνέουμε» προσευχή στο Θεό επί τόπου. Κάθε φορά που θα σκεφτούμε την αγάπη καλοσύνη αγαθότητα τις ευλογίες του Θεού να μπορούμε να τον ευχαριστούμε. Πρέπει να εκφράζουμε τη δοξολογία μας στον Κύριο τόσο φυσικά και αβίαστα όπως μιλάμε με κάποιο φίλο μας .Πάντοτε πρέπει να βρισκόμαστε σε στάση προσευχής.
  β/ Να προσεύχεται ο πιστός «αδιαλείπτως» θα μπορούσε να σημαίνει την αδιάκοπη προσευχή μας. Με άλλα λόγια να μην υπάρχουν περίοδοι της ζωής μας που να χαρακτηρίζονται σαν διαστήματα «απροσευχησιάς» δηλαδή αμέλειας τεμπελιάς αδιαφορίας. Όταν εργάζεσαι θυμήσου τις ευλογίες που σου χαρίζει ο Θεός. Όταν οδηγείς το αυτοκίνητο σου να σκέφτεσαι την παρουσία του Θεού δίπλα σου. όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες ν’ ανοίξεις την καρδιά σου σ’ Αυτόν. Να του πεις ότι έχεις την ανάγκη Του. Στρέψε την προσοχή σου και την διάνοια σου στο Θεό και με τον καιρό θα αποκτήσεις μια στάση που θα σε κάνει να σκέφτεσαι όπως σκέφτεται Εκείνος όπως ενεργεί Εκείνος όπως θέλει Εκείνος.
Η παρουσία του Θεού θα σε επισκιάζει.
Ο ουράνιος Πατέρας περιμένει να διαθέσει τον εαυτό Του για σένα. Σε θέλει να απολαμβάνεις τη χαρά και το προνόμιο της προσευχής. Κάνε το πρώτο βήμα. Άρχισε να μιλάς με το Θεό τακτικά με συνέπεια ανοιχτόκαρδα αδιάλειπτα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ (7)
 ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ     
  Η Βίβλος το διασαφηνίζει ότι ο Θεός δεν απαντάει πάντοτε στις προσευχές μας. Η στείρα Άννα προσευχήθηκε στο Θεό για ένα παιδί και γεννήθηκε ο Σαμουήλ. Ο Ηλίας προσευχήθηκε στο Θεό να δείξει τη δύναμη και υπεροχή Του από το Βάαλ και φωτιά κατέβηκε από τον Ουρανό. Ο Εζεκίας που βρισκόταν στα πρόθυρα του θανάτου προσευχήθηκε και ο Κύριος του πρόσθεσε άλλα 15 χρόνια. Ο Ιησούς είπε: «Ζητάτε και θα σας δοθεί ερευνάτε και θα βρείτε κτυπάτε και θα σας ανοιχτεί» (Ματθαίος 7:7). Ο Ιάκωβος λέγει: «Να εξομολογείστε τις αμαρτίες σας ο ένας προς τον άλλον και να προσεύχεσθε ο ένας για τον άλλον για να θεραπευθείτε. Η προσευχή του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη στα αποτελέσματα της»
(Ιάκωβος 5:16). Ναι η Βίβλος διδάσκει ότι ο Θεός ακούει τις προσευχές των παιδιών Του. Ο Σατανάς γελάει όταν πειραζόμαστε κοροϊδεύει τη σοφία μας αλλά τρέμει όταν προσευχόμαστε.
  Ο Θεός όμως δεν μας δίνει πάντοτε αυτό που Του ζητάμε. Στην πραγματικότητα φαίνεται ότι μερικές φορές να μην ακούει καν τις προσευχές μας. Όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει πολλοί πιστοί αρχίζουν να ανησυχούν. Άλλοι πάλι αν και εξακολουθούν να προσεύχονται το κάνουν χωρίς καμιά βεβαιότητα ότι η προσευχή τους θα εισακουσθεί. Μιλάνε με το Θεό κατά ένα γενικό τρόπο πεπεισμένοι ότι αυτό είναι το καθήκον τους. Παρ’ ότι πιστεύουν ότι όλα συνεργούν για το καλό τους σύμφωνα με το (Ρωμαίους 8:28) δεν έχουν εμπιστοσύνη στη δύναμη της προσευχής.
  Τι κάνεις όταν ο ουρανό παραμένει σιωπηλός. Όταν δεν φαίνεται να παίρνεις απάντηση στις προσευχές σου από το Θεό. υπάρχουν τουλάχιστον πέντε πράγματα που μπορείς να κάνεις.
        «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Εξέτασε Τη Ζωή Σου
   Όταν η προσευχή σου φαίνεται να μένει χωρίς απάντηση πρώτα από όλα κάνε μια αυτοεξέταση. Πιθανόν αλλά όχι κατ’ ανάγκην μπορεί να υπάρχει κάποια κρυφή αμαρτία στη ζωή σου που γίνεται εμπόδιο ανάμεσα σε σένα και την ευλογία που ο Θεός θέλει να σου δώσει. «Αν θεωρούσα αδικία στην καρδιά μου ο Κύριος δεν ήθελε ακούσει»(Ψαλμός66:18). Έτσι να κάνεις μια προσεκτική εξέταση του εαυτού σου. αν διακρίνεις καμιά αμαρτία εξομολογήσου την στο Θεό. «Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας Αυτός είναι αξιόπιστος και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει τις αμαρτίες και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία» (Α΄ Ιωάννου1:9). Μερικές φορές μετά από την αυτοεξέταση ανακαλύπτουμε ότι προσευχόμαστε με λανθασμένα ελατήρια. «Ζητάτε και δεν παίρνετε γιατί ζητάτε με κακό σκοπό για να δαπανήσετε στις απολαύσεις σας» (Ιάκωβος 4:3). Όταν λοιπόν προσευχόμαστε ας γίνεται για τη δόξα του Θεού και το καλό των άλλων και όχι για δικές μας απολαύσεις και οφέλη.
          «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Σκέψου Γύρω Από Την Υιοθεσία Σου
   Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η επικοινωνία σου με το Θεό. Αν έχεις δεχθεί με πίστη τον Χριστό έχεις αναγεννηθεί και είσαι μέλος στην οικογένεια του Θεού. Αυτή η γνώση μπορεί να σε στερεώσει και να γεμίσει την καρδιά σου με χαρά ακόμα και όταν οι προσευχές σου μένουν αναπάντητες. Επειδή είναι τόσο εύκολο να αφήσεις τα συναισθήματα σου να σε ελέγχουν να αναγνωρίσεις τη σπουδαιότητα της οικογενειακής σχέσεως με το Θεό. αν αναγνωρίσεις και συνειδητοποιήσεις την αγάπη του Θεού σαν Πατέρα σου θα σε κάνει να δεχθείς πιο εύκολα τις αρνητικές απαντήσεις» Του στις προσευχές σου.
  Μην προσπαθήσει να χρησιμοποιήσεις φανταχτερά λόγια και «τεχνάσματα» για να πλησιάσεις το θρόνο του Θεού. ο Θεός δεν θα εντυπωσιαστεί μ’ αυτά για να σου δώσει την ευλογία Του. Εκείνος ξέρει καλύτερα πο σένα γιατί δίνει απαντήσεις αρνητικές πολλές φορές στα αιτήματα μας. Αν είσαι παιδί του Θεού είσαι το ιδιαίτερο αντικείμενο της φροντίδας του Θεού. Το αυτί Του είναι πάντα προσεκτικό στις κραυγές σου. γι’ αυτό να Του έχεις εμπιστοσύνη.
             «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Στηρίξου Στη Δύναμη Του Θεού
   Ο Θεός είναι παντοδύναμος πάνσοφος πανάγαθος. Όταν τα έχεις αυτά υπόψη η παρηγοριά θα γεμίσει την καρδιά σου καθώς αντιμετωπίζεις την απογοήτευση μιας αναπάντητης προσευχής. Να είσαι βέβαιος ότι ο Θεός θα ενεργήσει μόνο για το καλό σου και επειδή εμείς έχομε πολύ περιορισμένη γνώση των πραγμάτων μπορούμε πολύ εύκολα να ζητήσουμε πράγματα που μάλλον θα μας βλάψουν παρά θα μας ωφελήσουν. Πολλές φορές είναι ευλογία που ο Θεός γνωρίζει το τέλος από την αρχή. Ότι θα μας δώσει θα είναι για την πνευματική μας πρόοδο ακόμη κι όταν φαινομενικά όλα είναι εναντίον σου.
   Μερικές φορές αφήνει αναπάντητη μια προσευχή για να μας δώσει μια μεγαλύτερη ευλογία από εκείνη που εμείς ζητήσαμε. Θυμήσου τον Αυγουστίνο όταν μπήκε στο καράβι για τη Ρώμη την ίδια στιγμή που η μητέρα του Μόνικα προσευχόταν στο Θεό να μην επιτρέψει το ταξίδι αυτό. Για κείνην η χωρίς απάντηση προσευχή της θα ήταν σίγουρα μια δοκιμασία αλλά αυτό ακριβώς το ταξίδι ο Θεός χρησιμοποίησε για να αναγεννηθεί ο γιος της. Αργότερα ο ιερεύς Αυγουστίνος σχολιάζοντας τις μυστηριώδεις οδούς του Θεού έγραφε: «αλλά Συ Κύριε στη κρυμμένη σοφία Σου ξεπλήρωσες την ουσία της επιθυμίας της. Αρνήθηκες εκείνα που εκείνη προσευχόταν ώστε να μπορέσεις με δύναμη να ενεργήσεις μέσα μου αυτό που εκείνη πάντοτε προσευχότανε… Επιθυμούσε να με είχε δίπλα της όπως θέλουν οι μητέρες μάλιστα περισσότερο από πολλές μητέρες. Δεν ήξερε όμως τι χαρά της ετοίμαζες από τη δραπέτευση μου.
         «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»’
Παραχώρησε Πλήρως Τον Εαυτό Σου στο θέλημα Του Θεού
   Το άπειρον του Θεού μας οδηγεί στην τέταρτη σκέψη γιατί ο Θεός μερικές φορές δεν απαντά στις προσευχές μας. Να είσαι βέβαιος ότι οι δικοί Του τρόποι είναι σχεδιασμένοι πάντοτε για το καλό σου για την πρόοδο σου και πάντοτε πρέπει να Τον ευχαριστείς γι’ αυτά που κάνει και δεν κάνει. Να υποταχθείς με καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη στα σχέδια που εκείνος έχει διαλέξει για σένα. Πλήρη παραχώρηση στο θέλημα του Θεού μαρτυρεί την εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν.
  Πνεύμα υπακοής πρέπει να χαρακτηρίζει όλες μας τις προσευχές. Ο Ψαλμωδός αναφερόμενος στις ενέργειες του Θεού με τους Ισραηλίτες είπε: «Και έδωκεν εις αυτούς την αίτησιν αυτών απέστειλεν όμως εις αυτούς νόσον θανατηφόρο»
(Ψαλμός 106:15)._Πολλές φορές διερωτώμαι πόσες από τις λύπες και τα δεινοπαθήματα στη ζωή μας δεν ήταν τα αποτελέσματα προσευχών που κάναμε με πνεύμα εγωισμού. Τέτοιες παρακλήσεις μπορούν να φέρουν κατάρα μάλλον παρά ευλογία. Πόσο λοιπόν καλύτερα να προσευχόμαστε; «Όχι το θέλημα μου Κύριε αλλά το δικό Σου θέλημα να γίνει».

   Οι οδοί του Κυρίου μπορεί να μην είναι εύκολοι. Μπορεί να περάσουμε όλη μας την ζωή χωρίς να γνωρίσουμε ποτέ τις αιτίες που ο Θεός αρνήθηκε να απαντήσει στα αιτήματα μας. Μπορούμε όμως να είμαστε βέβαιοι ότι αυτό το έκανε για την πρόοδο μας.
             «»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Συνέχιζε Να Προσεύχεσαι
  Όταν οι προσευχές σου φαίνονται να μένουν χωρίς απάντηση συνέχιζε να προσεύχεσαι. Αν ο Θεός απαντά ή όχι τις προσευχές σου όπως εσύ θέλεις δεν αφορά εσένα. Καθήκον και προνόμιο σου είναι να εξακολουθείς να προσεύχεσαι με περισσότερη θέρμη. Στο (Λουκά 18:7)ο Ιησούς μας είπε την παραβολή για τον άδικο κριτή.
Αν ένας τέτοιος άδικος κριτής μπορούσε να μεταπειστεί και να δικαιώσει τη χήρα πόσο περισσότερο ο θεός θα ακούσει και θα απαντήσει στις φωνές των παιδιών Του που εξακολουθούν να προσεύχονται σ’ Αυτόν. Αν λοιπόν βεβαιωθείς ότι η προσευχή σου δεν έχει εγωιστικά ελατήρια και δεν βλέπεις καμιά αιτία γιατί μια καταφατική απάντηση θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο για την υπόθεση του Χριστού συνέχισε να προσεύχεσαι! Και κάνε αυτό με την βεβαιότητα ότι ο Ουράνιος Πατέρας πάντοτε κάνει ότι είναι καλύτερο για σένα. Στην άπειρη σοφία και αγάπη Του όταν Εκείνος γνωρίζει ότι ένα ΝΑΙ στις παρακλήσεις μας θα προάγει το μεγαλύτερο καλό για τον καθένα και για το κάθε τι θα ενεργήσει σύμφωνα με την επιθυμία της καρδιάς μας.
 Μερικοί Χριστιανοί δεν ξέρουν τι να κάνουν για ένα συγκεκριμένο θέμα: να συνεχίσουν να προσεύχονται ή να το αφήσουν στα χέρια του Θεού χωρίς να κάνουν καμιά αναφορά σ’ αυτό; Αυτό εξαρτάτε
για το τι προσευχόμαστε. Αν προσεύχεσαι για τη σωτηρία κάποιου φίλου ή ζητάς πνευματική νίκη μπορείς να συνεχίζεις να προσεύχεσαι γι’ αυτά.
  Υπάρχουν όμως δυό περιπτώσεις όταν δεν πρέπει να συνεχίσεις να προσεύχεσαι. Αυτό μερικές φορές σωστό (αλλά όχι πάντα)όταν προσεύχεσαι για μια φυσική ανάγκη ή υλική βοήθεια.
  Ο απ. Παύλος  τρεις φορές προσευχήθηκε στο Θεό για να του αφαιρέσει «το αγκάθι στη σάρκα του» Αναγνώρισε ότι ήταν το θέλημα του Θεού να μην το κάνει. Πολλές φορές προσευχόμαστε στο Θεό να μας θεραπεύσει ή να θεραπεύσει κάποιον άλλον από μια σοβαρή αρρώστια. Το καλύτερο είναι να κλείνουμε την προσευχή μας με τα λόγια: «Κάνε Κύριε το καλύτερο που εσύ νομίζεις».
  Φίλε χριστιανέ μην αποθαρρύνεσαι όταν η προσευχή σου μείνει αναπάντητη. Απεναντίας αν δεν παίρνεις απάντηση ακολούθησε τα πέντε σημεία που αναφέραμε πιο πάνω. Τότε και συ μπορείς να βγεις νικητής και να έχεις χαρά—ακόμα και σε μια προσευχή που δεν έχει εισακουστεί και έμεινε χωρίς απάντηση.
 Απόδοση: Θεοδώρου Κιουλλόγλου. ΑΜΗΝ
«»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»